" คนเฮา บ่ค่อยคิดถึงพ่อถึงแม่ เพิ้น(ท่าน)มอบกายมาให้เรา ถ้าบ่มีเพิ้นเฮากะบ่ได้เกิด กายเฮานี้ของพ่อของแม่ ทำร้ายเจ้าของ กะเท่ากับทำร้ายพ่อแม่ "
หลวงปู่สำลี สุทธจิตโต วัดถ้ำคูหาวารี อ.วังสะพุง จ.เลย
…การอยู่เรียบง่ายนี้ ถ้าถนัดแล้ว จะเป็นการอยู่ที่สุขสบายที่สุด ยิ่งกว่าการอยู่แบบหรูหรา อ ยู่แบบฟุ่มเฟือย อยู่แบบฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม
.เพราะจะต้องตะเกียกตะกายหาสิ่งต่างๆ มาบํารุงบําเรอกิเลสตัณหาภายในใจ ไม่รู้จักจบจักสิ้น และจะไม่รู้จักคําว่า..พอ.
……………………………………….. . พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี ธรรมะในศาลา ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๑
"ร่างกายไม่ใช่ของเรา เรามาอาศัยเขาอยู่ เขาพาเจ็บเราก็ต้องเจ็บ เขาพาป่วยเราก็ต้องป่วย จะอยู่ได้นานไม่นานอยู่ที่เราดูแลรักษา...รักษาดีก็อยู่ได้นาน รักษาไม่ดีก็อยู่ได้ไม่นาน"
หลวงปู่ปั่น สมาหิโต
#ต้นกรรมไม่เสมอกัน
.....ต้องทราบไว้เสมอว่า คนที่เกิดมานี่ มีต้นกรรมไม่เสมอกัน คนในโลกแบ่งออกเป็น ๔ ระดับ คือ
๑. คนฉลาดมาก ที่ทำบุญไว้เต็มแล้ว มีบารมีครบถ้วน เพียงแนะนำแต่เพียงหัวข้อย่อ ๆ ก็บรรลุมรรคผลทันที ๒. บางพวกปัญญาบารมีหย่อนนิดหน่อย พออธิบายก็บรรลุมรรคผล ๓. บางพวกพอแนะนำให้เข้าใจในกุศลเบื้องต้นได้ แต่เอาบรรลุมรรคผลไม่ได้ ๔. พวกสุดท้าย เป็นพวกเหลือขอ พูดไม่รู้เรื่อง อวดตัวว่าเป็นผู้วิเศษหมดทางแนะนำ
.....คนในโลกแบ่งออกเป็น ๔ พวกอย่างนี้ ลูกจงอย่าคิดว่าเขาจะเหมือนเราเสมอไป การแนะนำเป็นของดี แต่อย่าเอาใจเข้าไปผูกพัน ถือว่าบอกปล่อยเขาทำตามก็ดี ไม่ทำตามก็ช่าง เอาตัวเรารอดเป็นการพอแล้ว ปล่อยเขา เขาจะคิด จะพูด จะทำอย่างไร อย่าสนใจเป็นอันขาด
โอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๑. พ่อสอนลูก พระราชพรหมยานเถระ (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
"เรารักตัวเรา คนอื่น ก็รักตัวเขา เราไม่อยากให้ใคร ทำเช่นไรกับเรา คนอื่นก็ไม่อยากให้เรา ทำเช่นนั้นกับเขา เราอยากให้คนอื่น ทำดีกับเราอย่างไร คนอื่นก็อยากให้เรา ทำดีกับเขาอย่างนั้น ขอให้พยายามคิดถึงความจริงนี้ ให้บ่อยที่สุด เท่าที่จะมีสตินึกได้ จะเป็นคุณแก่ตนเองอย่างยิ่ง"
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ
“ความตายนั้น เป็นบททดสอบที่สำคัญที่สุดของชีวิต บททดสอบอื่นๆ นั้น เราสามารถสอบได้หลายครั้ง แม้สอบตก ก็ยังสามารถสอบใหม่ได้อีก
แต่บททดสอบ ที่ชื่อว่าความตายนั้น เรามีโอกาสอบ ได้ครั้งเดียว และไม่สามารถสอบแก้ตัวได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นบททดสอบที่ยากมาก และสามารถเกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้ โดยไม่ทันได้ตั้งตัว
เป็นบททดสอบที่เราแทบจะควบคุมอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าเวลา สถานที่ หรือแม้กระทั่งร่างกาย และจิตใจ ของตนเอง”
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
"ทุกข์ในการหาอาหารเลี้ยงชีพนั้นอย่างหนึ่ง ทุกข์ด้วยจิตใจอย่างหนึ่ง คนรวยทุกข์กว่าคนจน ก็มีถมเถไป ไม่ใช่ว่าคนรวยจะสุขเลยทีเดียว
เหตุนั้น พุทธศาสนาจึงสอนทุกชั้นทุกหมู่ ทั้งคนจนคนมี ให้มีที่พึ่งทางใจ คือ หัดทำความสงบ อบรมใจให้มีเวลาพักผ่อน ถ้าทุกข์กลุ้มใจอย่างเดียว ก็ไม่มีหนทาง จะพ้นจากทุกข์ได้
คนถือพุทธศาสนา ถึงแม้จะทุกข์กาย แต่เขายังเบิกบานใจอยู่ เพราะเขามีที่พึ่งทางใจ"
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
“การพลัดพรากจากของรัก เป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ และมันมาพร้อมกับความทุกข์เสมอ การยอมรับสัจธรรมว่า ทุกครั้งที่มีการพบปะกัน วันใดวันหนึ่งความสัมพันธ์ ย่อมจบไปด้วยการจากลา การพิจารณาเช่นนี้ทุกวัน สามารถลดความขมขื่นลงได้”
พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ
ผู้ที่มีปัญญา ใครที่มีปัญญา จะสร้างสมบุญเอาไว้ก่อน อันนี้พูดตามพระศาสดานะ ทรัพย์สมบัติของพระองค์นั้น เขาสร้างปราสาทให้ทุกฤดูกาล ฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาวเพื่อให้ท่านสบาย ปราสาทที่เขาสร้างให้ทั้งสามฤดู เพื่อให้ท่านพอใจ แต่สิ่งที่ท่านมอง อันนี้เครื่องผูกเรา อันนี้บ่วงจะคล้องเรา นั่นผู้มีปัญญา มองเห็นเป็นเช่นนั้น และก็ผู้ที่ฉลาดน้อยก็มองเห็นแต่สิ่งเหล่านั้น ทำอย่างไรจะร่ำจะรวย ทำอย่างไรจะเจริญ ตอนมานั่น มาแต่ตัวเปล่า ๆ เวลาจะไปนั้น มันจะกอบโกยอะไรไปได้ นี้คือคำสอนขององค์พระศาสดา เราผู้ทัศนศึกษา เราก็ควรศึกษาให้รู้ รู้เหตุ รู้ผล เมื่อรู้แล้ว ตั้งใจปฏิบัติ สิ่งที่ควรละก็ละ สิ่งที่ควรหาก็หา ไม่ใช่จะละแต่อย่างเดียว
ความสวยความงาม อะไรในยุคนี้สมัยนี้ทั้งหมด มองไปที่ไหนก็มีแต่งาม ๆ ทั้งนั้น มีแต่คนสวยคนงามไม่มีขี้เหร่เลย ในสิ่งที่ดีงามมันน่าชมเชย สิ่งที่ไม่งามมันก็เป็นความทุกข์ รูปเป็นเรือนโรค รูปเป็นรังโรค รูปเป็นป่าช้าของสัตว์ จะอยู่ในตระกูลไหนก็ตาม จะฉลาดขนาดไหนก็ตาม ก็พ้นสิ่งเหล่านี้ไม่ได้
บนใบหน้ามีหลุมเยอะที่สุด ตา หู จมูก ลิ้น รูปเป็นเรือนของโรคเป็นรังของโรคเป็นป่าช้าของสัตว์ ตรงไหนบ้างที่ไม่มีโรค ลองพิจารณาดูซิ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นไม่ได้ยกเว้นใครเลย ไม่ว่าจะอยู่ในภพภูมิไหน เรียนสูงขนาดไหนก็ยังเป็น นั่นคือการประกาศสัจธรรมของจริง
เพราะฉะนั้นการศึกษาธรรม ก็เมื่อตัวเราก็พร้อมหมดแล้ว จะไปหาธรรมจากที่ไหน ถ้าเรายังหาตัวเองไม่เจอ ถ้าหากตัวเราเองยังไม่เข้าใจ ก็หาธรรมะจากที่ไหนก็ไม่เจอ เราผู้ทัศนศึกษาลองพิจารณาเอา
๒๒ กันยายน ๒๕๖๔ น้อมกราบมุทิตาสักการะ ๗๘ ปี ๕๗ พรรษา อาจาริยบูชาคุณ หลวงปู่สุพร อาจารธัมโม วัดป่าปราสาทจอมพระ อ.จอมพระ จ.สุรินทร์ ศิษย์ในองค์ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร , หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
#แค่รู้ทัน_มันก็ดับ.
ความคิดนี่มันคิดกันทุกคน แต่เราต้องรู้ว่าตอนไหนสมควรคิดและเวลาไหนยังไม่สมควรคิด
แน่นอนการฝึกสมาธิวิปัสนาใหม่ๆ จิตที่ฟุ้งช่าน มันมักจะเผลอไผลคิดกันไปเรื่อย เราจึงต้องตั้งสติและดำรงสติ ให้รู้ว่าตอนนี้เรายังไม่ควรคิด
ควรเอาจิตมาจับกับองค์ภาวนา โดยมีสติรู้ว่าภาวนาอยู่ ความคิดยังไม่ต้อง และควรใช้สติสอดส่องจับจ้องดูความคิด เมื่อเผลอคิดสติก็จะใช้ปัญญารู้ทัน ว่าคิดทำไม
เปรียบดั่งเราได้ฝึกสมาธิไปด้วย คือสมาธิในการรู้ทันความคิดเมื่อสมาธิเกิดและรู้เท่าทัน ความคิดนั้นมันก็จะดับไป..
#หลวงปู่ดู่_พรหมปัญโญ
#หมดอายุสังขาร #หมดบุญ #ยังไงก็ตายแน่นอน
"เขาทุกข์ บินมาหา เขาคิดว่า ตายแต่ของเขาคนเดียว ที่จริงแล้ว มันทุกบ้านทุกประเทศ ทุกที่เขาก็ตายกัน นอนอยู่ดี ๆ ก็ตาย เขียนหนังสือก็ตาย ขับรถมาประจวบกันเข้าพอดีเลยตาย มันหมดบุญ หมดเวลา เรียกว่ากรรมนั่นแหละ ใครจะไปตั้งใจตาย มันตายไปเอง ขึ้นเครื่องบินก็ตก บก-น้ำก็ตาย เรือชนก้อนหินก็ตายอีก ท่านว่าหมดบุญหมดแล้วนะ ถึงเวลานั้นตายแน่ ๆ หมอนั่งเฝ้าอยู่ยังตาย พ่อหมอ แม่หมอก็ตาย ใครจะรักษาได้
ความตายเป็นสัจธรรม แต่เราไม่รู้ว่าใคร สร้างวาสนาบารมีมาแค่ไหน เราไม่รู้จริงเรื่องสังขาร ร่างกาย มันหมดบุญแล้ว ก็ต้องแตกดับ จะว่า โอ๊ย! ขออยู่ไปก่อน เออ! เวลามันไม่ตายก็อยู่ได้หรอก ขึ้นเครื่องบินลำเดียวกันตก ยังไม่ตายก็มี กรรมมันรักษาไว้ ให้รู้แล้วจะเข้าใจ ว่าควรจะปฏิบัติยังไงกับตนและผู้อื่น"
#หลวงปู่คำบ่อ_ฐิตปัญโญ วัดใหม่บ้านตาล อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
|