มีธรรมในใจ

[รสมน]

"..ชีวิตหลังความตาย ไม่มีการต่อรองได้.."

"..หากบุญมากก็ไปสวรรค์ ในชั้นที่เหมาะกับแรงกุศลของตนเท่านั้น
จะขอความเป็นทิพย์แห่งสวรรค์ที่มากหรือน้อยกว่านั้นไม่ได้

และหากแรงบาปมาก ก็ต้องไปนรกขุมต่างๆ ตามแรงกรรมของตน
ซึ่งเต็มไปด้วยทุกข์กับร้อนเท่านั้น จะขอต่อรองพักยกความทุกข์ร้อนทรมาน
เพียงช้างกระพือหู งูแลบลิ้น ไม่ได้เลย ต้องก้มหน้ารับกรรมไป

ต่อรองได้แต่ในชีวิตจริงในโลกมนุษย์ขณะนี้ เดี๋ยวนี้เท่านั้น
ที่ทุกคนมีสิทธิ์จะเลือกทำดี หรือชั่ว บุญ หรือบาป

ฉะนั้น ขอทุกคนจะเร่งทาน เร่งศีล เร่งภาวนาของตนแต่บัดนี้เสีย
จะได้ออกไปจากการซัดเหวี่ยงของสังสารวัฏนี้ได้.."

โอวาทธรรม
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร





"สมาธิที่เป็นเองนั้น...เกิดขึ้นได้ทุกขณะ
ในบางครั้ง...
ได้ยินเสียงเขาด่ามา พอได้ยินปั๊บ แทนที่มันจะไปยุ่งอยู่กับเรื่องด่า มันจะวิ่งเข้าที่สงบ...ของมัน

อันนี้หมายถึง สมาธิ...ที่เป็นเองโดยไม่ได้ตั้งใจ
เพราะฉะนั้น...
นักปฏิบัติทั้งหลาย อย่าไปสำคัญมั่นหมาย ว่า...
สมาธิ...เราต้องนั่งหลับตาแต่เพียงอย่างเดียว

แม้แต่ว่า...
เราฝึกสติให้รู้พร้อม อยู่...กับการยืน เดิน นั่ง นอน รับประทาน ดื่ม ทำ พูด คิด
ทุกขณะจิต
ทุกลมหายใจ
ก็ได้ชื่อว่า...เป็นการฝึกสมาธิ...ปฏิบัติสมาธิ...
อยู่...ตลอดเวลา

ถ้าหากเราจะไปถือเอาเพียง แค่ว่า...
เวลานั่งสมาธิหลับตา จึงจะได้ชื่อว่าปฏิบัติสมาธิ
เมื่อออกจาก ที่นั่งหลับตาสมาธิมาแล้ว...
เราไม่มีสติ...สำรวมระวัง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ มัน ก็ไม่คุ้มค่า
เพราะวันหนึ่ง เราอาจจะมีเวลานั่งสมาธิไม่ถึง
๔ ชั่วโมง
นั่งกันเพียงอย่างเดียว แต่เมื่อออก(จากการนั่งสมาธิ)มาแล้ว
ปล่อยจิต ปล่อยใจ ให้เป็นไปตามบุญ ตามกรรม
ไม่มี...การสำรวมสติสัมปชัญญะ มัน ก็ไม่คุ้มค่า

ดังนั้น...การฝึกปฏิบัติสมาธินี่
เราจะอยู่ในอิริยาบถใด
เมื่อเรามีสติ...กำหนดรู้จิต ของเราอยู่ได้ชื่อว่า...
เป็นการปฏิบัติสมาธิ ทั้งนั้น

อย่า...
ไปเข้าใจในเรื่องของสมาธิอยู่ในวงแคบ
จนเกินไป"

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวัน.





"..พื้นแผ่นดิน แม่น้ำ ภูเขา ที่มีอยู่ตามธรรมชาติ คนเรามีปัญญาถมทำให้เป็นถนน ขุดให้เป็นแม่น้ำลำคลอง ทำสะพานข้ามแม่น้ำใหญ่ สร้างทำนบกั้นน้ำ ฉันใด ความขรุขระของชีวิตเพราะกรรมเก่าก็ฉันนั้น เหมือนความขรุขระของแผ่นดินตามธรรมชาติ คนเราสามารถประกอบกรรมปัจจุบัน ปรับปรุงสกัดกั้นกรรมเก่าเหมือนอย่างสร้างทำนบกั้นน้ำ เป็นต้น เพราะคนเรามีปัญญา

อันที่จริง ทั้งความสุข ทั้งความทุกข์ เป็นอุทกภัยเหมือนกัน ถ้ามีสิ่งที่เป็นเกาะเป็นที่พึ่งของใจดีแล้วก็ไม่เดือนร้อน การทำใจก็คือ การให้เป็นเกาะที่พึ่งของใจนี่เอง คนมีบุญก็คือ คนมีเกาะของใจดีที่ได้สร้างสมมาแล้ว และกำลังสร้างสมอยู่

ผู้ที่ทำกรรมดีอยู่มากเสมอๆ จึงไม่ต้องกลัวกรรมชั่วในอดีต.. หากจะมี กุศลของตนก็จะชูช่วยให้มีความสุขความเจริญสืบไป และถ้าได้แผ่เมตตาจิตอยู่เนืองๆ ก็จะระงับคู่เวรอดีตได้อีกด้วย ระงับได้ตลอดถึงปัจจุบัน.."

พระนิพนธ์ รสแห่งความเมตตา ชุ่มเย็นยิ่งนัก
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร






"..คนไม่ฉลาดย่อมทำกรรมเป็นการทุจริต ด้วยกาย วาจา จิต เป็นอกุศลธรรม คือ อกุศล อันเป็นที่มาจากจิตที่ประกอบกับกิเลส มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นมูลชวนให้ทำบาป อปุญญาภิสังขารเป็นปัจจัย อาศัยมาจากอวิชชา เป็นนายช่างผู้ปรุง ชวนจิตของคนผู้ไม่ฉลาดให้ทำกรรมที่เป็นบาปอกุศลให้ผลเป็นโทษ ได้รับความเสวยทุกข์ทรมานกายและจิตใจ อาศัยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์จึงได้ทรงชี้แจง
แสดงพร่ำสั่งสอนชาวเราผู้ยังโง่ ยังไม่ฉลาดทั้งหลายเหล่านี้ว่า "สัพพปาปัสสะอะกรณัง เอตังพุทธานะสาสะนัง"อย่าทำกรรมอันเป็นบาปน้อยใหญ่ด้วยทั้งกาย วาจา ใจทั้งปวง นี่เป็นพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ที่เราเรียกว่าพระศาสดาดังนี้.."

ภูริทตฺตวาท
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร






"..หาคนดีมีธรรมในใจนี้หายากยิ่งกว่าหาเพชรนิลจินดาเป็นไหน ๆ ได้คนเป็นคนเพียงคนเดียวย่อมมีคุณค่ามากกว่าได้เงินเป็นล้าน ๆ เพราะเงินล้าน ๆ ไม่สามารถทำความร่มเย็นให้แก่โลกได้อย่างถึงใจเหมือนได้คนดีมาทำประโยชน์ คนดีแม้เพียงคนเดียวยังสามารถทำความเย็นใจให้แก่โลกได้มากมายและยั่งยืน เช่น พระพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหลายเป็นตัวอย่าง คนดีแต่ละคนมีคุณค่ามากกว่าเงินเป็นก่ายกอง และเห็นคุณค่าแห่งความดีของตนที่จะทำต่อไปมากกว่าเงิน แม้จะจนก็ยอมจน ขอแต่ให้ตัวดีและโลกมีความสุข.."

โอวาทธรรม
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) อ้างอิงหนังสือชีวประวัติพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ โดยท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน