อาการของจิต

[รสมน]

ทำดีแต่ไม่ต้องอวดว่าดี ไม่ติดดี นั่นจึงจะเป็นความดีแท้ๆ
เมื่อทำดีแล้ว เรื่องทำบาปทำชั่วอย่างอื่นไม่ต้องไปพูดถึงอีกต่อไป...

#พระราชภาวนาวัชราจารย์
หลวงปู่สุทัศน์ โกสโล (อายุ ๘๗ ปี)
วัดกระโจมทอง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี






ให้ดูแลกันอย่าทอดทิ้ง

"อะไรที่เราจะช่วยกันได้ ให้ดูแลให้แลกันอย่าทอดทิ้ง เห็นคนทุกข์อย่านิ่งดูดาย ถ้าเราช่วยเขาได้ก็ช่วยซะ หัวใจเราจะบานออกใหญ่โต เวลาทำอะไรให้มีเจตนาหวังดีต่อกัน ให้เขามีความสุข เราก็จะสุขด้วย

ความเหนียวแน่น ตระหนี่ถี่เหนียว มันเป็นอุปสรรคขัดขวางใจเรา สัตว์เดรัจฉานมีแต่แย่งกัน เป็นมนุษย์ต้องแบ่งปันกัน น้ำใจอย่างนี้เรียกว่าน้ำใจเทวดา เป็นมนุษย์ ใจสูง อย่าใจดำ คนทำลายทรัพยากรแผ่นดิน ไม่เห็นอกเห็นใจกันเลย

เราต้องทำใจเราให้เป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ คือให้มี เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขากันทั่วทุกคน จงนำไปใคร่ครวญ พิจารณาด้วยปัญญาอันชาญฉลาดของตนเทอญ"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร
วัดศรีอภัยวัน จ.เลย







…ศีลนั้น
เป็นเครื่องประกันความเป็นมนุษย์
ของผู้รักษาศีล

.ผู้ใดที่เกิดเป็นมนุษย์จะต้องมีศีล
อย่างพวกเราทั้งหลาย
ที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้
เพราะว่าในอดีตเราเคยรักษาศีล

.เราเคยละเว้น
การกระทำบาปทั้งปวงนั้นเอง
จึงเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้พวกเรา
ได้มาเกิดเป็นมนุษย์

.การที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้
จึงเป็นของยาก ไม่ใช่เป็นของง่าย.
……………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๒, กัณฑ์ที่ ๑๒
วันที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๔๓






"ดอกไม้ หอมทวนลมบ่ได้
ศีล สมาธิ มีอานุภาพหอมทวนลมเด้อ"

หลวงปู่ผาง จตฺตคุตฺโต






#ให้เข้าถึงตัวใจเสมอ
#นั่นมันจึงมีที่สิ้นสุด

พระพุทธเจ้าทรงเทศนามากมายหลายอย่างกว้างขวาง เพื่อให้มองเห็น ตัวจิต ตัวเดียวที่อธิบายมากมายถ้าหากผู้ไม่เข้าใจจับจิตไม่ถูก มันก็ไปมัวแต่หลงตามโวหารคําพูด ถ้าหากว่า จับจิต ตัวเดียวได้แล้ว ถูกธรรมคําสอนของพระพุทธเจ้า ถูกหมด

ที่จิตมีหลายอย่างจิตเป็นหลายอย่างนั้นเป็นอาการของจิต ไม่ใช่ตัวใจ ตัวใจแท้นั้นอันเดียว ส่วนจิตนั้นมีหลายอย่าง อธิบายกว้างขวางสักเท่าไรไม่มีที่สิ้นสุด ครั้นถ้าหากว่าท่านผู้ถึงที่สุดแล้วนั้นอธิบายถึงเรื่องจิตมากมาย ไล่ตามอาการของจิต แล้วรวมเข้ามาเป็นใจ เข้ามาถึงใจ อันเดียว ใจเป็นของมีอันเดียว จิตนั้นมีหลายอย่าง อาการต่างๆของใจ จึงเรียกว่าจิต

แต่ท่านก็พูดว่า จิต กับ ใจ ก็อันเดียวกันนั่นแหละ จิตอันใดใจอันนั้น ครั้นถ้าหากจับจิตไม่ได้จับใจไม่ถูกแล้ว ก็หลงโลกอยู่นั่นแหละ ไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าจับจิตได้แล้ว เห็นเลย โอ้!…อันนั้นมันอาการของจิต คิดนึกปรุงแต่งสารพัดทุกอย่าง ร้อยแปดพันประการที่อธิบายมากมายนั้น เป็นเรื่องอาการของจิตทั้งหมด ถ้าเข้าถึงใจแล้ว ไม่มีอะไร นิ่งเฉยเลย

การนิ่งเฉยมันจะได้รู้อะไร? รู้หรือไม่รู้ก็เอาไว้เสียก่อน อันความที่มันนิ่งเฉยนั่นน่ะให้มันรู้ความนิ่งเฉยเสียก่อน อาการของจิตมันมากมายหลายเรื่องหลายอย่าง แต่อาการของใจ มีอันเดียว อาการของ จิต ถ้ารวมเข้ามาแล้ว เป็นอาการของ ใจ ดังที่ท่านพูดถึงเรื่องมัคคสมังคี ที่ผู้สําเร็จมรรคผลนิพพานแล้วรวมเป็นหนึ่งนั่นแหละเข้าถึง ใจ แล้วนั่น

ถ้าหากอยากรู้จักตัวใจมันเป็นอย่างไรกัน? ให้อนุมานเอาโดยพิจารณาอย่างนี้ก็แล้วกันเราอยู่เฉยๆ นี่แหละ ทดลองกําลังใจของเราลองดู กลั้นลมหายใจสักพักหนึ่ง เอาเดี๋ยวนี้ก็ได้ ไม่ต้องเอาไกลหรอก เอาเดี๋ยวนี้แหละ สักพักหนึ่งลองดู ชั่วขณะที่กลั้นลมหายใจนั้นมันมีอะไรอยู่ในที่นั้น บอกว่าไม่มีเลยแต่ว่า รู้ว่าไม่มี เพียงแต่รู้ไม่มีอะไรเฉยๆ นั่นแหละตัวใจ ตัวใจแท้ทีเดียวนั่นเห็นตัวเดิมตัวใจแท้เสียก่อน แล้วจึงค่อยไปพิจารณาถึงจิต ที่มันคิดกว้างขวางมากมาย ให้เข้าถึงใจอยู่เสมอๆ มันจึงมีที่สิ้นสุด พุทธศาสนาน่ะสอนมีที่สิ้นสุด ไม่เหมือนวิชาในทางโลก ทางโลกเขาสอนไปเถิด สอนไปเท่าไรก็ไม่มีที่สิ้นสุด

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี





#การอยู่คนเดียว

ไปคนเดียว เป็นที่สบาย ไม่มีเรื่องราวมาก่อกวนให้วุ่นวาย หากถึงคราวจำต้องตาย ก็ไม่ต้องห่วงกังวล

#ชีวิตมนุษย์ก็เพียงยอดหญ้าเท่านั้น

ไม่มีราคาค่างวดอะไร ในร่างกายมองดูก็​ เห็นแต่อสุภะ ไม่เห็นเพชรนิลจินดาเกิดขึ้นมากับร่างกระดูกนี้ได้เลย

หลวงปู่ลี กุสลธโร








ไม่มีใครดีไม่มีใครชั่วทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นไปตามกรรม

คนเราจริง ๆ แล้ว ไม่มีดีไม่มีชั่ว ทุกคนล้วนแล้วแต่กำลังเป็นไปตามกรรมทั้งสิ้น ดีชั่วเป็นสิ่งสมมุติที่เรานำมาแบ่งแยกกันเอง

ถ้าหากว่าเราประกอบไปในด้านบุญกุศล ก็จะตกอยู่ในกระแสสีขาวพาเราไหลขึ้นตลอดเวลา แต่ถ้าหากว่าเราทำบาปอกุศล เราก็จะตกในกระแสสีดำไหลลงตลอดเวลา จนกว่าเราจะหลุดพ้นจากกระแสทั้ง ๒ สายนั้น ถึงจะเข้าพระนิพพานได้

เพราะฉะนั้น..ไม่มีใครดี ไม่มีใครชั่ว มีแต่คนที่กำลังเป็นไปตามกรรม

เมื่อเรามาถึงตรงจุดนี้แล้ว เห็นใครทำในสิ่งที่ไม่ดี ก็อย่าไปตราหน้าว่าเขาชั่ว สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นเราต้องเคยทำมาก่อนแล้ว ในเมื่อเราเคยทำมาก่อนแล้ว ตอนนี้เขามาทำต่อจากเรา เขาก็คือผู้ที่เป็นทายาท มารับมรดกในผลงานที่เราเคยทำเอาไว้

ในเมื่อเขาเป็นทายาท เขาคือลูก คือหลาน คือญาติ คือโยมของเรา เราต้องไม่รังเกียจเขา ถ้ามีโอกาสสามารถช่วยเขาได้ก็ช่วย ถ้าช่วยไม่ได้ก็วางเฉย ยอมรับว่าเป็นกฎของกรรม แต่ไม่ได้วางเฉยธรรมดา ๆ อุเบกขานี้ก็ยังมีเมตตา มีกรุณาแฝงอยู่ คือ ถ้าพร้อมเมื่อไร เราก็พร้อมที่จะช่วยเขาอีก

ให้วางกำลังใจอยู่ในลักษณะอย่างนี้ คนไม่มีดีไม่มีชั่วหรอก มีแต่สมมติทั้งนั้น ต่างคนต่างทำ เขาคิดว่าสิ่งที่เขาทำนั้นดีแล้วเขาถึงทำ แต่เขาเข้าใจผิดด้วยอกุศลชักพาไป ในเมื่อเขาคิดว่าดีแล้วเขาจึงทำ ถ้ามีโอกาสเราก็แนะนำในสิ่งที่ดีจริง ๆ ให้เขาบ้าง

ถาม : แนะนำไม่ได้เลยค่ะ
ตอบ : แนะนำไม่ได้ก็ปล่อยวาง เมตตา กรุณา มุทิตาแล้ว ถ้ายังช่วยไม่ได้ ก็ต้องอุเบกขา

ประสบการณ์ชีวิต กำลังบารมีที่สั่งสมมา จะทำให้มุมมองของเรากว้างออกไปเรื่อย ๆ และท้ายที่สุด ก็จะเห็นอย่างที่พระอริยเจ้าท่านเห็น ก็คือ คนเราไม่มีดีไม่มีชั่ว มีแต่คนที่กำลังเป็นไปตามกรรม ท่านก็จะไม่รังเกียจใคร

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
พระอาจารย์​เล็ก​ วัดท่าขนุน​ จ.กาญจนบุรี
เก็บตกบ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมีนาคม ๒๕๔๕