กาย วาจา ใจ

[รสมน]

"..ธุดงควัตรที่เกี่ยวกับการเยี่ยมป่าช้า เป็นธุดงค์เครื่องปลุกเตือนพระและหมู่ชนมิให้ประมาทในเวลามีชีวิตอยู่ โดยเข้าใจว่าตัวจะไม่ตาย ความจริงก็คือคนที่เริ่มตายเล็กตายน้อยตายไปอยู่ทุกเวลานั่นเอง เพราะคนที่ตายจนถึงกับย้ายบ้านใหม่ไปปลูกสร้างกันอยู่ที่ป่าช้าจนดาษดื่นแทบจะหาที่เผาและที่ฝังกันไม่ได้ ก็ล้วนแต่คนที่เคยตายเล็กตายน้อยมาแล้ว เช่น พวกเราผู้ยังมีชีวิตอยู่นี่เอง จะเป็นคนแปลกหน้ามาจากที่ไหน พอจะเห็นว่าเราเป็นคนที่แปลกกว่าเขา แล้วประมาทว่าตนจะไม่ตาย ที่ท่านสอนให้เยี่ยมญาติพี่น้องผู้เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกัน ก็เพื่อเตือนไม่ให้หลงลืมญาติพี่น้องอันดั้งเดิมในป่าช้านั่นเอง เพื่อจะได้ท่องบ่นไว้ในใจว่า เรามีความแก่ เจ็บ ตายอยู่ประจำตัวทั่วหน้ากัน ไม่มีใครจะกล้าอุตริเย่อหยิ่งตัวว่า จะไม่เกิด แก่ เจ็บ ตายได้ เมื่อสายทางแห่งวัฏฏะที่ตนยังท่องเที่ยวเรียนสูตรอยู่ยังไม่จบ.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร อ้างอิงหนังสือชีวประวัติของหลวงปู่ขาว อนาลโย โดยท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน






"..โรคหัวใจที่ตัวใหญ่ๆ มีอยู่ ๓ ตัว คือ โลภ โกรธ หลง โรคนี้เปรียบเหมือนกับโรคมะเร็ง มันกินติดต่อลุกลามถึงคนอื่นด้วย เข้าใกล้ลูกติดลูก เข้าใกล้หลานติดหลาน เข้าใกล้เพื่อนติดเพื่อน เข้าใกล้ใครก็ติดคนนั้น ทำอันตรายทั้งแก่ตนและผู้อื่น โรคที่เล็กหน่อยรองลงมาก็มีอยู่ ๕ ตัว กามฉันทะ พยาปาทะ ถีนมิทธะ อุทธัจจกุกกุจจะ วิจิกิจฉา โรคนี้เปรียบเหมือนโรคขี้กลาก ใจมันหยิบๆ แยบๆ แลบไปโน่นมานี่ อยู่นิ่งไม่ได้ โรคนี้รักษายาก นายแพทย์ก็ไม่สามารถจะเยียวยาได้ นอกจากใช้ พุทธโอสถ.."

โอวาทธรรมโดย
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร) วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ








อันความสมสมบูรณ์นั่น
ถ้าพ้นโดยปราศจากเหตุแล้วมันจะผิด
ร่างกายเปรียบเหมือนกับเรือ
ดวงจิตเปรียบเหมือนคนที่แจวเรือ
ต่างคน ต่างก็ทำหน้าที่ กันคนละอย่าง

แต่ต้องอาศัยซึ่งกันและกัน
มีแต่เรือ ไม่มีคนแจว ก็ไม่สำเร็จประโยชน์
มีคนแจว แต่เรือไม่มี ก็ไปไม่รอด

ฉะนั้นจึงจำเป็นต้องรักษาเรือไว้ให้ดี
ถ้าจิตดี กายก็ดีด้วย
ถ้าจิตเสีย กายก็เสื่อม

ต้องรักษาไว้ให้ดีทั้งสองอย่าง
เราจึงจะข้ามไปถึงฝั่งได้.

โอวาทธรรม
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร







"..จิตที่ได้รับการอบรมที่ถูกต้องแล้ว
ปัญญาย่อมเกิดขึ้น จะมองดูอะไรก็
เป็นนิยานิกธรรมทั้งสิ้น ส่วนผู้มิได้
รับการอบรมจิตที่ถูกต้อง ปัญญาที่
แท้จริงก็จะไม่เกิด แม้ผู้นั้นกำลังจับ
พระไตรปิฎกอ่านอยู่ก็ไม่เป็นผล ยิ่ง
ทำให้เกิดความลังเลสงสัยตลอดไป
ส่วนผู้มีปัญญา ที่อบรมจิตมาด้วย
ความถูกต้อง แม้จะไม่ต้องจับพระไตร
ปิฎก แต่ก็น้อมเอาสิ่งต่างๆมาป็นธรรม
เป็นยอดพระไตรปิฎกได้.."

โอวาทธรรม
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต









"...ศีลบารมี อีกดุจเดียวกัน การรักษาศีลให้บริสุทธิ์
ไม่มีเศร้าหมองด่างพร้อยอย่างหนึ่งอย่างใด
ศีลบริสุทธิ์แท้ๆ แน่ทีเดียว แม้สมบัตินอกกาย
จะวอดวายอย่างหนึ่งอย่างใด ไม่ยอมให้ศีลเป็น
อันตราย เรียกว่า #ศีลบารมี แม้เลือดเนื้อจะเป็น
อันตรายไม่ยอมให้ศีลขาด เรียกว่า #ศีลอุปบารมี
แม้ชีวิตจะดับไปเดี๋ยวนี้ก็ไม่ยอมให้ศีลขาด เรียกว่า
#ศีลปรมัตถบารมี เมื่อสมบูรณ์บริบูรณ์ด้วยศีล
เช่นนี้เรียกว่า ปุพฺเพ กตปุญฺญตา ความดีที่ทำไว้
ในชาติก่อน..."

#มรดกธรรม กัณฑ์ที่ ๖ วันที่ ๒๐ กันยายน ๒๔๙๖
พระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร)หลวงพ่อวัดปากน้ำ
.....................................................................








#รักษาการกระทำไว้ให้ดี

... " มีกาย รักษาไว้ให้ดี มีวาจามีคำพูดรักษาไว้ให้ดี มีจิตใจความนึกคิดรักษาไว้ให้ดี ให้การกระทำทางกาย การกระทำทางวาจา การกระทำทางใจ อยู่ในขอบเขตของความชอบธรรม ยุติธรรม

... ความชอบธรรม เป็นธรรม ยุติธรรมนี้ล่ะ เรียกว่าเป็นบุญเป็นกุศล เรียกว่ารักษากายของเราไว้ดี รักษาวาจาของเราไว้ดีแล้ว รักษาจิตของเราไว้ดีแล้ว ให้พากันพยายามรักษาให้ดีให้ยิ่งๆขึ้นไป

...' ความดี ' จะเกิดมีขึ้นจะเกิดขึ้น อาศัยการกระทำ อาศัยความพยายาม ถ้าหากว่าไม่มีการกระทำ ไม่มีความพยายาม ความดีจะเกิดมีขึ้นไม่ได้

... ตรงกันข้ามกับความไม่ดี ' ความชั่ว' ไม่ต้องรักษาไม่ต้องพยายาม ปล่อยไปแล้วมันเกิดเอง เป็นเอง
เป็นคนชั่วขึ้นมา เพราะการไม่รักษากาย วาจา ใจไว้ให้ดี ปล่อยกาย ปล่อยวาจา ปล่อยใจ ในที่สุด มันกลายเป็นเต็มไปด้วยความชั่ว เหมือนบ้านช่อง ปล่อยไม่รักษามันก็เต็มไปด้วยของสกปรกรกรุงรัง "

พระภาวนาวิสุทธิญาณเถร ( หลวงปู่แบน ธนากโร )
วัดดอยธรรมเจดีย์ จ.สกลนคร