นวรัตน์ดอทคอม

การโกหก

มุสา​ คือ​ การโกหก​ ตบหูตบตาหลอกลวงผู้อื่นให้ผิดจากปกติ คือความมีความเป็นจริงทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียหายแต่น้อยจนถึงขั้นล่มจมฉิบหาย เป็นคำไม่ควรพูด​ ไม่ควรโกหกอย่างยิ่งในวงมนุษย์ด้วยกัน

ปากโกหกเป็นปากที่ขาดบาทสลึง​ คนโกหกเป็นคนขาดบาทขาดเต็ง มนุษย์​เต็มบาทเต็มเต็งไม่ควรพูดมุสา จงพูดแต่ความสัตย์​ ความจริง​ เพื่อประโยชน์อันสมบูรณ์ต่อกัน

โอวาทธรรม
หลวง​ปู่​ขาว​ อ​นา​ล​โย







" ทางโลกจะเรียนถึงปริญญา​ไหนก็ตาม​เพราะเป็นเพียงความจำเท่านั้น
ถ้ากิเลสโลภโกรธ​หลง​ไม่เบาลง​ มันก็ใช้ไม่ได้
ฝ่ายทางพระพุทธศาสนา​ เมื่อเห็นชัดในพระโสดาบันแล้ว
ส่วนธรรมเบื้องสูงก็ต้องเปิดประตู​ไปเอง
เร็วหรือช้าต้องขึ้นอยู่กับสติปัญญา​ของแต่ละคนและความเพียรที่แยบคายด้วย
แต่ให้เข้าใจว่าเมื่อถึงโสดาบันแล้ว​ เป็นผู้มองเห็นฝั่งพระนิพพาน
คือฝั่งที่ไม่มีโลภ​ ไม่มีโกรธ​ ไม่มีหลง​ ด้วยพระปัญญา
ไม่ใช่ตานอกตาเนื้อเหมือนพวกโลกีย์​เสียแล้ว"

หลวง​ปู่​หล้า​ เ​ขม​ปัตโต






…สิ่งใดมีการปรากฏขึ้น
“ สิ่งนั้น..ต้องดับไปเสมอ “
ถ้ามีเกิด ก็ต้องมีดับ
ถ้าไปยึดไปติดก็จะทุกข์ใจ

.“ถึงแม้จะเป็นความสุขใจอันละเอียด “
ก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน ยังเสื่อมได้
ถ้าเป็นความสุขที่แท้จริงแล้ว
จะไม่มีวันเสื่อม

.ถ้าเป็นความสุขที่ยังเสื่อมได้
ก็ต้องใช้ปัญญา พิจารณาให้รู้ทันว่า
“ เป็นไตรลักษณ์ เป็นอนิจจัง ทุกขังอนัตตา “
อย่าไปยึดติด.
……………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
จุลธรรมนำใจ ๒๘ กัณฑ์๔๓๔
วันที่ ๑๕ ม.ค. ๒๕๕๕







กำหนดดูเวทนา

"ในขณะที่นั่งปฏิบัติอยู่นี้ ก็อาจจะรู้สึกเป็นทุกข์ เช่น เมื่อยขบบ้าง ถูกยุงกัดบ้าง ใจกระสับกระส่ายบ้าง คือ อาจจะมีทั้งทุกข์กายและทุกข์ใจ ก็ให้กำหนดรู้ว่ากำลังเป็นทุกข์ กายไม่สบาย ใจไม่สบาย

ไม่สบายเพราะอะไร ?

ก็จะจับเหตุได้ว่ากายไม่สบายเพราะถูกยุงกัดเมื่อยขบ หรือเจ็บที่กายส่วนใดส่วนหนึ่ง ก็ให้รู้ว่านี่ทุกข์ เกิดจากอามิส คือสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ต่าง ๆ

คราวนี้ถ้าไม่สบายใจ เช่น อึดอัด ใจตั้งมั่นไม่ลง ก็ให้พิจารณาว่าไม่สบายใจ เนื่องมาจากอะไร ก็จะพบเหตุว่า เพราะใจบางทีมีกังวลอยู่กับสิ่งนั้นสิ่งนี้ รวมใจไม่ได้ บางทีเพราะยังไม่เคยทำความสงบ ใจจึงมักแล่นไปทางโน้นแล่นไปทางนี้ เพราะไม่เคยทำให้อยู่นิ่ง จึงไม่เป็นสุขที่จะอยู่นิ่ง ก็ให้รู้ทุกข์ใจนี้ว่าเกิดจากอามิส คือมีสิ่งที่มาทำให้เป็นทุกข์ต่าง ๆ

คราวนี้เมื่อกำหนดดูให้รู้ทุกข์ทั้งทุกข์กายทั้งทุกข์ใจในขณะปฏิบัติอยู่ และดูให้รู้ว่ามาจากเหตุอะไร ไม่ยอมแพ้ต่อความทุกข์นั้น คงตั้งใจที่จะปฏิบัติต่อไปตามกำหนด ทุกข์ก็จะค่อย ๆ สงบไป ใจก็จะตั้งมั่นขึ้น เมื่อใจตั้งมั่นขึ้นก็จะมีความสุขขึ้น"
.
พระคติธรรม สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร






ความรู้โลกุตตระอันนี้ พูดให้ก็ไม่รู้เรื่อง อกฺขาตาโร ตถาคตา ตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอกคือพระพุทธเจ้าบอกให้ได้ แต่ว่าทำให้ไม่ได้ เรื่องการประพฤติปฏิบัติมันเป็นเช่นนั้น

ฉะนั้น อดทนแล้วก็เพียร อดทนแล้วก็เพียร สอบอารมณ์เรื่อยๆไป ถึงคราวเราทำความเพียร เราก็ทำไป ทำสมาธิเราก็ทำไป

ออกจากสมาธิก็พิจารณา เห็นมดก็พิจารณา เห็นสัตว์อะไรก็พิจารณา เห็นต้นไม้พิจารณาทุกอย่างเหมือนเรา ทุกอย่างน้อมเข้ามาหาตัวเรา เหมือนเราทั้งนั้น

อย่างใบไม้มันจะหล่นลงไป ใบไม้มันจะขึ้นมาใหม่ ต้นไม้มันจะใหญ่ ต้นไม้มันจะเล็ก อะไรทั้งหลายเหล่านี้มันล้วนแต่เกิดปัญญาทั้งนั้น ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นอะไรมันทั้งนั้น

เมื่อจิตเรารู้จักการปล่อยวางเช่นนี้แล้วก็จะเกิดความสงบ ความสงบไม่ใช่สุขไม่ใช่ทุกข์ มันสงบ เรียกว่าได้ความพอดีเหมาะสม ด้วยความรู้สึกนึกคิดของเรานั้นเรียกว่าเป็นธรรม

#หลวงปู่ชา #สุภัทโท






#จับอารมณ์พระโสดาบันให้ได้

พระท่านมาบอกเรื่องนิพพาน ถ้ามีความประสงค์นะ ถ้ามีกำลังใจไม่ท้อถอย มันได้ทุกคน

ว่าทำแบบสบายๆ ไม่ท้อถอย ทำไปเรื่อยๆ อย่าเร่งรัด แล้ววางอารมณ์นิดหนึ่ง วางอารมณ์ให้ถูก คือ

- มีความรู้สึกว่าชีวิตนี้มันต้องตาย ใช่ไหม มันอยู่ไม่ได้
- เคารพพระไตรสรณคมน์ เเน่นอน
- รักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์
- นึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์

จับอารมณ์นิพพานนี้ให้ได้ ถ้าทรงอารมณ์พระโสดาบันได้ เมื่อกี้ท่านบอกว่า เวลาจะตายเป็นอรหันต์ทุกคน เพราะเวลานั้นร่างกายมันเจ็บมาก มันเริ่มเบื่อร่างกาย เพราะการเป็นอรหันต์นี่มันมีจุดยืน คือเบื่อร่างกาย อันนี้ไม่ได้มีอะไรมากเลย

หนังสือพ่อรักลูก ๒ ( ๒๕๔๒ ) หน้า ๙๕-๙๖
พระราชพรหมยานเถระ
#หลวงพ่อฤาษี #วัดท่าซุง

คัดลอกแบ่งปันเป็นธรรมทานโดย
จิตหนึ่งประภัสสรสุดยอดคือพระนิพพาน.







"คนเรามีภูมิจิตภูมิธรรมต่างกัน
ฝึกปฏิบัติมาไม่เท่ากัน
จะให้ทุกคนรู้เหมือนเรา
เข้าใจเราทุกอย่างไม่ได้
เมื่อเขาทำพลาดไปเราควรให้อภัย
วันหนึ่งเขาจะรู้เอง ทำได้ถูกต้องเอง"

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป







"การทำบุญนั้น ไม่ใช่แต่ว่าเอาวัตถุสิ่งของ
ให้ทานเท่านั้น จิตที่คิดเมตตาละสิ่งที่เป็นชั่ว
มันก็เกิดบุญขึ้นมา"

หลวงปู่ชา สุภัทโท