ประสบการณ์สีผึ้งของ อ.ธรรมนูญ ครับเรื่องที่ผมได้ยินนี้ เป็นประสบการณ์ของเพื่อนผมที่ชื่อพี่บรีสครับ ได้ยินมาเมื่อ
วันพุธที่ 30 มิถุนายน 2553 ที่ผ่านมานี่เองครับ
ขอเกริ่นนำเรื่องก่อนนะครับ เพื่อนผมที่ชื่อพี่บรีสนี้คนนี้เปิดร้านร้านขายมือถืออุปกรณ์ และรับลงโปรแกรมไอโฟนและแบล็กเบอรี่ อยู่ที่ยูเนียนมอลชั้น 2 ครับ พี่บรีสยังไม่ได้เป็นศิษย์ของสำนักนะครับ
พี่บรีสได้ยิน
เรื่องอ.นูญประวัติและเรื่องราวต่างๆ ของสำนักจากผมครั้นเมื่อตอนที่พี่เค้าเปิดร้านอยู่ที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ซึ่งผมก็แวะเวียนไปหาพี่เค้าบ่อยๆ เพราะผมชอบไปลงโปรแกรมให้กับไอโฟนและแบล๊กเบอรี่ของผม ในระหว่างที่ลงโปรแกรมมันก็จะว่าง ผมก็จะเล่าเรื่องที่ผมมีความรู้อันน้อยนิดเสมอ รวมทั้งการที่ได้มีบารมีเป็น
ศิษย์ของอาจารย์ธรรมนูญด้วย พี่เค้าชอบฟังเรื่องต่างๆ ที่ผมเล่าเสมอ เรื่องสักเสกเลขยันต์ เรื่องมหัศจรรย์ และทุกครั้งที่ผมเล่าเสร็จ พี่เค้าก็อยากไปหาอาจารย์เพื่อกราบถวายตัวเป็นศิษย์และลงน้ำมัน เพราะชอบและเชื่อที่ผมเล่า แต่เนื่องด้วยที่ร้านต้องเปิดทุกวันเลยหาเวลาไปไม่ได้ เค้าเลยฝากผมเช่าสีผึ้ง เพราะผมเล่าถึงความอัศจรรย์ต่างๆ ของเครื่องรางชิ้นนี้ที่ผมใช้ประจำ และเห็นว่าพี่เค้าก็ต้องขายของ ผมเลยแนะนำว่าน่าจะมีไว้เพื่อเรียกลูกค้า แต่จนแล้วจนรอดผมก็ลืมเช่าให้พี่เค้าเสมอ อิอิ ขอโทษค้าบ แต่ผมก็บอกเวปให้เค้าไปอ่านนะครับในนวรัตน์เพื่อให้เชื่อจริงๆ (ใจจริงไม่ได้อยากไป push เค้ามาก เรื่องแบบนี้ใครเชื่อก็เชื่อ เดี๋ยวเค้าหาว่าผมงมงาย ก็ใช่อ่ะผมเชื่อ ผมชอบ ผมงมงาย และมันก็ใช้ขึ้นด้วยนิ อิอิ ผมเลยให้เวปพี่เค้าไปและเล่าให้ฟังบ่อยๆ)
จนกระทั่งพี่เค้ามาเปิดร้านเป็นของตัวเองที่ยูเนียนมอล กอปรกับผมไปเยี่ยมร้านพี่เค้าครั้งแรก และเป็นเวลาเดียวกับที่ผมทราบข่าวว่า อ.นูญจะทำพระสังข์เรียกทรัพย์ ผมก็เลยเล่าให้พี่เค้าฟังอีกแต่ยังไม่ได้เช่าอะไรให้เพราะลืม เค้าเลยบอกผมว่าถ้ามีโอกาสก็เช่าให้พี่ด้วย ผมเลยรับปาก
จนเมื่อพระสังข์เรียกทรัพย์ได้ออกสู่สายตามวลชนและออกให้ลูกศิษย์เช่า ผมจึงเดินทางไปกราบอาจารย์และเช่าพระสังข์กับสีผึ้งไปให้พี่บรีส(อาจารย์เมตตาจารเพิ่มให้อย่างเต็มอัตรา) และเอาไปให้ที่ร้าน ผมสอนวิธีใช้ วิธีบูชาและคาถากำกับให้กับพี่เค้าเพื่อให้ใช้ได้อย่างถูกต้อง เมื่อเพื่อนพี่เค้าที่ร้านเห็น เค้าก็เกิดชอบอีก เลยบอกผมว่าถ้าไปสำนักอีกให้เช่าเผื่อเค้าด้วย
