นวรัตน์ดอทคอม

ดร.แรนดี้ พอสช์ (Randy Pausch) ทราบจากหมอว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ 2-3 เดือนเท่านั้น (ในหนังสือที่ผมอ่าน ถ้าจำไม่ผิด เขาบอกว่า 3-6 เดือน) เนื่องจากมะเร็งตับอ่อนลุกลามไปทั่วร่างกายแล้ว เพียงไม่กี่อาทิตย์ต่อมา คือในวันที่ 18 กันยายน 2550 แรนดี้เปิดบรรยายครั้งสุดท้ายก่อนเสียชีวิต ต่อหน้าผู้ฟังกว่า 400 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน และอดีตลูกศิษย์ที่เดินทางมาจากทั่วประเทศเพื่อมาฟังเลกเซอร์ครั้งสุดท้ายของครูที่พวกเขารัก การบรรยายโดยคนที่รู้กำหนดเวลาตายของตัวเองอย่างแรนดี้ภายใต้หัวข้อ “จงทำความฝันสมัยเด็กให้เป็นจริง” (How to Live Your Childhood Dreams) ใช้เวลาทั้งหมด 76 นาที และบันทึกวิดีโอไว้



เรื่องราวของแรนดี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนหลายสิบล้านคนที่คลิกเข้าไปดูวิดีโอในยูทูบ ได้รับความนิยมจนเอามาต่อยอดทำหนังสือ เนื้อหาการบรรยายของเขาไม่ใช่เรื่องความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี คอมพิวเตอร์ที่เขามีส่วนสำคัญในการบุกเบิก แต่กลับเป็นเรื่องของชีวิตที่เขารู้กันอยู่แล้ว เช่น คุณค่าของความฝัน การมองโลกในแง่ดี การฝ่าฟันอุปสรรค....

“เราไม่สามารถเปลี่ยนไพ่ที่จั่วขึ้นมา แต่เราเปลี่ยนวิธีการเล่นได้”

“ไม่มีใครที่เลวไปเสียทุกด้าน ทุกคนมีด้านดี แค่เพียงต้องรอจนกว่าด้านที่ดีจะแสดงตัวออกมา”

“เมื่อไรก็ตามเมื่อคุณทำสิ่งที่แย่ๆ และคนรอบข้างไม่อยากตักเตือนคุณอีกต่อไป นั่นแหละคือสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เพราะการที่มีคนคอยวิพากษ์วิจารณ์คุณ แปลว่าเขายังรักและห่วงใยคุณอยู่”

“ประสบการณ์คือสิ่งที่คุณได้เมื่อคุณไม่ได้สิ่งที่คุณอยากได้”

“จงมองกำแพงที่กั้นขวางระหว่างเรากับความฝันว่าเป็น “โอกาส” ที่จะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเราต้องการทำความฝันให้เป็นจริงเพียงใด”

“เหตุผลที่มีกำแพงก็เพื่อจะแยกแยะคุณออกจากคนอื่นๆ ที่ไม่ได้อยากบรรลุความฝันนั้นเท่ากับคุณ”

บางครั้งแรนดี้เองถึงกับต้องปาดน้ำตาร่วมไปกับผู้ฟัง แต่เขาก็ยังยิ้มแย้ม

การบรรยายครั้งนั้นเผยแพร่ไปทางอินเทอร์เน็ตในรูปของวิดีโอ และมีการเขียนเป็นหนังสือออกมาชื่อ “The Last Lecture” ซึ่งขึ้นแท่นเป็นหนังสือขายดีอันดับหนึ่งของนิวยอร์กไทมส์ทันที ขณะนี้สำนักพิมพ์ขายลิขสิทธิ์การแปลไปแล้วกว่า 30 ประเทศ และสำนักข่าว ABC ยกย่องให้เขาเป็นหนึ่งในสามบุคคลแห่งปี 2551

แรนดี้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้คนทั่วโลกผ่านเว็บไซต์ออนไลน์ ออกรายการทอล์คโชว์ดังๆ เพื่อปลุกใจผู้คนที่สิ้นหวัง เดินสายหาเงินช่วยเหลือการค้นคว้าโรคมะเร็งตับอ่อนอย่างองอาจ กล้าหาญ เขาใช้ชีวิตที่เหลือเสมือนเขามีเวลาอีกเนิ่นนานในการทำประโยชน์เพื่อคนที่ไม่รู้จัก

แรนดี้บอกว่า การบรรยายครั้งสุดท้ายคือแผนที่ชีวิตที่เขาต้องการทิ้งไว้ให้ลูกสามคนที่ยังเล็กมากคือ ดีแลน 6 ขวบ โลแกน 3 ขวบ และโคลเอ้ 2 ขวบ นอกจากเชิญชวนให้ผู้ฟังกว่า 400 คนกล่าวอวยพรวันเกิดให้ภรรยาของเขาบนเวทีแล้ว แรนดี้ยังให้สัมภาษณ์ว่า เขาไม่ว่าอะไรหากภรรยาต้องการแต่งงานใหม่ เพราะสิ่งเดียวที่เขาต้องการจากเธอคือ ขอให้เธอมีความสุข

แรนดี้จากไปแล้วด้วยวัยเพียง 47 ปี เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2551 ท่ามกลางความอาลัยรักจากผู้คนทั้งหมดที่รู้จักชายผู้นี้


หมายเหตุ : ประวัติและหน้าที่การงานของ Randy Pausch :
- Professor of Computer Science, Human-Computer Interaction, and Design; CMU
เป็นคนแรกๆ ที่สอนเกี่ยวกับ virtual reality
- เป็นผู้ร่วมก่อตั้ง Carnegie Mellon's Entertainment Technology Center (ETC).
ETC ถือว่าเป็นโปรแกรมที่ถือได้ว่าเป็น "the best video game school in the world"
- Walt Disney Imagineering and Electronic Arts (EA)
- consulted with Google on user interface design
- author or co-author of five books and over 70 articles.
- director of the Alice (http://www.alice.org) software project
- ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีม “Imagineer” ของดิสนีย์
- เขียนบทความลง World Book Encyclopedia เรื่อง Virtual Reality ในฐานะหนึ่งในผู้บุกเบิกสาขานี้

ที่มา http://www.oknation.net/blog/chaiyospun ... 29/entry-1

หมายเหตุครับผม หนังสือ The Last Lecture ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยแล้วนะครับ ถ้าใครสนใจสามารถหาชื้ออ่านได้ครับ

_________________
"ความทุกข์มันเข้ามาได้เพราะเราไม่ภาวนา เมื่อภาวนาแล้ว มันก็หมดลง"

ขอบคุณมาก ๆ ที่เผยแพร่เรื่องราวดี ๆ อย่างนี้ครับ

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน