ศิษย์กลับสำนัก : ผม กับ ท่านอ.ธรรมนูญ บุญธรรม

[Pawat]

นับตั้งแต่ผมป่วยเมื่อตอนเมษายน 2551 ที่ผ่านมา ด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตกทำให้ผลที่ตามมาคือผมเป็น “อัมพฤกษ์” ครับ...ก็ได้ทำกายภาพบำบัด...ฝังเข็ม...กินยามากมายตามที่หมอสั่งจนทุกวันนี้อาการค่อยยังชั่วขึ้นคือพอเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้า (แม้จะเดินขัดๆอยู่บ้างก็ตาม) มือที่แบ..หุบ ไม่ได้ก็เริ่มทำได้แล้วเลยถึงเวลาต้องทำกายภาพโดยการเดินทางไปที่ชลบุรี


ครั้งนี้นับว่าเป็นครั้งแรกในรอบปีนี้ที่ผมได้ไปกราบท่านอ.ธรรมนูญ และเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นสำนักใหม่ใหญ่โตขึ้นกว่าเก่า ไปถึงตอนเก้าโมงครึ่งก็มีศิษย์ไปนั่งรอกันอยู่ก่อนแล้วครับแต่ท่านอ.นูญยังสวดมนต์ 2000 จบไม่เสร็จ...พอสิบโมงกว่าๆ ท่านอ.นูญก็หันหลังกลับมามองหน้าพวกผมคำๆแรกที่ทักทายคือ “มารอกันนานแล้วหรือจ๊ะ” .....”เดี๋ยวขอเวลากินข้าวกินปลาและทานยาก่อนซักแป๊บนึงนะ” ...



“ได้ครับอาจารย์” พวกลูกศิษย์ตอบอย่างพร้อมเพรียงเหมือนนัดกันมา..

แนบไฟล์

.JPG (52.95 KiB) เปิดดู 3947 ครั้ง

[Pawat]

ระหว่างที่รอท่านอาจารย์ทานข้าวอยู่นั้นสายตาผมก็สอดส่ายเห็น “งาน” ที่ท่านอาจารย์เพียรเขียนอักขระแลเลขยันต์วางอยู่บนโต๊ะทำงานตัวเก่งของท่านอาจารย์....งานชิ้นนี้หมายที่จะให้เป็น”ตะกรุดขุนแผนสะกดทัพ”....งานที่ไหนว่าละเอียดต้องลองดูงานของท่านอ.นูญจะเห็นว่าท่านตั้งใจทำอย่างจริงจังทั้งเ้ขียนอักขระตัวเล็กๆ เป็นร้อยๆ ตัวลงไป...การม้วน แลการเสกที่ต้องเป็นไปตามที่ตำราบังคับไว้เรียกว่า "ไม่มีนอกครูเป็นอันขาด” ....

แนบไฟล์

.JPG (44.22 KiB) เปิดดู 3949 ครั้ง

[Pawat]

ถามพี่หวอ ศิษย์พี่ใหญ่ได้ความว่าท่านอาจารย์นั้นนานๆถึงจะสร้างตะกรุดขุนแผนสะกดทัพทีสร้างมาไม่ทันเสร็จก็มีเจ้าของจับจองหมด

แนบไฟล์

2.JPG (53.07 KiB) เปิดดู 3945 ครั้ง

[Pawat]

ด้านซ้าย...

แนบไฟล์

3.JPG (50.43 KiB) เปิดดู 3943 ครั้ง

[Pawat]

ด้านขวา...

แนบไฟล์

4.JPG (48.77 KiB) เปิดดู 3936 ครั้ง

[Pawat]

ด้านล่าง...

แนบไฟล์

5.JPG (47.19 KiB) เปิดดู 3932 ครั้ง

[Pawat]

หลังจากท่านอาจารย์ทานข้าวเสร็จแล้วท่านก็ออกมาทักทาย..ส่วนตัวผมเองกลัวว่าท่านอาจารย์จะจำไม่ได้ก็เลยเล่าความเสียยืดยาว...ตั้งแต่เริ่มป่วยจนกระทั่งถึงทุกวันนี้...ท่านอาจารย์ก็ตอบกลับด้วยความเมตตาว่า “คิดเสียว่ามันเป็นกรรม ใช้เขาเสียให้หมดในชาตินี้เลยได้ก็ดี” .....”ฉันเองก็เป็นอัมพฤกต์เหมือนกันแต่ฉันไปหาหมอเร็วเลยหายเร็ว เห็นหมอบอกว่าเส้นเลือดตีบ แต่ก็ต้องกินยาตลอดชีวิตนะ” ท่านอาจารย์เล่าความต่อ...



อาศัยที่ซีกขวาของผมยังไม่ค่อยรู้สึกเลยถือโอกาสต่อพระยันต์กับท่านซะเลยถือว่าเจ็บตัวน้อยหน่อยครับ...คราวนี้ได้พระยันต์เกราะเพชร...และพระยันต์ต่างๆ มากมาย...พอสมควร

แนบไฟล์

0.JPG (37.22 KiB) เปิดดู 3917 ครั้ง

[Pawat]

สักทั้งซ้ายและขวา...

แนบไฟล์

2.JPG (39.85 KiB) เปิดดู 3923 ครั้ง

[Pawat]

เสกกำกับ....เมื่อสักเสร็จ

แนบไฟล์

2.2.JPG (43.22 KiB) เปิดดู 3914 ครั้ง

[Pawat]

ก่อนกลับผมบูชาท่านย่าเฒ่าขนาดหน้าตัก 2 นิ้วนำไปให้ท่านอ.นูญประสิทธิให้อีกที ท่านอาจารย์ก็หลับตาอฐิษฐานให้หลังจากลืมตาเสร็จท่านก็เอามือมาลูบที่ข้อมือผมแล้วบอกออกมาดังๆว่า “ขอท่านย่าเฒ่าช่วยรักษาศิษย์คนนี้ให้หายจากโรคภัยที่เข้ามาเบียดเบียนให้หายวันหายคืนกลับกลายเป็นปกติในเร็ววัน”



สำหรับคนอื่นคำอธิษฐานนี้อาจไม่มีค่าหรือความหมายอะไรแต่สำหรับผมแล้วเป็นการตอบรับการกลับสำนักอันอบอุ่นหลังนี้พร้อมทั้งเป็นคำอวยพรจากครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพมากๆ

ที่สุดคนหนึ่งทีเดียวครับ....

[Pawat]

หลังจากการสักครั้งที่แล้วสองอาทิตย์ผมก็กลับไปเยี่ยมท่านอ.นูญอีก...ท่านอาจารย์นูญท่านใจดีเหมือนเคยพร้อมทั้งบอกว่า ผมนั้นโชคดีแล้วที่เส้นเลือดสมองแตกแล้วหายได้ขนาดนี้...ท่านบอกว่ามีศิษย์ท่านที่เป็นโรคนี้ (เส้นเลือดสมองตีบ หรือ แตก)นี้มีอยู่ 4 คน

หนึ่งก็ตัวท่านอาจารย์นูญเอง

สองก็พี่วีระ สามก็ท่านพี่หม่อม สี่ก็ตัวผมเอง...

แนบไฟล์

.JPG (46.31 KiB) เปิดดู 3913 ครั้ง

[Pawat]

นั่งคุยสัพเพเหระแล้วผมก็เรียนท่านอาจารย์ว่าอยากต่อพระยันต์ครับ...ท่านอาจารย์ก็ถามกลับว่า "คราวนี้จะเอายันต์อะไรล่ะ"

ผมขอ"พระยันต์พระเจ้าสิบหกพระองค์ได้ไหมครับ...?"

ท่านมองดูหลังผมแล้วก็บอกว่า "ได้" สั้นๆ แค่นั้นผมก็ดีใจแล้วครับ...เพราะเคยได้ยินท่านอาจารย์เล่าให้ฟังว่าสมัยท่านปู่พ่วงและ ท่านอาจารย์ทองหล่อนั้น พระยันต์พระเจ้าสิบหกพระองค์นี้นับว่าสำคัญโดยตามตำราของท่านจะลงอย่างพิสดารจนได้เต็มทั้งหกสิบสี่ช่อง....

ท่านอาจารย์ก็เริ่มลงมือสักทันทีโดยการเริ่มจากการตีตารางพระยันต์...

แนบไฟล์

4.JPG (45.01 KiB) เปิดดู 3906 ครั้ง

[Pawat]

พี่ที่ใส่หมวกใส่แว่นที่เห็นด้านบนนี่แหละพี่วีระตัวจริง เสียงจริง พี่เค้าเล่าว่าพี่เป็นโรคเส้นเลือดในสมองตีบจนเป็นอัมพฤกต์นอนอย่างเดียวจะเข้าห้องน้ำทำอะไรก็ลำบากจน 8 เดือนผ่านไปเริ่มเดินตั้งไข่ได้ก็ดีขึ้นเรื่อยมา ตอนนั้นพี่เค้าบอกว่า..."น้องคิดดูแล้วกันพี่น่ะนอนซะหลังเน่าเป็นแผลเต็มไปหมด"

ท่านอาจารย์นูญยังเล่าเสริมอีกว่าตอนแรกท่านเดินใช้ไม้เท้ามีอยู่คราวหนึ่งท่านไปวัดแห่งหนึ่งที่จ.อยุธยา ท่านตัดสินใจทิ้งไม้เท้าโดยปักไว้ที่โคนต้นโพธิ์แล้วก็เดินตัวเปล่ากลับบ้านตัวเปล่า...ท่านบอกว่า"โรคนี้มันกลัว "ใจ" ของคนที่เป็น....อย่าไปนึกถึงมันแต่ให้นึกว่ามันต้องหายๆ..."


