นวรัตน์ดอทคอม

มีแต่คนมาขอพร มันขอกันบ่ได้ดอกพรนะ !!

“...เฮ็ดเอา เฮ็ดดีทำดีกะได้ดี เฮ็ดชั่วทำชั่วกะได้ชั่ว
บ่แม่นว่าวันสำคัญสิมาวัดแล้วมาขอศีลขอพรกับพระ
ถ้าขอกันได้เจ้าของสิบ่บวชแล้ว
สิไปวัดหาขอแต่พรนั้นแล้ว มันให้กันได้ปานนี้

อาจารย์คือสิบ่เหลือแล้วละศีล ศีลมันบ่ได้อยู่กับพระ
มันอยู่กับเจ้าของ ประพฤติปฎิบัติเอา
คนบ่มีศีลบ่ธรรมบ่แตกต่างจากสัตว์
คนที่รักษาศีลห้าครบสมบูรณ์ ตายไปบ่ตกต่ำแน่นอน สุขภูมิเป็นที่ตั้ง ให้พากันถึงสรณะ
ศาสนาเป็นเรื่องการกระทำบาปบุญ บ่แม่นเรื่องของพิธีต่าง...”

หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร







อย่าเที่ยวเดินสายกราบครูบาอาจารย์เลย
ใครไปไหน...ไปหมด
เดี๋ยวน้อยหน้าเขา
ไปเเล้วขอถ่ายรูป เอามาโชว์กัน
ไปด้วยอยาก ไปด้วยโอ้ด้วยอวด
ครูบาอาจารย์รู้จักหมด สนิทหมด
เเต่น่าเสียดาย ตายเปล่า
ที่ไม่รู้จักใจตัวเองก่อนตาย

พระอาจารย์นวล อคฺควณฺโณ
(ทายาทธรรม หลวงปู่ศรี มหาวีโร)







อย่ายึดติดกับอะไรมากเกินไป
จนลืมไปว่าจริงๆ แล้ว
เราเป็นแขกที่มาเยือนโลกนี้
เพียงชั่วคราว
ไม่นานก็จากไป
สุดท้ายก็คือ
#ความว่างเปล่า

พระพรหมวชิรญาณ (หลวงปู่โรเบิร์ต สุเมโธ)






อย่าไปมัวเพ่งโทษคนนั้นคนนี้ ว่าไม่ดีอย่างนั้นไม่ดีอย่างนี้ ควรทำอย่างนั้นควรทำอย่างนี้ โดยมิได้นึกถึงตนเองเลยว่า ต้องทำอย่างนั้นต้องทำอย่างนี้ ที่เป็นบุญเป็นกุศล ไม่เป็นบาปไม่เป็นอกุศล แล้วทำตามที่คิดในทันที

การมัวไปเพ่งโทษคนอื่น ว่าทำผิดอย่างนั้น ทำไม่ดีอย่างนี้ นอกจากไม่ให้คุณแก่ใครแล้ว ไม่ช่วยประเทศชาติให้ร่มเย็นเป็นสุขแล้ว ยังให้โทษแก่จิตใจตนเองด้วย

ดังนั้นจึงทรงมีพระพุทธภาษิตเตือนไว้ว่า
“บัณฑิตย่อมไม่เพ่งโทษผู้อื่น เพราะไม่มีคุณ มีแต่โทษสถานเดียว"

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร







"มีสติรู้ตัว รู้ลมหายใจเข้าออก
มีสติพิจารณาในความเป็นธรรมชาติ
ที่มีเห็นอยู่รอบๆ ตัวเรานี้ ล้วนเป็นสิ่งไม่เที่ยง

เกิดมีขึ้นแล้ว ต้องมีการเปลี่ยนแปลงไป
ไม่หยุดนิ่ง แล้วก็ดับหายตายจากไป
ไม่เราจากสิ่งนั้นไปก่อน สิ่งนั้นก็จากเราไปก่อน
ไม่มีใครจะยึดเหนี่ยวรั้งสิ่งใดไว้ได้

เป็นธรรมชาติที่เลื่อนไหลไป อยู่อย่างนั้น
เป็นธรรมดา อย่ายึดถือไว้เป็นความทุกข์"

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร






"ยอมรับ ไม่ได้หมายความว่า ยอมแพ้
ยอมแพ้ หมายถึง การเอาแต่ตีโพยตีพาย
หมกมุ่นกลุ้มใจว่า ไม่ยุติธรรมเลย
ทำไมต้องเป็นฉัน หรือท้อแท้สิ้นหวัง

คิดแบบนี้ ทำให้เราไม่เห็นทางออก
หรือไม่คิดจะหาทางออก
ทำให้ไม่ยอมมองไปข้างหน้า
แต่พอเราเริ่มรับความจริงว่า
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราแล้ว
เราก็จะเลิกบ่น หรือกลุ้มอกกลุ้มใจ

แต่จะมาดูว่า จะแก้ปัญหาอย่างไร
เราจะจัดการปัญหาอย่างไร
อันนี้ทำให้เรามองไปข้างหน้าได้"

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล





"เมตตา กรุณา ถ้าขาดอุเบกขา ก็ยังเป็นทุกข์อยู่"

ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก