สมบัติในโลก

[รสมน]

ข้าวของพัสดุภายนอก เวลาเจ็บ เราไข้
ไม่เป็นประโยชน์เลย จะช่วยเราไม่ได้แม้แต่น้อย
นี้บ้านจะงาม ก็นอนไม่มีความสุข
ข้าวของมากมายเท่าไหร่
ก็ช่วยบรรเทาความร้อนรน
อันเกิดจากทุกข์เวทนาให้มันน้อย..ไม่ได้
เวลาเราจะตายจริงๆ ใจของเราไม่ได้สนใจ
กับข้าวของสมบัติที่เรามีอยู่ มาสนใจกับทุกข์เวทนา
คือความเจ็บความปวดแต่อย่างเดียวนี้.

#โอวาทพระภาวนาวิสุทธิญาณเถร
พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่แบน ธนากโร
วัดดอยธรรมเจดีย์ จังหวัดสกลนคร








"..สมบัติในโลกเราแสวงหามาเป็นความสุขก็พอหาได้ จะแสวงหามาเป็นไฟก็ทำให้ฉิบหายได้ จริงๆข้อนี้ขึ้นอยุ่กับความฉลาดและความโง่เขลา ของผู้แสวงหาแต่ละราย ท่านผู้พ้นทุกข์ไปด้วยความอุตส่าห์สร้างความดีใส่ตน จนกลายเป็นสรณะของพวกเรา จะเข้าใจว่าท่านไม่เคยมีสมบัติเงินทอง เครื่องหวงแหนอย่างนั้นหรือ เข้าใจว่าเป็นคนร่ำรวยสวยงามเฉพาะสมัยพวกเราเท่านั้นหรือ จึงพากันรักพากันหวงพากันห่วงจนไม่รู้จักเป็นรู้จักตาย บ้านเมืองเราสมัยนี้ไม่มีป่าช้าสำหรับเผาหรือฝังคนตายอย่างนั้นหรือจึงสำคัญว่าตนจะไม่ตาย และพากันประมาทจนลืมเนื้อลืมตัว กลัวแต่จะไม่ได้กิน ไม่ได้นอนกลัวแต่จะไม่ได้เพลิดไม่ได้เพลิน ประหนึ่งโลกจะดับสูญไปเดี๋ยวนี้ จึงรีบพากันตักตวงเอาความไม่เป็นท่าใส่ตนแทบหาบไม่ไหว อันสิ่งเหล่านี้ แม้แต่สัตว์เขามีได้เหมือนมนุษย์เรา อย่าสำคัญว่าตนเก่งกาจสามารถฉลาดรู้ยิ่งกว่าเขาเลย ถึงกับสร้างความมืดมิดปิดตามาทับถมตัวเองจนไม่มีวันสร่างซา เมื่อถึงเวลาจนตรอกอาจจนยิ่งกว่าสัตว์ ใครจะไปทราบได้ถ้าไม่เตรียมทราบไว้ตั้งแต่บัดนี้.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร






อยากครองเมืองครองโลกโยกกันใหญ่
ไม่มีใครเมตตาใครให้สับสน
ขอศีลธรรมได้นำมาพาหมู่คน
ให้ผ่านพ้นวิกฤตการณ์ทันเวลา

หลวงปู่ฝากไว้...
#หลวงปู่ทองผุด_ญาณวโร






“...ให้พากันพายเฮือข่วม ทะเลหลวงให้ม่มฝั่ง
อย่าสิกลับต่าวปิ้นนำพั่วหมากแหน่งดง...”

(ให้พากันพายเรือข้ามทะเลหลวง “วัฏฏสงสาร”
ให้พ้นถึงฝั่ง “คือพระนิพพาน” อย่ากลับมาเวียนว่ายตายเกิดในโลกแห่งกองทุกข์นี้อีก)

โอวาทธรรม...หลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต






#จิตใจมีธรรม#

ร่างกายก้อนนี้ ก็เพื่อให้พอประทังชีวิตได้ประพฤติปฏิบัติศีลธรรมเท่านั้น ไม่หวังให้โก้ให้เก๋ให้สวยให้งามอะไร ท่านจึงห้ามไว้หมด
การประดับประดา เครื่องตกแต่งลูบไล้อะไรต่าง ๆ แม้แต่ศีล ๘ ท่านก็ห้ามหมด
ไม่อยากให้ไปยุ่งเหยิงในสิ่งเหล่านั้น
ให้อาศัยธรรมะเป็นหลักความจริง
ท่านอยากให้มีธรรมะอันนั้น เกิดขึ้นในจิตใจ

หลวงปู่ศรี มหาวีโร
พระเทพวิสุทธิมงคล
วัดประชาคมวนาราม(ป่ากุง)
ศรีสมเด็จ ร้อยเอ็ด