นวรัตน์ดอทคอม

“การขบฉันของพระ การที่เราอยากรับประทาน แล้วเราก็รับประทานนั้น เราจะเป็นผู้พ่ายแพ้อยู่ร่ำไป สิ่งไหนชอบก็อย่าไปรับประทานมัน เคี้ยวแล้วกลืนไปเลย รสชาติมันอยู่ที่ลิ้น พ้นลิ้นก็ไม่มีอะไร เหมือนกันทั้งหมด ควรพิจารณาว่ามีประโยชน์แก่เราหรือไม่ เป็นอันตรายแก่เราหรือไม่ ฉันมากน้อยแค่ไหนที่เราจะแข็งแรงรักษาตนให้มีชีวิตต่อไปเป็นพอ อย่าเป็นผู้พ่ายแพ้ต่อกิเลส”

หลวงปู่เนตร จิรปุญโญ
วัดแหลมสัก ต.แหลมสัก อ.อ่าวลึก จ.กระบี่







“..สิเทศน์หยังกะด้อกะเดี้ย พ่อแม่ครูจารย์เพิ่นเทศน์ไว้หมดแล้ว มีแต่ให้ปฏิบัติเอาท่อนั่นตั๊ว สิมาเทศน์หยังอีก ธรรมหยังเพิ่นกะเทศน์สอนไว้หมดทุกอันทุกแนวแล้ว สู่มื้อนี่มีแต่คำเว้าอวดกันอยู่นั้น ภาคปฏิบัติบ่มีเลย..”

องค์หลวงปู่ลี กุสลธโร







ศีลต้องบริสุทธิ์ สมาธิจึงดำเนินไปด้วยดี เมื่อมีสมาธิดีๆจะเป็นกำลังในการผลักดันปัญญาให้เกิดขึ้น
และ การที่จิตจะสงบนั้นควรสงบอยู่นานๆ
จึงมีพลังเพียงพอที่จะทำให้เกิดปัญญาได้

หลวงปู่เนตร จิรปุญโญ
วัดมหาธาตุแหลมสัก อ.อ่าวลึก จ.กระบี่








21 กันยายน 2564 วันนี้
วันพระ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน10 ปีฉลู

#อย่าพากันนิ่งนอนใจนะ
ให้รีบเร่งพากันสร้างคุณงามความดี คุณงามความดีคืออะไร มีทาน ศีล ภาวนา เป็นอริยทรัพย์ติดตัวไป โจรมาปล้นเอาไปก็ไม่ได้ ตกน้ำก็ไม่ไหล ตกไฟก็ไม่ไหม้ หลวงพ่อเตือนแล้วนะ ถ้าไม่รีบทำเมื่อวันนั้นมาถึงจะพากันเสียใจ

คติธรรม คำสอน
#พระราชวัชรญาณเวที
หลวงพ่อสมบูรณ์ กนฺตสีโล











…ศีล มันเป็นเหมือนเสื้อผ้าอาภรณ์
จะมาใส่เฉพาะวันพระวันเดียวได้ไง
วันอื่นก็ล่อนจ้อน
ก็ต้องพยายามใส่มันทุกวัน
มันจะได้สวยงาม

.คนเราสวยงามด้วยศีล
น่ารัก น่าเกลียดด้วยการไม่มีศีล.

………………………………………
.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
ธรรมะบนเขา ณ เขาชีโอน
11 กันยายน 2562








เพราะเรารู้เรื่องของคน
คนมาจากอบายภูมิก็มี
คนมาจากสัตว์เดรัจฉานก็มี
คนมาจากมนุษย์ก็มี
มาจากเทวดาก็มี
มาจากพรหมก็มี
มันจะเสมอกันไม่ได้
ถ้าพวกมาจาก "อบายภูมิ"
สอนยาก ป่วยการสอน

คำสอน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง







"มีสติ ฝึกภาวนา เป็นอริยทรัพย์
ติดตัวไปได้หลายหมื่นชาติ
ส่วนสมบัติทางโลกชาติเดียว
ยังเอาไปไม่ได้"

หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต






"ผู้ที่เข้าใจธรรมะ
ก็เป็นผู้ที่เข้าใจตนเอง

เมื่อใด ที่เราเห็นธรรมะ
เมื่อใด ที่เราเห็นถูก

เมื่อนั้น เราก็จะมีแต่ความปลอดโปร่ง
จะมีแต่ความเป็นอิสระ ตลอดเวลา"

หลวงพ่อชา สุภัทโท





"คุยธรรมะ ฟังธรรมะ เข้าใจธรรมะ
แต่เวลาปฏิบัติ ไม่ได้ปฏิบัติ
ก็เรียกคนไม่มีธรรมะ

คนมีธรรม คือ คนมีสติ
คนมีสติ คือ คนมีธรรม

คนที่มีธรรมะ คือว่า เวลาโกรธแล้ว
รู้ตัวเองว่าโกรธ และก็สามารถห้ามความโกรธไว้
นั่นแหละ เรียกว่า คนมีธรรมะ"

หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ








อุณหิสสวิชัย ชัยชนะที่ไม่มีวันแพ้
ในสมุดบันทึกเล่มเก่า ๆ ของหลวงปู่ลี​ กุสลธโล​ ในสมัยที่ยังเป็นพระหนุ่ม แสดงความจริงใจที่ท่าน​ เอาใจใส่ทั้งคันถธุระ ทั้งวิปัสสนาธุระในทางพระพุทธศาสนา ที่ขีดเขียนด้วยลายมือที่สวยงาม บรรจงจับปากกาวางปลายหมึกสู่แผ่นกระดาษด้วยสติอันตั้งมั่น

ท่านบันทึกเรื่อง อุณหิสสวิชัยสูตร ดังนี้
" อัตถิ อุณหิสสะ วิชะโย ธัมโม โลเก อะนุตตะโร
สัพพะ สัตตะ หิตัตถายะ ตัง ตวัง คัณหาหิ เทวะเต
ปะริวัชเช ราชะทัณเฑ อะมะนุสเสหิ ปาวะเก
พยัคเฆ นาเค วิเสภูเต อะกาละ มะระเณนะ วา
สัพพัสมา มะระณา มุตโต ฐะเปตวา กาละมาริตัง
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
สุทธะสีลัง สะมาทายะ ธัมมัง สุจะริตัง จะเร
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
ลิกขิตัง จินติตัง ปูชัง ธาระณัง วาจะนังคะรุง
ปะเรสัง เทสะนัง สุตวา ตัสสะ อายุ ปะวัฑฒะตีติฯ​ "

เรื่องการยืดอายุการตายออกไป พระพุทธองค์ทรงประทานพระคาถาให้เทวดาองค์หนึ่งชื่อ “เทพอุณหิส” ซึ่งตระหนักถึงเวลาต้องจุติลงมาเกิดในโลกมนุษย์ แต่ไม่อยากลงมา​ ใคร่เทวโลกต่อ และกราบทูลขอต่อพระพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ก็ทรงเมตตาประทานพระคาถายืดอายุให้เทพอุณหิสจึงมีชีวิตยืนยาวอยู่ในเทวโลก

คาถาอุณหิสวิชัย แปลใจความว่า พระธรรมอันชื่อว่า อุณหิสวิชัยมีอยู่ เป็นธรรมอันยอดเยี่ยมในโลก

ดูก่อนเทวดา​ ! ท่านจงเรียนอุณหิสวิชัยธรรมนั้น เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์พึงหลีกเว้นเสียได้ ซึ่งราชทัณฑ์ อมนุษย์ทั้งหลาย เพลิงไฟ เหล่าเสือ นาค สัตว์มีพิษร้าย รอดพ้นจากอกาลมรณะ (ความตายในเมื่อยังไม่ถึงเวลาอันสมควร) จากความตายทุกอย่าง ทุกประการ
เว้นแต่กาลมรณะ (ความตายในเมื่อถึงกาลอันสมควร) ด้วยอานุภาพแห่งอุณหิสวิชัยธรรมนั้น ขอเทพเจ้าจงเป็นผู้มีความสุขทุกเมื่อ (พระธรรมนี้) เอามาเขียนก็ดี นึกคิดก็ดี บูชาก็ดี ทรงจำก็ดี บอกกล่าวเคารพก็ดี ฟังที่ท่านแสดงแก่ผู้อื่นก็ดี จะทำให้มีอายุจำเริญแล

หลวงปู่ลี ท่านบันทึกและอธิบายความว่า “ผู้ใดมาถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์เป็นสรณะที่พึ่งแล้ว ผู้นั้นย่อมชนะได้ซึ่งความร้อน”

"อุณหิสสะ" คือ ความร้อนอันเกิดแก่ตน มีทั้งภายในและภายนอก ภายนอก มีเสือสางคางแดง ภูตผี ปีศาจ ภายใน คือ กิเลส เป็นต้น

"วิชัย" คือความชนะ ผู้ที่มาน้อมสรณะทั้ง ๓ นี้เป็นที่พึ่งแล้ว ย่อมจะชนะความร้อนเหล่านั้นไปได้หมดทุกอย่าง ที่เรียกว่า "อุณหิสสะวิชัย"

อุณหิสสะวิชโย ธัมโม โลเก อนุตตะโร พระธรรมเป็นของยิ่งในโลกทั้งสาม สามารถชนะ​ซึ่งความร้อนอกร้อนใจอันเกิดแต่ภัยต่าง ๆ จะเว้นห่างจากอันตรายทั้งหลาย คืออาชญาของพระราชา เสือ สาง นาค ยาพิษ ภูตผี ปีศาจ หากว่ายังไม่ถึงคราวถึงกาลที่จักตายแล้ว ก็จักพ้นไปได้
จากความตาย ด้วยอำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ที่ตนน้อมเอาเป็นสรณะที่พึ่งที่นับถือนั้น

#บรรณานุกรมอ้างอิง​ : คัดลอกมาจาก​หนังสือ​ "ธรรมลี เศรษฐีธรรม​ ประวัติ​ปฏิปทา​หลวง​ปู่​ลี​ กุสลธโร​ พระ​อริยเจ้าผู้​เป็น​ดั่ง​เศรษฐี​ธรรม" ; จัดทำโดย​ ท่านพระ​อาจารย์​มหาธีรนาถ​ อัคคธีโร​ วัดป่าภู​ผา​สูง​ ; พิมพ์​เมื่อ​ มิถุนายน​ ๒๕๖๐​ ; หน้า​ ๓๓๔-๓๓๗​

วันพระขึ้น​ ๑๕​ ค่ำ​ เดือน​ ๑๐​
รำลึก​ ๙๙​ ปี​ ชาตกาล​ หลวง​ปู่​ลี​ กุสลธโร
พระ​อริยเจ้าผู้​เป็น​ดั่ง​เศรษฐี​ธรรม​แห่งวัดภูผา​แดง







#แก้อารมณ์จากใจ (ไปดูแต่ของไม่ดี)

“..ทําอย่างไรถ้านั่งภาวนาก็มีแต่อารมณ์น้ันแหละท่ีมาแทรก ทําให้พูดอย่างนั้น เป็นอย่างนั้นคนน้ันผิดใจคนนี้ผิดใจเอามาใส่ใจตัวเอง

พอคิดฟุ้งซ่านก็เลย หุนหันแล้วก็เลยนอนหลับ เรื่องกิเลสมันหลอกเราไปนอนกิเลสมันก็ไชโยเพราะ มันชนะเรา

ท่ีจริงเราต้องสู้นะ ถ้าเราไม่สู้ไม่เห็นนะเวทนาที่เกิดกับเรา ท้ังความ ทรมานความเจ็บปวดท่ีเกิดทางร่างกายและทางจิตใจของเรา ถ้าตายเราคงตาย ไปแล้ว พระพุทธเจ้าถ้าท่านส้ินพระชนม์ ท่านก็คงไม่ได้มาประกาศศาสนาจนมาถึงทุกวันน้ีหรอก

อย่างครูบาอาจารย์ อย่างหลวงปู่มั่นน้ี ท่านได้บําเพ็ญเพียรจนสลบ ถึงสามคร้ังนะ เราต้องเอาจริงเอาจังนะถ้าไม่เอาจริงเอาจังมันก็ไม่เกิด ให้พากัน เร่งความพากความเพียรนะ พอนะเลิกกัน

การภาวนาไม่ใช่ไปดูแต่ผู้อื่น ต้องฝึกตัวเองด้วยนะ แต่ทางโลกเขาก็ยังมีการฝึกเหมือนกัน เราก็ต้องฝึกการละการวางเรื่องของอารมณ์เป็นเรื่องสําคัญที่สุด แก้อารมณ์จากใจแล้วสบายมันจะรวมเองหรอก

นี่ปัญญาอบรมสมาธิก็มี พ่อแม่ครูจารย์ท่านแต่งหนังสือไว้ให้

อย่างสัตว์ท่ีใช้เป็นพาหนะอย่างช้างเขาเอามาจากในดงในป่านู่น เอามันมาฝึกให้มันทำประโยชน์ใช้ลากนั่นใช้ลากนี่มากมายให้ได้เงิน ได้ทอง

#จิตใจเหมือนกันฝึกให้มันเป็นศีลสมาธิปัญญามันก็ครบนะ..”

หลวงปู่ลี กุสลธโร








หลวงปู่เปลี่ยนท่านสอนว่า #ใครทำสมาธิแล้ว.. ต้องรักษาสมาธิไว้ให้ดี เหมือนคนที่ตาบอดข้างนึงแล้ว.. ตาอีกข้างที่เหลือต้องรักษาให้ดีอย่างนั้น..

เวลาทำสมาธิแล้ว.. จิตสงบลงได้.. ก็ต้องทำเป็นวสี(ทำบ่อยๆให้ชำนาญ) ไม่ใช่สงบได้แล้ว.. ก็เว้นไปหลายวัน.. ขี้เกียจนั่ง.. แบบนี้มันก็สงบอีกยาก..

ฟังเทศน์หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป








#นี่มันก็เป็นทุกข์

เมื่อเจ็บเข้าหนัก ๆ ก็ปลง คือ ปลงเป็นอนัตตา คือร่างกายของเรานี้ พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า เรายืมมาใช้ชั่วคราว เดี๋ยวเขาก็มาทวงเอากลับคืน

ตาของเราแต่ก่อนนั้น เคยมองเห็นสิ่งนั้น สิ่งนี้ไกล ๆ สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ สิ่งที่ละเอียดก็มองเห็น แต่เมื่อแก่ชรามาแล้ว ตาฝ้าฟาง มองไม่เห็น อ่านหนังสือไม่ได้

คือ มันทวงเอากลับคืนไป เนื้อหนังมังสังก็ทวงเอาคืนไป กำลังวังชาก็ทวงเอาคืนกลับไป


#ผลที่สุดก็ต้องทวงมอบให้มันทั้งร่างกายนี้คือตาย

นี่ความตายเป็นอนัตตาคือ ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตนของเรา เราบอกไม่ฟัง ไม่ให้มันเกิดมันก็เกิด ไม่ให้มันแก่มันก็แก่ ไม่ให้มันเจ็บมันก็เจ็บ ไม่ให้มันตายมันก็ตาย

ท่านเรียกว่าอนัตตา คือ ของไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน เราบอกไม่ฟังไม่อยู่ใต้อำนาจบังคับบัญชาของบุคคลผู้ใด



#อันนี้แสดงถึงสามัญลักษณะที่มีแก่สังขารหรือแก่สัตว์ทั้งหลายที่เกิดมา


คนเราเกิดมานั้นนอกจากสังขารหรือร่างกายแล้ว มีอีกอย่างหนึ่ง คือจิตใจของเรานั้นยังมีห่วง ยังมีบ่วงยังมีห่วงอยู่ 3 ห่วง

#ห่วง3ห่วงนั้นคืออะไร ?

ห่วงบุตร ห่วงภรรยา สามี ห่วงทรัพย์ ห่วงสมบัติ โบราณอีสานของเราจึงพูดกันว่า "ความฮักลูกคือฝ้ายผูกคอ ความฮักผัว ฮักเมีย คือปอผูกศอก ความฮักข้าวของเงินทองคือปลอกสุบตีน"

อันนี้เป็นคำภาษาอีสานความรักลูกเหมือนเฮือกผูกคอ จะไปไหนมาไหนก็เหมือนว่าเชือกผูกคอมันแขวนคออยู่อย่างนั้น มันคิด ห่วงลูก

พ่อ แม่คิดถึงลูก ห่วงลูก เหมือนด้ายผูกคอไว้ ไปไหนก็ต้องกลับมา เห็นไหม วัว ควาย พอเชือกผูกคอมันไว้ผูกใส่หลักเอาไว้ มันจะไปสุดเชือกแล้วก็กลับมาวนเวียนอยู่ในบริเวณนั้นแหละ อันนี้แหละเชือกผูกคอ ปอผูกศอกนี้ก็คือ คู่หัวผัวเมีย ...

#หลวงตาพวง #สุขินทริโย