และเมื่อนกสาลิกาออก ผมก็ได้เดินทางไปกราบอาจารย์และโทรไปถามพี่เค้าว่าอยากได้ด้วยไหม ? เพราะมันเกี่ยวกับการค้า พี่เค้าก็รีบสั่งทันทีพร้อมกับของเพื่อนเค้าด้วย
เข้าเรื่องละครับ เมื่อวันพุธที่ 30 มิถุนายน 2553 ที่ผ่านมานี่เองครับผมได้ไปหาพี่เค้าอีก เพื่อนำนกสาลิกาและพระสังข์กับสีผึ้งอีกชุดที่เพื่อนเค้าสั่งไปให้ เห็นพี่เค้าบูชาอย่างถูกต้องผมเลยดีใจ และยังคงเล่าและบอกเคล็ดลับต่างๆ ที่ผมได้เรียนรู้มาจากพี่ต่อเสริมให้ไปอีก
สักพักพี่เค้าดึงผมมาใกล้ๆ แล้วเล่าว่า
พี่บรีส : พี่เชื่อจริงๆ นะ
ผม: เชื่ออะไรครับ
พี่บรีส : สีผึ้งอ่ะ ตอนแรกพี่ก็ไม่ได้คิดอะไร
ผม: ทำไมอ่ะครับ
พี่บรีส : วันนั้นมันมีคนมาจับเรื่องโปรแกรมที่ผิดกฎหมายอ่ะ แล้วคนที่มาน่ะมันเขี้ยวมาก
ผม: ครับ
พี่บรีส : แต่วันนั้นแปลก มันเดินมาหาพี่ก่อนเลย แล้วบอกว่า พี่ไม่อยากจับน้องนะ ให้น้องเดินออกไปก่อน พี่ก็แปลกใจ ว่ามันมามุขไหน ปกติไม่เคยเจอ
ผม: ครับ พี่ใช้สีผึ้งเหรอ
พี่บรีส : ใช้ทุกวันเลยก่อนเปิดร้านอ่ะ ไหว้ทุกอย่าง ท่องคาถาที่เราให้ แล้วก็เอานิ้วชี้จิ้มแล้วป้ายหน้าผาก ป้ายปาก
ผม: แล้วไงต่อครับ
พี่บรีส : พอพี่เดินออกไปร้านแถวนั้นโดนหมดเลย เรียบ ต้องไปโรงพักทุกร้านเลย เพราะโดนเรื่องลิขสิทธิ์ พี่ก็ยังไม่ค่อยเท่าไร แต่ใจก็เชื่อ จนกระทั่งพี่เดินไปหาร้านน้องอีกร้านที่โดนมันไป น้องเค้าก็เครียดต้องไปโรงพัก พี่ก็เลยแบบ เอานิ้วแตะหน้าผากตัวเองเอาสีผึ้งป้ายอ่ะ แล้วบอกว่า มา ๆ ๆ เดี๋ยวพี่ช่วยเองแบบขำๆ อ่ะ แล้วก็เอาไปป้ายหน้าฝากมัน
ผม: ป้ายขึ้นนะ
พี่บรีส : เออ ป้ายขึ้น พอเท่านั้นแหละ สักพักมันก็เดินมาบอกพี่ว่าเคลียร์จบละไม่ต้องไปโรงพัก ไม่รู้มันใช้เส้นอะไรไหม แต่ทุกร้านไปโรงพักหมด ยกเว้นร้านพี่กะมัน แปลกใจมากอ่ะ
ผม: เนี่ยแหละสิ่งสำเร็จ ผมบอกแล้ว อาจารย์ผมอ่ะที่สุด
พี่บรีส : พี่เชื่อจริงๆ นะ เชื่อมากเลยอ่ะ ถามเพื่อนพี่ดิ งงกันหมดเลย
สักพักเพื่อนเค้าที่สั่งสีผึ้งและพระสังข์ก็เดินมา
ผม: เหรอพี่
เพื่อนเค้า : ช่าย ๆ ๆ แปลกมากกก... พี่อ่ะตกใจเลยว่าทำไมมันเป็นไปได้ เชื่อเลยอ่ะ เอ่อ แล้วใช้ยังไงนะ สอนพี่หน่อย
ผมก็เลยสอนพี่เค้าไปทั้งหมด
เรื่องทั้งหมดก็เป็นไปด้วยประการฉะนี้เองครับ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ผมเลยเล่าให้พี่ต่อฟัง พี่ต่อเลยให้ผมมาเล่าและโพสลงให้เพื่อนๆ และศิษย์สำนักทั้งหมดได้อ่าน และเชื่อมั่นในสิ่งสำเร็จและอาจารย์ธรรมนูญของเราครับ