ฝึกปฏิบัติ

[รสมน]

…การเห็นสิ่งอื่นในเวลาภาวนานี้
ไม่สำคัญเท่ากับเห็นพระอริยสัจ ๔
เห็นทุกข์สมุทัยนิโรธมรรค

.ถ้าเห็นนิมิตต่างๆ
ก็เหมือนกับเห็นสิ่งต่างๆด้วยตาเนื้อ
ไม่เป็นประโยชน์

.ควรเห็นว่าใจ
มีความรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เห็น
ยังรัก ยังชัง ยังโลภ ยังโกรธหรือไม่

.เวลาเห็นภาพที่สวยงาม
มีกามราคะเกิดขึ้นมาหรือไม่
เห็นความตายแล้ว
เกิดความกลัวขึ้นมาหรือไม่

.นี่คือสิ่งที่เราต้องเห็น ก็คือปฏิกิริยาของใจ
ต่อสิ่งต่างๆที่ใจสัมผัสรับรู้
ถ้าเห็นแล้วสักแต่ว่ารู้ ..ก็จะหมดปัญหา.

…………………………………………
.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี

จุลธรรมนำใจ ๒๖ กัณฑ์ที่ ๔๒๕
วันที่ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๔







"ความตายนั้น …
เราไม่สามารถรู้ได้ว่าจะมาเมื่อไร
แต่เราสามารถเลือกได้ว่า
จะเผชิญกับความตายอย่างไร
ด้วยความสงบ หรือตื่นตระหนก
ด้วยความปล่อยวาง หรือยื้อยุดสุดกำลัง"

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล






"คนเรามีภูมิจิตภูมิธรรมต่างกัน
ฝึกปฏิบัติมาไม่เท่ากัน
จะให้ทุกคนรู้เหมือนเรา
เข้าใจเราทุกอย่างไม่ได้
เมื่อเขาทำพลาดไป เราควรให้อภัย
วันหนึ่งเขาจะรู้เอง ทำได้ถูกต้องเอง"

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป





"ฟังธรรมศึกษาธรรมในคัมภีร์
แล้วไม่นำมาปฏิบัติ
ก็เหมือนกับถือผลไม้ไว้เท่านั้น
ยังไม่ได้กิน ยังไม่ได้ลิ้มรส
ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร"

หลวงปู่ชา สุภทฺโท