นวรัตน์ดอทคอม

"..ถึงแม้ว่าบุคคลใดจะทำสมาธิได้ดี จะได้รับความสุขขนาดไหนก็ตาม หรือจะได้อภิญญาเพียงใดก็ตาม ถ้าไตรลักษณญาณยังไม่เกิดแล้ว ก็ยังนับว่าเป็นมิจฉาสมาธิ เป็นสมาธิที่ยังผิดอยู่ ยังอยู่ในวงเขตที่ผิด

เมื่อพิจารณาขันธ์ ๕ ธาตุ ๕ เห็นเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาแล้ว จนเกิดญาณความรู้พิเศษ เมื่อเกิดความรู้พิเศษแล้ว วิปัสสนูกิเลส หรือ วิปลาสก็เกิดขึ้นไม่ได้ เมื่อสิ่งใดหรือความรู้ใดเกิดขึ้นก็จะเอาไตรลักษณ์เป็นเครื่องตัดสิน

การพิจารณา ให้ถือเอารูปกายตามความเป็นจริง รู้จิตตามความเป็นจริง ให้ยึดถือความรู้นี้เป็นหลัก

ความรู้อย่างอื่นไม่สำคัญ ถึงจะเกิดอภิญญารู้ในเหตุต่างๆ ครั้งแรกๆ ก็อาจเป็นจริง แต่ถ้าเรายึดถือในสิ่งเหล่านี้ต่อไป ก็จะกลายเป็นเรื่องหลอกลวงเรา ท่านจึงห้ามไม่ให้ถือเอานิมิตเป็นสิ่งสำคัญ

ท่านจึงว่า ถ้าไตรลักษณญาณยังไม่เกิด ก็ยังเป็นมิจฉาสมาธิ ต้องทำการศึกษาและเร่งความเพียรยิ่งขึ้นไป.."

หลวงปู่คำดี ปภาโส






นาของเราเป็นนาที่ทำยาก

“นาของเราเป็นนาที่ทำยาก จะทำอย่างง่ายดายเหมือนนาที่เขาทำง่ายนั้นไม่ได้ แต่เพราะนาแปลงนี้เป็นนาของเรา แม้จะทำยากแสนยากเราก็ต้องทำ ง่ายเราก็ต้องทำ จะไปทำนาคนอื่นไม่ได้ ผิดคติธรรมดาความนิยมของโลก นาของเขาจะง่ายหรือยาก เขาก็ต้องทำนาของเขาเช่นเดียวกับเรา

นิสัยนี้เป็นนิสัยของเรา จะหยาบหรือละเอียดก็มิใช่ผู้อื่นใดมาสร้างนิสัยประเภทนี้ให้เรา เราเป็นผู้สร้างมาเอง เราต้องเป็นผู้บึกบึน แก้นิสัยของตัวเองจากนิสัยหยาบขึ้นสู่ความละเอียด ต่อไปก็จะกลายเป็นของง่ายขึ้นมา รายที่บำเพ็ญปรากฏผลได้ง่ายก็มีหน้าที่จะเร่งความเพียร เพื่อปรากฏผลขึ้นไปโดยรวดเร็วเช่นเดียวกัน จนถึงจุดหมายที่ต้องการ จะประมาทนอนใจ โดยถือว่าตนทำง่ายย่อมไม่ควรเหมือนกัน”

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๐๘





"ก่อนจะหลับจะนอนทุกๆ คืน
ก็กราบพระไหว้พระ
นั่งกรรมฐานภาวนา
สวดมนต์เสียก่อน
จึงค่อยหลับค่อยนอน
ทำจิตทำใจอันนี้
ให้ได้ทุกวันทุกคืนไป
เท่าที่โอกาสจะอำนวยให้

คนส่วนมาก ถ้าเป็นทางโลกก็ว่า
ข้าพเจ้ามีกิจกรรมการงาน
ทำมาหาเลี้ยงชีพ เลี้ยงครอบครัว
หาเวลานั่งภาวนา นั่งกรรมฐานไม่ได้

ความจริงแล้ว
เวลาในวันหนึ่ง ก็มียี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่ว่าคนจะทำไม่ทำ คนจะทำอะไรก็ตาม
เวลามีอยู่เต็มที่ ถ้าคนไม่ตั้งใจแล้ว
ก็ไม่มีเวลาอยู่ตลอดกาล"

-:- หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร -:-






“เราทั้งหลาย ควรพิจารณาเนืองๆ ทุกวันว่า
เรามีกรรมเป็นของตนเอง และอย่าได้ประมาท
เรื่องของกรรม

เราทำกรรมอย่างใดไว้ ใครไม่รู้ไม่เห็น
ก็ว่าจะไม่ได้รับผลของกรรมนั้น
อย่าได้เข้าใจอย่างนั้นเป็นเด็ดขาด

การทำบาป หรือการทำบุญ
จะทำในที่ลับ หรือในที่แจ้ง
หรือใครไม่รู้ ไม่เห็น ก็ตัวของเรา
ใจของเรารู้เห็นเอง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็กล่าวไว้ว่า
ที่ลับไม่มีในโลกนี้ แม้ว่าจะลับตาลับหูคนอื่น
แต่เราก็รู้ เราก็เห็นคนเดียว
เรื่องของกรรมมันเป็นอย่างนี้...”

-:- ครูบาเจ้าพรหมมา พรหมจักโก -:-