ใจกล้าหาญ

[รสมน]

รักพระนิพพาน

ผู้ถาม กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง ลูกรักพระนิพพานมาก ก่อนนอนชอบภาวนาว่า “ นิพพานัง ปรมัง สุขัง” แต่ทำสมาธิไม่ดีเลย อย่างนี้ลูกจะไปนิพพานได้ไหมคะ ?

หลวงพ่อ คำว่า “ สมาธิ ” นี่มันจำเป็น แต่คนถามไม่รู้จักตัวสมาธิ ไอ้ตัวสมาธิเขาแปลว่าตามนึกถึง ถ้านึกถึงนิพพานเขาเรียกว่า “ อุปสมานุสสติกรรมฐาน ” ทีนี้ถ้านึกถึงพระนิพพานอย่างเดียว เรารักพระนิพพาน ภาวนาว่า " นิพานัง ปรมัง สุขัง" บ้าง “นิพพานสุขัง” บ้าง “ นิพพานัง สุขัง ” บ้าง แต่ว่าก็ต้องดูอารมณ์ใจ ฝึกไว้อีกส่วนหนึ่ง คนที่จะไปนิพพานได้ต้องไม่ห่วงร่างกาย อันนี้ต้องฝึกไว้ด้วยนะ ต้องฝึกไว้ว่า ขึ้นชื่อว่าร่างกายมันเป็นสภาพของความทุกข์ ที่เรามีความทุกข์เกิดขึ้นทุกอย่าง

๑. ความหิว ถ้าเราไม่มีร่างกายมันก็ไม่หิว มันหิวเพราะมีร่างกาย

๒. หนาวเกินไป ร้อนเกินไป ก็เพราะร่างกาย

๓. ป่วยไข้ไม่สบายก็เพราะร่างกาย

๔. ต้องมีงานหนักก็เพราะร่างกาย

๕. การพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ก็เพราะมีร่างกาย

๖. ความตายมาถึงก็เพราะร่างกาย ก็ใช้ปัญญาทบทวนไปว่า คนระดับชั้นไหนบ้างที่มีร่างกายไม่ทุกข์ ถ้าเราจะเกิดอีกกี่ชาติ ถ้าเรามีร่างกายอย่างนี้มันก็ทุกข์อย่างนี้ แล้วขึ้นชื่อว่ามีร่างกาย มีขันธ์ ๕ แบบนี้เราจะไม่มีกับมันอีก เราต้องการจุดเดียวคือ “ นิพพาน ” ทำใจแน่นอนแล้ว ภาวนาว่า “ นิพพานัง ปรมัง สุขัง ” ก็ได้ “ นิพพานัง สุขัง ” ก็ได้ ต้องคิดอย่างนี้ก่อนแล้วภาวนา คิดแล้วก็ภวานาต่อไป อย่างนี้ใช้ได้

ถ้าเป็นอย่างนี้เวลาใกล้จะตายจริง ๆ อารมณ์จิตที่เราพิจารณามันจะมารวมตัว มันจะมีความรู้สึกเบื่อหน่ายในร่างกาย และวางเฉยในร่างกาย จะมีความรู้สึกว่า กานตายมีความสุขกว่า อย่างนี้ก็ไปนิพพาน
ผู้ถาม

แล้วภาวนาอย่างนี้ล่ะค่ะ มีอยู่คืนหนึ่งพิจารณาความไม่เที่ยง เลยฝันว่ามีคนจะมาเอาลูกไป ลูกหนีแทบแย่ตื่นแล้วยังมีความรู้สึกว่าเหมือนมีคนจะมาเอาเราไปจริง ๆ ทำไมภาวนาแล้วเกิดเป็นอย่างนี้เจ้าค่ะ?
หลวงพ่อ

นี่เเสดงว่ายังไปนิพพานไม่ได้แหง ๆ เพียงแค่เขาลองเขาต้องทดสอบ เทวดาเขาต้องทดสอบว่าเรามั่นคงพอไหม จะเอาไปหมายจะให้ตาย ความจริงบุคคลที่จะเข้าถึงพระนิพพาน เขามีความรู้สึกว่า ถ้าร่างกายตายเมื่อไรเขามีความสุข เขาไม่ห่วงร่างกายนะ มันต่างกันเยอะ!

จาก...หนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๑๐ หน้า ๙๗ - ๙๙
โดย หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี







ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ใด ธรรมข้อหนึ่ง
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ลึกลับที่สุด
เป็นที่พึ่งถาวรแก่เราได้ ก็คือ …
“ อตฺตาหิ อตฺตโนนาโถ “
พึ่งตน รู้ตน แล้วก็จะรู้ในสิ่งทั่วไป
เพราะตนนั้นแหล่ะ เป็นเหตุ
เป็นต้นเหตุของทุกสิ่ง”

หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท






ธรรมะทำให้องอาจ
#ธรรมะทำให้กล้าหาญ

อย่างเรามีศีลนะ
ใจกล้าหาญ
เราได้ยินได้ฟังธรรมะมาก
ใจกล้าหาญ
หรือเราทรงสมาธิอยู่
ใจกล้าหาญ
เรามีปัญญามาก
ใจกล้าหาญ

ไม่ต้องหลบต้องซ่อน
ไม่มีความชั่วอะไร
ที่จะต้องปิดบัง
อยู่ในสังคมอย่างสง่าผ่าเผย

คติธรรมคำสอน ..
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช





ความสุข ความทุกข์ของมนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย
เกิดมีได้เพราะกระทำโดยแท้จริง
ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกดลบันดาล
ให้เป็นสุขหรือเป็นทุกข์หามิได้ แท้ที่จริง
มันเกิดจากการกระทำของตัวเองโดยแท้

#หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
#วัดอรัญญบรรพต ต บ้านหม้อ อ ศรีเชียงใหม่ จ หนองคาย






#นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่งนั้น
#นิพพานยังมีสุขอยู่อีกหรือ

"...คำว่า นิพพานัง ปรมัง สุขัง พระนิพพานเป็นสุข
อย่างยิ่ง คือ มันยิ่งกว่าสุขธรรมดา ยิ่งกว่าสุข
จนไม่รู้สึกว่ามีสุขมีทุกข์ แต่โวหารสมมุติว่า
พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ถ้าใครจะมาเทศน์ว่า
พระนิพพานมันไม่มีความสุขหรอก มีแต่ความเฉยๆ
คนมันก็จะขี้เกียจปฏิบัติ เฉยๆ นี่จะเอาไปทำไม
นั่งมันอยู่เฉยๆ มันก็ได้สิ ที่ว่านิพพานเป็นสุขนั่น
เป็นการจูงใจ สุขอันเป็นบรมสุข สุขอันเป็นปรมัตถสุข
เป็นสุขที่เหนือสมมุติบัญญัติ เป็นสุขที่อยู่เหนือสุข
อย่างสามัญธรรมดา ที่ว่าสุขก็เพราะว่าไม่มาเกิดอีก
นั่นเป็นข้อสำคัญ..."

#ที่มา หนังสือฐานิยปูชา ๒๕๖๓ หน้า ๔๘
พระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)







บุญนี้..มองไม่เห็นหรอก เป็นพลัง
พอเจียนตัว จะตกทุกข์ได้ยากจริงๆ
บุญกุศลก็จะเข้ามา..คุ้มครอง

พระราชภาวนาวชิรากร วิ.
(หลวงพ่ออินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก)
วัดอุดมมงคลวนาราม (วัดป่านาคำน้อย) จังหวัดอุดรธานี






...ให้น้อมเข้าระลึกถึง 'พระพุทธคุณ' อยู่เป็นอารมณ์
ให้เสมือนว่าพระพุทธองค์
เสด็จมาประทับอยู่จำเพาะตรงหน้า
เพื่อเราทุกคน ได้มีความละอายและเกรงกลัวต่อบาป
มีความยับยั้งชั่งใจ ข่มใจ
เพียรละเว้นบาปอกุศลทุกชนิดที่ปรากฏขึ้นในจิตใจ
ไม่ให้ความชั่วทั้งปวงปรากฏแสดงออกมา
ไม่ว่าทางกาย วาจา และแม้ที่สุดคือในทางใจ
ให้มีความสามารถในการแผดเผากิเลส
จนมอดไหม้หมดสิ้นเชื้อไปไม่เหลือแม้แต่ธุลี
.
--- พระคติธรรม สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก