นวรัตน์ดอทคอม

...ใจเราคิดดี คือ “มองอะไรดีไปหมด”
แต่ถ้าเรามองแล้ว
เราไปวิพากษ์วิจารณ์ ไปเข้าข้างเขา
หรือไปโกรธไปเกลียดเขา
“ใจเรานั่นแหละ”เป็นคนที่รับกับความทุกข์
เขาไม่รู้เรื่องหรอก

.
เพียงแต่เราดู แล้วเราก็ด่าเขาไปภายในใจ
แล้วเราก็ร้อนขึ้นมาภายในใจ
นี่เรียกว่า..”ใจคิดไม่ดี”

.
ถ้าใจคิดดีแล้ว “ต้องคิดแบบปล่อยวาง”
อะไรจะเกิดก็เกิด อะไรจะเป็นก็เป็น
ใครจะทําอะไรก็เรื่องของเขา
“เราดูแลใจเราอย่างเดียวพอ”.
........................................
.
หนังสือธรรมะโดนใจ1หน้า25
ธรรมะในศาลา 18/11/2550
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี








ให้เบิ่งเจ้าของ เร่งเข้าเด้ความเพียร ความแก่ ความเจ็บ ความตาย มันมอเข้าๆ แล้วเด้ อย่าไปย้านมันเลย ย้านตายนั่น เอามันโลด สังขารอันนี้ มันเป็นจังซั่นละ...

โอวาทธรรม (หลวงปู่ลี กุสลธโร)







วิปัสสนากรรมฐาน
มิใช่เป็นเรื่องของการนั่งหลับตา
เพื่อให้เห็นภาพวิจิตรพิสดาร หรือเพื่ออิทธิฤทธิ์ใดๆ
วิปัสสนากรรมฐาน
เป็นเรื่องของการศึกษาชีวิต
เพื่อที่จะปลดเปลื้องความทุกข์นานาประการออกเสียจากชีวิต
หรือปลดเปลื้องชีวิตออกเสียจากความทุกข์

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม







มนุษย์มี_๒_แบบ
แบบแรก_สะสมวัตถุต่างๆ
เพื่อให้กายอยู่เย็นเป็นสุข
แบบสอง_สะสมบุญกุศล
ทั้งมีสร้างสมมาแต่ปางก่อน
มาชาตินี้ นิสัยปัจจัยก็ตามมาอีก
ความสะสมบุญนำสุขมาให้
"บุญกุศลที่ทำไว้แต่ชาติที่แล้ว
ติดตามเรามาอยู่ บุญกุศลเป็น
ของละเอียด ถ้าบุญกุศล ไม่รักษา
จะไม่สุขเท่า บุญกุศลนั้นจะพร้อม
ทุกอย่างทั้งสมบัติภายนอกและ
สมบัติภายใน คนที่เกิดมาร่วมกัน
ก็เคยสร้างสมบุญกุศลมาคล้ายๆ กัน"
ถ้าสร้างสมบุญกุศลไว้มากๆ
"ชาติหน้าชาติต่อไปก็จะดี
หมั่นสะสมบุญกุศลไว้เรื่อยๆ
เพราะว่านอกจากในความเป็น
มนุษย์แล้ว ก็จะไม่มีโอกาสได้
ทำบุญทำกุศล มนุษย์สะสมอะไร
ได้บ้าง สิ่งที่มนุษย์สะสมได้คือ
การทำทาน - การรักษาศีล และ
การเจริญเมตตา ภาวนา"

หลวงปู่จันทร์โสม_กิตติกาโร






"ธรรมะมีอยู่ในกาย เพราะกายมีความเกิด แก่ เจ็บ ตาย
พระพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหลาย ท่านได้เสียสละ
...เช่น ความสุขอันเป็นไปด้วยราชสมบัตินั้น
พระองค์ท่านผู้มีคนยกย่องสรรเสริญ คอยปฎิบัติวัฎฐาก
แล้วได้เสียสละมานอนกับดินกินกับหญ้า ใต้โคนต้นไม้
ถึงกับอดอาหาร เป็นต้น
การเสียสละเหล่านี้เพื่อประโยชน์อะไร
ก็เพื่อให้ได้ถึงซึ่งวิโมกขธรรม
คือ ธรรมะ เป็นเครื่องพ้นจากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย
และเมื่อพระพุทธองค์ตรัสรู้ ก็ทรงนั่งสมาธิใต้ร่มไม้
อันเป็นสถานที่เงียบสงัด
และได้ทรงพิจารณาถึงความจริง
คือ อริยะสัจ 4 นี้ เป็นมูลเหตุอันเป็นเบื้องต้นของพระพุทธเจ้า"

หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล