วิริยะธรรม-ขันติธรรม... สอนให้ดูยิ่งกว่าสอนให้ฟัง

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

พระสุธรรมเจดีย์ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุและพระธาตุพระสาวก

2 re1.jpg (30.04 KiB) เปิดดู 2052 ครั้ง

เย็นวันหนึ่ง...พระ-เณรได้พาหลวงปู่เหรียญนั่งรถเข็นไปที่เจดีย์ เมื่อมาถึงหลวงปู่ก็สั่งให้เข็นรถทำทักษิณาวัตรวนรอบเจดีย์ 3 รอบ พอมาถึงบริเวณด้านหน้าเจดีย์แล้วท่านก็ให้หยุด แล้วลุกขึ้นจากรถเข็น พยุงองค์ท่านเองขึ้นบันไดเจดีย์ด้วยประสงค์ที่จะขึ้นไปกราบพระประธาน ใครจะช่วยพยุงหรือนิมนต์ท่านนั่งรถเข็นแล้วจะได้หามหลวงปู่ขึ้นไปท่านก็ไม่ยอม

ยืนที่ถือไม้เท้าที่บันได้กุฏิ re1.jpg (19.69 KiB) เปิดดู 2053 ครั้ง

พอหลวงปู่เดินไปได้สักระยะ ทั้งเหงื่อทั้งน้ำตาของท่านก็ไหลออกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่หลวงปู่ก็ไม่ยอมแพ้ ประคองสังขารของท่านไปจนถึงบันไดขั้นสุดท้าย ถึงแม้ใจของหลวงปู่จะสู้เพียงใดก็ตาม แต่สุขภาพร่างกายของท่านนั้นมันก็ไม่เอื้ออำนวย ท่านต้องทรุดลงนั่งที่มุมบันได พอหายเหนื่อยแล้วหลวงปู่ก็ประคองสังขารเดินต่อไปจนถึงประตูเจดีย์ชั้นที่ 2 คราวนี้ท่านจะเดินไปให้ถึงองค์พระประธานนั้นก็แทบไม่ไหวเสียแล้ว แม้กระนั้นหลวงปู่ก็ยังไม่ละความพยายาม ค่อย ๆ คลาน ค่อย ๆ เคลื่อนองค์ท่านเข้าไปจนถึงหน้าพระประธานจนได้ ภาพเหตุการณ์นั้นทำเอาพระอุปัฏฐากทั้งหลายถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

เมื่อหลวงปู่ท่านมาถึงหน้าพระประธานแล้ว พระติดตามทั้งหลายก็พากันเข้ามานั่งใกล้ ๆ องค์ท่านเพื่อคอยดูแล จากนั้นหลวงปู่ท่านก็หมอบลงกราบพระประธาน แต่ด้วยความเหนื่อยและอ่อนล้า ท่านจึงไม่สามารถที่จะประคองศีรษะของท่านขึ้นมาจากพื้นได้ ท่านก็พยายามเอียงตัวประคับประคองขึ้น แต่ครั้งนั้นหลวงปู่คงจะหมดแรงจริง ๆ พอเอียงตัวมาได้ระยะหนึ่งท่านก็ฟุบลงตรงตักของพระอุปัฏฐากที่นั่งอยู่ตรงนั้นพอดี นิ่งไปได้ประมาณ 5 นาที หลวงปู่ก็พยายามเงยศีรษะขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ท่านทำสำเร็จ จากนั้นท่านก็พนมมือขึ้นแล้วกล่าวกับพระที่ติดตามมาว่า

“มาเน้อ... มากราบพระด้วยกัน”

ภาพเหล่านี้ยังความตื้นตันอย่างยิ่งให้แก่พระทั้งหลายที่คอยอุปัฏฐากท่านในครั้งนั้น ต่างก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ต้องยอมปล่อยให้พรั่งพรูออกมาด้วยความซาบซึ้งในขันติธรรมของหลวงปู่ อีกทั้งด้วยความสงสารท่านที่แม้จะกำลังอาพาธอยู่ ท่านก็พยายามประคองสังขารของท่านด้วยขันติความอดทนต่อสภาพร่างกายจนสำเร็จสมความประสงค์ขององค์ท่าน

เป็นการแสดงธรรมครั้งสำคัญด้วยกายสังขารที่ยิ่งไปกว่าการพูดให้ฟัง

[อู๊ด อู๊ด]

สาธุ สาธุ

ขอบคุณครับ

[toom]

ครับเป็นอุบายธรรมของครูบาอาจารย์ครับ สาธุ ขอบคุณท่านอาจารย์รณธรรมที่นำคำสอนดีๆมากฝากครับนับถือ นับถือ

[จิ้งจก]

ผมอายหลวงปู่จริงๆ ครับ เพราะว่า ตอนนี้ป่วยอยู่เหมือนกัน วันนี้ก็ต้องหยุดงาน และก็ใช้เป็นข้ออ้างกับตัวเองในเวลาที่ผ่านมาในการละสิ่งที่ควรจะต้องปฏิบัติในทุกๆ วัน...ขอบคุณ และอนุโมทนาต่ออาจารย์รณธรรมจริงๆ ครับ ที่นำเสนอสิ่งที่มากระตุกสำนึกของผม

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ขอบพระคุณทุก ๆ ท่าน และขออนุโมทนาด้วยครับ ถ้าข้อวัตรของหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ พระอริยเจ้าแห่งวัดอรัญญบรรพตจะเป็นแบบอย่างให้พวกเราทุกคนได้ฝึกตนเองให้ดีจนได้

อย่างน้อย..ก็ไม่ท้อถอยที่จะไหว้พระสวดมนต์ เจริญภาวนาทุกวัน

[ศิษย์กวง]

ขอบคุณครับ อ่านแล้วต้องย้อนมองตัวเอง
โชคดีที่เก็บพระของหลวงปู่เหรียญไว้เยอะ
(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ไม่เกี่ยวเลย (อายแทน)

[จิ้งจก]

ความไม่เกี่ยว และความอายจะบรรเทาลงไปได้ถ้าส่งเหรียญมาที่ผมเป็นการระบายสิ่งที่รู้สึกไม่เกี่ยวและอาย...คริคริคริ

[toom]

ขอมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยซักองค์นะครับผมท่านพี่ ฮิ ฮิ ฮิ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

น่ากลัวจริง ๆ สมาชิกแต่ละคน ฮือ ฮือ ฮือ

[เด็กลึกลับ]

น่ากลัวจริง ๆ สมาชิกแต่ละคน ฮือ ฮือ ฮือ

พวกเรามีสิ่งเหล่านี้เป็นวิหารธรรมฮะ

[ราชันย์ดำ]

อืมๆๆ ความอดทนในการขอและรอคอย นับเป็นความสำเร็จในการปฎิบัติจริงๆ

[visun35]

การได้พบเห็นในบางสิ่ง ถ้านำไปคิด มันก็เป็นประโยชน์ (ในแง่ดี )
แต่ท้ายที่สุดของความคิดมันอยู่ที่ไหนมันอยู่ที่ผลของมันนั่นเอง
สรุปคือต้องกระทำในสิ่งที่คิดให้ได้ข้อสรุปไปเลย
เพราะในบางสิ่งมีความคิดดีแต่ยังรออยู่ นั้นมันไม่ใช่ความคิดที่ถูกต้องที่สุด
เมื่อคิดดีแล้วลงมือทำนะบัดนาวเลยนะครับ
ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยคนนะครับ

[ขี้เหล็ก39]

ขอบคุณสำหรับ เรื่องราวครับ เอาไว้สำหรับคนชอบขึ้นลิฟต์ชั้นเดียว อ่าน

[รณธรรม ธาราพันธุ์]