ปกติคุณพ่อจะไม่ดื่มเหล้า..ยกเว้นเวลาอารมณ์ดี เมื่อหลายวันก่อน คุณพ่อกลับจากงานฐานทัพเรือ กลับถึงบ้านยังไม่ดึก เลยนั่งกินเหล้าต่อ โดยแม่นั่งฟังคุณพ่อคุยฟุ้งเป็นเพื่อน ส่วนน้องก็ร่วมวงกินกับแกล้ม พร้อมสเลอปี้ในมือ
กินเหล้าไปไม่กี่แก้ว คุณพ่ออารมณ์ดีเลยร้องเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง...
"
โอ้เคยภิรมย์สุขสมจริง แผ่นฟ้าแผ่นดินเชียงใหม่.."
แน่ละ นี่เป็นเพลงที่น้องเคยได้ยินมานานมากแล้ว..
คุณพ่อบอกว่า เพลงนี้เมื่อตอนพ่อยังเด็กดังมาก ทั้งเด็กและผู้ใหญ่แถวบ้านคุณพ่อร้องเพลงนี้เป็นกันทุกคน
พ่อบอกว่าเพลงนี้น่าจะ 70 ปีแล้ว และอาจเป็นเพราะตระกูลของเราเป็นคนเชียงใหม่ทำให้พ่อยังร้องได้
แม่ฟังพ่อร้องจนจบ แล้วถามพ่อว่า "
เราควรจะพาลูกๆ ไปเที่ยวกันบ้าง หาโอกาสไหว้พระ.."
พ่อไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มแล้วยักคิ้วก่อนหันมาถามน้อง "
หนูอยากไปเที่ยวที่ไหน?"
น้องไม่ทันตอบ แม่รีบบอกพ่อว่า "
ไปเที่ยวเหนือดีกว่า ไปเยี่ยมผู้เฒ่า ผู้แก่ แวะเยี่ยมตุ๊"
น้องไม่ได้ยินมานานแล้ว สำหรับคำว่า “ตุ๊”คุณพ่อเล่าประวัติครูบาอาจารย์ที่สำคัญองค์หนึ่งของท่าน ให้คุณแม่และน้องฟังว่า
พระครูอุดมขันติธรรม (ครูบาขันแก้วอุตตโม) อดีตเจ้าอาวาส วัดสันป่ายาง (สันพระเจ้าแดง) ถือเป็นพระเกจิล้านนา อีกท่านหนึ่ง ท่านเป็นนักพัฒนา นักเทศ และท่านยังมีฝีมือทางด้านศิลป์ในตัว จนเมื่อครั้งหนึ่งครูบาขันแก้ว พรรษาที่ ๘ อายุ ๓๐ ปีตรงกับพ.ศ. ๒๔๗๑ ท่านครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาจาริกธุดงค์มา บูรณะพระเจดีย์ และพระวิหารที่ “ดอยห้างบาตร” ท่านครูบาศรีวิชัยได้เห็นฝีมือความสามารถ ทางช่างและอินทรีย์ที่ผ่องใสจากการปฏิบัติธรรม จึงได้มอบหมายให้ดูแลการบูรณะพระเจดีย์ และพระวิหารแทน ก่อนที่ท่านครูบาศรีวิชัยจะได้จาริกธุดงค์ต่อไป ได้ให้พรครูบาขันแก้ว อุตตโม ว่า “
ให้ตุ๊น้องจงปฏิบัติธรรมจนไม่หวั่นไหวในโลกธรรม ๘”
คุณพ่อเล่าเพียงเท่านี้ แล้วหันไปหยิบกีต้าร์ตัวโปรด ขยับเพลง “
คนสวยใจดำ”
น้องขอตัวไปนอนตอนประมาณ 4 ทุ่ม ขณะที่แม่ยังนั่งฟังคุณพ่อชมว่ายังคงความสวยอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าจะใจดำไปนิด เวลาที่คุณพ่อเมา....
แต่น้องก็เชื่อว่า แม้จะมีลูก 3 คนแล้ว แต่ในสายตาคุณพ่อ คุณแม่ของน้องก็สวยตลอดปี..
วันพ่อปีนี้ น้องโชคดีที่มีทั้งคุณพ่อและคุณแม่ให้กราบเท้า...และเชื่อเสมอว่า รักของพ่อและแม่..ชื่นใจจริงๆ