นวรัตน์ดอทคอม

..."อย่าไปหลอกตัวเอง”

ว่า..“เราต้องรอพระพุทธเจ้าองค์ใหม่
มาตรัสรู้ ..มาเผยแผ่สั่งสอน

แล้วเราค่อยไปศึกษากับ
พระพุทธเจ้าองค์ใหม่”.
.............................................
.
คัดลอกการแสดงธรรม
ธรรมะบนเขา 13/4/2560
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









คนมีตำแหน่ง
ท่านจำเป็นต้องบังคับตนเอง
ให้ตั้งมั่นอยู่ในความดี

ส่วนคนดี
ท่านตั้งมั่นอยู่ในความดี
แม้จะไม่มีตำแหน่ง

ลาภยศสุขสรรเสริญ
ใช้ได้แต่เพียงในชาตินี้เท่านั้น
ส่วนที่จะติดตามไปข้ามภพข้ามชาติ...คือบุญและบาปที่ได้กระทำไว้นั่นแล

โอวาทธรรม
พระอาจารย์คม อภิวโร









การคารวะผู้ใหญ่ในวันสำคัญก็เพื่อระลึกในบุญคุณ เพื่อแสดงความซาบซึ้งในบุญคุณนั้นให้บุพการีได้ชื่นใจ และเพื่อมีส่วนร่วมในการรักษาคุณธรรมคือความกตัญญูกตเวทีไว้ในสังคมเรา

ความกตัญญูกตเวทีเป็นผลของปัญญาที่ตระหนักชัดว่า สิ่งดีๆ ในชีวิตเรา ไม่มีอะไรสักอย่างที่เราได้มาเพราะเราดีหรือเก่งคนเดียว ความอ่อนน้อมถ่อมตนและความตั้งใจช่วยคนอื่นต่อไปเกิดขึ้นเมื่อเราเห็นตามความเป็นจริงว่า โลกนี้จะเจริญอย่างยั่งยืนก็ด้วยนำ้ใจ

พระอาจารย์ชยสาโร











#ที่ไหนอยู่สบายที่สุด

"บาปก็ไม่เอา บุญก็ไม่เอา
ไปอยู่พระนิพพานมันสบายกว่า
มันไม่สุข ไม่ทุกข์"

หลวงปู่คำบ่อ ฐิตปัญโญ
วัดใหม่บ้านตาล จ.สกลนคร









สมหวัง...ก็ยินดี
ผิดหวัง...ก็ลองใหม่อีกที
#ชีวิตเริ่มใหม่ได้เสมอ

คุณแม่ชีศันสนีย์
เสถียรธรรมสถาน









#เสบียงบุญ
.
ชีวิตของเรานี้ หากจะหาเครื่องเปรียบเทียบก็ให้เทียบกับใบไม้ก็ได้ เริ่มแต่กระจอกระจีปลายกิ่งปลายก้าน จากนั้นผลิสีเขียว กาบใบ ใบเขียว โตเต็มที่ แก่ แล้วก็เหลืองแดง ที่สุดก็ร่วงหล่นลงสู่ดิน
.
สัตว์ผู้เกิดมาย่อมตกหล่นดับตาย ตายแล้วไปสู่ปรโลก คือ โลกหน้า ด้วยบุญบ้าง ด้วยบาปบ้าง
.
ในการเดินทางต้องมีเสบียง ต้องตระเตรียมอุปกรณ์สัมภาระเครื่องใช้เครื่องเสบียงอยู่กิน เพื่อความสะดวกปลอดภัย เหมือนกับการที่เราจะเดินทางไปที่นั้นที่นี่ ก็ต้องเตรียมสัมภาระไว้อีกมากมายนัก แต่การเดินทางในโลกนี้มีสิ้นสุดจุดหมายปลายทาง ไม่ยาวไกลส่วนการเดินทาง หนทางในวัฏฏะยาวนานและเกินไกลยิ่งนัก
.
ผู้ท่องเที่ยวอยู่ในสังสารวัฏนี้ลำบากกับเสบียงบุญนี้มาก จึงจำต้องรวบรวมไว้ให้มาก คือ ทำบุญกุศล ทำความสุขใจอิ่มใจ ทำความรู้ใจตนไว้ให้มากๆ คนเดินทางไกลขาดเสบียงก็ลำบาก คนเดินทางในสังสารวัฏขาดบุญกุศลก็ตกระกำลำบากในภพชาติต่างๆ ตกไปในกำเนิดต่างๆ อยู่ในภพแดนเกิด ๓ แดนกามโลก มนุษย์ สัตว์. เทวดา เทพเทวา. พรหมโลก พรหมทั้งหลาย
.
คนบุญน้อยมาเกิดก็ลำบาก ติดขัด ข้องคาไปหมด ทุกข์ยากแม้ไปเกิดเป็นสัตว์ ก็เป็นสัตว์ที่ลำบาก ดูแลเลี้ยงไม่ดี ถูกทรมานกักขังเพราะไม่มีเสบียงคือ บุญ หากเมื่อรู้ตัวว่าตัวยังจะว่ายวนอยู่ในโลกนี้ ก็ให้ทำบุญ เพิ่มเติมธรรมะปัญญา ให้แน่นหนาพอกพูน ให้มากขึ้น และสำนึกอยู่เสมอๆ ว่า เรานี้ต้วยความลำบากในการเดินทางย่อมตกมาถึงอย่างแน่นอน
.
เพราะฉะนั้น จงทำที่พึ่งแก่ตน รีบพยายามเป็นคนดีแต่โดยเร็ว ย้อนกลับ ผันตัวให้ตรง สะสมวันละเล็กวันละน้อย อย่าให้จิตร่อยหรอ การเพิ่มพูนทีละน้อยย่อมเติมเต็มมากขึ้นได้ จึงว่าอย่าประมาทว่า
๑. ความสิ้นไปของบุญ
๒. ความเพิ่มพูนของบุญ
.
ถ้ารู้สึกเบื่อหน่ายนักแล้วในสังสารวัฏนี้ ก็ให้รีบขจัดมลทินในใจ สำรวจกิเลสในใจ กากมลทินในใจ
๑. ความมักโกรธ
๒. ความลบหลู่คุณท่าน การไม่รู้คุณของท่าน
๓. ริษยา
๔. ตระหนี่
๕. มายา
๖. มักอวด
๗. พูดปด
๘. มิจฉาลามก
๙. มิจฉาทิฏฐิ
.
มลทินใจเหล่านี้มีอยู่ในใจตนมากน้อยเพียงใด เมื่อรู้ว่ามีก็ให้ละหักทิ้ง ให้ทำลาย ทุกชีวิตถูกชรานำไป ถึงวัยชราแล้ว เตรียมพร้อมที่จะตาย ตายแล้วจะไปด้วยกับอะไรบุญหรือบาป ช่วงระหว่างภพไม่มี ที่พักระหว่างภพไม่มี จะเตรียมอะไรบ้างก็เดี๋ยวนี้เท่านั้น จะให้ทาน จะรักษาศีล จะทำสมาธิจิตภาวนา ก็รีบให้ทัน พอถึงเวลาก็ไปได้อย่างสบายใจ ตัดกังวลใดๆ หลับตาพร้อมที่จะตาย
.
เมื่อได้เสบียงแล้ว พอแล้วก็ให้พากเพียร กำจัดมลทินของตนในตนทีละน้อย ทุกขณะโดยลำดับ กำจัดให้ได้ทุกวัน และบ่อยๆ ซ้ำๆ ย้ำๆ ทุกอิริยาบถ ทุกลมหายใจเอาความดีใส่ตัว กำจัดชั่วออกจากใจ เป็นกำไรของชีวิต เมื่อคนทำดีได้มาก ก็เข้าใกล้พระนิพพานได้เท่านั้น
.
หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ










#ไม่มีอะไรเป็นข้าศึกแก่เรา #มีแต่กิเลสของเราเท่านี้ #ที่เป็นข้าศึกแก่เรา

... อย่าไปมองคนนั้นเป็นข้าศึกแก่เรา คนโน้นเป็นข้าศึกแก่เรา มองคนนั้นเป็นอันตรายแก่เรา กิเลสมันบิดเบือนทั้งนั้น

... กิเลสมันบิดเบือน มันปิด มันไม่ยอมรับความจริง มันพยายามยกอะไรๆให้คนนั้นคนโน้นมันเป็นอย่างนั้น ไม่มีดอก

... พระพุทธเจ้าทรงสอนให้ชนะเรา
ชนะเราเป็นเลิศ ชนะคนอื่น ชนะชาวบ้านโดยวิธีการใดๆ ไม่เป็นการชนะที่พระพุทธเจ้าทรงยกย่อง การชนะเรา คือ การชนะสิ่งที่เป็นข้าศึกแก่เรา พระพุทธเจ้าทรงยกย่องอย่างยิ่ง

... ' ตา' มันชอบดูอะไรเรื่องของกิเลส
' หู 'มันชอบฟังอะไรเรื่องของกิเลส ตัดมันเรื่อยไป จิตมันชอบไปเกี่ยวข้องกับอะไรๆ มันเรื่องของกิเลส ตัดมันไป

... พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เอาจิตเกี่ยวข้องกับ 'ธรรม'

... 'ธรรม' ก็คือของเกิดมาตาย , ธรรม ก็คือ ของเกิดมาดับ จะเป็นส่วนรูป จะเป็นส่วนนาม ก็เป็นของเกิดมาตาย เกิดมาดับทั้งนั้น ไม่มีอะไรเป็นสาระ ไม่มีอะไรเป็นตัวตน ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารดอก มีแต่ของเกิดมาตายเท่านั้น "

พระภาวนาวิสุทธิญาณเถร ( #หลวงปู่แบน #ธนากโร )
#วัดดอยธรรมเจดีย์ จ.สกลนคร









"พูดถึงเรื่องปีใหม่ ที่เขาสมมติบัญญัติว่าปีใหม่
แท้จริงไม่ใช่ของใหม่หรอก ของเก่านั่นแหละ
ตะวันขึ้นก็ของเก่า ตะวันตกก็ของเก่า วันเดือนปีนั้น
มันของเก่าอยู่ คนยังพากันไปตื่นเงาตนเอง เห็นว่า
ปีเก่าหมดไป ปีใหม่มา เลยตื่นเต้นกัน

ความจริง ตัวของเรานี้ต่างหากที่มันหมดไป
ไม่ใช่วันเดือนปีหมดไป อันที่เราควรจะตื่นเต้นนั่น
ควรตื่นเต้น ที่ตัวของเราว่าวันหนึ่งๆ เดือนหนึ่ง
ปีหนึ่ง เราเจริญขึ้น หรือว่าเราเสื่อมลง อันนั้นต่างหาก"

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี