“สิ่งดีดีมันกำลังเขามาหาเฮาทุกคน ในเวลาที่เหมาะสม เหนือความโชคร้ายยังมักมีความโชคดีเข้ามาเสมอ เวลามีสถานการณ์แย่ๆ มีความทุกข์ลำบากใจเข้ามา ขอให้มีสติ ให้มีความอดทน
"ให้เฮ็ดใจให้หนักเเน่นดุจดังปฐพี"
"อย่าอ่อนเเอหวั่นไหวไปกับเหตุการณ์เรื่องราวต่างๆ ใครจะนินทา ใครจะชื่นชมกะให้ฟังไว้ชื่อๆ กะคือกันกับเเผ่นดินยังยอมรับในสิ่งปฏิกูลเเละเพชร ทองของลำ้ค่ากะมีอยู่ในผืนเเผ่นดินนั้นคือกัน ขอให้เฮาเฮ็ดใจของเฮาให้หนักเเน่น บ่หวั่นไหวยอมรับได้ทุกสิ่งเหมือนดั่งเเผ่นดินที่มั่นคงเเละเป็นธรรมชาติ”
หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต
#ก้อนธรรม..
"... พระพุทธเจ้าท่านสอนให้เราถือศีลก่อน ศีลทำให้กายวาจาสงบแล้วจึงทำสมถภาวนาให้จิตใจสงบ
... ครั้นภาวนาจนจิตสงบสงัดดีแล้ว ก็ใช้ปัญญาคิด ค้นคว้าสกนธ์กายนี้ เรียกว่าทำ กรรมฐาน พระพุทธเจ้าว่าธรรมะไม่อยู่ที่อื่น อยู่ที่สกนธ์กายของทุกคน คนหมดทุกคน ก็แม่นธรรมหมดทั้งก้อน แม่นก้อนธรรมหมดทุกคน
... พระพุทธเจ้าว่าธรรมไม่อยู่ที่อื่น ไม่ต้อง ไปหาที่อื่น มันอยู่ในสกนธ์กายของตนนี้ ดูจิตใจของตนนี้ ให้มันเห็นความจริงของมัน ..." ____________________ #หลวงปู่ขาว_อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู
"ผู้ใดไม่เห็นทุกข์ ผู้นั้นคือผู้ไม่เห็นธรรม
ผู้ได้รับทุกข์จนเหลือที่จะอดกลั้นแล้ว เมื่อหวนกลับเข้ามาถึงตัวนั่นแล จึงจะรู้จักว่าทุกข์ นั้นแลคือธรรม
ผู้เกลียดทุกข์เป็นผู้แพ้ ผู้พิจารณาทุกข์ คือผู้เจริญในทางธรรม"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
“เหลียวดูคนอื่นที่เขาทุกข์กว่า จะเห็นว่าทุกข์ของเราเล็กลงไป”
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต)
“..คนที่กำลังจะตายนั้น ถ้าจิตไปเกาะยึดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง วิญญาณที่ออกจากร่างไปก็วนเวียนไปเกาะอยู่กับสิ่งนั้นเหมือนกับผลไม้ที่ห้อยอยู่กับกิ่งบนต้นของมัน ถ้ากิ่งมันเอนไปอยู่ตรงที่ดี ผลของมันก็หล่นลงมางอกตรงที่ที่ดี ถ้ากิ่งมันเอนไปอยู่ตรงที่ที่ไม่ดี ผลที่หล่นลงมาก็จะงอกตรงที่ที่ไม่ดีนั้น
คนที่ไม่มีสมาธิ จิตใจมีนิวรณ์ความกังวล ห่วงลูกห่วงหลาน ห่วงคนโน้นคนนี้ เวลาตายวิญญาณก็ไปเกาะอยู่ที่ลูกที่หลาน บางคนกลับไปเกิดเป็นลูกของลูกตัวเองก็มี
บางคนที่พ่อแม่ทิ้งมรดกที่สวนไร่นาไว้ให้ ก็เป็นห่วงสมบัติของตน พอตายไปก็ไปเกิดเป็นสัตว์อยู่ในสวนในนาก็มี
บางคนก็ไปเกิดเป็นผีสางนางไม้เฝ้าทุ่งนาป่าเขาก็มี พวกนี้เป็นพวกสัมภเวสี คือ วิญญาณลอยไปเที่ยวหาที่เกาะ
ถ้าจิตของเราตั้งอยู่ในบุญกุศล เราก็จะมีสุคติเป็นที่ไป
ถ้าจิตของเราตั้งอยู่ในบาปอกุศล วิญญาณของเราก็จะต้องไปสู่ทุคติไม่ได้ไปเกิดในโลกที่ดี โลกที่ดีนั้น คือ โลกที่ไม่มีภัย เป็นโลกแห่งเทวบุตร เทวดานางฟ้าไม่มีความทุกข์ภัยใดๆ ในโลกของเทวดานั้นมีแต่เกิดกับตายไม่มีแก่ไม่มีเจ็บ โลกมนุษย์มีทั้ง เกิด แก่ เจ็บ ตายโลกนิพพานไม่มีทั้งเกิด ไม่มีทั้งตาย..”
โอวาทธรรม:ท่านพ่อลี ธัมมธโร
|