ความดีต้องทำอยู่เสมอ

[รสมน]

พวกเฮาให้สร้างบุญบารมีใส่เจ้าของเด้อ นรกมีอิหลีเด้ ตายไปทำชั่วตกนรกเด้ นรกเมืองมนุษย์กะคือหยัง กะคือคุก ทำความชั่วเข้าแหมะ ไปตีไปฆ่าไปคดไปโกงไปปล้นไปจี้ผิดกฎหมายกะเข้าคุก อันนี้คือนรกเมืองมนุษย์ คันเฮาตายไปแล้วทำความชั่วไปแล้วไผบ่เห็นดอก บัดห่าตายไปแล้วพญายมบาลเพิ่นจดไว้แล้วบัญชี ผู้ใด๋เฮ็ดหยังๆ คือกันกับจดใส่คอมพิวเตอร์ไว้ เป็นหยังเขาจั่งจดได้มันหลายปานนั้น คอมพิวเตอร์ของพญายมบาลมันละเอียด คันผู้ใด๋ทำความชั่วจดใส่หนังหมาเน่า คันผู้ใด๋เฮ็ดความดีจดใส่แผ่นทองคำไว้ บัดห่าตายไปแล้ว เจ้าทำกรรมดีกรรมชั่ว ปฏิเสธบ่ได้เด้ เพราะเครื่องคอมพิวเตอร์บอกไว้อย่างละเอียด เขากะลากคอไปนรกไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานใช้หนี้กรรม ถ้าไผ๋ทำบุญกะส่งไปสู่สุคติโลกสวรรค์เป็นชั้นๆ

คนเฮาเกิดมาบ่คือกัน เป็นเพราะหยัง เป็นเพราะกรรมนำมาเกิด เพราะฉะนั้นให้สร้างกรรมดีไว้เด้อ อย่าประมาท ให้เชื่อพระพุทธเจ้า เชื่อครูบาอาจารย์ไว้ รักษาศีลภาวนาไว้ ไหว้พระสวดมนต์ล้วนแล้วแต่เป็นบุญกุศลทั้งเมิด

หลวงปู่มั่นเพิ่นภาวนาเพิ่นเห็นเมิดล่ะ นรกสวรรค์มีจริงเด้อลูกหลานเอ้ย อย่าประมาทเด้อ เฮาสิตายแท้ๆ เด้ อันนี้นับเบิ่งอายุเฮาจักปีแล้ว บ่ถึงร้อยปีเด้ อันนั้นคือมาตรฐาน บ่ถึงมาตรฐาน จักสิตายตอนได๋กะบ่ฮู้ ไหลตายกะมี กินข้าวอิ่มๆ ตายกะมี ตกน้ำตายกะมี มันมีสารพัดอย่างการตายของมนุษย์ เพราะฉะนั้นเฮาสิตายแบบใด๋กะยังบ่ฮู้

ในขณะที่ยังบ่ทันตายให้สร้างบุญสร้างกุศลเอาไว้ อย่าให้ผู้อื่นเฮ็ดให้ ให้ผู้อื่นเฮ็ดให้บางทีมันบ่ถูกดอก เอาเงินไปให้เขาว่าให้เขาไปซื้อของเขายังไปซื้อแนวอื่น ว่าให้ซื้อยาให้กูแหน่เด้อเขายังไปซื้อเหล้า อันนี่คือกัน บัดเฮาตายไปบอกเขาเฮ็ดบุญให้กูแหน่เด้อ เขาเอาไปซื้อเหล้าให้หมู่กิน เอามาถวายทำบุญทำทานสี่ห้าบาท เอาไปซื้อหนังฟังลำเป็นหมื่นเป็นแสน มันล้วนแล้วแต่จะเอาบาปใส่ผู้ตายอีกต่างหาก

เพราะฉะนั้น เฮายังมีชีวิตอยู่นี่เฮ็ดหยัง สร้างหยังบ่ต้องคอยพี่คอยน้องบ่ต้องคอยไผ ไปวัดไปวารักษาศีลภาวนา ให้ทาน บ่แม่นสิให้ทานอย่างเดียวสิเป็นบุญบ่แม่นเด้ รักษาศีลภาวนากะเป็นบุญหลาย บ่แม่นให้ควักเงินออกจากกระเป๋าล่ะเป็นบุญ อันนั้นกะเป็นบุญส่วนหนึ่งคือกัน แต่เฮาอย่าไปหาคึดว่าทำทานอย่างเดียวสิเป็นบุญ ไปฟังเทศน์ฟังธรรม จั่งแม่นมื้อนี่ล่ะ ได้ฟังหลวงพ่อเว้ากะเอาไปปรับไปปรุงแก้ไขเจ้าของ บ่ควรประมาท ไหว้พระสวดมนต์ ไปวัดเด้อ หน้าบ้านหน้าเฮือนกะใส่บาตร นั่นล่ะทำบุญทำทานเอาไว้ เพื่อได้กินภพหน้าชาติหน้า

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “องคุลิมาล เข้าใจท่านให้ถูกต้อง”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗






บางคน เกิดมารู้จักเสียสละ ทำบุญให้ทาน รักษาศีล ภาวนา
เพราะชาติก่อน เขามีนิสัยจากสวรรค์มาเกิด...

หลวงพ่อพระอาจารย์เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป









“...ขันติ ความอดทนต่อบิดามารดาของตนไม่ว่าจะมีเรื่องน้อยใจ เรื่องอะไร ก็แล้วแต่ห้ามไม่ให้ทะเลาะกับพ่อแม่ ไม่ให้ทำหน้ายักษ์หน้ามารเข้าใส่พ่อแม่ หรือในบางเรื่องที่เราถูกก็ห้ามต่อว่าพ่อแม่ อย่างเอาเหตุเอาผลอย่างเด็ดขาด เพราะในชีวิตประจำวันของเรานั้น บางครั้งกับเพื่อนกับฝูง หรือเพื่อนร่วมงานเขากลั่นแกล้งเรา ทุกอย่าง สาระพัดเรายังอดทนระงับโทสะเอาไว้ อดทนเก็บความโกรธไว้ในใจ แล้วกับพ่อแม่เรา ที่มีบุญคุณต่อเราอย่างที่สุด เหนือกว่าเจ้านาย ผู้บังคับบัญชาทั้งหมดทำไมเราจะยอมทนยอมยกให้พ่อแม่ไม่ได้...”

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป






#วิธีขออโหสิกรรม_ต่อ "#พ่อ_แม่ที่ยังมีชีวิตอยู่_และ "#พ่อ_แม่ที่เสียชีวิตไปแล้ว"

"วิธีใช้หนี้พ่อแม่ไม่ยากเลยลูกทั้งหลายเอ๋ย...
จงสร้างความดีให้กับตัวเอง การใช้หนี้ตัวเองเป็นเรื่องสำคัญ ตัวเราพ่อให้หัวใจ - แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลือง เราจะไปแสวงหาพ่อที่ไหนจะไปแสวงหาแม่ที่ไหนอีกเล่า

บางคนรังเกียจ "พ่อ - แม่" ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกหลานรังเกียจ เป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไป ใครที่เคยทำไม่ดีไว้กับพ่อ - แม่ ให้ขออโหสิกรรมท่านซะ

คนที่ "พ่อ - แม่ที่ยังมีชีวิตอยู่" เมื่อถึงวันเกิดของเราให้ซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้พ่อ - แม่คนละ ๑ ชุด ผ้าเช็ดตัว ๑ ผืน ตื่นเช้ามาไหว้พระสวดมนต์ จัดหาอาหารที่พ่อ - แม่ชอบ ให้ท่านรับประทานแล้วให้ท่านนั่งบนเก้าอี้พร้อมกันเอากะละมังใส่น้ำมาล้างเท้าท่าน เอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้แห้ง เอาเสื้อผ้าที่ซื้อมาให้ท่าน แล้วพูดว่า

"กรรมใดที่ลูกได้ล่วงเกินคุณพ่อ - คุณแม่ ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ขอให้คุณพ่อ - คุณแม่อโหสิกรรมให้แก่ลูกด้วย"

เสร็จแล้วกราบเท้าท่าน ๓ ครั้ง เอาเท้าท่านทั้ง ๒ คนละข้าง เหยียบที่ศีรษะเรา ให้ท่านให้พรเรา นั่นแหละถึงจะล้างกรรมกันได้

พระพุทธเจ้าทรงตรัสแสดง "วิธีตอบแทนพระคุณพ่อ - แม่" แก่คฤหบดีบุตรที่ชื่อ "สิงคาลกะ" ว่า...

ดูกรคฤหบดีบุตร เมื่อพ่อแม่ ได้อนุเคราะห์บุตรธิดาแล้ว ลูกหญิงชายพึงตอบแทนท่าน โดยวิธี ๕ คือ

#๑_ท่านเลี้ยงมาแล้ว_เลี้ยงท่านตอบ
#๒_ช่วยประกอบกิจของท่านไม่ดูดาย
#๓_ดำรงวงศ์สกุลไม่ให้เสื่อมเสียหาย
#๔_ประพฤติตนให้สมควรได้รับมรดก
#๕_เมื่อท่านล่วงลับจากโลกไป_ทำบุญอุทิศให้แก่ท่าน

สำหรับ "พ่อ - แม่ที่เสียชีวิตไปแล้ว" ให้กล่าวคำขออโหสิกรรมต่อท่าน โดยกล่าวดังนี้

"กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โย โทโส อันว่าโทษทัณฑ์อันใด ที่ข้าพเจ้าพลั้งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอให้คุณพ่อ คุณแม่ อโหสิกรรมให้ลูกด้วย" ว่าเสร็จก็กราบลง ๓ ครั้ง

จากนั้นให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปด้วย "การเจริญพระกรรมฐาน" การทำเช่นนี้ ถือว่าได้บุญมากที่สุด... ได้บุญทั้งผู้ให้และผู้รับ"

#พระธรรมสิงหบุราจารย์
(#หลวงพ่อจรัญ_ฐิตธัมโม)










…การไปสู่จุดสูงต่ำดีชั่วนี้
ขึ้นอยู่กับ..”ใจ”..เองเป็นผู้เลือก
ใจมีสิทธิ์ที่จะเลือกได้

.ถ้าใจไม่มีความรู้ .. ไม่มีปัญญา
เป็นใจที่ยังมีโมหะอวิชชาครอบงำอยู่

.ใจก็จะถูกหลอก
ให้เลือกไปตามทางของ..โมหะอวิชชา
“ ซึ่งจะพาใจไปสู่ ที่ต่ำ “.
………………………………………….
.
กำลังใจ ๖, กัณฑ์ที่ ๑๐๘
วันที่ ๕ ม.ย. ๒๕๔๕
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









"..เราเกิดจากครรภ์ 'มารดา'
ก็ได้ศีลห้ามาพร้อม คืออันใด
คือขาเราทั้งสองนี้หละ แขน
เราทั้งสองนี้หละ รวมกัน
ก็เป็นสี่แล้ว ศีรษะอีกอันหนึ่ง
ก็เป็นห้า นี่มีมาพร้อมหมด
เมื่อเราเกิด คือตัวศีลห้า
เมื่อเรามีศีลห้านี่แล้ว
เราก็ละเว้นโทษห้า

เราละเว้นโทษห้า เพราะ
เหตุใด ปาณา นั่นก็โทษ
อทินนา นั่นก็โทษ กาเม
นั่นก็โทษ มุสา นั่นก็โทษ
สุรา นั่นก็โทษ มันเป็นโทษ
ทั้งหมด ห้าอย่างนี้ไม่มีใคร
อยากได้ไม่มีใครปรารถนา

ทุกวันนี้มันยุ่งยากก็เพราะ
ห้าอย่างนี้ คนไม่ละเว้น
เพราะฉะนั้น เราจึงรับศีล
พระท่านว่า 'ปาณา' ก็ เวรมณี
'อทินนา' ก็ เวรมณี 'กาเม'
ก็ เวรมณี 'มุสา' ก็ เวรมณี
'สุรา' ก็ เวรมณี

'เวรมณี' คือให้ละเว้น
ถ้าเราทั้งหลายละเว้นโทษ
ทั้งห้าอย่างนี้แล้ว
เราก็สบาย ไปไหนก็สบาย
นั่งก็สบาย นอนก็สบาย
เดินก็สบาย ยืนก็สบาย
เพราะไม่มีโทษห้าอย่างนี้

เดี๋ยวนี้ทุกข์ยาก
ก็เพราะโทษห้าอย่างนี้.."

โอวาทธรรม
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร







“อย่าไปบ้ากับชีวิตให้มาก
เพราะมันเป็นสิ่งสมมุติ

เพราะชีวิตมันไม่มีจริง มันเป็นเพียง
การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ
จงทำหน้าที่ให้ดี โดยไม่มีความทุกข์
ให้สงบ เย็น และเป็นประโยชน์

เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง
เราต้องคืนให้กลับสู่ธรรมชาติดังเดิม
แม้แต่ร่างกายที่เราเฝ้าดูแลก็ตาม”

ท่านพุทธทาสภิกขุ









"ความดีนั้น เราต้องทำอยู่เสมอ
ให้เป็นที่อยู่ของจิต เป็นอารมณ์ของจิต
ให้เป็นมรรค คือ ทางดำเนินไปของจิต
มันจึงจะเห็นผลของความดี

ไม่ใช่เวลาใกล้จะตาย จึงนิมนต์พระไปให้ศีล
ให้ไปบอกพุทโธ หรือตายไปแล้ว ให้ไปรับศีล
เช่นนี้ เป็นการกระทำที่ ผิดทั้งหมด

เหตุว่าคนเจ็บ จิตมัวติดอยู่กับเวทนา
ไฉนจะมาสนใจไยดีกับศีลได้ เว้นไว้แต่
ผู้ที่รักษาศีลมาเป็นปกติเท่านั้น จึงจะระลึกได้
เพราะตนเองเคยทำมา จนเป็นอารมณ์ของจิตแล้ว
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ









"ชีวิตของคนเรา ทำหน้าที่เหมือนเทียนไข เมื่อจุดแล้ว ก็มีหน้าที่ดับอย่างเดียว แต่จะดับช้าดับเร็ว ก็สุดแล้วแต่อุปสรรคของแต่ละคน

แต่เมื่อเทียนนั้นให้แสงสว่างแล้ว เราจะใช้แสงสว่างนั้นอย่างไรก่อนจะดับ"

#หลวงปู่ดุลย์ #อตุโล








งานภาวนาเป็นงานที่ง่ายที่สุด

พระคุณแม่จันดี โลหิตดี







พระไตรปิฎกช่วยเราได้ ก็ต่อเมื่อเราเอามาปฏิบัติ

หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ







#การภาวนา

ไม่ใช่เพียงการกำหนดลมหายใจเข้าหายใจออก ไม่ใช่แค่การภาวนาพุทโธ ธัมโม สังโฆ อย่างเดียว

#การภาวนาเป็นการแก้อารมณ์

อุบายอันไหนเป็นวิธีการที่จะแก้อารมณ์ วิธีการอย่างไรที่จะเป็นวิธีการแก้กิเลส การกระทำอย่างนั้นเป็นการภาวนาทั้งนั้น

#จึงให้แก้เราอยู่เสมอ

เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าทรงสอนให้แก้เรา แก้กิเลส ความอยากเรื่องอาหารของเรา มันต้องแก้ด้วยการพิจารณาอาหาร ให้มันรู้จักให้มันเห็นว่าความจริงของอาหารเขาเป็นอย่างไร

ที่โลกสมมุติว่าเป็นอาหารอันนั้นๆ มีค่าสูงอย่างนั้นๆ มีความเอร็ดอร่อยอย่างนั้นๆ กินเข้าไปผ่านลำคอเข้าไปแล้วมันมีรสชาติไหม กินเข้าไปผ่านลิ้นแล้วเอามือล้วงคอให้มันออกมา แล้วจะเป็นอย่างไร จะมีความประณีตตกค้างอยู่หรือเปล่า มันก็ของทิ้งดีๆ นี่

#พิจารณาร่างกายของเรา

ผมตัดออกไป ขนโกนออกไป เล็บตัดออกไป ฟันถอนออกไป หนังก็เหมือนกันลอกออกไป แล้วผม ขน เล็บ ฟัน หนังที่ออกไปนั้นเป็นคนหรือเป็นของทิ้ง

#ของทิ้งทั้งนั้น_ก็ว่าเป็นเรา

กิเลสมันไม่ใช่ของเล่นนะ มันดื้อด้าน มันเห็นชัดๆ มันก็ยังว่าของเรา มันดื้อด้าน มันไม่ฟังเหตุฟังผล มันไม่ยอมรับความจริง นี่ มันของทิ้งทั้งนั้น ของทิ้งของตายที่ร่างกายของเรา เราตาย

#ตายแล้วก็เป็นของทิ้ง
#เป็นของทิ้งทั้งหมด.

..หลวงปู่แบน ธนากโร..