มาร่วมสนทนากันในหมู่สมาชิก แลกเปลี่ยนเรื่องราวที่ท่านประสบมาได้ที่นี่ครับ
พุธ 25 มี.ค. 2009 6:44 am
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2552 ผมได้ไปปรากฏตัวที่กุฏิผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดมณีชลขัณฑ์อยู่นานพอสมควร ในขณะที่นั่งสนทนากับท่านอยู่นั้น ก็มีชายกลางคนผู้หนึ่งเข้ามากราบท่านอาจารย์ นัยว่าเป็นศิษย์ที่เคารพนับถือท่านมากมายคนหนึ่ง
บุรุษท่านนี้เล่าถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งประสบกับตัวเองหมาด ๆ เมื่อวันพุธที่ 11 มีนาคม ศกเดียวกันว่า...
ค่ำวันที่ 11 นั้นตนได้นั่งดื่มเหล้ากับคู่เขยรุ่นน้องอยู่อย่างสบายอารมณ์ ขณะที่ร่ำสุรากำลังได้ที่ตามศัพท์วิชาการหมัดเมาว่า "กรึ่ม" นั่นแล สายตาของตนก็เหลือบไปเห็นมีดยาวคมกริบเล่มหนึ่งวางอยู่กับพื้นดิน จึงร้องบอกหลานชายว่า "เฮ้ย กบ มึงเก็บมีดนั่นไปเสียเถอะวะ เดี๋ยวใครไปเดินเตะเข้าจะได้เลือด" แต่ร้องบอกแล้วก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ จากหลานชาย ตนจึงร้องบอกอีกครั้งด้วยความเคืองใจว่า "เฮ้ย มึงยังไม่เก็บมีดอีกประเดี๋ยวกูก็ได้หยิบมาฟันใครซะหรอก"
เท่านั้นเอง คู่เขยผู้ดวลสุรามาด้วยกันแต่เย็นคงร้อนได้ที่เพราะเห็นถอดเสื้อโชว์หุ่นอยู่นานแล้วได้ร้องขึ้นว่า
"เอา ถ้าอย่างนั้นมึงเอา มึงเอามีดนี่แหละฟันกูหน่อยเถอะวะ ฟันเลย ถ้ามึงแน่มึงฟันเลย"
ข้างตนเองก็ใช่ว่าไม่กรึ่มเสียเมื่อไร ได้ยินเสียงท้าดังนั้นก็ลุกไปคว้ามีดมายืนใกล้ ๆ แล้วบอกว่า "เอา มึงอาราธนาพระดีหรือยัง" ถามดังนั้นเพราะเห็นเพื่อนรักแขวนพระอยู่องค์เดียวในคอ เพื่อนเขยก็เอามือกำพระทำปากขมุบขมิบดูขลังใช่หยอกแล้วร้องบอกว่า
"เอา ฟันเลย"
ตนจึงลงมือฟันจริง ๆ ชนิดสุดแรงจนมีดแทบจะหลุดออกจากมือ เสียงมีดกระแทกสะบักหลังดัง "บึ้ก" สนั่นหวั่นไหว เล่นเอาทุกคนในที่นั้นถึงกับตะลึงจังงัง ไม่นึกไม่ฝันว่ากินเหล้ากันอยู่ดี ๆ ก็รำกระบี่กันเสียแล้ว คนท้าร้องโอ้กพร้อมกับผวาสุดตัวคะมำไปข้างหน้า พอตั้งสติได้ปากก็สบถดังลั่นด้วยความเจ็บปวดและตกใจ "อ้ายเชี่ย อ้ายสาด มึงฟันกูจริง ๆ หรือวะเนี่ย..."
คนฟันหัวเราะอย่างขำขัน "อ้าว ก็มึงท้ากูเองนี่หว่า มึงเป็นคนบอกให้กูฟันกูก็ฟันน่ะสิ แน่ะ แน่ะ เลือดไหลบานเลยมึง" ตนร้องบอกยั่วเย้าให้คู่เขยเสียขวัญหนักเข้าไปอีก ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้ว
ฟันไม่เข้าเลย
คงมีแต่เพียงรอยขีดแดงเป็นทางยาวเท่านั้น เล่นเอาคนที่เห็นเหตุการณ์ตื่นตะลึงเหมือนถูกผีหลอกกลางวันแสก ๆ ร้องถามเซ็งแซ่ว่าแขวนพระอะไร มีดคมหรือไม่ ? เมื่อสำรวจกันเต็มที่จนเป็นที่พอใจก็รู้ว่า
ล้วนแต่เรื่องจริง ของจริง
คู่เขยเสียงดี กลับถึงบ้านอีกวันต่อมาถึงกับนอนร้องไห้ก่นด่าคู่เขยมือมีดกับเมียรักว่า มันไม่น่าเอาจริงกับกูเลย เพราะร่องรอยจากมีดนั้นแม้ไม่เข้าแต่ก็สร้างความช้ำระบมเป็นวงกว้างเขียวปั้ดด้วยแรงกระแทก และเขียวช้ำขัดยอกอย่างนั้นอยู่ถึงอาทิตย์เศษจึงค่อยทุเลา
หากก่อนหน้าเรื่องนี้
คือวันที่คนเอาพระชุดเดียวกันนี้ไปทดลองยิงด้วยปืน 11 มม. ยิงกันถึง 5 นัดไม่มีออกสักนัด ตนเองซึ่งอยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่ค่อยเชื่อถือคาดเอาว่าปืนหรือลูกปืนน่าจะมีปัญหา จึงขอรับปืนมาเป็นคนทดลองยิงเอง เมื่อจ่อยิงไปที่พระซึ่งแขวนต้นไม้อยู่สามนัดไม่ออก ก็ใช้ลูกเดิมนั่นแหละหันไปยิงทางอื่น
ดังจนหูดับ !
และหลังจากเรื่องฟันหลังเพื่อน
ตนได้รับคำสั่งจากท่านผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดมณีชลขัณฑ์ให้ไปนิมนต์พระสงฆ์ที่วัดชีป่าสิตาราม โดยไปติดต่อกับหลวงพี่ช้าง ซึ่งเป็นที่รู้กันดีในลพบุรีหลวงพี่ช้างนั้นเลี้ยงสุนัขไว้ด้วยความเมตตาสงสารหลายสิบตัว และมีตัวดุตัวเด่นอยู่ไม่น้อยทีเดียว เมื่อตนเดินบุกเข้าไปในเขตสงฆ์ใกล้กุฏิหลวงพี่ก็นึกระแวงอยู่ในใจว่าวันนี้ไม่แคล้วกูคงจะโดนหมากัดกระมัง แม้สะท้อนใจจนต้องตะโกนบอกหลวงพี่ให้ดูหมาหน่อยแต่ขาก็ยังต้องก้าวเดินต่อไป
แต่แล้วก็เดินไม่ออก
เพราะสุนัขแม่ลูกอ่อนตัวหนึ่งย่องเงียบราวกับภูติผีเข้าถึงตัวตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ งับเข้าจมเขี้ยวที่น่องขวาอย่างสุดแรงมัน แล้วทั้งกัด ทั้งสะบัดอย่างเมามัน กว่าหลวงพี่จะมาช่วยไล่ได้ก็พูดอย่างเต็มปากได้ว่า หมามันหายมันเขี้ยวไปแล้ว
เล่าพลาง ยื่นขามาให้ผมดูพลาง รอยช้ำ รอยจ้ำ ยังอยู่ครบเป็นรูปฟันหมาโดยไม่ต้องยืมตาคุณหมอพรทิพย์มาช่วยดู ผมถามว่า ไหนล่ะแผล ไม่เห็นมีเลือดกรัง ไม่เห็นมีแผลเป็น
แกร้องลั่น "ปัดโธ่ ก็ถ้ามีแผลเพราะมันเข้าแล้วผมจะเล่าให้ฟังทำไมล่ะครับ"
เออ จริงของแก คงเพราะเรามัวแต่ฟังเพลินจนลืมคิด แต่ที่ไม่ลืมแน่ ๆ คือต้องถามว่า แล้วพี่ใส่พระอะไรเล่า ?
เรื่องแรก เป็นผลงานของเหรียญพิมพ์ใหญ่
เรื่องที่สอง เป็นเรื่องราวของพระผง
เรื่องที่สาม เป็นหน้าที่ของเหรียญเงินพิมพ์เล็ก
ทั้งสามเรื่อง ถึงจะเป็นคนละเรื่อง แต่ก็ล้วนเป็นเรื่องเดียวกัน
คนละเรื่องที่เหตุการณ์ แต่เรื่องเดียวกันที่พระองค์เดียวกัน รุ่นเดียวกันช่วยไว้ครับ...
- เนื้อเขียว.jpg (4.13 KiB) เปิดดู 1650 ครั้ง
- .jpg (35.67 KiB) เปิดดู 1649 ครั้ง
เหรียญพรหมเนื้อเงินและพรหมผง วัดกวิศราราม อ.เมือง จ.ลพบุรี
ปลุกเสกโดย พระครูวิมลญาณอุดม (ธรรมนูญ ฐิตวัฑฒโน) วัดมณีชลขัณฑ์ อ.เมือง จ.ลพบุรี
พุธ 25 มี.ค. 2009 7:07 am
สุดยอดประสบการณ์ครับ
พุธ 25 มี.ค. 2009 10:39 am
เยรี่ยยมมมครับ
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:00 am
อยากให้พี่อู๊ด อู๊ด มีประสบการณ์มาเล่าให้น้องๆฟังมั่งจังคับ
ถ้าไม่รังเกียจผมมีมีดคมๆอยู่เล่มสนใจไหมเอ่ย
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:01 am
อ๊อด อ๊อด เขียน:อยากให้พี่อู๊ด อู๊ด มีประสบการณ์มาเล่าให้น้องๆฟังมั่งจังคับ
ถ้าไม่รังเกียจผมมีมีดคมๆอยู่เล่มสนใจไหมเอ่ย
เล่มเดี๊ยะ เอาอู๊ดไม่อยู่นาาา
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:04 am
แถมฟันด้วยได้มะฮะ
แต่ปืนไม่มีถ้าหาได้จะรีบไปลองทันทีเลยครับ
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:06 am
ปืนฉีดน้ำพอได้คับ ใกล้สงกรานต์พอดีเรยยย
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:09 am
ขอบพระคุณฮะที่นำ Experince มาเล่าให้น้องๆ ตาค้าง กับ น้ำลายไหล
เคยเห็นพระพรหมรุ่นนี้ ผ่านไปผ่านมาหลายครั้ง
แต่ไม่ได้บูชาไว้
งานนี้โทษพี่อู๊ด เลย
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:18 am
ขอทราบประวัติพรหมผงรุ่นนี้โดยละเอียดได้ไหมครับ
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:20 am
โอ้โห!ขนาดไม่ได้ฟังจากปาก...แค่อ่านยังอ้าปากค้างเลยนะเนี่ย.
พุธ 25 มี.ค. 2009 2:54 pm
พุธ 25 มี.ค. 2009 4:51 pm
พุธ 25 มี.ค. 2009 10:56 pm
เสี่ยอู๊ด ทำไมเฮาบ่มี ช่วยหาให้เฮาหน่อยน้า...
พุธ 25 มี.ค. 2009 11:51 pm
siri เขียน:เสี่ยอู๊ด ทำไมเฮาบ่มี ช่วยหาให้เฮาหน่อยน้า...
เสี่ย (ว) อู๊ด เองก็บ่มีจร้า ไว้จะลองถาม ๆ หา ๆ ให้นะจร๊ะ
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 1:10 am
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 1:29 pm
ลองดูน่ะครับเผื่อจะเป็นประโยชน์กับเหล่าลูกศิษย์อาจารย์ติ๋ว
http://www.ws.ac.th/watkawid/index.html
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 2:51 pm
เยี่ยมเลยครับ คุณ
"คนโข๋ทัย" ขอบคุณสำหรับรายละเอียดครับ
เอ้า.....ลายแทงมาแล้วจ้า กันเร๊ววว
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 4:26 pm
สุดยอดเลยครับ
ขอบคุณทุกๆท่านคงต้องรีบแล้วมั๊ง เดี๋ยวเป็นอย่างกระทู้นู้นอีก
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 11:00 pm
- 521269236[1].gif (121.09 KiB) เปิดดู 1399 ครั้ง
ศุกร์ 27 มี.ค. 2009 12:12 am
Powered by phpBB © phpBB Group.
phpBB Mobile / SEO by Artodia.