นวรัตน์ดอทคอม

เฮาสิเป็นขี้ห่อทอง หรือจะเป็นทองห่อขี้ ให้พิจารณาเบิ่งเด้อ ทุกมื้อนี้คนเรามักจะ รู้ แต่บ่เห็นรู้เบิ่ดสุอย่าง เฮาต้อง รู้ แล้วเห็น มันจั่งเเม่นบ่แม่นจั่ง ด็อกเตอร์ที่มาหาเฮาเด้อ เรื่องคนอื่นฮู้เบิ่ดเเต่บ่ฮู้เรื่องเจ้าของ นิละคนรู้เเต่บ่เห็น ผิให้น้อมเข้ามาเบิ่งตัวเฮาผิอย่าไปเบิ่งผู้อื่นพิจารณาตัวเฮา

ถ้าเห็นตัวเฮาเเล้วผู้อื่นเห็นเบิ่ด ถ้าเฮาส่งจิตออกนอกย่ามได๋เป็นสมุทัยโลด หาเหตุตั๋วนั้นหาทุกข์ใส่โตเจ้าของ เเต่ถ้าส่งเข้าในผิในจิตในใจเจ้าของผิมันจังสิเป็นมรรค ตัวนี้ละมันพาหามรรค หาผล หานิพพานพิจารณาตรงนิใจนิ อาการ 32 ผิ พิจารณาให้มันเป็นอสุภะ อสุภังผิ อย่าหาเหตุให้เจ้าของทุกข์เด้อออออ...

#แปลเป็นภาษากลาง

เราจะเป็นขี้ห่อทอง หรือจะเป็นทองห่อขี้ ให้พิจารณาดูนะ ทุกนี้นี้คนเรามักจะ รู้ แต่ไม่เห็นรู้หมดทุกอย่างเเต่ไม่รู้ตัวเรา เราต้อง รู้ แล้วเห็น มันถึงจะใช่ ไม่ใช่ด็อกเตอร์ที่มาหาเรา เรื่องคนอื่นรู้หมดเเต่ไม่รู้เรื่องของตัวเอง นี้ละคน รู้เเต่ไม่เห็น นี่ตรงนี้ให้น้อมเข้ามาดูตัวเรานิอย่าไปดูคนอื่นพิจารณาตัวเรานิ

ถ้าเห็นตัวเองเเล้วคนอื่นเห็นหมด ถ้าเราส่งจิตออกนอกมันจะเป็นสมุทัย หาเหตุหาทุกข์ใส่ตัวเอง เเต่ถ้าส่งเข้าในนี้ในจิตในใจตัวเราถึงจะเป็นมรรค ตัวนี้ละมันพาเราหามรรค หาผล หานิพพานพิจารณาตรงนี้ใจเรานี่ อาการ 32 พิจารณาให้มันเป็นอสุภะ อสุภังผิ อย่าหาเหตุให้ตัวเองทุกข์นะ...

#โอวาทธรรม

หลวงพ่อประมัย เตชธมฺโม
วัดป่าอนุสรณ์ จ.กาฬสินธุ์






…พวกเราชอบไปหาเรื่องมาเป็นภาระกัน
สิ่งที่จะต้องทำกลับไม่ค่อยทำกัน

.เพราะความเกียจคร้าน ชอบความสบาย ก็เลยทุกข์
ตัวเองเลยพึ่งตัวเองไม่ได้ มัวแต่พึ่งสิ่งนั้นพึ่งสิ่งนี้

.เวลานั่งสมาธิก็ต้องมีที่นั่งเป็นเบาะนั่งนิ่มๆ
เวลาไปนั่งที่ไหนไม่มีเบาะนั่ง ก็นั่งไม่ได้

.ต้องพยายามนั่งแบบไม่ต้องใช้เบาะ
อยู่ที่ไหนก็นั่งได้ นั่งกับพื้นก็ได้

.ยิ่งมีอะไรมากมันยิ่งเรื่องมาก
ทำให้การปฏิบัติมีเงื่อนไขมาก ทำให้ยากขึ้น

.แทนที่จะทำให้มันง่าย
กลับเป็นเรื่องยากไป.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี

จุลธรรมนำใจ ๔ กัณฑ์ที่ ๒๓๕
วันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๔๙








"ถ้าปัจจุบันเราสร้างเหตุไว้ดี
อนาคต มันก็จะดีด้วย
อดีต คือวันนี้ที่ผ่านไป
มันย่อมดีด้วย และที่สำคัญที่สุด คือ
ถ้าเราหมดทุกข์ได้ในปัจจุบันนี้แล้ว
อนาคต คือ ชาติหน้า
ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดถึง"

หลวงปู่ชา สุภัทโท




"ยากนักที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์
เพราะต้องตั้งอยู่ในธรรมของมนุษย์ คือศีล ๕
และกุศลกรรมบท ๑๐ จึงจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์
ชีวิตที่เป็นมานี้ก็ได้ด้วยยากยิ่งนัก เพราะอันตราย
ชีวิต ทั้งภายในภายนอก มีมากต่างๆ

การที่ได้ฟังธรรมของสัตตบุรุษ คือ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ก็ได้ยากยิ่งนัก เพราะ
กาลที่ว่างเปล่าอยู่ไม่มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้น
ในโลกยืดยาวนานนัก บางคาบ บางสมัย
จึงจะมีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลกสักครั้ง
สักคราวหนึ่ง

เหตุนั้น เราทั้งหลาย
พึงอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด
อย่าให้เสียที ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
พบพระพุทธศาสนานี้เลย"

หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล