นวรัตน์ดอทคอม

พี่ศิษย์กวง บอกว่าเอามาเล่าบ้างก็ดี จัดไปครับ คนที่ได้รับพระจะได้ทราบด้วยว่ามีที่มาอย่างไร

หลวงพ่อท่านเป็นพระคงแก่เรียน ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ตำรายา และวิชาอาคม ท่านบวชกับหลวงพ่อเจิม วัดกุฎีทอง เรียนหนังสือได้นักธรรมเอกแล้วเรียนกรรมฐานและวิชาอาคมจากหลวงพ่อใจ วัดวังยายหุ่นเป็นปฐม จากนั้นไปเรียนจากหลวงพ่อสัมฤทธิ์ วัดอู่ทอง หลวงพ่อครื้น วัดสังโฆ หลวงพ่อถิร วัดป่าเลไลยก์ หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ และอีกหลายรูป แต่ละรูปท่านไปเรียนหลายปีจนกว่าวิชาจะคล่องแคล่ว ทั้งยังได้คัมภีร์เก่ากลับมาศึกษาที่วัดหลายสิบเล่ม

หากใครเคยร่วมงานไหว้ครูท่านจะทราบดีว่าตำราท่านมากเพียงใด ท่านเก็บตัวฝึกกรรมฐานในโบสถ์อยู่ถึง 20 ปี โดยมีเพียงหลวงพ่อใจที่ทราบ ศพที่อยู่ในวัดท่านก็เป็นผู้จัดการฌาปนกิจ มากจนจีวรติดกลิ่นน้ำเหลืองซักไม่ออกต้องเอาไปเผา เวลาถวายปัจจัยท่านจะให้ใส่ตู้ นำเงินไปบำรุงวัด แต่ช่วงหลังผมไม่ยอมใส่ตู้ เพราะตัวท่านป่วยยังไม่มีเงินค่ายาให้หมอ เจ็บป่วยก็ไม่ยอมรบกวนใคร ต้องคะยั้นคะยอให้ท่านรับเงินเก็บไว้ส่วนตัว

พิธีพุทธาภิเษกในจังหวัดสุพรรณ จังหวัดใกล้เคียง และวัดพระอารามหลวงทั่วประเทศ มีท่านปรากฏอยู่เสมอ ครั้งเก่าที่สุดที่ทราบคือวัดประสาทบุญญาวาสปี 2506 ไปไหนไปกันกับหลวงพ่อถิรย์ วัดป่าเลไลยก์ สมัยก่อนท่านนั่งปรกนิ่งไม่กระดิกตัวเหมือนรูปปั้นไม่ต่ำกว่า 4 ชั่วโมง สมัยหลังพิธีกรรมที่ไปมักจัดสั้นๆ ท่านนั่งปรกได้ประมาณ 2 ชั่วโมงก็ต้องถอนสมาธิ เพราะเจ้าภาพเลิกงานหรือพระสวดชยันโต แต่ความนิ่งยังคงเดิม

มีคนมาถามทางไปวัดท่านทุกงานเพราะเห็นท่านนั่งแล้วนับถือ คนจีนมาเลเซียกลุ่มหนึ่งเคยปรามาสท่าน ว่าจะเช่าปลัดขิกตัวละ 2,000 บาท มีข้อแม้ว่าปลัดทุกตัวต้องเต้นให้ดู ไปมาหลายวัดไม่เห็นมีใครทำได้ ท่านรับคำท้าชาวบ้านรู้มานั่งรอดูกันหลายคน ท่านเอาปลัดใส่ถาดหลายสิบตัววางกับพื้น ปลุกอยู่ครึ่งชั่วโมงจนเต้นเหมือนมีชีวิต จีนมาเลเซียกลุ่มนั้นเหมาไปหมดไม่เหลือให้ใครเลย

นายดาบทวีเล่าให้ฟังว่าสมัยขับรถให้หลวงพ่อ เคยมีคหบดีนิมนต์ท่านไปเสกรูปหล่อเจ้าแม่กวนอิมทองเหลืองยืนองค์ใหญ่ นัยว่าจะมีพิธีการอื่นต่อ แต่ด้วยเวลากระชั้นชิด จึงบอกหลวงพ่อว่า “เร่งหน่อย” ท่านเข้าใจผิดเลยเร่งให้เต็มที่ ปรากฏว่ามือเจ้าแม่กวนอิมจากเดิมเป็นท่าประทานพรค่อยๆ คล้อยคว่ำลงมาจนชิดองค์ เจ้าของถึงกับร้องไห้ ช่างต้องแก้ไขโดยตัดมือแล้วเชื่อมใหม่ ด้วยเป็นทองเหลืองหนาไม่มีทางดัดเข้าที่เดิมได้

หลวงพ่อชอบวิชาผง ธงมหาราช และน้ำมันหอมมาก สมัยที่ท่านทำผงอิธะเจ ขณะที่ลบไปได้หลายเที่ยวกระป๋องใส่ผงเกิดระเบิดดังสนั่น ผงฟุ้งขึ้นไปในอากาศเหลือติดก้นกระป๋องนิดเดียว ซึ่งกระป๋องเก่าๆ ไม่มีเหตุอะไรให้ระเบิดได้ ท่านว่า ”ถ้าเอาผงรูดเชือกแล้วให้ผู้หญิงจับ นี่จูงกลับบ้านได้เลย” ท่านหวงผงมากขนาดไปยืนคุมที่โรงงานพิมพ์พระทุกวันให้ใส่ผงตามท่านสั่งและนำผงที่เหลือกลับวัดหมด อาจารย์ปุ่น วัดใหม่กระทุ่มล้มเคยเห็นกับตาว่าท่านเขียนผงบนกระดานแล้วเอานิ้วเคาะเบาๆ ผงทะลุกระดานลงถาดรองได้

อีกครั้งหนึ่งท่านรับน้ำมันหอมที่พวกผมถวายแล้วยิ้มบอกให้ยื่นมือมา ท่านเอานิ้วโป้งแตะมาแต้มที่ฝ่ามือผมนิดเดียวแล้วให้พลิกมือดู สักพักเดียวที่หลังมือผมมีน้ำมันขึ้นเงาเป็นวงสะท้อนแสง จากจุดเล็กๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อยจนเกือบสองนิ้วฟุต คนอื่นขอลองบ้างท่านก็ทำให้ทุกคนไป ถามท่านว่าทำจิตยังไง ท่านว่า ”ก็ดันมันเข้าไปดื้อๆ” แล้วท่านใช้บทไหน ท่านว่า “นะโมพุทธายะ” แสดงว่าท่านทำปัดตลอดได้ น้ำมันหอมเหล่านี้ท่านจะใส่ในขวดนางกวักและรักยมขนาดเล็ก รักยมชุดนี้ท่านเศกหลายเดือน เดือนแรกที่ท่านเสกจนรักยมดิ้นได้แล้ว พวกผมจะขอกลับท่านว่ายังใช้ไม่ได้ จนกระทั่งรักยมลอยขึ้นมาบนน้ำมันจึงให้มารับกลับ เรื่องสุกเอาเผากินท่านไม่เคยทำ เว้นแต่โยมจะทำพระมาให้เสกแล้วรีบมารับกลับไปเอง

ครั้งแรกที่ไปพบท่านด้วยอยากเรียนวิชาธงมหาราช ตะกรุดมหาบุรุษ 8 จำพวก และตะกรุดลอยน้ำที่ท่านเคยทำให้เพื่อนผมดู ปรากฏว่านั่งคุยไปเรื่อยๆ ไม่ได้บอกท่านสักคำ ท่านกลับพูดวิธีการลงยันต์ เคล็ดในการเขียน ของตะกรุดและธงที่อยากได้ทั้งหมดแต่ไม่ได้พูดตรงๆ ว่าแต่ละยันต์ชื่ออะไรอย่างที่เราตั้งใจแต่ผมก็จดตามหมด

คุยอยู่หลายชั่วโมงผมขอท่านเรียนธงมหาราช ท่านชี้ว่า ”ก็นี่ล่ะธงมหาราช” ที่ได้มาด้วยคือตะกรุดสาลิกาลอยน้ำ ส่วนยันต์มหาบุรุษท่านเรียกยันต์เศรษฐี บังเอิญหรือเปล่าผมไม่ทราบได้แต่แปลกที่ตรงความตั้งใจทั้งหมด ทั้งที่มีพระและฆราวาสหลายรายไปขอเรียนแต่ท่านไม่ให้ ซึ่งตะกรุดมหาบุรุษ 8 จำพวกนี้ ที่มาประหลาดมาก คือ หลวงปู่สิมวัดถ้ำผาปล่อง เรียกท่านเข้ากุฏิตามลำพังแล้วจับมือท่านเขียนถ่ายทอดให้!?! หลายท่านที่สงสัยว่าเป็นไปได้หรือ ท่านพบกันที่ไหนเมื่อไร ความจริงข้อนี้ไว้คุยเป็นการส่วนตัว

ผมไปพบท่านหลายสิบครั้งไม่เคยนึกขอของขลังจากท่านเลย หากอารมณ์ดีท่านจะเดินไปหยิบมาแจกให้บางคนซึ่งน้อยครั้งที่พบ ครั้งหนึ่งอยากได้ตะกรุดแต่ท่านพูดดักก่อนว่า “โยมลงตะกรุด 16 พระองค์ได้ไหม มีโยมเอาแผ่นเงินมาให้ลง ยังไม่มีเวลาทำ” เท่ากับว่าตะกรุดไม่มี แต่วันนั้นท่านหยิบพระของท่านเลี่ยมกรอบชุบทองอย่างดีมาให้ 2 องค์พร้อมสายสร้อยหนึ่งเส้น ท่านว่า “ใช้ 2 องค์นี้ แล้วไม่ต้องไปหา(ของ)ที่ไหนอีก” “รุ่นนี้เค้าเอาไปพาดบนราวตากผ้าผู้หญิง พระระเบิดเลยนะ” (ปางประกาศศาสนา พระไม่ตก กรอบไม่เสียหาย แต่ระเบิดเป็นผงร่วนอยู่ในกรอบ รุ่นนี้หลวงพ่อขอให้คุณชายเจริญทำให้) บังเอิญอีกแล้ว ผมรับมาแล้วคิดจะคืนสายสร้อยท่าน แต่เหลือบเห็นว่ามีตะกรุดร้อยอยู่ 2 ดอกเลยยั้งมือไว้ ผมเก็บไว้เป็นที่ระลึกอยู่ทุกวันนี้ พระปางประกาศศาสนานี้ยังมีปาฏิหาริย์สำคัญคือ เสด็จกลับไปหาหลวงปู่ได้เมื่อเจ้าของทำตัวสกปรก ต้นเดือนเมษายนปี 2550 หลวงปู่บอกว่ากลับไปอยู่บนที่นอนของท่าน 4 องค์ คนใกล้วัดเอาไปหมด

คุณชายเจริญ เป็นศิษย์อีกคนที่ใกล้ชิดหลวงพ่อมาก ได้วิชาและเห็นสิ่งอัศจรรย์หลายอย่างที่หลวงพ่อไม่ให้ใครรู้เห็น ครั้งหนึ่งมาพบหลวงพ่อแต่ท่านไปนั่งปรกที่วัดสวนหงส์ อ.บางปลาม้า คุณชายเจริญขับรถตามไป ระหว่างนั่งรอข้างนอกก็เอาตะกรุดดอกจิ๋วที่ทำไว้มาม้วน ตอนเสร็จพิธีก็นำไปเก็บ หลวงพ่อปรกเสร็จขึ้นรถท่านกลับวัดทันที คุณชายเจริญตามกลับมาที่วัดได้เจอหน้าท่านทักคำแรกว่า “ตะกรุดที่โยมม้วนเมื่อกี้ เมตตาดี” ซึ่งท่านไม่มีทางเห็นได้เลย

และขณะที่คุณชายเจริญไปถึงวัดสวนหงส์ หลวงปู่กำลังเข้าสมาธินั่งปรกอยู่ ที่อัศจรรย์อีกเรื่องคือ ในชั่วโมงเดียวกันคณะบุคคลกลุ่มหนึ่งกำลังเดินทางมาช่วยงานที่วัด คนหนึ่งนึกในใจว่าหลวงพ่อพลหน้าตายังไงหนอ ขณะเดินทางถึงสุพรรณบุรี ปรากฏว่าเห็นพระสงฆ์รูปหนึ่งมาลอยเด่นอยู่หน้ารถ นานจนจำหน้าตาได้ พอมาพบหลวงปู่ก็ร้องว่าองค์นี้ล่ะที่ไปลอยหน้ารถ ได้โอกาสคุณชายเจริญจึงถามหลวงปู่ว่า “ท่านทราบอยู่หรือเปล่าว่าเขาจะมาหา” ท่านว่า “ก็รู้อยู่” แสดงว่าขณะที่หลวงปู่เข้าสมาธินั้นรู้เห็นเป็นรัศมีกว้างพอสมควร

หลายครั้งที่นำวัตถุมงคลไปฝากไว้กับท่าน เมื่อพบหน้าท่านจะส่งวัตถุมงคลบางอย่างคืน ถามว่าของใคร เศกไม่เข้า และบอกว่าดีอยู่แล้วอย่างไร ซึ่งตอนที่มอบให้ท่านนั้นใส่ถุงรวมกันแล้ววางบนกองวัตถุมงคลในห้องท่าน การที่ท่านแยกของบางชิ้นออกจากกอง ผมถือเป็นเรื่องพิเศษ หากนำวัตถุมงคลให้ท่านตรวจพลัง ท่านจะดูทีเดียวทั้งห่อ หรือยกดูทั้งถาด ครั้งละหลายสิบองค์ แล้วบอกได้ทีละองค์ หากองค์ไหนดีเป็นพิเศษท่านจะแกะออกจากห่อมาถามว่าของใคร ผมทดสอบหลายครั้งท่านแยกพระที่เศกแล้วได้ถูกต้อง

พระของท่านทุกรุ่นทุกพิมพ์จะประกอบด้วยผงวิเศษ 5 ประการและผงที่ท่านรวบรวมไว้หลายถัง โดยเฉพาะว่านทั้งหลาย ท่านต้องเดินป่าโดยใช้กะเหรี่ยงนำทางคราวละหลายวัน พระเกจิอาจารย์หลายรูปที่มรณภาพไปหมดแล้วกล่าวยกย่องท่านให้ฟังว่า “เรื่องคงกระพันในสุพรรณนี้ ท่านพลอันดับหนึ่ง” แต่ตัวหลวงพ่อไม่เคยสนับสนุนเลย ท่านว่าท่านชอบเมตตาลาภผล ค้าขาย ท่านให้คนที่มีพระของท่านภาวนาว่า “พุทธะสังมิ” เป็นประจำ เมตตาดียิ่ง



ต่อไปนี้คือยอดวัตถุมงคลของหลวงพ่อที่ท่านรักมาก

พระผงสุพรรณ หลวงพ่อพล ปุญฺญกาโม (พระครูพิศิษฏ์สมณการ)วัดนิเวศน์ธรรมาราม(วังยายหุ่น) อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี

กดพิมพ์ด้วยตัวหลวงพ่อเอง ด้านหลังมีลายนิ้วหัวแม่มือทุกองค์ สร้างเมื่อปี พ.ศ.2500 เป็นรุ่นแรก และทำพิมพ์ใหม่เมื่อพ.ศ.2503 กดพิมพ์เองมาเรื่อยๆ ถึงปี 2510 เศษๆ เป็นรุ่นที่สอง แต่พิธีการอธิษฐานจิตและมวลสารเหมือนกัน คือพระผงสุพรรณชำรุด กรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุสุพรรณบุรี จำนวนมาก ผงพระกรุต่างๆ หลายจังหวัด ว่านยา แร่ต่างๆ และผงวิเศษที่ครูบาอาจารย์และตัวท่านลบเองจนสำเร็จตามตำราโบราณ ทั้งผงปถมัง อิธะเจ มหาราช ตรีนิสิงเห และผงพุทธคุณ หลวงพ่อพลอธิษฐานจิตเกือบทุกวัน มาตลอด 30 ปี และผ่านพิธีพุทธาภิเศกหลายครั้งโดยเกจิอาจารย์จำนวนมาก ซึ่งหลวงพ่อจำได้ไม่หมด ด้วยผ่านมากว่า 40 ปีแล้ว เช่น

หลวงพ่อโต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี กทม.
หลวงพ่อฑูรย์ วัดโพธิ์นิมิตร กทม.
หลวงพ่อถิร วัดป่าเลไลยก์ สุพรรณบุรี
หลวงพ่อใจ วัดวังยายหุ่น สุพรรณบุรี
หลวงพ่อลมัย สวนป่าสมุนไพร เพชรบูรณ์
หลวงพ่ออั้น วัดโรงโค อุทัยธานี
หลวงพ่อทิม วัดพระขาว อยุธยา
หลวงพ่อเอียด วัดไผ่ล้อม อยุธยา
หลวงพ่อรวย วัดตะโก อยุธยา
หลวงพ่อพูล วัดไผ่ล้อม นครปฐม
หลวงพ่อดำ วัดถ้ำตะเพียนทอง ลพบุรี
หลวงพ่อเพี้ยน วัดเกริ่นกฐิน ลพบุรี
ฯลฯ

ซึ่งพิธีพุทธาภิเศกดังกล่าว ในสมัยหลวงปู่โต๊ะ นั่งปรกกันทั้งวันทั้งคืน ไม่ใช่แค่ 2-3 ชม.อย่างที่ปัจจุบันทำกัน หลวงพ่อรักพระชุดนี้มากใครขอไม่ค่อยให้ พระที่ได้รับแจกโดยมากจะเป็นพิมพ์อื่น น้อยคนจะได้รับแจกพระชุดนี้ โอกาสที่จะได้กันถ้วนหน้าคือทำบุญสร้างวัด ถึงปี พ.ศ.2550 ยังมีพระเหลืออยู่ประมาณหมื่นองค์

มีนายตำรวจกลุ่มหนึ่งนำพระชุดนี้ไปลองยิง ไม่ออกทุกนัด รีบมาเล่าให้ฟังและขอท่านบูชาเพิ่ม ท่านแกล้งขอดูแล้วโยนพระลงน้ำ ไล่ตำรวจกลับและไม่ให้พระอีก ท่านถือว่าไม่เคารพกัน ทั้งยังบ่นพึมพำตอนเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังว่า “มันจะไปออกได้ยังไง” แสดงถึงความมั่นใจในพระของท่าน

ตอนนี้ผมนึกดีใจที่ท่านดังเงียบ จึงมีเวลาใกล้ชิดกับท่านได้มาก ดีใจที่โยมต่างถิ่นเข้าหาท่านน้อย ดีใจที่มีพระระดับนี้ในปี 2551 ใกล้กรุงเทพ น้อมกราบเท้าหลวงปู่ “สมณัง วันทามิ”
ใครมีกำลังให้ไปช่วยท่านทำโบสถ์ให้สำเร็จเถิด เป็นบุญยิ่งแล้ว พระผงสุพรรณนี้ก็ยังเหลือครับ

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

เยี่ยมเลยครับผม

สุดยอดวามรู้แน่นๆๆๆๆตัวผมเองเห็นรูปท่านก้อนับถืออยากไปกราบแต่ท่านก้อมรณภาพเสียก่อนเสียดายจริงๆๆเน้อ

ขอบคุณคร้าบบ คุณ poan

_________________
089 969 9445 @ anytime
line ID navaraht

ถูกต้องครับ และล่าสุดที่ไปองค์ละ 200บาทครับ ใครไม่ทราบจะคิดว่าหลวงพ่อเหมาพระนับร้อยท่าพระจันทร์มาเสก ถ้าใครได้ไปที่วัดผมแนะนำพระผงฝังไม้โพธิ์รอด(ลอด)คุก นะครับ ไม้หายากมาก คนมารู้จักกันเยอะตอนเขียนลงหนังสือนี่เอง องค์ละ 500

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

พี่ต่อเอ่ยปากอย่างนี้ผมจะกล้าขัดศรัทธาหรือครับ ไม่ทราบอยากได้พิมพ์ไหนบ้าง จะรีบจัดให้ครับ ปกติขึ้นสุพรรณเกือบทุกเดือน เดือนนี้วันที่ 21 ก็ว่าจะไปอีกครับ พี่ๆน้องๆในที่นี้ใครอยากได้ก็แจ้งมาครับ ผมกลัวอย่างเดียวว่าตอนนี้วัดจะขึ้นราคาแล้ว แต่ไม่เกิน 300 แน่เพราะพระมีมาก ปางประกาศศาสนาของดีมากๆชนิดทิ้งทวนก็สร้างปี 46- 47 นี่เองยังเหลืออีกเยอะ แต่ฝังไม้โพธิ์เหลือน้อยมาก ท่านเจ้าอาวาสขอเก็บไว้งานฉลองโบสถ์ ถ้าอยากได้ต้องออกกำลังภายในกันหน่อย

ลืมบอกอีกอย่างพระผงสุพรรณเนื้อดินนี้ ส่วนใหญ่จะมีคราบ ซึ่งเกิดจากความเก่าหนึ่ง คราบเขม่าไฟไหม้สอง คราบน้ำที่ใช้ดับไฟสาม พบทั้งสามคราบ สองคราบและหนึ่งคราบ เป็นเอกลักษณ์ได้ จะเอาแบบคราบเดียวสองคราบก็ระบุมานะครับ จะพยายามคัด

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

ขอบคุณ คุณ poan มากครับ สำหรับเรื่องของหลวงพ่อพล
อ่านแล้วได้รู้จักท่านมากขึ้น ใครที่มีวัตถุมงคลของท่าน
จะได้รู้คุณค่า เขียนเรื่องน่าติดตาม(ไปที่วัด) ดีครับ

ปล.ขอบพระคุณสำหรับพระ นามบัตรและรูปถ่ายนะครับ ใจดีจริงๆ

เหมือนจะเคยอ่านแฮะ สวนไปสวนมาในสมอง
บทดี เรื่องดี เสียทีไม่มีรูป

_________________
ดีใดไม่มีโทษ ดีนั้นคือดีเลิศ

ผมมีพระกริ่งและรูปหล่อเหมือนลอยองค์อยู่ ไม่ทราบพี่ท่านใดพอจะทราบประวัติการสร้างบ้างครับ

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

เปิดโลกกว้างอีกครับ ขอบคุณครับ

_________________
อันความสุขทางใจนั้นหายาก คนส่วนมากไม่ชอบแสวงหา
หวังแต่สุขเพื่อสนุกเพียงหูตา มันจึงพาชักจูงให้ยุ่งใจ

นิตยสารพระเกจิ ขอสร้างประมาณปี 46-47 นี่ล่ะครับ มีทั้งเสกนานและเสกไม่นาน เข้าใจนะครับ

ของถ้าอยู่ที่วัด หลวงพ่อจารก้นให้ทุกองค์ ทั้งพระกริ่ง รูปหล่อ

สำหรับพระกริ่งในช่วงเวลาเดียวกันนั้น คือต่างคนต่างสร้าง มีกริ่งออกมาสองรุ่น แต่อีกรุ่นสร้างน้อยมาก อยู่ในหนังสือ เป็น กริ่งต้อห้อยประคำ เนื้อทองเหลืองรมดำ ทิ้งให้หลวงพ่อเสกแล้วเข้าพิธีพุทธาภิเษกใหญ่ที่วัด

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

ได้ข่าวว่าช่วงเดือน ก.พ.54 ที่วัดมีงานไม่ทราบว่าจะไปวัดโดยรถประจำทางจากกรุงเทพอย่างไรดีครับ และตอนนี้ที่วัดยังมีวัตถุมงคลให้บูชาอยู่หรือเปล่าครับ