นวรัตน์ดอทคอม

ครั้งหนึ่ง มีลูกศิษย์หลวงพ่อผู้สนใจธรรมปฏิบัติกำลังนั่งภาวนาเงียบอยู่ ไม่ห่างจากท่านเท่าใดนัก

บังเอิญมีแขกมาหาศิษย์ผู้นั้นแต่ไม่เห็น ก็มีศิษย์อีกท่านหนึ่งเดินเรียกชื่อท่านผู้กำลังนั่งภาวนาอยู่ด้วยเสียงอันดัง และเมื่อเดินมาเห็นศิษย์ผู้นั้นกำลังภาวนาอยู่ก็จับแขนดึงขึ้นมาทั้งที่กำลังนั่งภาวนา

เมื่อผู้นั้นห่างไปแล้ว หลวงพ่อท่านจึงเปรยขึ้นมาว่า

"ในพุทธกาลครั้งก่อน มีพระอรหันต์องค์หนึ่งกำลังอยู่นิโรธสมาบัติได้มีนกแสกตัวหนึ่งบินโฉบผ่านหน้าท่านพร้อมกับร้อง
"แซ๊ก" ท่านว่านกแสกตัวนั้นเมื่อตายแล้วได้ไปอยู่ในนรก แม้กัปนี้พระพุทธเจ้าผ่านไปได้พระองค์ที่สี่แล้ว นกแสกตัวนั้นยังไม่ได้ขึ้นมาจากนรกเลย

เกร็ดธรรม..หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ





"คนเราพูดดี
จะมีทั้งฟัน มีทั้งเหงือก
แต่ถ้าพูดไม่เลือก
จะเหลือแต่เหงือก ฟันไม่มี"

-:-หลวงปู่หา สุภโร-:-





"ความดี คือการบำเพ็ญทาน
ความดี คือการรักษาศีล
ความดี คือการบำเพ็ญจิตตภาวนา
ให้รีบทำในขณะนี้ทีเดียว

พระพุทธเจ้า ทรงอุปมาไว้
เหมือนกับไฟไหม้ผมบนศีรษะ ให้รีบดับ
ไม่ใช่ ไหม้บ้านไหม้ช่องนะ ไหม้ผมบนศีรษะนี่
ต้องดับทันที การทำความดี ก็ต้องรีบทำทันที
เหมือนกัน ทันทีทุกขณะ"

-:-หลวงปู่แบน ธนากโร-:-




การงานในโลกนี้มีมาก
แต่งานคือการหาความพ้นทุกข์
เป็นงานที่ควรพิจารณาอย่างยิ่ง.
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์
(จันทร์ สิริจนฺโท)






การไม่เกิดนั่นแหละเป็นการดี แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้ากิเลสยังมีอยู่ มันก็เกิดอยู่ร่ำไป เพราะความคิดเป็นเหตุให้เกิดความอยาก ความอยากเป็นต้นเหตุให้เกิดการกระทำ การกระทำเป็นเหตุให้เกิดการได้คือบุญบาป เมื่อมีบุญบาปก็ต้องเกิดอีกต่อไป.."
โอวาทธรรม หลวงปู่พวง สุวีโร






โลกใบนี้ ไม่เคยให้ความสมหวังกับใคร
มีผู้หญิงคนไหนบ้าง ไม่ร้องไห้ ...
เผ็ดร้อน แสบสัน เจ็บปวด รวดร้าว
แค่ไหนก็เจอมา ผ่านมาหมดแล้ว ...
อย่าไปเสียเวลาอีกเลย ...
อุทิศตัวให้เป็นประโยชน์สูงสุด ของการเกิดดีกว่า

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร






เรามาอาศัยกายนี้ทำคุณงามความดี
ร่างกายนี้ไม่ได้อยู่กับเรานานเท่าไรนะ
มันคร่ำคร่าชราภาพไปเรื่อย
มันเดินตามทางมันไปอยู่แล้ว ห้ามมันไม่อยู่
มันไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน ไม่ใช่เรา
ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล
มันเป็นสภาพสูญห้ามไม่อยู่
ดังนั้นจงรีบทำความเพียรให้อาสวะกิเลสมันสิ้นไปโดยเร็ว

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร






".... สมมุติ กับ วิมุตติ มันก็มานำกัน
เมื่อวางสมมติออกได้แล้ว จิตก็วิมุตติ จิตก็หลุดพ้น
ถ้ามีสมมุติอยู่ มีเขา มีเราอยู่ มีดี มีชั่ว ก็ยังอยู่ในสมมุติ
ถ้าเลยดี เลยชั่ว ไม่มีดี ไม่มีชั่ว มันก็หลุดพ้นจากสมมุติ

สมมุติกันเอาเองว่ามันดี สมมุติกันเอาเอง ว่ามันชั่ว
ถ้าดีมาก็ถูกใจ ถ้าไม่ดีมาก็เสียใจ อยู่แค่นี้แหละ
สมมุติทำให้ดีใจ เสียใจ ร้องไห้ หัวเราะ

ถ้าวิมุตติแล้วไม่โศกเศร้า โศกาอะไรเลย
วางเฉยได้ อะไรดีก็ไม่มี อะไรชั่วก็ไม่มี
ไม่มีดีใจ เสียใจ ร้องไห้ หัวเราะ ไม่มีภาคภูมิใจอะไรเลย
เหมือนขอนไม้ที่ตายแล้ว มันไม่ทุกข์ร้อนกับอะไร ทั้งนั้น.."

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร






“ถ้าใจยังไม่มีความสงบเย็น ทางสมาธิธรรมแล้ว อย่าเข้าใจว่า ตนจะได้รับความสุขเย็นใจที่ไหนๆเลย แต่จะเจอเอาแต่ความรุ่มร้อน ที่แอบแฝงไปกับหัวใจที่ไม่มีความสงบนั้นนั่นแล จงพากันรีบชำระแก้ไข ให้พอเห็นทางเดินของจิต เสียแต่บัดนี้เป็นต้นไป”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต






วัดตัวเองไม่อยู่ ไปหาวัดอื่นอยู่

เท่ากับ ตัวเองยังไม่รู้จัก

แล้วจะไปรู้จักคนอื่นได้อย่างไร?

เท่ากับ มงคลตื่นข่าว

ใครว่าที่ไหนดี ไปหมด

เท่ากับ ไม่รู้ว่า พระธรรม

อยู่ที่ "กายกับจิต" ของตัวเอง

เท่ากับ ไม่รู้ว่า บุญ คืออะไร?

บุญอยู่ที่ไหน? บุญ เกิดขึ้นได้อย่างไร?

เท่ากับ ยังหากิเลสของตน ไม่พบ!

ทั้งๆ ที่มันก็อยู่ที่ "ใจ" ของตนเอง

กินอยู่ หลับนอน เที่ยวกับมันตลอด

ทุกอย่างเกิดขึ้น "ข้างใน" ไม่ใช่ข้างนอก

หลวงปู่บุดดา ถาวโร






ลักษณะคนสงบ 16 อย่าง
...บุคคลที่มีความสงบสำรวมมักเป็นผู้ที่มีแต่คนอยากอยู่ใกล้ เพราะอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่มีความทุกข์ ไม่มีพลังงานด้านลบ ออกมาจากตัวตนของคนผู้นั้น... คือ
1. เป็นผู้ไม่ฉุนเฉียว
2. เป็นผู้ไม่หวาดหวั่น
3. เป็นผู้ไม่โอ้อวด
4. เป็นผู้ไม่ก่อ ความรำคาญ
5. เป็นผู้พูดด้วย ปัญญา
6. เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน
7. เป็นผู้มีวาจา อันสำรวมแล้ว
8. เป็นผู้วางตัว เป็นกลาง
9. เป็นผู้มีสติทุกเมื่อ
10. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่า เสมอกับเขา
11.เป็นผู้ไม่ถือตัวว่า วิเศษกว่าเขา
12.เป็นผู้ไม่ถือตัว ว่าต่ำกว่าเขา
13. เป็นผู้ไม่มีโทษ อันทำให้มืดมัวดุจฝ้า
14. เป็นผู้ไม่ยึดถือ สิ่งใดๆ ในโลกว่า เป็นของตน
15. เป็นผู้ไม่เศร้าโศก เพราะสัตว์และสังขารที่เสื่อมไป
16. เป็นผู้ไม่ถึงอคติ ในธรรมทั้งหลาย"

โอวาทหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต





"...ถ้าเราไปเพ่งเล็งคนอื่นว่า คนนั้นชั่ว คนนี้ดี แสดงว่าเราเลวมาก เราควรจะดูใจของเราต่างหาก ว่า เรามันดี หรือเรามันเลว ถ้าเราดีเสียอย่างเดียว ใครเขาจะเลวร้อยแปดพันเก้า ก็เรื่องของเขา ถ้าเราดีแล้ว ก็หาคนเลวไม่ได้ เพราะเรารู้เรื่องของคน คนมาจากอบายภูมิก็มี คนมาจากสัตว์เดรัชฉานก็มี คนมาจากมนุษย์ก็มี มาจากเทวดาก็มี มาจากพรหมก็มี มันจะเสมอกันไม่ได้ ถ้าพวกมาจากอบายภูมิ สอนยากป่วยการสอน..."

: พระราชพรหมญาน (หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ)