นวรัตน์ดอทคอม

...ปฏิบัตินี้
มันไม่ได้ปฏิบัติเพื่อให้มันไปถึงไหน

.ปฏิบัติ..ให้มันไม่ไปไหน
“ให้มันอยู่เฉยๆ”

.หยุด…หยุดใจ
“หยุดความคิด” หยุดกิเลส.
.....................................
.
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา 27/10/2560
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี








หลวงพ่อพระราชพรหมยาน กราบทูลถามองค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระจุฬามณีชั้นดาวดึงส์ว่า
” คนที่ปฏิบัติเพื่อพระนิพพานจะใคร่ครวญอย่างไรจึงจะง่ายที่สุด สั้นที่สุดพระพุทธเจ้าข้า? ”
องค์สมเด็จพระบรมศาสดาทรงตรัสว่า
เจ้าจงใคร่ครวญอย่างนี้ จงคิดว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย
ทรัพย์สินก็ไม่มี ญาติ เพื่อน ลูกหลาน เหลนก็ไม่มี
เพราะทุกอย่างที่กล่าวมามีสภาพพังหมด
เราจะทำกิจที่ต้องทำตามหน้าที่
เมื่อสิ้นภาระ คือ ร่างกายพังแล้ว เราจะไปนิพพาน
เมื่อความป่วยไข้ปรากฎ จงดีใจว่า ภาวะที่เราจะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานมาถึงแล้ว เราสิ้นทุกข์แล้ว
ร่างกายเป็นเพียงเศษธุลีที่เหม็นเน่า มีความสกปรกโสโครก ทรุดโทรม เดินไปหาความเสื่อม แตกสลายทุกขณะ
คิดไว้อย่างนี้ทุกวัน จิตจะชิน
จะเห็นเหตุผล เมื่อตาย อารมณ์จะสบาย
แล้วจะเข้าสู่พระนิพพานได้ทันที

โดย พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)









ยากนักที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์ เพราะต้องตั้งอยู่ในธรรมของมนุษย์
คือ ศีล ๕ และกุศลกรรมบท ๑๐ จึงได้เกิดมาเป็นมนุษย์
ชีวิตที่เป็นมานี้ ก็ได้มาด้วยยากยิ่งนัก เพราะอันตรายชีวิต
ทั้งภายใน ภายนอกมีมาก การที่ได้ฟังธรรม ของสัตตบุรุษ
คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นี้ก็ได้ยากยิ่งนัก เหตุนั้น
เราทั้งหลาย พึงอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด
อย่าให้เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา นี้เลย...

หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล








ด้วยแรงอธิษฐาน

คนเรา ในยามที่รักกันมาก
ก็มักพากันไปทำบุญ
อธิษฐานขอให้ได้อยู่ร่วมคู่กัน
ไปทุกภพ ทุกชาติ ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว
เป็นการอธิษฐานที่มิได้อยู่บนสัมมาทิฎฐิ

เป็นการไม่ยอมรับความจริง
ของความไม่เที่ยง และไม่เป็นไป
เพื่อการจางคลาย จากความยึดมั่นถือมั่น

สมัยก่อน ข้าพเจ้าเคยสงสัย
หญิงสาวข้างบ้านคนหนึ่งว่า
ทำไมจึงต้องทนให้สามีขี้เหล้า
ทำร้ายร่างกายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ทั้งๆ ที่สาวเจ้าคนนี้ก็เป็นคนหารายได้
อยู่เพียงคนเดียว
แต่พอได้มาศึกษาธรรมะ
จึงทำให้พอสันนิษฐานได้ว่า
เหตุปัจจัยส่วนหนึ่งคงมาจากการอธิษฐาน
ขอให้ได้มาอยู่ร่วมชีวิตกัน ก็เป็นได้

ในเรื่องการอธิษฐาน
ทำนองนี้หลวงปู่ดู่ท่านสั่งห้าม
ท่านว่ากาลเวลาผ่านไป แต่ละคน
ก็มีการสั่งสม หรือพัฒนาการต่างๆ กันไป
เรียกว่า ธรรมไม่เสมอกัน

มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง มาทำบุญกับหลวงปู่
เมื่อทำบุญเสร็จแล้ว
ก็พากันตั้งจิตอธิษฐานอะไรอยู่ในใจ
ขณะนั้น หลวงปู่ก็ทักขึ้นว่า
สามีภรรยา ไม่ต้องอธิษฐานตามกัน
เพราะจะดึงกัน อีกคนไปได้
อีกคนไปไม่ได้ มันจะดึงกัน

เรื่องนี้ จึงสอนให้ระมัดระวัง
ไม่ให้ไปเที่ยวอธิษฐาน
ตามคนรัก หรือใครๆ เพราะวิบากกรรม
อันเกิดจากการอธิษฐาน
ที่ไม่กอปรด้วยสัมมาทิฏฐิ
ก็อาจกลับกลายเป็นอุปสรรค
ต่อการปฏิบัติธรรม ในวันข้างหน้าได้

นี่แหละหนาที่ว่า ความรักทำให้คนตาบอด
และแทนที่จะเป็นบุพเพสันนิวาส
ก็อาจกลับกลาย เป็นบุพเพอาละวาด

บันทึกคำสอนของ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
จากหนังสือตามรอยธรรมย้ำรอยครู หน้า 294








นอนไม่หลับ
ก็อย่าไปเป็นทุกข์
เป็นกังวลกับมันหลาย
ภาวนาพุทโธๆเข้าไปสิ
ดีเสียอีก
ได้บุญ
ได้ทำคุณงามความดีมากกว่าเดิม

โอวาท ตอนหนึ่ง ของ หลวงพ่อสมบูรณ์ กันตสีโล









"..แต่เราอย่าไปหวังอาศัย
ให้ญาติมิตร มาทำบุญ
ให้ทานอุทิศให้ เราอยาก
ทำอะไรเราก็ทำเสียเวลา
มีชีวิตอยู่ เพราะญาติ
ของเราคอยรับรองเรา
คอยจะส่งเสียเราอยู่ยังมี

นี่เป็นความคิดที่ผิด
ความผิดเป็นความผิด
ความทุกข์เป็นความทุกข์
ให้เราละเสียตั้งแต่บัดนี้

จะไม่มีใครช่วยเหลือ
เราก็ไม่เป็นทุกข์
เพราะเราไม่ทำบาป
บาปก็ไม่มีแก่เรา

ให้สร้างความดีงาม
เสียตั้งแต่บัดนี้
สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่สุดวิสัย
เป็นเศษเหลือที่ว่าญาติมิตร
ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้นั้น

เราอย่าไปหวังความอุทิศ
ส่วนกุศลจากญาติ
ยิ่งกว่าหวังความดีงาม
จากเราที่อุทิศเพื่อเรา
ทำเพื่อเรา อันนี้ดีกว่า
สิ่งทั้งหลาย ให้พากันทำ.."

โอวาทธรรม
หลวงตาพระมหาบัว
ญาณส้มปันโน








#เดินจงกรม_ภาวนา_ทำจริงๆตั้งใจ_วันนึงมันต้องสำเร็จมรรคผลนิพพานแน่

"อะไรๆ อยู่ที่นี่ เกิดขึ้นที่นี่ ดับลงที่นี่ รักก็เกิดที่นี่ ชังก็เกิดที่นี่ โกรธก็เกิดที่นี่ โลภก็เกิดที่นี่ หลงก็อยู่ที่นี่ มันรวมอยู่ที่จิต... ถ้าจิตเรารู้เแล้วก็พยายามบำรุงตัวรู้ ตัวสติให้มันเด่นขึ้นมา เมื่อตัวรู้มันเด่นขึ้นมา ความไม่รู้ ความหลง คือ อะไร ความไม่รู้-ความหลง ก็คือ ตัวอวิชชา ตัวอวิชชาคือความไม่รู้ ความไม่รู้นี่แหละมันพาให้เราเกิด มันพาให้เราแก่ มันพาให้เราเจ็บ มันพาให้เราตายอยู่ในโลกนี้ ท่านจึงว่า "อวิชชา ปัจจยาสังขารา" เรามันเข้าใจลึกเกินไป มันอยู่แค่นี้ ใต้คางของเรานี่เอง ของดีมีอยู่แล้วแต่ไม่เอา ความสุขก็เหมือนกัน ส่งไปนู่น ผู้ชายก็ไปหาความสุขกับผู้หญิง ผู้หญิงก็ไปหาความสุขกับผู้ชาย อันนี้มันหลอกกันเฉยๆ นะเนี่ย มันบ้ากันเฉยๆ นะเนี่ย ทำให้มัวเมากันอยู่ในโลกนะเนี่ย ทำให้หัวเราะ ทำให้ร้องไห้อยู่ในโลกนี้ เลิกซะ มันจบแล้ว อย่าไปสงสัย ความสุขที่มันมีอยู่ในโลกนี้ มันมีแค่นี้มันจบแล้ว...

อย่าไปตั้งความปรารถนาให้สวย ให้รวย.. อะไรแบบนี้.. เพราะของพวกนี้...มันมีได้มันก็หมดไปได้...เกิดมากี่ภพกี่ชาติ.. ก็เคยมี เคยเป็นมาแล้ว.. ให้ปรารถนาเอาของจริงในใจ... ดีที่สุด

ในทุกๆวัน... ให้เราปฏิบัติข้อวัตรที่เคยทำให้สม่ำเสมอ.. เคยไหว้พระสวดมนต์.. เดินจงกรม. ภาวนา.. ก็ให้ทำไป มันจะสงบบ้าง ไม่สงบบ้าง.. ไม่เป็นไร.. มันสงบก็อย่าไปยินดี.. มันไม่สงบก็อย่าไปยินร้าย.. ให้เห็นว่าสงบ ไม่สงบ มันก็ไม่เที่ยง.. เราทำไป.. ทำจริงๆ ตั้งใจ มันต้องเกิดผลแน่.. วันนึงมันต้องสำเร็จมรรคผลนิพพานแน่"

คติธรรม หลวงปู่บุญมา คัมภีรธัมโม









#เวลาเดินภาวนา #พุทโธเป็นหลัก #ติดต่อไม่ขาด #พร้อมกับขาก้าวออกเดิน

เพราะตีความหมายในพุทโธแยบคายว่า ธรรม สงฆ์ ก็รวมอยู่ในนั้นแล้ว พุทโธเป็นเพียงอักษรย่อเฉยๆ เปรียบเหมือนเชือกสามเกลียวและเป็นอนันตมหาอนันตคุณอันไม่เกิดไม่ดับอีกด้วย ทั้งไม่มีประมาณอีกด้วย จะเกิดดับก็แต่เจตสิกผู้บริกรรมขาดๆ วิ่นๆ ไม่ติดต่อเท่านั้น

#พระมหาอนันตคุณของพุทโธ
#มิได้เกิดมิได้ดับไปไหนเลยนา

แม้จะย่นลงมาในปัจจุบันคุณก็ตาม ก็เป็นปัจจุบันคุณอันใหญ่หลวงหาประมาณมิได้ หรือจะย่นลงมาในพระวิสุทธิคุณ พระปัญญาคุณ พระมหากรุณาคุณก็ดี ไม่มีประมาณอีก หรือจะย่นลงในผู้รู้ปัจจุบันก็ดีก็ไม่มีประมาณอีก หรือจะย่นลงในเอกคุณในปัจจุบัน ก็เป็นเอกคุณอันใหญ่หลวงไม่มีประมาณ

#ทีนี้จะโอนพระคุณขึ้นถึงคุณพระนิพพานก็ได้ไม่ผิด

เพราะเป็นพระมหาอนันตคุณอันไม่เกิดไม่ดับไปไหน ผู้มีสายตายาวก็มองได้ไกล ผู้มีสายตาสั้นก็มองได้ใกล้ ผู้มีเชือกยาวก็ขึงได้ไกล ผู้มีเชือกสั้นก็ขึงได้ใกล้ กำลังกายก็ดี กำลังใจ กำลังปัญญาก็ดี ไม่อยู่ระดับเดียวกันผูกขาด และไม่มีใครจะจับจองเหมาขาดตัวไว้ในวงแขนแต่ตนผู้เดียวได้

#นักสติ #นักปัญญา
#มีอิสระจะรู้ได้ทั้งนั้น

แต่รู้ดีปฏิบัติดีไปทางโลกุตตระจึงเป็นที่สรรเสริญของพระอริยเจ้า เพราะทรัพย์สินใดๆ ในโลกาไม่เท่าทรัพย์และศีลทางโลกุตตระ แต่ผู้มีใจสูงธรรมสูงจึงจะพลอยยินดีเลื่อมใสได้ ผู้มีใจต่ำธรรมต่ำ กรรมและผลของกรรมต่ำผูกมัดรัดรึงไว้ก็จำเป็นอยู่นั่นเองป่าเปลี่ยวอันตราย..

#หลวงปู่หล้า #เขมปัตโต









“เจริญเมตตาจิต แผ่ความรัก
และความปรารถนาดี ให้แก่ตนเอง
และผู้ที่เกี่ยวข้อง ความทุกข์ใจจึงบรรเทา
เบาบางลง

คนเรามักทุกข์ เพราะความคิดของตน
หากไม่รู้จักทักท้วง หรือไตร่ตรอง
ความคิดของตนเสียบ้าง ก็จะเป็นทุกข์
ไม่หยุดหย่อน

เหตุการณ์ในอดีตนั้น แม้จะเลวร้ายเพียงใด
ก็ทำร้ายเราได้ไม่มาก เท่ากับความคิด
ติดลบของเราเอง”

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล









"ความตายนี้.. ใครจะเสียใจก็ตาม
ไม่เสียใจก็ตาม ใครจะชอบก็ตาม
ไม่ชอบก็ตาม ใครจะยินดีก็ตาม
ไม่ยินดีก็ตาม เมื่อถึงวาระมีอันเป็นไป
ก็จะต้องเป็นไปตามกฎธรรมชาติ
ตราบใด ที่เรายังปฏิเสธความจริง
หรือกฎธรรมชาติ เราก็เป็นทุกข์ตราบนั้น"

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย








"ถ้าเขาชั่ว ก็ชั่วของเขา
ถ้าเขาไม่ยอมกลับตัว มันก็ตัวของเขา
เขาทำตัวเขาเอง เรื่องของเขา
ช่างเขาเถิด เราอย่าเก็บมาทุกข์ใจ

ผู้เจริญ ย่อมไม่เบียดเบียนใคร
ไม่อาฆาตใคร ไม่พยาบาทใคร
ให้อภัยแก่คนทุกจำพวก

ไม่เอาเรื่อง เอาราวอะไร กับใครเลย
ต้องพร้อมที่จะให้อภัยอยู่เสมอ
อย่างนี้ ใจเราสบาย"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร







"เราต้องเรียนรู้ ที่จะอยู่กับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาให้ได้
เพราะนี่คือ ธรรมดาของชีวิต รากเหง้าของความทุกข์
อยู่ที่ใจเราเอง ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น หากไม่แก้ที่ใจตน
จะไปไหนก็หนีทุกข์ไม่พ้น"

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล