เรื่องเล่าเกี่ยวกับหลวงพ่อจ้อย

[อาร์ต]

สืบเนื่องจากเมื่ออาทิตย์ก่อนที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสเข้ามนัสการกราบหลวงพ่อจ้อย แห่งวัดหนองน้ำเขียว จ.ชลบุรี แต่ได้มีเรื่องราวเล็กๆน้อยๆ ระหว่างที่สนทนากับหลวงพ่อมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง เผื่อท่านใดที่ศรัทธาในหลวงพ่อจ้อย จะได้นำไปเป็นประโยชน์ต่อตนเองและครอบครัวก็ได้

ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองเองที่มากราบท่าน แต่ก็มาด้วยความศรัทธาครับคือตั้งใจมากราบหลวงพ่อโดยเฉพาะ เพราะครั้งแรกนั้นไม่ได้สนทนากับท่านเลยครับเพราะท่านอาพาตอยู่เล็กน้อย ที่รู้ว่าท่านอาพาตนั้นเพราะตอนที่ท่านกำลังสวดมนต์ให้พรหลังจากที่ผมถวายสิ่งของแล้ว รู้สึกได้เลยว่ามีเสมหะติดอยู่ในลำคอท่านมาก แต่ท่านก็ตั้งใจสวดจนเสร็จ ซึ่งทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีที่มาตอนนี้ แต่ก็รับรู้ได้เลยว่าหลวงพ่อได้เมตตามากๆครับ

มาครั้งนี้หลวงพ่อท่านดูแข็งแรงเป็นปกติดีครับอีกทั้งยังยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายอย่างกันเองเลยครับ จนผมก้ออดคิดไม่ได้ว่า ที่อ่านจากในกระทู้ว่า หลวงพ่อเป็นพระที่พูดน้อยมากเรียกได้ว่าถ้าเราไม่ถามท่านก้อจะไม่พูด หรือไม่ก้ออาจจะนั่งมองหน้ากันไปเลยก้อได้ แต่ครั้งนี้ไม่มีแววเช่นนั้นครับ ก่อนจะมานั้นผมก้อคิดมาจากบ้านแล้วว่าจะมาขอคำแนะนำในเรื่องการปฏิบัติกรรมฐานว่าจะต้องปฏิบัติอย่างไรจิตจึงจะนิ่งมีสมาธิจนเกิดปัญญาได้ หลวงพ่อท่านก็เมตตามากท่านได้พยายามอธิบายให้เราเข้าใจในหลายหลายด้าน หลายหลายมุม ต้องขอบอกว่าการสนทนานั้นผมจะต้องพูดเสียงดังหน่อยถึงปานกลางเพราะหลวงพ่อท่านอายุ 83 แล้ว ระบบการรับฟังย่อมเสื่อมลงบ้างเป็นธรรมดา

หลังจากที่หลวงพ่อได้แนะนำการทำกรรมฐานให้พอสมควรแล้วนั้น ท่านก้อยังได้แนะนำอีกว่า คนที่สวดมนต์บูชาพระอยู่เป็นประจำนั้นควรจะถวาย “ข้าวพระพุทธ”ด้วย ถ้าเราไม่มีเวลาอย่างน้อยก็ถวายในวันที่เราเกิดก้อได้อย่างเช่นถ้าเกิดวันจันทร์ก้อให้ถวายในวันจันทร์ ปีหนึ่งก้อแค่52 ครั้งเท่านั้น
ผมจึงเรียนถามท่านไปว่า “แล้วจะต้องถวายยังไงครับเพราะไม่เคยถวายเลย”
ท่านบอกว่า “ก้ออาหารคาวหวานนี่แหละอย่างละถ้วยหรือแล้วแต่เราจะจัด”
แล้วท่านก้อหัวเราะเหมือนกับรู้ว่าผมไม่เคยถวาย ที่ถวายทุกวันก้อมีแต่น้ำนี่แหละที่พออยู่รอดมาได้ทุกวันนี้ แล้วหลวงพ่อก้อบอกว่า “ถ้าถวายแค่น้ำก้อได้แค่นั้น”แล้วท่านก้อหัวเราะอีกแล้วท่านยังเสริมอีกว่า เมื่อเราจะออกไปไหนถ้าอยากให้มีความสะดวกทำอะไรไม่ติดขัดก้อให้อธิฐานตอนถวายข้าวพระพุทธเสร็จแล้วให้อุทิศส่วนบุญกุศลที่ได้ถวายข้าวพระพุทธให้กับเจ้าพระภูมิเจ้าที่
เทวดาอารักษ์รวมไปถึงสัมพะเวสีวิญญาณพเนจรทั้งหลาย ถะนี้เวลาเราจะออกไปไหนพวกนี้เขาจะมาคุ้มครองดูแลให้ความสะดวกกับเรา

ถึงตรงนี้ผมอึ้งไปเล็กน้อยแต่พอจะเข้าใจในความเมตตาของท่าน เพราะที่ผ่านมาเนี่ยผมมักจะหงุดหงิดกับเรื่องเล็กๆน้อยตลอดเวลาจะทำอะไรก้อจะติดติดขัดขัดเสมอกว่าจะผ่านได้ก้อต้องหนื่อยหน่อยครับ ต้องบอกว่าเก็ตครับ

เดี๋ยวมาต่อเพราะต้องโพสต์ก่อนเที่ยงคืนครับ

[กริด99]

ถ้าเลยเที่ยงคืนแล้วพี่อาร์ตจะไปรับซินเดอเรล่าหรือครับ

[อู๊ด อู๊ด]

คริ คริ คริ รออยู่นะแค๊ฟฟ

[กริด99]

เสริมพี่อาร์ตนะครับ หลวงพ่อท่านบอกว่าการถวายข้าวพระพุทธประจำทุกวันเกิดจะทำให้เกิด "โภคทรัพย์" ด้วยนะครับ

[อาร์ต]

อุ๊ย แล้วคุณกริดรู้ได้อย่างไรครับนี่

[อาร์ต]

มาต่อครับ..(แต่ตอนนี้อ.ต่อไม่มาครับ )



เห็นหรือยังครับว่าประโยชน์ของการที่มากราบไหว้พระอริยะสงฆ์นั้นมีมากมายขนาดไหน ลืมบอกไปว่า วันนั้นผมไปกับเพื่อนรุ่นน้องอีกคนแก่จะมีความชอบอย่างหนึ่งคือถ้าได้ไปกราบหลวงพ่อหรือหลวงปู่ที่ไหนก็แล้วแต่แก่จะนำก้อนหินซึ่งใส่บรรจุอยู่เต็มกล่อง(ประมาณกล่องข้าว)ไปให้หลวงพ่อหรือหลวงปู่นั้นอธิฐานจิตครับ ผมเคยถามน้องเค้าว่าเอาไปให้หลวงพ่ออธิฐานมากี่ท่านแล้ว น้องมันบอกว่าประมาณ 16ท่านแล้วครับ แต่วันนั้นแก่ไม่ได้เอากล่องนั้นไป

พอน้องเค้าเห็นว่าผมกับหลวงพ่อจ้อยสนทนากันมาพอสมควรแล้ว แก่ก้อเลยถอดพระที่แขวนในคอมาไว้ในมือแล้วยื่นไปให้หลวงพ่อเหมือนเคยแต่คราวนี้เป็นพระครับไม่ใช่ก้อนหินเหมือนคราวก่อน “หลวงปู่ครับเมตตาผมด้วยครับ”
หลวงพ่อท่านก้อเมตตาเช่นเคยครับ ท่านรับมาไว้ในมือแล้วหลับตาทำสมาธิอธิฐานให้ ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ได้ทำตามนะครับแต่นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตครับขอบอก
ผมถอดเอาปฐวีธาตุของหลวงปู่คำพันธ์ออกมาไว้ในมือรอว่าถ้าหลวงพ่ออธิฐานให้น้องเสร็จก็ตาผมบ้าง

ต้องขอบอกจากใจจริงนะครับว่าผมไม่ได้มีเจตนาที่จะทดสอบพลังองค์ปฐวีธาตุหรือแม้แต่หลวงพ่อเลยแต่อยากจะรู้มากกว่าว่าถ้าปฐวีธาตุองค์นี้มาอยู่ในอุ้มมือของหลวงพ่อจ้อยท่านจะพูดอย่างไร ท่านจะบอกอะไรกับเรา หรือว่าคุณไม่อยากรู้.

พอหลวงพ่อลืมตาขึ้นมาก้อยื่นพระคืนให้กับน้องชายไปไม่ได้พูดอะไร จากนั้นผมก้อยื่นให้หลวงพ่อบ้างโดยบอกว่า “หลวงพ่อครับเมตตาดูกรวดก้อนนี้ให้ผมหน่อยครับ”ท่านยิ้มอย่างเมตตาและรับมาไว้ในมือและหลับตาลง ซักพักประมาณ2-3นาที ท่านก้อลืมตาขึ้นมา
ท่านก้มหน้าลงมาบอกกับผมว่า “ไปได้มาอย่างไร” แล้วก้อยิ้ม ผมยื่นหน้าไปหาท่านใก้ลเข้าไปอีกหน่อย ก้อได้ยินท่านถามอีกว่า ไปได้มาอย่างไร เป็นครั้งที่สอง
ผมเรียนท่านไปว่า “เป็นปฐวีธาตุครับผมได้มาจากน้องคนหนึ่งครับ” และเรียนถามท่านอีกว่า “หลวงพ่อครับเป็นอย่างไรบ้างครับ” คราวนี้หลวงพ่อยิ้มกว้างมากเลยครับนัยน์ตาท่านมีเมตตามากเชียวครับ พร้อมกับยื่นปฐวีธาตุมาคืนผม
แล้วท่านก้อยื่นหน้ามาบอกผมว่า “ โชคดีนะเราเนี่ย…โชคดีจริงๆ” แล้วหลวงพ่อก้อหัวเราะครับ แต่ผมนั้นกลับทำหน้าเนียนเนียนไม่รู้ว่าโชคดีอะไรแต่หารู้ไม่
ว่าในใจผมนั้นดีใจเป็นลิงตีลังกาไป8ตลบแล้วครับ

สุดท้ายนี้อยากบอกว่าตั้งแต่วันนั้นมาผมถวายข้าวพระพุทธแทบทุกวันโดยเฉพาะวันที่ตรงวันเกิดของผมและไม่ลืมที่จะแผ่เมตตาบุญกุศลให้กับเทพยาดาอารักษ์ตามที่หลวงพ่อได้บอกไว้
ขอบอกว่าดีมากเลยครับทุกอย่างราบรื่นโดยเฉพาะความคิดของเราปลอดโปร่งขึ้นเรื่อยๆ ที่เคยหงุดหงิดก้อหายไปหมด.

นี่แหละครับพระอริยะสงฆ์ที่เราควรไปกราบอย่างยิ่ง !

[อู๊ด อู๊ด]

รอฟังตั้งนาน ที่แท้ก็เล่าให้เราอยากนี่เอง

หลวงพ่อเมตตาเสมอครับ ดีใจกับคุณอาร์ตด้วยนะครับ

[ศิษย์กวง]

ถ้าเลยเที่ยงคืนแล้วพี่อาร์ตจะไปรับซินเดอเรล่าหรือครับ

โอ้ คิดได้ยังไงเนี่ย

[ศิษย์กวง]

ขอบพระคุณพี่อาร์ตมากครับ ที่มาเพิ่ม "ความอยากแล้วจากไป"
แหม...มาเมืองชลก็ไม่บอก จะได้พาไปปลดของขลังซะให้หมด อยากมีเยอะดีนัก

[จิ้งจก]

เสริมเรื่องของคุณอาร์ตครับ ถ้าจะให้ดีก็ตักบาตรพระในวันเกิดของเราด้วยครับ เช่น ถ้าเกิดวันจันทร์ก็ตักบาตรวันจันทร์ เพียง 1 วันใน 1 สัปดาห์ก็ได้ หรือถ้าได้ทุกวันก็ดี อันนี้เป็นคำแนะนำที่หลวงพ่อจ้อย ท่านให้กับผมไว้เช่นเดียวกันเมื่อนานมาแล้วครับ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ขอบพระคุณทุก ๆ ท่านเป็นอย่างมากเลยครับ ที่ต่างคนต่างก็นำความรู้ของตนมา "เสริม" มา "ต่อยอด" แห่งความดีซึ่งกันและกัน ใครขาดตรงไหนก็เติมเต็มให้กัน เราจะได้รุ่งเรืองก้าวหน้าทั้งทางโลก ทางธรรม ไปพร้อม ๆ กันแบบพี่แบบน้องครอบครัวเดียวกัน


อย่างนี้แหละครับ ถึงจะเป็น "เว็บพระ-เว็บธรรมะ" ที่แท้จริง มิใช่มีแต่ชื่อหรือนโยบายทว่าข้างในมีแต่นินทาว่าร้ายกันหมดวันหมดคืน

หลวงปู่ดู่เคยบอกว่า "ถ้าปฏิบัติดีและปฏิบัติถูกทางจริงแล้ว เมื่อคุยกันก็จะมีแต่เอาดีมาอวดกัน มาแนะนำกัน แต่ถ้าปฏิบัติผิดทางหรือไม่ปฏิบัติธรรมเสียแล้ว เวลาคุยกันก็มีแต่จะเอาเลวมาอวดกัน"


ผมขออนุโมทนาจากใจกับทุกท่านด้วยครับ

[กริด99]

ถ้าเลยเที่ยงคืนแล้วพี่อาร์ตจะไปรับซินเดอเรล่าหรือครับ

โอ้ คิดได้ยังไงเนี่ย

พี่ศิษย์กวงครับ ในสมองของเด็กน้อยๆ อย่างผมก็มีแต่การ์ตูนแล้วก็นิทานเท่านั้นครับ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ว้า กำลังว่าจะให้พระเครื่องอยู่เชียว ถ้าในสมองมีแต่การ์ตูนกับนิทานน้องกริด99ก็คงไม่อยากได้พระแล้วเนอะ ว้า....เสียดายแทน

[จิ้งจก]

ว้า กำลังว่าจะให้พระเครื่องอยู่เชียว ถ้าในสมองมีแต่การ์ตูนกับนิทานน้องกริด99ก็คงไม่อยากได้พระแล้วเนอะ ว้า....เสียดายแทน

แล้วถ้าในสมองของผมมีเรื่องธรรมะและแถมด้วยเรื่องพระเครื่องของอาจารย์รณธรรมนี่ ผมจะได้รับแจกพระจากอาจารย์รณธรรมมั้ยเนี่ย

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

"พระเครื่องของผม" ยังไม่มีครับ ผมยังไม่เคยสร้าง ที่ผมมีก็ของครูบาอาจารย์ท่านอื่น ๆ ครับ เอามาแขวนมาบูชาครับ

อยากได้ของผม รออายุผมครบ 10 รอบ นะครับ จะทำล็อกเกตรุ่นแรกแจก เอิ๊ก เอิ๊ก

[จิ้งจก]

ก็ของที่มีนั่นแหละครับ... ศรีทนได้ เอ้ย....จิ้งจกน้อยรับได้
------------------------------------------------
แหม...แล้วถ้าจะรอขนาดอายุครบ 10 รอบนี่มีหวังแค่เอาสร้อยคอใส่คอก็คงหมดแรงคอตกแล้วมั้งครับ รอกันจนเหนียงยานกันไปข้าง

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

[กริด99]

คุณพี่อ.รณธรรมเข้าใจน้องผิดแล้วครับ ความหมายของน้องคือในสมองผมที่การ์ตูนและนิทานเป็นอันดับแรก เรื่องพระเครื่องเป็นอันดับสองครับ แต่ทั้งสองอันดับมีความสำคัญใกล้เคียงกันมากครับ

[เด็กลึกลับ]

อ่อ คุณพี่ กริด99 ฮะ

ถ้าเป็นเวลานี้ เด็กลึกลับแนะนำว่า ควรจะบอกว่า พระเครื่องเป็นอันดับแรก นิทานและการ์ตูนเป็นอันดับสองฮะ

แล้วค่อยเปลี่ยนทีหลังฮะ

คริ คริ คริ

[อู๊ด อู๊ด]

สอนให้ กระล่อน เหมือนเด็กลึกลับนี่เองงง