นวรัตน์ดอทคอม

คนดีมีบุญ ไม่ต้องอธิษฐานขออะไรมากมาย ก็จะมีสิ่งบันดลบันดาลช่วย เช่น ขายของดี ได้กำไร มีคนเอาตังค์มาให้

ส่วนคนที่ไม่ทำบุญไว้ นั่งไล่แมลงวันทั้งวัน
ขายของก็ไม่ดี จนของบูด เน่าเสีย ก็ขายไม่ออก

โอวาทธรรม : หลวงปู่ไม อินทสิริ







ผู้อธิษฐานจิตปรารถนากลับมาเกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนานั้น คือ
ผู้รับรองความสำคัญของชีวิตนี้ แม้จะน้อยนัก ว่าชีวิตนี้เท่านั้นที่จะนำไปสู่ความสวัสดีมีสุขได้อย่างแท้จริง
เพราะชีวิตนี้เท่านั้นที่พร้อมสำหรับบำเพ็ญบุญกุศลทุกประการ
จะทำดีเพียงไรก็ทำได้ในชีวิตนี้ ทำดีสูงสุดจนเกิดผลสูงสูง คือการปฏิบัติได้สำเร็จมรรคผลนิพพาน พ้นทุกข์สิ้นเชิง
ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป ก็ทำได้ในชีวิตนี้ หรือทำดีเพียงเพื่อได้ถึงสวรรค์พ้นนรก ก็ทำได้ในชีวิตนี้
การตั้งจิตอธิษฐานไม่ให้หลงไปภพภูมิอื่นหลังละโลกนี้ไปแล้ว แต่ให้กลับมาสู่ภพภูมิของมนุษย์โดยเร็ว ได้พบพระพุทธศาสนา
จึงเป็นความถูกต้อง พึงทำอย่างยิ่ง

พระคติธรรม สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร










ถาม-ตอบ

ศิษย์ = น้อมกราบนมัสการครับครูบา กระผมมีความสงสัยว่า พระอริยะบุคคลที่ถึงนิพพานไปแล้ว ยังจะสามารถมาช่วยเหลือสงเคราะห์ เมตตาคนที่ยังติดอยู่ในโลกนี้ได้อีกเหรอครับ ที่เราเคารพนับถือกราบไหว้กัน บ้างก็ขอเมตตาท่านในบางเรื่องในหลายๆรูปครับ

ครูบากฤษดา = พระอริยะบุคคลผู้ข้ามโลก ท่านเหล่านั้นมีอิสระ ไร้สิ่งกีดขวางกางกั้น ข้อผูกมัดใดๆ พ้นไปหมดแล้ว ย่อมไปมาได้อิสระ ยังมาเมตตาเราทั้งหลายได้ พลังงานไม่สูญหายใดๆ

ศิษย์ = สาธุครับ เข้าใจแล้วครับ

ครูบากฤษดา = เราไปหาท่านไม่ได้ มองไม่เห็นเสียด้วยซ้ำถ้าท่านไม่ให้เราเห็น ด้วยความละเอียดแห่งจิตที่สุดไม่ปรากฏ แต่ท่านมาได้ เห็นเราได้ตลอด

ครูบากฤษดา สุเมโธ
วัดสันพระเจ้าแดง จ.ลำพูน








" ระวังนะ การที่คุณกล่าวคำปฏิญาณว่าจะทำเพื่อชาติเพื่อบ้านเมืองอย่างสุดความสามารถ หรือจะขอติดตามใครสักคนทุกชาติไป ขอเกิดเป็นคู่ใครสักคนทุกชาติไป ขอเกิดเป็นพ่อแม่ลูกกันทุกชาติไป ฯลฯ นั่นจะเป็นการติดอธิษฐานโดยไม่รู้ตัว และเป็นอันตรายมากในทางธรรม เพราะในทางธรรมคุณต้องถอนอธิษฐานเดิมให้หมด เอาตัวเองให้พ้นทุกข์อย่างเดียวเท่านั้น อย่างอื่นอย่าเพิ่งจับไปยุ่ง จบกิจตัวเองเมื่อไหร่ค่อยออกมาช่วยคน ช่วยชาติ ช่วยศาสนา แต่ถ้าตัวเองยังไม่จบกิจอย่าเพิ่งยุ่ง อย่าพูดอธิษฐาน อย่าปฏิญาณ อย่าสัญญาอะไรทั้งนั้น ถ้าพูดไปแล้วอธิษฐานไปแล้วให้ถอนเสีย อธิษฐานได้อย่างเดียวคือขอมุ่งตรงต่อมรรคผลนิพพานเท่านั้น เรื่องนี้ฉันจะบอกให้คนที่สนใจภาวนาเพื่อหาทางพ้นทุกข์ให้ถอนอธิษฐานก่อน ไม่อย่างนั้นเขาจะรู้ธรรมขั้นสูงไม่ได ้"

เทศนาธรรม หลวงพ่อพุธ ฐานิโย








“สิ่งที่สำคัญที่สุดของพวกเราก็คือใจดวงนี้ ถ้าใจหาอรรถหาธรรมไม่ได้แล้วชีวิตของเราก็จะจมอยู่ในกองทุกข์อยู่ตลอดเวลา เพราะจิตที่ไม่ได้รับการฝึกอบรมแล้วมันมักจะไปคว้าเอาแต่กองทุกข์ เพราะความทุกข์ทั้งหลายเหล่านั้นมันเป็นอาหารชั้นดีของกิเลส ถ้าเราปล่อยจิตปล่อยใจของเรามันก็เป็นโอกาสของกิเลสที่จะมาครอบงำจิตใจ กิเลสมันก็คิดปรุงแต่งแส่ส่ายเพื่อไปเอาอาหารมาหล่อเลี้ยงมัน นับวันก็เกิดเป็นความเคยชินดื้อด้านขึ้นมา พอสัมผัสอะไรหน่อยก็คิดไม่สบายใจเสียใจกลุ้มอกกลุ้มใจฟุ้งซ่านหงุดหงิดรำคาญใจ นับวันก็หนักขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ใช่ว่าพอเราแก่ตัวลงอายุมากขึ้น แล้วกิเลสทั้งหลายเหล่านั้นมันจะน้อยลงหรือจืดจางลงตามไป มันมีแต่จะหนาเพิ่มพูนมากขึ้นเป็นเงาตามตัว เพราะมันมีความเคยชิน มันจะหนักขึ้นไปเหมือนดินพอกหางหมู นับวันก็เพิ่มมากขึ้น พอสัมผัสอะไรนิดหน่อยก็ไม่สบายใจกลุ้มอกกลุ้มใจ มันก็เลยง่ายไปในทางที่ไม่ดี เพราะฉะนั้นการง่ายไปในทางที่ไม่ดี มันจะทำให้ชีวิตของเรามีคุณค่าหรือไม่ก็ลองพิจารณากันดู

ถ้าเราลองพิจารณาดูเราจะเห็นโทษเห็นภัยที่พวกเราปล่อยปละละเลยใจของเรา ถ้าเราปล่อยปละละเลยใจของเราแล้ว เราจะไม่มีโอกาสไปเจอความสว่างไสว เราจะไม่สามารถหลุดพ้นจากสิ่งที่มันหมักหมมอยู่ภายในจิตในใจของเราได้เลยชั่วชีวิต สิ่งเหล่านี้ก็จะสะสมลงไปในกมลสันดานฝังรากลึกอยู่ภายในจิตในใจ นับวันก็จะจมลงไปตามภพชาติของพวกเรานั่นแหละ ภพชาติก็จะต่ำทรามลงไปเพราะจิตมันเศร้าหมองขุ่นมัว มันก็ไปสู่สุคติไม่ได้ ไปสู่สถานที่ดีภพที่ดีคติที่งามไม่ได้ มันก็พาเราไปเกิดในภพชาติที่ต่ำทรามลงไปเรื่อย ๆ ตามความเศร้าหมองขุ่นมัวของจิต เพราะฉะนั้น เมื่อเราเห็นแล้วว่าการปล่อยปละละเลยจิตใจจะไม่ทำให้จิตใจของเรามันสูงขึ้นหรือเบิกบานผ่องใสขึ้นมาได้ มีแต่การอบรมจิตอบรมใจของเราโดยอาศัยธรรมะของพระพุทธเจ้าเท่านั้น อาศัยวิธีการของพระพุทธเจ้ามาอบรม มันถึงจะยกจิตใจของเราให้สูงขึ้นมาได้

เพราะฉะนั้นชีวิตของพวกเราให้เตือนตัวเราอยู่เสมอว่าการเกิดขึ้นมาของพวกเรานั้น เรามีทั้งร่างกายแล้วก็มีใจด้วย ไม่ใช่มีแต่ร่างกายอย่างเดียว ถ้าเราระลึกอยู่อย่างนี้เสมอแล้ว การแสวงหาของพวกเราเนื่องจากพวกเราก็มีปากมีท้อง การแสวงหาเพื่อร่างกายของเราตามภาระหน้าที่การงาน แสวงหาเพื่อปากเพื่อท้องเพื่อที่อยู่อาศัย พวกเราก็ต้องแสวงหามาด้วยความขยันหมั่นเพียรในทุกวัน แต่อย่าลืมเตือนตัวเองด้วยว่าเราก็มีใจด้วย เพราะสิ่งภายนอกเหล่านั้นมันมาเลี้ยงจิตใจด้วยไม่ได้ สิ่งเหล่านั้นมันให้ใจมาอาศัยอยู่ไม่ได้ ใจนั้นจะต้องมีเรือนเป็นที่อยู่ที่อาศัย ความสงบนี่แหละเป็นเรือนที่แท้จริงของใจ

เมื่อเราพากันขวนขวายแสวงหาภายนอกแล้ว แสวงหาสมณะภายนอก หาครูบาอาจารย์ เจอครูบาอาจารย์องค์นั้นองค์นี้เป็นผู้ทรงศีลทรงธรรมเราก็วิ่งไปแสวงหา เมื่อเราเจอแล้วเราก็ต้องเอาท่านมาเป็นแบบอย่างในการสร้างภายใน มาอบรมภายในให้ภายในของเราเป็นเหมือนสมณะภายนอก เพื่อให้ภายในของเราเป็นสมณะขึ้นมาเสียเอง สมดังสุภาษิตว่า “สะมะณานัญจะ ทัสสะนัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง” คือการได้พบสมณะเป็นมงคลอันสูงสุด ตั้งแต่ภายนอกคือการได้พบสมณะพบครูบาอาจารย์ก็เป็นมงคลส่วนหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็เอาแบบฉบับนั้นแหละมาสร้างใจอบรมจิตอบรมใจดวงนี้ ให้จิตดวงนี้เป็นผู้สงบเสียเอง ให้จิตดวงนี้เป็นผู้ระงับจากกองทุกข์ทั้งหลายเสียเอง จนกระทั่งจิตดวงนี้เป็นสมณะภายใน เป็นสมณะอย่างแท้จริง นั่นแหละจะเป็นมงคลสูงสุด เมื่อท่านทั้งหลายนำไปประพฤติปฏิบัติอบรมจิตอบรมใจของตนเองให้มีความสงบให้เป็นสมณะแล้ว เราเองก็จะมีความเป็นมงคลที่สุดในชีวิตเสียเอง มงคลใดก็ไม่เป็นมงคลสูงสุดเท่ากับมงคลส่วนนี้แล้ว”

พระอาจารย์สุธรรม สุธัมโม
๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๘








"...ศีล คือ รั้วกั้นความเบียดเบียนและทำลายสมบัติร่างกายและจิตใจของกันและกัน

ศีล คือ พืชแห่งความดีอันยอดเยี่ยม ที่ควรมีประจำชาติมนุษย์ ไม่ปล่อยให้สูญหายไป

เพราะมนุษย์ไม่มีศีลเป็นรั้วกั้น เป็นเครื่องประดับตัว จะไม่มีที่ซุกหัวนอนหลับสนิทได้โดยปลอดภัย

แม้โลกเจริญด้วยวัตถุจนกองสูงกว่าพระอาทิตย์ แต่ความรุ่มร้อนแผดเผา จะทวีคูณยิ่งกว่าพระอาทิตย์ ถ้ามัวคิดว่าวัตถุมีค่ามากกว่าศีลธรรม..."

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต









สมาธิจะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อเราหมดความตั้งใจ วิปัสสนาจะเกิดขึ้นมาได้ต่อเมื่อเราหมดความคิด หมดความตั้งใจ คือ ความว่างของจิต สมาธิก็เกิด การหมดความคิดก็คือความว่างของจิต วิปัสสนาคือปัญญาก็เกิด.

- หลวงพ่อพุธ ฐานิโย -









#เรื่องทำบุญเรื่องสวรรค์
#เรื่องพรหมโลกเรื่องนิพพาน

เรื่องนรก เรื่องเปรต เรื่องอสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นของธรรมดาที่สามารถจะพิสูจน์กันได้

กระนั้นก็ยังมีคนบางเหล่า หาว่าถ้อยคำขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นถ้อยคำของเต่าพันล้านปี ถ้าหากว่าองค์สมเด็จพระชินศรีจะเป็นเต่าพันล้านปี ไอ้เจ้าพวกนั้นมันก็ต้องเป็นเต่าหลาย ๆ แสนล้านปีนั่นเอง

คือมีความโง่มากกว่านี้ เป็นอันว่าธรรมขององค์สมเด็จพระชินศรี ท่านกล้าให้พิสูจน์ให้ทดลอง

นี่ฟังเขาพูดกันมาว่า ไอ้พวกเต่าพันล้านปีนี่ชอบโกหกนัก ชอบว่าตายแล้วมีนรก ตายแล้วมีสวรรค์ ความจริงตายแล้วสูญ

แต่ความจริงไอ้พวกพูดนี่สูญจริง ๆ คือตายแล้วไม่มีโอกาสจะมาเกิดเป็นมนุษย์กับเขาแล้ว ไปจมอยู่โน่นแหล่ะ อย่างดีก็อเวจีมหานรก โอกาสที่มันจะปรากฎเกิดขึ้นมาน่ะอีกหลายแสนกัป หลายแสนอสงไขยกัป ก็จงนึก ว่ามันสูญไปจากพวกของบุคคลที่มีความดีนั่นเอง เป็นอันว่าพวกเขาสูญกันแน่

#ที่มาจากหนังสือโอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุงเล่ม๓ #หน้าที่๑๖๙
#โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
{หลวงพ่อฤาษีลิงดำ}
วัดท่าซุง
อ.เมือง
จ.อุทัยธานี








#อริยทรัพย์
.
" อริยทรัพย์มันดึงดูดโลกียทรัพย์ตลอดเวลา เหมือนกับว่ามันเป็นพลังแม่เหล็กที่เราจะดึงดูดโลกียทรัพย์เมื่อได้โลกียทรัพย์มาแล้วเราก็สร้างอริยทรัพย์ต่อไป เรามีมากก็ทำไป เหลือเอาไว้ก็เพียงให้ลูกให้หลานมัน ที่เราจะต้องเอาไปก็คือ อริยทรัพย์ เราได้มากเราก็ต้องทำแบ่งเอาไปทำบุญกุศลไป เป็นอริยทรัพย์
.
เดินทางไปข้างหน้า เราก็ต้องมีอริย-ทรัพย์ ไม่ใช่ไปเอาเงินไทยเอาเงินที่เราใช้อยู่นี่ เอาไปไม่ได้ มีสักกี่ร้อยล้านก็เอาไปไม่ได้ สมบัติ รถยนต์ โลก สวน ไร่ นา ไปไม่ได้สักอย่างเดียว พวกนี้มันของสมบัติของโลก เรามาได้ที่โลกนี้แล้วจะขนสมบัติจากโลกนี้ไปสู่เทวโลกเราขนไปไม่ได้ เราจึงต้องเปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์ เปลี่ยนไปก็สมบัติในโลกนี้เราก็เปลี่ยนเอาสมบัติในโลกนี้เปลี่ยนไว้ในโลกนี้
.
แต่เราเอาบุญไปเป็นอริยทรัพย์ก็เป็นเอาบุญไปนี้ การเปลี่ยน เปลี่ยนอริยทรัพย์ เอาโลกียทรัพย์เปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์นี่เราเดินทางไปข้างหน้าต้องมีอริยทรัพย์ ... "
.
.
#หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร
วัดสันติวนาราม จ.จันทบุร








"ความผูกพันนั่นแล พาให้โลกเป็นทุกข์กันมากน้อย
ถ้าความผูกพันในใจไม่มี ก็ไม่เป็นทุกข์ ธรรมท่าน
จึงสอนให้รู้เท่าทัน และปล่อยวางความผูกพันอันเป็น
ตัวการให้ทุกข์ทั้งหลายเกิด"

หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน






"เราเกิดมาเพื่อประสบกับความทุกข์
คนที่เกิดมาแล้วทุกคน จะไม่มีทุกข์ เป็นไม่มี
ถ้าหากว่าเรา ยังยึดถือว่าร่างกายเป็นของเรา
ทรัพย์สินเป็นของเรา ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง
เป็นของเรา อารมณ์ทุกข์มันก็เกิด

เกิดเพราะว่าเราเกาะ ที่เรียกว่า อุปาทาน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โลกธรรม 8 ประการ คือ

มีลาภดีใจ ลาภสลายตัวไปเสียใจ
มียศดีใจ ยศสลายตัวไปเสียใจ
มีความสุขในกามดีใจ ความสุขหมดไปร้อนใจ
ได้รับคำนินทาเดือดร้อน ได้รับคำสรรเสริญมีสุข

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แนะนำให้พวกเรา ใช้อารมณ์คิดอยู่เสมอว่า
ทุกข์ นี้เป็นกฎธรรมดาของโลก”

พระราชพรหมยาน (วีระ ถาวโร)









“ระลึกถึงความตาย บ่อยๆ
ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

ก็จะทำให้บุคคลนั้น
ได้สร้างคุณงามความดีได้มาก
ตามกำลังความสามารถของตน

จึงจะเป็นผล เป็นประโยชน์แก่ชีวิต
ของบุคคลนั้น ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์”

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป







"เราไม่ต้องคำนึงถึงอดีต อนาคต
อดีตล่วงไปแล้ว ดีก็ดีมาแล้ว
ชั่วก็ชั่วมาแล้ว อนาคตก็ยังไม่มาถึง
ทำปัจจุบันนี้ให้ดี อนาคตก็ต้องดี"

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร








"ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
เป็นหนุ่ม เป็นสาว นี่แหละดี

เพราะเมื่อแก่เฒ่าไปแล้ว
จะนั่งก็โอย จะลุกก็โอย
หากจะรอไว้ให้แก่เสียก่อน
แล้วจึงค่อยปฏิบัติ

ก็เหมือนคนที่คิดจะหัดว่ายน้ำ
เอาตอนที่แพใกล้จะแตก
มันจะไม่ทันการณ์"

 หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