หลวงพ่อวัดจุ้มปะ

[ราชันย์ดำ]

ท่านเป็นพระสงฆ์องค์แรกที่ทำให้ผมเชื่อในพุทธคุณแห่งพระเครื่อง สมัยนั้นเรียนที่วิทยาลัยเกษตรกรรมรัตภูมิ สงขลา(ตอนนี้เปลี่ยนชื่อแล้ว) เลิกเรียนแล้วก็ตั้งวงผิดศีลข้อ ๕กันที่บ้านเพื่อน ตอนแรกก็นั่งกันอยู่เฉพาะกลุ่มพวกเรา แต่สักพักพอต่างคนต่างเริ่มเมากัน ก็เริ่มมีกลุ่มบุคคลภายนอกมาร่วมวงด้วย ที่นี้ก็เลยเกิดเรื่องเพราะพวกเราดันไปแซวสาวสวยที่มานั่งกินกับบุคคลภายนอก(มารู้ทีหลังว่าเค้าเป็นแฟนกัน) แซวกันไป แซวกันมา อ้ายหนุ่มนั่นก็ขอตัวกลับ พวกเราก็นั่งดื่มกินกันต่อ ประมาณสัก 2 ทุ่มกว่าก็มีมอไซค์มาจอดหน้าบ้าน พวกเราก็เห็นอ้ายหนุ่มคนเดิมกลับมาพร้อมกับน้องชาย แล้วก็ร้องเรียกเพื่อนในกลุ่มพวกเราออกไปคนหนึ่ง ซึ่งพวกเราก็มิได้สนใจ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคำรามของปืนดังเปรี้ยงขึ้นสนั่น พร้อมๆกับร่างของเพื่อนเราที่เดินออกไปล้มลงชักกระตุกๆ อ้ายหนุ่มนั่นก็โดดคร่อมท้ายรถมอไซค์ของน้องชายขับหนีออกไปทันที ผมรีบวิ่งเข้าไปอุ้มร่างเพื่อนขึ้นมาแล้วบอกให้เพื่อนอีกคนรีบสตาร์ทรถมอไซค์ บอกให้ขับให้เร็วที่สุดไปโรงพยาบาลรัตภูมิ ถึงโรงพยาบาลแจ้งเจ้าหน้าที่ว่าเพื่อนโดนยิงมา เขาก็รีบพาเข้าห้องตรวจอาการ พวกเรานั่งรออยู่ด้วยความกระสับกระส่าย ไม่ถึง 10 นาทีพยาบาลออกมาแจ้งว่าทำแผลให้เรียบร้อยแล้ว ให้พาเพื่อนไปแจ้งความที่โรงพักแล้วกลับบ้านได้ อะไรกันนี่ โดนยิงมาแต่พยาบาลบอกทำแผลแล้วให้กลับได้ งงๆๆๆครับ นั่งนิ่งกันไปหมด เข้าไปในห้องตรวจเห็นเพื่อนนั่งห้อยขาตาละห้อยอยู่บนเตียงคนไข้ ดีใจก็ดีใจ งงก็งง ถลาเข้าไปถามเพื่อนครับว่านี่มันอะไรกัน(ว่ะ) เพื่อนก็บอกว่าโดนยิงจริงๆเต็มหน้าอกซ้ายเลยแต่ไม่เข้า มีแต่เพียงรอยเขียวช้ำเท่านั้น อ้าว..ข้าเห็นเอ็งลงไปนอนชักกระตุกๆๆ เออ..ใช่ที่ข้าชักนะเพราะพอโดนยิงเข้าไปเต็มๆแบบนั้นนะ มันจุกและหายใจไม่ออก มันหน้ามืดวูบลงไปเลยและข้าจะบอกอะไรเอ็งนะว่าที่เจ็บจริงๆตอนนี้คือที่เท้าโว้ย! เพราะเอ็งอุ้มข้ามาแต่ไม่ได้ดูเท้าข้าเลยว่ามันครูดมากับถนนตลอดทาง เล็บเลิบข้าหลุดหมดแล้ว เอ็งรู้รึเปล่า...ถ้าข้าไม่ได้ตาหลวงเล็ก วัดจุ้มปะ ช่วยไว้ ป่านนี้ข้าก็คงตายตั้งแต่โดนยิงแล้ว ผมรีบขอดูพระที่มันห้อยคออยู่ก็เห็นเป็นรูปหล่อหลวงพ่อเล็ก ลัมภโก เลี่ยมพลาสติกอย่างหนาแขวนเดี่ยวอยู่องค์เดียว หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นผมพบเจอวัตถุมงคลของหลวงพ่อเล็กที่ไหน เป็นเก็บเรียบ และหลังจากนั้นก็เกิดประสบการณ์กับตัวเองหลายๆครั้งทั้งเรื่องรถชน โดนแทงกับเหล็กขูดชาร์ปหลายทีแต่ไม่เข้า โดนจ่อยิงหน้าผากแต่ลูกปืนวิ่งผ่านไปข้างหูไม่โดนอะไรเลยก็มี โดนยิงด้วยปีนลูกซองยาว ชนิดฝาบ้านไม้ข้างหลังเป็นรูพรุนหมดแต่ตัวเองไม่โดนสักเม็ดก็มี ไว้มีโอกาสว่างเมื่อไหร่จะมาเล่ากันให้ฟังอีกรอบครับ

แนบไฟล์

446.jpg (88.67 KiB) เปิดดู 2438 ครั้ง

449.jpg (71.32 KiB) เปิดดู 2436 ครั้ง

[จิ้งจก]

เฮียครับ เฮียเป็นคนเหล็กแหงมเลย ประสบการณ์เฮียนี่ถ้าเป็นผมครั้งเดียวก็เกินพอแล้วครับ แล้วเฮียโดนขนาดนั้นแถมรอดมาได้ผมยอมเลยครับ เออ...ว่าแต่เฮียจะมีแบ่งให้คนน่ารักๆ อย่างผมไว้คุ้มตัวมั้ยครับ เพื่อที่ว่า โลกนี้จะได้มีคนน่ารักๆ อย่างผมไว้ประดับโลกไปอีกนานๆ อะครับ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ขอบคุณกับเรื่องตื่นเต้นสุด ๆ เพราะคนที่หน้าตาดีเจอประสบการณ์ตรงกับตัวเองมาเล่าแบบนี้มันน่าฟังอย่างยิ่งเลยเชียว มาต่ออีกนะครับ กำลังรอฟังแบบใจจดใจจ่อ


ว่าแต่... เฮียรับทวงหนี้เหรอฮับ

[อู๊ด อู๊ด]

ตื่นเต้ล ตื่นเต้ล

[ศิษย์กวง]

ตื่นเต้นครับ สรุปว่าเรื่องนี้แจกรูปหล่อหลวงพ่อเล็กหรือเป่าครับ
ที่ถามไม่มีอะไรมากครับ อยากได้....

[ราชันย์ดำ]

อืมๆๆๆจริงๆแล้วไม่ได้รับจ้างทวงหนี้หรอกครับคุณตารณธรรม เพียงแต่สมัยหนุ่มๆ เรียนวิทยาลัยเกษตรแล้วห้าวตามพรรคพวกนะครับ พรรคพวกลุยตรงไหนก็ไปลุยกะเค้าหมด สมัยนั้นไปตีกะเด็กช่างกลมั่ง เด็กเทคนิคมั่ง สนุกและมันส์มาก บางทีนอนหลับอยู่ที่บ้านตี 2 ตี3กลางคืน พรรคพวกโดนตีมา มาเคาะประตูเรียกไปลุยกันที่ร้านอาหารก็มี ที่ร้านอาหารนี้แหละครับไปมีเรื่องกับพวกเรือประมง ฝ่ายเค้า 10 ฝ่ายเรา 3แถมฝ่ายเราวิ่งหนีเอาตัวรอดอีกหนึ่ง จะไปเหลืออะไรหล่ะครับ รุมประเคนกันเข้ามาเลยครับทั้งหมัด เท้า เข่า มีดสปาตาร์ เหล็กขูดชาร์ป หางปลากระเบน เล่นเอาระบมไปทั้งตัว ภาพสุดท้ายที่เห็นคือเพื่อนรักล้มอยู่หน้าร้าน และมีคนขึ้นนั่งคร่อมแทงด้วยมีด ผมคว้าขวดแม่โขง(กลม)ทั้งตีทั้งแทงเพื่อจะเปิดทางออกมาช่วยเพื่อนให้ได้แต่ไม่สำเร็จครับ ผมโดนตีด้วยเก้าอี้สลบเหมือดเสียก่อน ฟื้นมาอีกทีก็อยู่โรงพยาบาล มีแม่นั่งร้องให้อยู่ข้างเตียง ผมถามหาเพื่อน แม่บอกไม่เป็นไรมาก เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ ตัวผมนอกจากหน้าตาและหัวที่บวมปูดแล้ว บริเวณหน้าอก หน้าท้อง หลังนี่เป็นหลุม เป็นจ่ำเขียวไปหมด อู๊ย..ถ้าเข้าไปแม้สักรูเดียวนี่รอดยากครับ สมัยนั้นที่พวกเรากลัวกันมากก็เหล็กขูดชาร์ปและหางปลากระเบนนี่แหละครับ โดนเข้าไปถ้ายังมีสติอยู่ก็ต้องรีบหาหลอดกาแฟยัดลงไปในรูที่โดนแทงทันทีเพื่อระบายเลือดให้ไหลออก
หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปผมก็เลิกคบเพื่อนไปหนึ่งคน ส่วนอีกคนที่เห็นว่าโดนแทงก็ปรากฎว่าเหนียวเหมือนกันครับโดนเข้าบริเวณหน้าท้อง หน้าอกหลายจึ๊ก ไม่เข้า แขวนพระเหรียญหลวงพ่อคล้าย วัดพระธาตุน้อยเหรียญเดียว แต่ปลาหมอตายเพราะปากครับ หลังจากมีคนตะโกนว่าตำรวจมา พวกนั้นก็วิ่งหนี เพื่อนผมก็วิ่งตามด้วยความแค้น วิ่งตามไปแล้วไปด่าแม่เขาด้วยนี่ซิ พวกหันมาฟันฉับเข้าให้ เพื่อนยกแขนขวารับ รอบนี้เข้าครับ เว่อเลย เย็บไปร่วม 20 เข็ม เป็นอุทาหรณ์สอนใจ อันนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับ อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ชีวิตไม่มีความสุขหรอก ต้องระแวดระวังตัวตลอดเวลา และทำให้แม่ต้องเสียใจ ส่วนพ่อไม่ค่อยเท่าไหร่ครับ เพราะตั้งแต่เล็กๆแล้ว ถ้าไม่สู้คนหรือร้องให้มาบอกว่าโดนตีโดนต่อยมา พ่อจะตีซ้ำและใล่กลับไปต่อยกะเค้าใหม่ แต่นั้นเป็นเหตุการณ์ที่นานมาแล้วนะครับและไม่ควรจำเป็นอย่างยิ่ง ไว้ว่างๆจะเล่าตอนที่ลงทุนเปิดร้านอาหารกับเพื่อน เป็นคนกลางคืนโดยสมบูรณ์ ยิ่งโดนหนักกว่านี้ เพราะโดนข่มเหงโดยผู้มีอิทธิพล และพวกเราสู้ไม่ถอย

แนบไฟล์

403.jpg (130.46 KiB) เปิดดู 2304 ครั้ง

[จิ้งจก]

a80280341.jpg (36.39 KiB) เปิดดู 2288 ครั้ง

[อู๊ด อู๊ด]

CLIFF1.jpg (17.41 KiB) เปิดดู 2273 ครั้ง

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

โหย ไม่นึกเลยว่าคุณตาราชันย์ของเราจะสาระแนห้าวเป้งขนาดนี้

ต่อไปหนูไม่กล้าหือด้วยแล้วหละ กัว กัว


(แต่ชอบเรื่องประสบการณ์ของคุณตามากเลย เพราะทำให้เห็นว่าของครูบาอาจารย์องค์ไหนแน่จริงดีจริงโดยที่หนูและพรรคพวกไม่ต้องเข้าไปทดลองเอง ขอบพระคุณมากขอรับ มาเล่าอีกเนาะ เอาทุกเรื่องเลยแหละ ชอบ ชอบ ไว้เจอกันจะมอบโล่ มอบถ้วยกล้าหาญให้นะกั๊บ)

[สหายพันตา]