ปลุกหมู....สู้เสือ
พฤหัสฯ. 13 พ.ย. 2008 12:27 pm
แสงแดดที่สาดลงมา เหมือนหนึ่งแส้ที่เฆี่ยนลงบนผิวหนังของคนจน แต่ก็ต้องจำทน เพราะว่าไม่มีอาชีพอะไรที่จะดีไปกว่า ปลูกหัวหอม ของหนุ่มน้อย นามว่า "พล"
ไอ้พล หนุ่มน้อยวัยกำดัด อายุยังไม่ถึง20ดี ช่วยบิดามารดา ปลูกหัวหอม อยู่ริมท่าน้ำ
"แม่น้ำ แม่กลอง" เลยวัด "ลาดบัวขาว"ไปไม่กี่มากน้อย พล หนุ่มน้อยนิสัยดี หลงชอบพอกับ
" นังป้อม" ลูกสาว นายธง เจ้าของไร่อ้อย หากปัญหารักหนักอกนั้น มิได้เกิดจากนายธงผู้พ่อ ที่ได้หาจะกีดกันความรักของลูกสาวไม่ เพราะเห็นว่าไอ้พล เด็กหนุ่มขยันเอาการเอางาน และก็เป็นคนบ้านเดียวกัน หากแต่ปัญหาของพลคือ "ไอ้เดี่ยว" ลูกทิดผงนั่นเอง "ไอ้เดี่ยว"หรือลับหลังชาวบ้านมักจะเรียกไอ้เห้เดี๋ย ว เฝ้าเทียวไปเทียวกลับ กับนังพรอยู่เสมอ แต่นังพร หาได้ชอบพอไม่ ด้วยว่ามีใจให้กับหนุ่มพล คนซื่อเข้าแล้ว หรือว่าจะเจออะไรๆดีของหนุ่มพลเข้าแล้วกระมัง(ผู้เขี ยนคอมเม็นต์เอง) ไอ้เดี่ยว ก็รู้อยู่เต็มอก และก็หาทางเช๊คบิล หนุ่มพล จนวันนึง
"ไอ้พล ..หนอย เดี๋ยวนี้ริอ่านนัดพบกับอีพรรึ ชะช้า มึงก็รู้ ว่าอีพรน่ะ กูชอบของกู"
"แต่...พรไม่ได้ชอบพี่เดี่ยวนะครับ........"
"ชอบหรือไม่ก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของมึง.........มึง ไม่ต้องยุ่ง"
"แต่พี่...............ฟังผมก่อน "
เหลียวกลับไปมองด้านหลังด้วยสัญชาติติญาน รู้ว่าภัยจะมาถึงตัวแล้ว ปากของพลก็เริ่มบริกรรมคาถาทันที
ทันใดนั้นเอง เสียงดังบึกที่ท้ายทอยก็ทำให้หนุ่มพลต้อง ล้มลงไปกับพื้นดิน ที่ริมท่าน้ำ ด้วยไม้ในมือของชายอีกสองคนที่อ้อมเข้ามาทางด้านหลัง อึดใจกระเดี๋ยวเดียว หนุ่มพลคนซื่อ ก็ลุกขึ้นมาด้วยอาการกระเด้งจากพื้น หูตาขวางตาดำกลับไปอยู่ด้านบน ส่งเสียงอิ๊ดๆดังลั่น
"เฮ้ย มันขึ้นหมู...."
"เอากะแม่มันเลย......"
สามรุมหนึ่ง ทำท่าว่าจะกลายเป็นหนึ่งรุมสาม ไอ้เดี่ยว ก็ไม่ยอม บริกรรมคาถาอึดใจ ก็ส่งเสียงคำรามของเสือทันที
"พี่เดี่ยว....."
เสียงลูกสมุนทั้งสองคนของไอ้เดี่ยว ร้องพร้อมกัน รับรู้ว่าลูกพี่ตนนั้น ตอนนี้ขึ้นเสือเพื่อที่จะสู้กับ ไอ้พล เสือกับหมู กำลังปะทะกัน ยังไม่ทันไร ที่ทั้งสองสู้กันด้วยลักษณะของหมู กับเสือ แต่แล้วเสียงร้องโหยหวน ก็ดังมาจากไอ้เดี่ยว ลูกชายทิดผง
"โอย ช่วยกูด้วย......โอย........."
สองสมุนก็ไม่รู้จะช่วยลูกพี่ตนยังไง เพราะกลัว ไอ้พล ที่กำลังขึ้นหมูอยู่ ดูน่ากลัว สองคนยังคุยกันเองเลยว่า ไม่รู้ว่าตาฝาดไปหรือเปล่า รู้สึกว่า ไอ้พร จะมีเขี้ยวงอกมาจากปาก แต่เพ่งดูแล้วก็ไม่มีเขี้ยวอะไร ตามร่างกายไอ้เดี่ยว ดูเหมือนว่าจะได้รับบาดเจ็บจากของมีคมอะไรสักอย่าง ผิวหนังเป็นริ้วๆโชกไปด้วยเลือด
"มันหยุดแล้ว............"
"โอยๆๆช่วยกูด้วย......พ่อจ๋าช่วยหนูด้วย........... "
เสียงไอ้เดี่ยวร้องหาพ่ออย่างเด็กๆ น้อนฟุบอยู่ใต้เท้าของไอ้พล ซึ่งตอนนี้ดูว่าจะสงบลงแล้ว
"พี่..เดี่ยว..........."
ไอ้พล ซึ่งเมื่อตะกี้ เหมือนคนกำลังบ้า ขวิดชนไอ้เดี่ยวอยู่ บัดนี้กำลังประคองร่างที่โชกไปด้วยเลือดของไอ้เดี่ยว ขึ้นมา พยุงเอาไว้และเรียกไอ้สองคนให้เข้ามาหามลูกพี่ของมัน กลับบ้าน
วันรุ่งขึ้น ที่กุฏิหลวงพ่อ สุรินทร์
"ให้เลิกแล้วต่อกันเถอะนะ ต่างคนต่างก็ร้อนวิชา ไอ้เดี่ยวก็ไม่เป็นอะไรมากนี่นา พลเอ็งขอโทษพี่เค้า เรื่องจะได้จบๆไป.........."
หลวงพ่อวางตัวเป็นคนกลางไกล่เกลี่ย เพราะดูว่าจะบานปลายไม่จบสิ้น แน่นอน
สุดท้ายก็จบลงด้วยดี ไอ้เดี่ยว ก็เริ่มจะละพยศ และก็เลิกไปสักที่สำนักอื่น กลับมาขอสักกับหลวงพ่อสุรินทร์ แบบเดียวกับที่ไอ้พล คู่กรณีหัวใจ สักมาแล้วก่อนหน้านี้ เรื่องนี้โจทย์จันกันไปจรดคุ้งน้ำจากห้วยกรด ไปบ้านลูกแก ถึงเมืองกาญฯนู่นเลย เรื่อง"หมูทองแดง" ปะทะเสือสมิง หากแต่เสือกลายเป็นแมวไปเมื่อเจอกับ"หมูทองแดง"ของ "หลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว"
ไอ้พล หรือลุงพลในปัจจุบัน ท่องคาถาให้ฟัง ดังๆกลับไปกลับมาหลายรอบว่า
"ยัง ยัง อุทัง ทัง นะมะพะทะ"
หมายเหตุ*การ ขึ้นหมูทองแดง คนที่สักจะต้องยอมรับในข้อห้ามต่างๆ คือ"ห้ามด่าพ่อแม่ ห้ามผิดลูกเขาเมียใคร " ถ้าไม่ปฏิบัติตาม นานไปก็จะเสื่อม ขึ้นไม่ได้ และจะเพี้ยนด้วย และก่อนที่จะบริกรรม จิตจะต้องนิ่ง นึกถึงครูบาอาจารย์ อันมี
"หลวงพ่อสุรินทร์ สนตจิตโต" เป็นที่ตั้ง
ไอ้พล หนุ่มน้อยวัยกำดัด อายุยังไม่ถึง20ดี ช่วยบิดามารดา ปลูกหัวหอม อยู่ริมท่าน้ำ
"แม่น้ำ แม่กลอง" เลยวัด "ลาดบัวขาว"ไปไม่กี่มากน้อย พล หนุ่มน้อยนิสัยดี หลงชอบพอกับ
" นังป้อม" ลูกสาว นายธง เจ้าของไร่อ้อย หากปัญหารักหนักอกนั้น มิได้เกิดจากนายธงผู้พ่อ ที่ได้หาจะกีดกันความรักของลูกสาวไม่ เพราะเห็นว่าไอ้พล เด็กหนุ่มขยันเอาการเอางาน และก็เป็นคนบ้านเดียวกัน หากแต่ปัญหาของพลคือ "ไอ้เดี่ยว" ลูกทิดผงนั่นเอง "ไอ้เดี่ยว"หรือลับหลังชาวบ้านมักจะเรียกไอ้เห้เดี๋ย ว เฝ้าเทียวไปเทียวกลับ กับนังพรอยู่เสมอ แต่นังพร หาได้ชอบพอไม่ ด้วยว่ามีใจให้กับหนุ่มพล คนซื่อเข้าแล้ว หรือว่าจะเจออะไรๆดีของหนุ่มพลเข้าแล้วกระมัง(ผู้เขี ยนคอมเม็นต์เอง) ไอ้เดี่ยว ก็รู้อยู่เต็มอก และก็หาทางเช๊คบิล หนุ่มพล จนวันนึง
"ไอ้พล ..หนอย เดี๋ยวนี้ริอ่านนัดพบกับอีพรรึ ชะช้า มึงก็รู้ ว่าอีพรน่ะ กูชอบของกู"
"แต่...พรไม่ได้ชอบพี่เดี่ยวนะครับ........"
"ชอบหรือไม่ก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของมึง.........มึง ไม่ต้องยุ่ง"
"แต่พี่...............ฟังผมก่อน "
เหลียวกลับไปมองด้านหลังด้วยสัญชาติติญาน รู้ว่าภัยจะมาถึงตัวแล้ว ปากของพลก็เริ่มบริกรรมคาถาทันที
ทันใดนั้นเอง เสียงดังบึกที่ท้ายทอยก็ทำให้หนุ่มพลต้อง ล้มลงไปกับพื้นดิน ที่ริมท่าน้ำ ด้วยไม้ในมือของชายอีกสองคนที่อ้อมเข้ามาทางด้านหลัง อึดใจกระเดี๋ยวเดียว หนุ่มพลคนซื่อ ก็ลุกขึ้นมาด้วยอาการกระเด้งจากพื้น หูตาขวางตาดำกลับไปอยู่ด้านบน ส่งเสียงอิ๊ดๆดังลั่น
"เฮ้ย มันขึ้นหมู...."
"เอากะแม่มันเลย......"
สามรุมหนึ่ง ทำท่าว่าจะกลายเป็นหนึ่งรุมสาม ไอ้เดี่ยว ก็ไม่ยอม บริกรรมคาถาอึดใจ ก็ส่งเสียงคำรามของเสือทันที
"พี่เดี่ยว....."
เสียงลูกสมุนทั้งสองคนของไอ้เดี่ยว ร้องพร้อมกัน รับรู้ว่าลูกพี่ตนนั้น ตอนนี้ขึ้นเสือเพื่อที่จะสู้กับ ไอ้พล เสือกับหมู กำลังปะทะกัน ยังไม่ทันไร ที่ทั้งสองสู้กันด้วยลักษณะของหมู กับเสือ แต่แล้วเสียงร้องโหยหวน ก็ดังมาจากไอ้เดี่ยว ลูกชายทิดผง
"โอย ช่วยกูด้วย......โอย........."
สองสมุนก็ไม่รู้จะช่วยลูกพี่ตนยังไง เพราะกลัว ไอ้พล ที่กำลังขึ้นหมูอยู่ ดูน่ากลัว สองคนยังคุยกันเองเลยว่า ไม่รู้ว่าตาฝาดไปหรือเปล่า รู้สึกว่า ไอ้พร จะมีเขี้ยวงอกมาจากปาก แต่เพ่งดูแล้วก็ไม่มีเขี้ยวอะไร ตามร่างกายไอ้เดี่ยว ดูเหมือนว่าจะได้รับบาดเจ็บจากของมีคมอะไรสักอย่าง ผิวหนังเป็นริ้วๆโชกไปด้วยเลือด
"มันหยุดแล้ว............"
"โอยๆๆช่วยกูด้วย......พ่อจ๋าช่วยหนูด้วย........... "
เสียงไอ้เดี่ยวร้องหาพ่ออย่างเด็กๆ น้อนฟุบอยู่ใต้เท้าของไอ้พล ซึ่งตอนนี้ดูว่าจะสงบลงแล้ว
"พี่..เดี่ยว..........."
ไอ้พล ซึ่งเมื่อตะกี้ เหมือนคนกำลังบ้า ขวิดชนไอ้เดี่ยวอยู่ บัดนี้กำลังประคองร่างที่โชกไปด้วยเลือดของไอ้เดี่ยว ขึ้นมา พยุงเอาไว้และเรียกไอ้สองคนให้เข้ามาหามลูกพี่ของมัน กลับบ้าน
วันรุ่งขึ้น ที่กุฏิหลวงพ่อ สุรินทร์
"ให้เลิกแล้วต่อกันเถอะนะ ต่างคนต่างก็ร้อนวิชา ไอ้เดี่ยวก็ไม่เป็นอะไรมากนี่นา พลเอ็งขอโทษพี่เค้า เรื่องจะได้จบๆไป.........."
หลวงพ่อวางตัวเป็นคนกลางไกล่เกลี่ย เพราะดูว่าจะบานปลายไม่จบสิ้น แน่นอน
สุดท้ายก็จบลงด้วยดี ไอ้เดี่ยว ก็เริ่มจะละพยศ และก็เลิกไปสักที่สำนักอื่น กลับมาขอสักกับหลวงพ่อสุรินทร์ แบบเดียวกับที่ไอ้พล คู่กรณีหัวใจ สักมาแล้วก่อนหน้านี้ เรื่องนี้โจทย์จันกันไปจรดคุ้งน้ำจากห้วยกรด ไปบ้านลูกแก ถึงเมืองกาญฯนู่นเลย เรื่อง"หมูทองแดง" ปะทะเสือสมิง หากแต่เสือกลายเป็นแมวไปเมื่อเจอกับ"หมูทองแดง"ของ "หลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว"
ไอ้พล หรือลุงพลในปัจจุบัน ท่องคาถาให้ฟัง ดังๆกลับไปกลับมาหลายรอบว่า
"ยัง ยัง อุทัง ทัง นะมะพะทะ"
หมายเหตุ*การ ขึ้นหมูทองแดง คนที่สักจะต้องยอมรับในข้อห้ามต่างๆ คือ"ห้ามด่าพ่อแม่ ห้ามผิดลูกเขาเมียใคร " ถ้าไม่ปฏิบัติตาม นานไปก็จะเสื่อม ขึ้นไม่ได้ และจะเพี้ยนด้วย และก่อนที่จะบริกรรม จิตจะต้องนิ่ง นึกถึงครูบาอาจารย์ อันมี
"หลวงพ่อสุรินทร์ สนตจิตโต" เป็นที่ตั้ง
- แนบไฟล์
-
- %E0%B8%94%E0%B8%B3%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%20%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%A3%20002.jpg (144.16 KiB) เปิดดู 1680 ครั้ง
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
พฤหัสฯ. 13 พ.ย. 2008 6:57 pm
โอ้ ผมชอบเรื่องนี้มาก ๆ คุณเอกเอ๊ย แล้วมาเล่าเอาตอนที่ท่านสิ้นแล้วเสียด้วย ถ้ายังอยู่ หมูต้องขึ้นมาขี่หลังผมแน่...
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดี ๆ
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดี ๆ
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
พฤหัสฯ. 13 พ.ย. 2008 9:12 pm
คุณเอกครับ หลวงพ่อสุรินทร์ท่านมรณภาพปีพ.ศ.เท่าไหร่ครับ ตอนท่านมรณภาพอายุเท่าไหร่ครับ
แล้วทางวัดเก็บสังขารท่านไว้ให้กราบไหว้หรือเปล่าครับ
แล้วทางวัดเก็บสังขารท่านไว้ให้กราบไหว้หรือเปล่าครับ
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
พฤหัสฯ. 13 พ.ย. 2008 10:59 pm
ขอบพระคุณมากเลยครับ แหม...ผมอ่านแล้วก็เหมือนอาจารย์รณธรรมครับ
อยากให้หมูทองแดงมาขึ้นหลังผมบ้าง..
"ยัง ยัง อุทัง ทัง นะมะพะทะ.."
อยากให้หมูทองแดงมาขึ้นหลังผมบ้าง..
"ยัง ยัง อุทัง ทัง นะมะพะทะ.."
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
พฤหัสฯ. 13 พ.ย. 2008 11:12 pm
เอาหมูสองตัวก่อนไม๊ครับ
อู๊ดอู๊ด ไง !!
อู๊ดอู๊ด ไง !!
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
ศุกร์ 14 พ.ย. 2008 1:42 am
รณธรรม ธาราพันธุ์ เขียน:เอาหมูสองตัวก่อนไม๊ครับ
อู๊ดอู๊ด ไง !!
น่านนนน โดนนนนน
แต่อ่านแล้วสนุกดีครับ โดยเฉพาะ เม้นท์ ที่ทางผู้เขียนให้ไว้ อิอิอิ
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
ศุกร์ 14 พ.ย. 2008 7:40 am
สุรเทพ เขียน:คุณเอกครับ หลวงพ่อสุรินทร์ท่านมรณภาพปีพ.ศ.เท่าไหร่ครับ ตอนท่านมรณภาพอายุเท่าไหร่ครับ
แล้วทางวัดเก็บสังขารท่านไว้ให้กราบไหว้หรือเปล่าครับ
หลวงพ่อสุรินทร์ท่านมรณาภาพ ปี2516 อายุ60ปี พระราชทานเพลิงศพปี2519 ครับ
Re: ปลุกหมู....สู้เสือ
ศุกร์ 14 พ.ย. 2008 12:28 pm
น่าเสียดายเหมือนกันนะครับ