นวรัตน์ดอทคอม

ควรเเสดงความยินดี คือการยิ้ม ไม่เก็บในลิ้นชัก เป็นกำลังใจเเก่ผู้พบเห็น

หลวงปู่เชอรี่ อภิเจโต








…เวลาเหลือน้อยแล้ว
ต้องรีบเจริญสติ
ต้องรีบเจริญสมาธิ
ต้องรีบเจริญปัญญา
ต้องรีบไปปลีกวิเวก
ไปอยู่คนเดียว

.วันหยุดยาวไม่เที่ยว
“วันหยุดไปปฏิบัติธรรม”
ถึงจะเรียกว่าไปถูกทาง
ถ้าวันหยุดเราไปเที่ยวนี้
เรียกว่าหลงทาง.
........................................
คัดลอกการแสดงธรรม
ธรรมะบนเขา 13 / 5 / 2561
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









"..คนเรามันขี้โง่ พากัน
มาเกิดมาตายเล่น มาหลง
สมบัติโลก จนลืมถึง
ความทุกข์ร้อนของชีวิต

อวดอ้างกันว่าสุขและดี
ต่างๆนานา หลงอยู่ไม่รู้
เขาช่างกล่อมตัวเองได้
เก่งแท้ ถ้ายังไม่ยอมเห็น
ความวุ่นวายของชีวิต
ความวุ่นวายของโลก

ยังจะยอมตัวมัวเมาอยู่
อย่างนี้ต่อไปอีก โลกนี้ก็
สามารถต้อนรับการเกิดตาย
ของเขาได้อีก

ตราบเท่าที่ความหลง
ของใจนั้นยังไม่หมดไป
ชีวิตก็จะวุ่นวายอย่างนี้
ตลอดไป จนกว่าใจนั้นจะ
ทำลายความหลงลงได้หมด "

โอวาทธรรม
หลวงปู่หล้า
เขมปัตโต










..โอวาทธรรมหลวงปู่โส..
..คนเราไม่ใช่มันมีเวลามากนะ ๔๐ ปี ๕๐ ปี ๘๐ ปี ๑๐๐ ปีนี่ไม่ใช่มันมากนะ

แต่ว่ามันจะมากจะน้อยมันก็ไม่สำคัญ มันสำคัญอยู่ที่การกระทำ ขวนขวายทำคุณงามความดีมันให้มาก เพื่อความเจริญ เพื่อความสุขของตนเอง

ถ้ามีบุญมากอะไรมันก็ง่าย ก็เหมือนเราเก็บเงินเอาไว้มากหละ จะใช้จะซื้อหาอะไรมันก็ง่าย

ถ้าไม่ทำบุญ ทำแต่บาปแต่กรรม อะไรมันก็ไม่ง่าย มันเกินเอื้อม มันสุดเอื้อม เอื้อมเท่าไหร่ก็ไม่ถึงแหละ..

..ฉะนั้นคุณงามความดีจึงให้เร่งสั่งสมไว้..
.
..โอวาทธรรมคำสอนหลวงปู่สุวัฒน์ อาจาโร หลวงปู่โส แห่งวัดป่าลัน (วัดป่าลันวัฒนาราม) อ.ฝาง จ.เชียงใหม่..










#ให้จิตเหนือกาย_บ่ให้กายเหนือจิต !!

การนั่งก็ตามการนอนก็ตาม.. ให้มีสติควบคุมจิตอยู่ตลอด ฮู้จักอยู่ตลอด ถ้ามันง่วง... ถ้ามันง่วงหลายก็ให้ฮู้สึกตัวอยู่ตลอด การนั่งก็บ่ให้นั่งพับขาให้นั่งแบบนี้ มือกะแล้วแต่สิวาง วางท่าไหนสบายก็วาง แต่ให้รู้ว่ามืออยู่ท่าไหน เท้าวางอยู่ท่าไหน ตอนนี้เฮานั่งหันหน้าไปทางใดให้ฮู้ ฮู้ก็ให้มีสติอยู่ตลอด คุมกายอยู่ตลอด

ให้จิตเหนือกาย บ่ให้กายเหนือจิต ให้มีความฮู้อยู่ตลอด แต่ว่าตัวใจมันไปละเด้ทีนี่ ใจมันบ่เอา.. มันสิไปไสกะช่างใจมัน

ใจมันไป...พอนั่งปั๊บ ใจมันจะไปกะช่างมัน เบิ่งจิตเจ้าของทีนี่ ให้จิตมันอยู่ในกายเจ้าของ กายคตาสติ พิจารณากายเป็นอารมณ์เจ้าของอยู่ตลอด นั่งอยู่ตลอดฮู้อยู่ตลอด

ถ้ามันง่วงนอนกะให้ฮู้ อดบ่ได้กะให้นอน นอนกะให้ฮู้บ่ให้หลง ตอนนี้นอนหงายหรือนอนแคง แคงซ้ายหรือแคงขวา

ความหลงนี่ เพิ่นถึงว่าความหลงนี่ละสำคัญ เป็นมูลเดิม มูลเดิมนี่คือความโลภ ความโกรธ ความหลง เพิ่นถึงบอกว่า ราคะ โทสะ โมหะ อันนี้เพิ่นว่าเป็นมูลเดิม

ราคะคือความกำหนัด เพิ่นถึงบอกว่าบ่ให้เฮาหลง ให้ฮู้อยู่ตลอดเวลา กินกะบ่ให้หลง นอนกะบ่ให้หลง นั่งนี่เฮานั่งหันหน้าไปทางใด กะบ่ให้เฮาหลง นอนคว่ำนอนหงายกะบ่ให้หลง ยืนอยู่ซื่อๆกะบ่ให้หลง ยืน เดิน นั่ง นอน ใน ๔ อิริยาบถ ทางธรรมเพิ่นว่าอิริยาบถ ทางเฮาเพิ่นว่า ยืน เดิน นั่ง นอน

เฮานั่งรถไปนี่กะให้เฮาฮู้อยู่ตลอด. ให้จิตมีอำนาจ ถ้าเฮาบ่หลงจิตเฮาสิมีอำนาจ ถ้าเฮาถืกความหลงเข้าควบคุมจิต จิตเฮากะเศร้าหมอง...บ่ดี

คนเฮานี้ก้อนขี้ก้อนบักใหญ่
ก้อนขี้ย่าง(เดิน)ได้ว่างั้นเถอะ

เป็นหยังคือว่าก้อนขี้ ?
ขี้ตั๋ว...ในตาก็มีขี้ตานั่นเด้
ถ้าหูก็มี...ขี้หู
ถ้าดัง(จมูก)ก็มี...ขี้ดังนั่นเด้
ถ้าว่าหนังก็มี...ขี้ไคลนั้นเด้

ให้เห็นแบบนั้นให้ฮู้ไปแบบนั้น จิตเฮากะสิมีปัญญา ถ้าพ้นจากมูลเดิมกะสิมีปัญญา

ปัญญาคือหยัง ?
ปัญญา คือ ความฉลาดรอบรู้ในกองสังขารของเจ้าของนี่ละ ถ้าฮู้เจ้าของแล้ว ไปเบิ่งผุอื่นกะคือกันกับเฮา คือกันเบิ่ด

ถ้าไม่งั้นเพิ่นบ่เว้า...
สัตว์ทั้งหลายเกิดมา เขากะใช้กรรม สัตว์ทั้งหลายบ่ว่าอยู่น้ำ อยู่บก เขาเกิดมาตามกรรมของเขา

ถอดจากเทปโอวาทคำสอน
หลวงปู่หนูเพชร ปัญญาวุโธ วัดป่าภูมิพิทักษ์
บ.หนองไผ่ ต.คำสะอาด อ. สว่างแดนดิน จ.สกลนคร

ถอดเทป/เรียบเรียง : นรินทร์ ศรีสุทธิ์










“ไม่มีอะไรที่จะเป็นไปตามใจเรา
มันเป็นไปตามธรรมชาติ

ความตาย ความเจ็บไข้ ความวิบัติ
เหล่านี้มันเป็นของธรรมดา
ไม่ใช่มีมาให้เรากลัว
ไม่ใช่มีไว้สำหรับให้เรากลัว
แต่มีไว้สำหรับให้เราเรียน
ให้เราศึกษา ให้เรากล้าเผชิญหน้า

สิ่งที่ไม่ตรงกับความต้องการของเรา
นั่นแหละ มันมาเพื่อให้เราเรียน
หรือมาเพื่อสอบไล่ความเก่งของเรา”

ท่านพุทธทาสภิกขุ









"ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นในชีวิตเรา
ท่องไว้เลยว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ไม่มีสิ่งใดหรอก ที่มาแล้วไม่ผ่านไป
ไม่ว่าความสุข หรือความทุกข์"

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช








"ขอให้ทุกท่านมีกำลังใจ ปลอดภัยทุกคน
สบายกาย สบายใจ พยายามทำสมาธิ
สะสมพลังจิต เพิ่มพูนพลังจิตเยอะๆ
และรักษาคุณงามความดี อย่าไปทุกข์
กับโรคภัยไข้เจ็บ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป"

หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร







“การให้ด้วยความเต็มใจนั้น
มีอานิสงส์มหาศาล ของที่ให้แม้จะน้อย
แต่ให้ด้วยความเต็มใจ ก็มีอานิสงส์มากกว่า
เงินจำนวนมาก แต่ให้เพราะอยากได้หน้า
หรือให้ แต่เสียดาย

เราเหลือกินเหลือใช้ ก็ให้ไปเถอะ
เลี้ยงคนไม่ทำให้จนลงหรอก ทรัพย์สมบัติทั้งหมด
เป็นของโลก ตายไปเอาไปไม่ได้ ความมีน้ำใจ
เป็นสิ่งสำคัญ เราอยากให้ใครดีกับเรา เราต้องดี
กับเขาก่อน ทำอะไรด้วยความตั้งใจที่ดี ความบริสุทธิ์ใจ”

หลวงปู่ไพบูลย์ สุมังคโล