นวรัตน์ดอทคอม

เมื่อ20ปีหรือก่อนหน้านั้น การที่จะไปวัดลาดบัวขาว อ.บ้านโป่ง มีสองทาง คือ รอรถจากอำเภอ ซึ่งวันนึงมีเพียงสามรอบ พอเลยบ่ายโมง รถก็จะหมด ต้องนั่งรถเมืองกาญฯ มาลงที่หน้าวัดโก แล้วเดินตามทางมา แล้วตะโกนเรียกเรือจากอีกฝั่งแม่น้ำ วู๊ๆๆๆ สักพักก็จะมีเรือแพเล็กๆมารับ หรือไม่ก็เป็นเรือพาย ลำน้อยมารับข้ามฝั่ง ค่าจ้างก็คนละสองบาทห้าบาท ก๋วยเตี๋ยวยังชามละ2-3บาทเท่านั้นเอง ราว2-3ทุ่ม หญิงสาวผู้นึงลงรถทัวร์กับแฟน ที่หน้าวัดโก ทั้งสองคนเป็นชาวบ้านในละแวกวัดนั่นเอง ทั้งสองคนเดินผ่านเมรุมาเรื่อยๆ พลันทั้งสองก็ต้องตกใจ เมื่อมีชายสองคนออกมายืนขวางทาง คืนเดือนหงายชายหนึ่งในสองถือปืนสั้นในมือชี้มายังสอ งสาวหนุ่ม
"เอากระเป่าส่งมาให้กู นาฬิกาด้วย มึง(ผู้ชาย)อยู่นิ่งๆนะ ถ้าขยับกูยิง........"
"พี่อย่าหนูจะเอาเงินมาให้แม่ พี่เอาไปแล้วหนูจะเอาอะไรให้แม่ล่ะ......"
"เอามาไม่ต้องพูด..........."
"พี่..."
"กูบอกว่าอย่าขยับ....มึงอยากตายเหรอ......"
"............แชะๆๆๆๆๆๆ..............."
จากนั้นชายหนุ่มที่มากับแฟนสาวก็เปิดฉากบู๊กับโจรในค วามมืดทั้งสอง โจรอีกคนเห็นท่าไม่ดี ที่ปืนในมือเพื่อนโจรไม่ทำงานดังหวัง จึงชักมีดซุยออกมาจ้วงชายชายหนุ่มทันที....."
"ปึกๆๆๆๆ............."
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ................................ ..........."
หญิงสาวกรีดร้องด้วยความตกใจ จากนั้นทั้งสองโจร ก็วิ่งหนีไปด้วยความตกใจ
"พี่เป็นยังไงบ้าง........พี่โดนแทง"
"ไม่เป็นไรๆ........ไปๆเรียกเรือก่อน........"
หลังจากที่ข้ามฝั่งมาถึงบ้าน และเล่าเรื่องราวต่างๆให้คนที่ทราบเรื่องฟัง และดูร่องรอย จ้ำแดงๆที่ท้อง คนที่มุงดูก็พูดขึ้นว่า
"มึงใส่ทุ่งของหลวงพ่อสุรินทร์................"
"ทุ่งเหยียบดอก....ของหลวงพ่อ..มึงรอดมาได้เพราะท่าน นะ พรุ่งนี้ไปวัด ไปทำบุญใส่บาตรให้หลวงพ่อกัน...."
เรื่องนี้ได้รับการถ่ายทอดจากผู้ที่ประสพเหตุ การณ์ด้วยตนเอง และพูดโจทย์จันกันไปกว้างไกล ว่า"ทุ่งเหยียบดอกของหลวงพ่อสุรินทร์ "หยุดปืน หยุดมีด" ได้ชะงัดนัก
ในรูปเป็นพระ"ทุ่งเหยียบ"ดอกครับ
พุทธลักษณ์เป็นพระลีลา อ่อนช้อย และมีการสันนิฐานกันว่าเป็นพระกรุจาก จ.สุโขทัย แต่ก็มีการพบที่กรุวัดดงตาลสุพรรณด้วย หลวงพ่อท่านได้รับการนิมนต์ไปเปิดกรุและปลุกเสกอีกคร ั้ง และนำกลับมายังวัดประมาณ200 องค์ และให้คนทำบุญเมื่อปี2504-06 ในราคาที่ไม่ได้กำหนด แต่เนื่องด้วยคนคนส่วนใหญ่จะทำบุญกับหลวงพ่อ ในการสร้างหอฉัน จึงร่วมกันทำบุญ กันองค์ละ700-1,000บาท ปี2505 ทองบาทละไม่น่าจะถึง1,000 ด้วยซ้ำ

ก่อนอื่นต้องขอโทษเรื่องข้อมูลนิดนึงนะครับ จริงๆแล้วหลวงพ่อเปรม วัดรางวาล เป็นอาจารย์ของหลวงพ่อสุรินทร์ และอาจารย์สิน เป็นศิษย์พี่ของอาจารย์สุรินทร์ สมัยนั้นมีพระสิน พระแบ่น พระสุรินทร์ เป็นลูกศิษย์ อาจารญ์เปรม วัดรางวาล อาจารย์สุรินทร์ถูกนิมนต์ให้มาเป็นเจ้าอาวาส วัดลาดบัวขาว หรือ วัดท่าวัวเดิมครับ เหรียญที่คุณพีมีนั้น เป็นเหรียญที่ทำขึ้นมาหลังจากที่อาจารย์เปรมมรณภาพหล ายสิบปี ปลุกเสกโดย อาจารย์สิน วัดรางวาล เมื่อก่อนนั้นหากใครต้องการสักยันต์หมูที่สสีข้าง ก็จะต้องมาสักที่ อาจารย์สุรินทร์ เพราะว่า อาจารย์เปรมได้มอบสรรพวิชาทั้งหมดให้กับอาจารญ์สุริน ทร์ครับ ส่วนในวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปรม มีเพียงเหรียญหล่อพิมพ์พระพุทธ อย่างเดียวครับ ส่วนพวกกระตุดต่างๆก็ยุติยากมาก คนเล่นเป็นหลวงพ่อม่วงกันไปหมดครับ และชาวบ้านในละแวกวัดหรือพื้นที่ ไม่ค่อยจะยอมให้ข้อมูลเกี่ยวกับพระของอาจารญ์สุรินท์ และหลวงพ่อเปรม เพราะกลัวจะต้องเช่าในราคาแพง เพราะว่าเหรียญหมูขวาง(หมูไฟ) พระ"ทุ่งเหยียบดอก" มีคนคอยเดินเช่าตามบ้านเลยนะครับ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระทุ่งเหยียบดอกอีกเรื่องนึงค รับ

ช่วงที่มีการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำแม่กลองหน้าวัดโกฯ มายัง วัดลาดบัวขาว ชาวบ้านและการทางก็มาช่วยกันโดยชาวบ้านเป็นลูกจ้างรา ยวันของกรมทางฯ แถวๆตรงที่สร้างเป็นริมท่าลาดชันลงไป (อย่างที่บอกนะครับ เคยมีเด็กหนุ่มน้อยหน้าตาน่ารัก โตขึ้นหล่อขนาดเคน ธีรเดช กลิ้งลงไปจนถึงแม่น้ำ) ที่ตรงนั้นมีหญ้าพง หญ้าอ้อแขม และพืชป่าหลากหลายชนิด และเป็นที่ชุกซ่อนของเห่า(ฟังมาว่างูจงอางแต่ไม่รู้ว ่าจริงแล้วคืองูอะไรแน่แต่ที่เขาเล่ามีเขี้ยวยาวโง้ง ) ชาวบ้านที่ไปทำงานก็โดนงูร้ายเล่นงานเอา มีคนตายไปถึงสามคน แต่มีนายแป๊ะ บ้านอยู่หลังเขื่อน ในเขตตำบลเบิกไพร นายแป๊ะ เล่าว่า
"ผมแบกไม้มากับเพื่อนสองคน เหยียบอะไรเข้าสักอย่างลื่นๆ จากนั้นก็รู้สึกว่ามีอะไรสักอย่างมากระแทกที่น่องสอง สามที จากนั้นก็มีเสียงเพื่อนที่แบกไม้มาด้วยกันร้องโวยวาย ว่าไอ้เห่าๆ แล้วก็วิ่งหนีไปทางอื่น คนงานกรมทางฯที่อยู่ในระแวกนั้นต่างก็วิ่งมาดู งูก็เลื้อยหลบไป แต่ในที่สุดก็ถูกจับได้ พอเอามาดูก็เห็นว่าเป็นงูเห่า ตัวขนาดข้อมือคน เกล็ดดำขลับตัดกับแสงอาทิตย์ มีคนบอกว่า สงสัยว่าตัวนี้แหละที่เล่นงานคนอื่นๆจนตายไป และที่น่าแปลกงูตัวนี้ มีเกล็ดข้างๆที่แปลกคล้ายๆกับว่าจะเป็นหงอนเล็กๆ หลายคนเลยปักใจว่าเป็นงูเจ้าที่ แต่อีกฝ่านก็แนะนำเมนูเด็ดเอาไว้ แต่ในที่สุดนายแป๊ะ ก็ได้ให้เอางูนั้นไปปล่อยไว้ที่ด้านหน้ารูปหล่องของห ลวงพ่อสุรินทร์ และที่น่าแปลกมาจนถึงปัจจุบันนี้ งูตัวนั้นเข้าไปซุกด้านหลังรูปหล่อของหลวงพ่อ แล้วหายไปอย่างไม่มีใครเคยเห็นอีก หลังจากที่นายแป๊ะโดนงูฉกเอาหัวชนแกเอามือลูบขาดู ปรากกฏว่าของเหลวเหนียวๆ ติดที่น่องเต็มไปหมด คนงานตลอดจนชาวบ้าน ต่างขอดูพระ"ทุ่งเหยียบดอก"ในคอของแก ที่แขวนแบบถักลอดเพียงองค์เดียว แม้แต่เขี้ยวอสรพิษยังไม่เข้าเนื้อเลย เรื่องการสร้างสะพานยังไม่จบ มีอุปสรรคมากมาย กรมทางฯองก็ปวดหัวว่ามีเรื่องมีราวตลอด
จนมีคนแก่คนนึงพูดขึ้นมาบ้าง
"เอ็งจะสร้างอะไรเอ็งเคยไปบอกหลวงพ่อก่อนหรือเปล ่า นึกจะทำอะไรก็ทำ เห็นหัวหลวงพ่อไม๊"
จากนั้นทั้งชาวบ้านและกรมทางฯก็ตาส่วง ทำพิธีขอขมาและขอให้สร้างสะพานให้เสร็จลุล่วง หลังจากที่ขอหลวงพ่อแล้ว ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี
ใครผ่านไปเมืองกาญฯ พอจะถึงหน้าวัดโกษินารายณ์ แวะข้ามสะพานไปกราบหลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว ต.เบิกไพร อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรีดูบ้างนะครับ
ในรูปเป็นรูปหล่อท้าวเวสสุวรรณ ที่หลวงพ่อสร้างเอาไว้ก่อนที่จะมรณภาพ
"ข้าจะอยู่ในนี้ เอ็งมาก็แวะมาหาข้าที่นี่หรือไม่ก็ในมณฑปนู่น"

ขอชมรูปหลวงปู่สุรินทร์ หน่อยสิครับคุณเอก

รอดูอยู่ด้วยคนคร้าบบ..

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

รูปพระทุ่งเหยียบดอก ชัดๆครับ องคืนี้ได้มากจากลูกหลานตำรวจเก่าครับ ประสบการณ์ ยิงไม่ออกมานับครั้งไม่ถ้วนครับ ปรกติองค์สวยๆจะมีดอกบัวชัดเจนครับ
พระทุ่งเหยียบดอกนี้ หลวงพ่อสุรินทร์ท่านได้มาจากการไปเปิดกรุที่สุโขทัยครับ ท่านเอากลับมาให้คนทำบุญศาลาในปี2505 องค์นึงสมัยนั้นท่านตั้งราคาไว้ที่1,000 บาท ทองบาทนึงไม่ถึง400เลยครับ ท่านเอาพระมาจากสุโขทัยไม่เกิน150องค์ คนที่เห็นบอกว่า อยู่ในพานๆเดียวครับ แต่ถ้าไม่ได้เจอแถวอ.บ้านโป่งราชบุรี หรือแถววัดลาดบัว ก็จะเป็นพระลีลากรุจังหวัดสุโขทัยครับ แต่ถ้าได้จากพื้นที่ พระนั้นหลวงพ่อสุรินทร์ท่านปลุกเสกเพิ่มเติมอีกครับ สุดยอดหายากครับ ชาวบ้านแถววัดเดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

ขอบคุณครับ