ชวนคุยโน่นคุยนี่...ซักพักพระยันต์พระเจ้าสิบหกพระองค์ข้างหลังผมก็เสร็จสมอารมณ์หมาย...ด้วยฝีมือการสักของท่านอาจารย์นูญ...ด้วยฝีมือระดับระดับอาจารย์จริงๆ

แนบไฟล์

5.JPG (35.64 KiB) เปิดดู 3898 ครั้ง

[Pawat]

นั่งคุยกันเรื่องพญาหนุมานอนุชิต...พี่หวอพี่ใหญ่ของเราบอกว่าเหลืออีกแค่สองร้อยกว่าองค์นิดๆหมดแล้วหมดเลย...เห็นบอกว่ามีประสบการณ์แล้วด้วย....พอบอกดังนั้นพวกที่นั้งกันอยู่นี้ลุกกันพรึบพรับ....เอา 5 องค์บ้าง 10 องค์บ้างเป็นที่ชุลมุน...

แนบไฟล์

.JPG (48.2 KiB) เปิดดู 3889 ครั้ง

[Pawat]

หลังจากกลับออกมาจากสำนักก็แวะกราบหลวงปู่เกลี้ยงกันพร้อมกับนำของขลังทั้งที่เพิ่งเช่ากันมาแล้วก็ที่ติดตัวมาให้ท่านเสก....เห็นหลวงปู่เสกแล้วนานมากๆๆน่าศรัทธาจริงๆ

หลังจากออกจากวัดก็ขับรถมุ่งหน้าอ.บ้านบึง ไปกราบหลวงพ่อจ้อย วัดหนองน้ำเขียว กับกราบศพหลวงปู่โทน วัดเขาน้อยคีรีวัน...พอดีไม่ได้เอากล้องลงไปด้วยถ้าไปคราวหน้ารับรองจะไม่ลืมเด็ดขาด....

จบข่าวจ้า....

แนบไฟล์

.JPG (45.49 KiB) เปิดดู 3886 ครั้ง

[เด็กยอดดอย]

ขอบคุณพี่Pawat (ชื่อไทยเขียนว่าอย่างไรฮับ)....
อ่านแล้วเห็นถึงความเป็นคนใจสู้และใจรักในอักขระเลขยันต์
ดูรูปแล้วเห็นถึงความอดทน น้องอยากไปสักบ้างฮับ
แต่อยู่ไกลเสียเหลือเกิน ปกติแล้วเรื่องเจ็บธรรมดานี่
น้องไม่เคยกลัว กลัวอย่างเดียวคือเจ็บที่สุดอ่ะฮะ
นั่งดูกลับไปกลับมาหลายรอบแล้ว ทาท่างจะ "เจ็บที่สุด" อ่ะฮะ

[ศิษย์กวง]

สวัสดีครับคุณ Pawat
รายงานข่าวได้ละเอียดดีมากครับ เห็นว่าไปวัดหลวงพ่อจ้อย กับหลวงปู่โทนด้วย
มีเรื่องราวอะไรดีดี ถ้ามีเวลาก็เขียนเล่าให้ฟังอีกนะครับ
คุณ Pawat สบายดีนะครับ...

[นายบุญคุ้ม]

ดีใจที่เห็นพี่มีร่างกายแข็งแรง ขอให้หายป่วยจากโรคภัยเร็วๆนะครับ

[Pawat]

คุณบุญคุ้ม : ขอบพระคุณมากๆ ครับสำหรับคำอวยพร

พี่ศิษย์กวง : ต้องบอกว่า "ผมสบายดีครับพี่" เดี๋ยวจะรายงานของที่ได้จากสำนักอ.นูญ ,หลวงปู่จ้อย ,หลวงปู่โทนให้ฟังคร้าบ

คุณเด็กยอดดอย : ใจมันเคยท้อเหมือนกันนะครับแต่มานั่งคิดว่าถ้าเราท้อแล้วใครจะสู้เพื่อตัวเราล่ะเลยฮึดสู้ขึ้นมาน่ะครับ...ชื่อใหม่จริงๆเขียนเป็นภาษาไทยว่า "ภวัต" ครับถามว่าสักเจ็บไหมตอบได้เลยครับว่า "เจ็บ" แต่ตอนนี้มันมีอาการติดเข็มซะแล้ว...เห็นเข็มเป็นไม่ได้ต้องพุ่งเข้าใส่...

[เด็กลึกลับ]

ยินดีกับกำลังใจที่กลับมาฮะ ขอให้หายไวๆนะฮะ