นวรัตน์ดอทคอม

...ฝึกทำใจให้ยอมรับ
ค่อยๆฝึกไปทีละเล็กทีละน้อย
ในที่สุดก็จะยอมรับได้

.เมื่อยอมรับได้แล้ว
“ความทุกข์ก็จะ
ไม่มีปรากฏขึ้นมาภายในใจ “

.เช่นเวลาสูญเสียอะไรไป
ก็ยอมรับว่าสูญเสียไปแล้ว
เป็นเรื่องปกติ ..เป็นเรื่องธรรมดา
เอากลับมาไม่ได้

.ถึงแม้เอากลับมาได้
พรุ่งนี้หรือในอนาคตข้างหน้า
“ก็ต้องสูญเสียไปอีกอยู่ดี”

.เพราะเป็นอนิจจัง เป็นของไม่เที่ยง
ไม่พลัดพรากจากกันในวันนี้
ก็ต้องพลัดพรากจากกันในวันหน้า
อย่างแน่นอน

.เพราะนี่คือธรรมชาติ
ของ..”สภาวธรรมทั้งหลาย
ของสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ “

.”เป็นไตรลักษณ์ทั้งสิ้น”
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ถ้ารู้อย่างนี้แล้ว ใจก็จะไม่
ไปยึดไปติดกับอะไรอีกต่อไป .
.............................................
กำลังใจ ๑๑, กัณฑ์ที่ ๑๖๔
วันที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๕๖
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี







บ้านไหนมีบุญเรารู้ได้ คนในบ้านรู้จักเคารพพ่อแม่ เคารพผู้เฒ่าผู้แก่ ทำอะไรก็มีความสุข มีความหมาย คนไม่รู้จักบุญก็วุ่นวายอยู่นั่น จะทำบุญแต่ละครั้งต้องฆ่าเป็ด ฆ่าไก่ ฆ่าวัว ไม่รู้จักเสียเลยจริงๆ บุญไม่ลำบากอย่างนั้นนะ ง่ายๆทำไปแล้วสบาย คิดขึ้นมาตอนไหนก็สบายใจ จะอยู่บ้านไหนเมืองไหนก็สบาย ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน ถ้าเข้าถึงธรรมะแล้วเป็นอย่างนั้น

#ที่มาจากหนังสือกบเฒ่านั่งเฝ้ากอบัว
จัดพิมพิ์โดย วัดหนองป่าพง
โอวาทธรรม : หลวงปู่ชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง







…ถ้าเป็นพระที่รู้จริง ๆ ท่านจะบอกวิธี
สอนให้เราหายจากความทุกข์
ความไม่สบายใจได้

.อย่าไปหาหมอดู อย่าไปหาซินแส
อย่าไปหาเข้าเจ้าเข้าทรงอะไรต่าง ๆ
พวกนี้ก็ยังไม่ถือว่าเป็นบัณฑิต

.พวกเขาเอง พวกเข้าเจ้าเข้าทรงเอง
ซินแสเอง ก็ยังต้องทุกข์
ยังต้องเศร้าโศกเสียใจ
ยังต้องร้องห่มร้องไห้อยู่เหมือนกัน

.” เมื่อเขายังแก้ทุกข์ของเขาเองไม่ได้
แล้วเขาจะมาแก้ทุกข์ของเราได้อย่างไร “

.ดังนั้นถ้าเรามีความทุกข์ใจ
มีความไม่สบายใจ ..ขอให้เรา
“เข้าหาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เถิด”.
……………………………………………
ธรรมะหน้ากุฏิ
2 กันยายน 2563
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี






บุญเป็นอย่างนี้ ลักษณะของบุญคือ ใจเราดี ใจเรามีความสุข ใจเรามีความสบาย เย็นอกเย็นใจ ไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่วุ่นไม่วาย นี่แหละบุญ

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร






ถ้าเรายอมรับสภาพความเป็นจริงของโลกแล้ว ความหลงจะมาจากไหน

หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย







#ตัวจริงของจิต

ถ้าเป็นน้ำก็แหวกลงไป แหวกจอกแหวกแหนลงไป เห็นแล้วน้ำใสสะอาดซ่อนอยู่ หลังความหมายมั่นสำคัญผิดนี่เอง แหวกความสำคัญทั้งหลายออก ออกให้หมด

ธรรมทุกประเภท อนิจจังก็แล้ว ทุกขังก็แล้ว อนัตตาก็แล้ว แหวกออก ๆ จนไม่มีอะไรให้แหวก ถึงน้ำใสบริสุทธิ์ ถึงจิตดั้งเดิม ตัวจริงของจิตเป็นแบบนี้ ใสสะอาดบริสุทธิ์ ไม่มีอะไรเจือปน ใสแท้

เห็นธรรมบรรลุธรรม เห็นกายก็จริง เห็นเวทนาก็จริง เห็นจิตจริง ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างจริงไปหมด ฝึกแล้วฝึกเล่า ภาวนาแล้วภาวนาเล่า ทุกข์แล้วทุกข์เล่า พยายามแหวกสิ่งที่คนทั้งหลายเขาละเลยท่านเห็นอะไร ท่านก็พินิจพิจารณาเป็นธรรม

ได้ยินอะไรท่านก็พินิจพิจารณาเป็นธรรม ได้กลิ่นลิ้มรสได้สัมผัสอะไรก็พินิจพิจารณาเป็นอยู่อย่างนั้น ถึงเอียงซ้ายเอียงขวามันก็ไม่เอียง ต้องปรับให้มันตรงอยู่เรื่อย ตรงความจริงอยู่เรื่อย

ในที่สุดก็แหวกออกหมด เหลือแต่ความจริงของจิต ทางภาคปฏิบัติ ปฏิบัติไป ๆ เหมือนกับจะไม่เห็นฝั่งเห็นฝาอะไรเลย เหมือนกับไม่มีวันถึงไหน

ถึง ต้องถึง นักปฏิบัติไม่หยุด ไม่ถอย ยังไงมันก็ต้องถึงเหมือนกับมืดสนิทไม่มีวันสว่างเลย เหมือนกับโง่ดักดาน จนไม่มีวันรู้เลย ไม่ใช่

มันจะค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไป ๆ จากการประพฤติปฏิบัติของเรา เปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด จากชั่วเปลี่ยนเป็นดี จากมืดเปลี่ยนไปสว่างไปเรื่อย จากขุ่นมัวเปลี่ยนแปลงเป็นผ่องใสไป ๆ จากกิเลสก็เปลี่ยนเป็นธรรมขึ้นมา

"หยดน้ำบนใบบัว"
แสงธรรมส่องทาง (๒๙๑)
#ท่านพระอาจารย์วันชัย วิจิตโต
#วัดภูสังโฆ หนองวัวซอ อุดรธานี






จุดหมายปลายทางคือทำความโง่(อวิชชา)ให้พ้นไปจากจิตโดยเด็ดขาด ไม่มีเรื่องที่จะมาสงสัยอีกแล้ว

การภาวนาเป็นกุศลสูงสุดเป็นกุศลชั้นเยี่ยม ฝึกหัดจิตให้เป็นสมาธิ เป็นบุญชั้นเยี่ยมยิ่งกว่าทานและยิ่งกว่าศีล

พระพุทธเจ้าทรงเรียกอริยทรัพย์ แจกเท่าไหร่ไม่หมด นึกแผ่ไป send good will to all ตั้งแต่ยอดพรหมโลก กว้างขวางแค่ไหนไปจนถึงก้นนรก

#หลวงปู่บุญฤทธิ์ #ปัณฑิโต







จงพยายามมีสติ และปล่อยทุกสิ่งให้เป็นไปตามปกติของมัน แล้วจิตของท่านจะสงบมากขึ้นๆ

หลวงปู่ชา สุภัทโท






#ผู้ใดมีบุญมากขึ้นมาแล้ว
#ก็สงบ #ไม่ชอบวุ่นวาย

นี่เป็นลักษณะของผู้มีบุญมาก บุคคลผู้ที่เบื่อหน่ายต่อความวุ่นวาย ต่อความเละเทะต่างๆในโลก แล้วก็ยินดีแสวงหาความสงบทางจิตใจ นี่อันนี้จึงเป็นที่แน่นอนว่าเป็นคนมีบุญมากจริง

#โอวาทธรรม
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ







"..การปฏิบัตินี้เป็นทาง
ที่จะพาให้พ้นทุกข์
คือ มรรค 8

มรรค 8 ข้อต้นนั้นได้แก่
สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ
เห็นชอบเห็นอะไร
เห็นอริยสัจ 4
อริยสัจ 4 คืออะไร คือ
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

มรรค คือ มรรค 8 ฉะนั้น
เมื่อปฏิบัติสัมมาทิฐิ
ข้อเดียว จึงเท่ากับ
ปฏิบัติทั้งหมด 8 ข้อ

ทุกข์คืออะไร คือ
ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย
ใครคือผู้เกิดผู้ตาย
ร่างกายของเรานี้

ฉะนั้น ร่างกายของเรานี้
จึงเป็นตัวทุกข์ เพราะ
จิตเข้าไปยึดมั่น ”

โอวาทธรรม
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต