นวรัตน์ดอทคอม

..ความสุขที่แท้จริงนี้
ไม่ได้อยู่ที่อื่น… “แต่อยู่ที่ใจของเรา”

.ความสุขที่ดีที่สุด
“ อยู่ที่ใจที่..สงบ..นี่เอง “

.นี่คือเป้าหมายของ การทำสมาธิ
“เพื่อควบคุมไม่ให้ ใจคิดเรื่อยเปื่อย”.
......................................……..
.
จุลธรรมนำใจ17กัณฑ์398
ธรรมะบนเขา 26/4/2552
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









“การทำบุญกับผู้มีศีลไม่บริสุทธิ์ ก็เหมือนกับการตักน้ำใส่กะต่าขาด (ตะกร้าก้นรั่ว) ตักนำ้ใส่เท่าใดมันก็ไม่เต็ม อานิสงส์มันได้ไม่เต็ม ไม่เหมือนตักนำ้ใส่กะต่าก้นดี (ตะกร้าที่ก้นไม่รั่ว) ตักนำ้ใส่มันก็เต็มเร็ว เหมือนกันกับเราทำบุญกับผู้มีศีลบริสุทธิ์ อานิสงส์มันได้เต็มที่.."

#สมาหิโตธมฺโมวาท
หลวงปู่ปั่น สมาหิโต
วัดป่าศิริดำรงวนาราม อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร







…คนที่มีดวงตาเห็นธรรมแล้ว
จะไม่วุ่นวายกับอะไรทั้งสิ้น
อะไรจะมีก็มีไป ..อะไรจะสูญก็สูญไป

.แต่..”ใจ” จะไม่ไปดีอกดีใจ เสียอกเสียใจ
กับการมาและการไปของสิ่งต่างๆ
เพราะมีปัญญารู้ทันว่า..นี่คือความจริง

.ทำอะไรไม่ได้ ถ้าไปดีใจหรือเสียใจ
ก็เหมือนเป็นการทำโทษตนเอง
คือ..” สร้างความทุกข์ให้กับใจ “.
………………………………………..
.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๓๘, กัณฑ์ที่ ๓๗๖
วันที่ ๑๕ ธันวาคม ๒๕๕๐








"มองตัวเองให้มาก
จึงจะกลายเป็นคนดีได้
มัวแต่มองท่านผู้อื่นแล้วไซร้
ก็กลายเป็นคนพาลไปไม่รู้ตัว
เพราะนิสัยคนพาล
ย่อมเพ่งโทษผู้อื่นเป็นวัตร”

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต






“ไม้ซกงก หกพันง่า
กะปอมก่าแล่นขึ้น มื้อละฮ้อย
กะปอมน้อยแล่นขึ้น มื้อละพัน
ตัวใด๋มาบ่ทัน แล่นขึ้นนำคู่มื้อๆ”

"ไม้ซกงก" คือ ตัวของเรานี่แหละ ร่างกายของเรา
"หกพันง่า" คือ อายตนะทั้ง ๖
"กะปอมก่า" คือ กิเลสตัวใหญ่ รัก โลภ โกรธ หลง
อันแก่กล้า
"แล่นขึ้นมื้อละฮ้อย"(มื้อละร้อย) คือ มันวิ่งขึ้นใจ
คนเราวันละร้อย
"กะปอมน้อยแล่นขึ้นมื้อละพัน" คือ กิเลสที่มันเล็กน้อย
ก็วิ่งขึ้นสู่ใจวันละพัน
"ตัวใด๋มาบ่ทัน แล่นขึ้นนำคู่มื้อๆ" คือ กิเลสที่ไม่รู้ ไม่ระวัง
ก็จะเกิดขึ้นทุกวันๆ

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
วันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
น้อมรำลึก คล้ายวันครบรอบมรณะภาพ ปีที่ ๗๒








"..การบำเพ็ญจิตให้สงบ
จนเกิดกำลังแล้ว
ก็ไม่ควรที่จะทำความสงบ
อย่างเดียว เพราะถ้าทำ
แต่ความสงบไม่พิจารณา
ทุกขสัจจ์ก็จะเป็นเฉพาะ
ฌาน ก็จะเป็นมิจฉาสมาธิ
เป็นสมาธิผิด ไม่พ้นทุกข์

ต้องพิจารณาทุกข์
จึงจะพ้นทุกข์ คือต้องใช้
กระแสจิตที่เป็นกำลัง
อันเกิดจากความสงบนั้น
มาพิจารณา

เพราะกระแสนี้ได้รับการ
อบรมจากสมาธิ แล้วเป็น
กำลังมหาศาล ซึ่งไม่ควร
นำไปใช้ทางอื่นเสีย
ควรใช้พิจารณาตัวทุกข์
คือร่างกายนี้ให้เห็น
ชัดเจนจนกระทั่งเกิด
นิพพิทาญาณ
ความเบื่อหน่าย

เจริญให้มาก กระทำ
ให้มาก ญาณเกิดขึ้น
จนกว่าจะแก่รอบ..”

โอวาทธรรม
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต







#ศีลสมาธิปัญญาเท่านั้น
#ที่จะห้ามอบายภูมิได้

ชีวิตวันหนึ่งคืนหนึ่ง รู้สึกว่าจะน้อยมากสำหรับที่จะทำความพากเพียร

ไม่เพียงพอเลย วันหนึ่งๆ มีแต่ต้อนรับผู้คน พูดคุยเรื่องราวต่างๆ เสียเวลาทำความเพียร เป็นการทำชีวิตให้เป็นหมัน เพราะเรื่องที่พูดเป็นเรื่องข้างนอกทั้งนั้น

นอกจากนั้นยังเป็นการคลุกคลีด้วยหมู่คณะจนเกินไป อันเป็นทางให้เกิดความประมาทเป็น “ปปัญจธรรม” คือธรรมอันเป็นเหตุให้เนิ่นช้าในคุณธรรมอันยิ่งขึ้นไป หลงตัวลืมตัวมัวเมามืดมนอนธการ

คิดๆ ดูแล้วก็สงสารหมู่คณะที่อยู่ในเมือง ถ้าจะให้เรากลับมาอยู่ในเมืองอีก ให้ตายเสียยังจะดีกว่า เพราะรู้สึกอึดอัดคับแค้นใจมาก

ฟังคิด พิจารณา เกิดมากี่ภพกี่ชาติจึงจะมีโอกาสงามสำหรับการบำเพ็ญสมณธรรมเช่นชาตินี้

“ทุลฺลภขณ สมฺปตฺติ” สมณศักดิ์ ตำแหน่ง ห้ามอบายภูมิไม่ได้ แต่คุณความดี และศีล สมาธิ ปัญญาเท่านั้น ที่ห้ามอบายภูมิได้.

หลวงปู่เขียน ฐิตสีโล







การที่ฝึกอย่างนี้
บางคนก็เรียกว่า “#ปฏิบัติยาก”

เมื่อปฏิบัติยาก
ถึงเรียกว่าปฏิบัติอย่าง #อุกฤษฏ์

เราทำไมถึง
ปฏิบัติอย่างแบบอุกฤษฏ์ ให้เรามาดู สังเกตดูว่าเราเป็นผู้ที่มีกิเลสหยาบหนา มีความโลภ มีความโกรธ มีความหลงมากต่อมาก เกิดมาแต่ละภพละชาติสั่งสมกิเลสทั้งหลายเหล่านี้ทุกภพทุกชาติมา

#แล้วการปฏิบัติที่เราเคยปฏิบัติมา 24 ชั่วโมง ก็จะปฏิบัติแค่ 20 นาที 30 นาที หรือ 1 ชั่วโมงเท่านั้น

#แล้วยี่สิบสี่ชั่วโมงเนี่ย วันหนึ่งน่ะเราได้หนึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง แล้วยี่สิบสามชั่วโมงล่ะ หายไปไหน?

ไปทำสิ่งที่ไม่ดี
ไปคิดในสิ่งที่ไม่ดีทั้งหมด นี่
กายก็ไปทำสิ่งที่ไม่ดี
วาจาก็ไปพูดในสิ่งที่ไม่ดี
ใจก็คิดไม่ดี นี่

#มีแต่ปรุงแต่งอยู่อย่างนั้น
แต่เวลามาทำความดีนั้นน่ะ มีหนึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง แล้วจะเอาเวลาไหนล่ะมาเอาชนะกิเลสทั้งหลายได้

#ถ้าเราปล่อยโอกาส​ให้กับมารทั้งหลายเหล่านี้เข้ามาครอบงำทั้งยี่สิบสามชั่วโมงเนี่ย ชั่วโมงเดียวที่เราปฏิบัตินั้นน่ะถูกลบล้างไปหมดแล้ว
...
หลวงปู่ไมแสดงธรรม
ในงานหลวงปู่อุ่นหล้า 6 พฤษภาคม 2561






โอกาสมาถึงที่แล้ว.ไม่ทำตอนนี้. จะไปทำตอนไหน.ปฎิบัติเอาซิ.อานิสงส์ไม่ใช่น้อยๆนะลูก.

หลวงปู่สวาท ปัญญาธโร