นวรัตน์ดอทคอม

"..อย่าพากันประมาทนอนใจว่ากิเลสคือเชื้อแห่งภพความเกิดตายไม่มีทางสิ้นสุด เป็นของเล็กน้อยไม่เป็นภัยแก่ตน แล้วไม่กระตือรือร้นเพื่อแก้ไขถอดถอนเสียแต่กาลที่ยังควรอยู่ เมื่อถึงกาลที่สุดวิสัยแล้ว จะทำอะไรกับกิเลสเหล่านี้ไม่ได้นะ จะว่าไม่บอกไม่เตือน คนและสัตว์ทุกข์ทรมานมาประจำโลก อย่าเข้าใจว่าเป็นมาจากอะไร แต่เป็นมาจากกิเลสตัณหาที่เห็นว่าไม่สำคัญและไม่เป็นภัยนั่นแล ผมค้นดูทางมาของการเกิดตาย และการมาของกองทุกข์มากน้อยจนเต็มความสามารถของสติปัญญาที่มีอยู่แล้ว ไม่มีอะไรเป็นตัวเหตุชักจูงจิตใจให้มาหาที่เกิดตายและรับความทุกข์ทรมานมากน้อยเลย มีแต่กิเลสตัวที่สัตว์โลกเห็นว่าไม่สำคัญและมองข้ามไปมาอยู่นี้ทั้งสิ้นเป็นตัวการสำคัญ.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) อ้างอิงหนังสือชีวประวัติพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ โดยท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน






#คติธรรม
#หลวงพ่อพุธ_ฐานิโย

โอวาทธรรมพระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)

การภาวนาพุทโธที่ได้ผล

อย่าไปข่มความรู้สึก อย่าไปบังคับจิตให้สงบ นึกพุทโธๆๆ เอาไว้ อย่าไปนึกว่าเมื่อใดจิตจะสงบ เมื่อใดจิตจะรู้ เมื่อใดจิตจะสว่าง ให้กำหนดรู้ลงที่จิตอย่างเดียว

นึกพุทโธๆๆ พุทโธก็อยู่กับจิต จิตก็อยู่กับพุทโธ เมื่อมีการตั้งใจนึกพุทโธ สติสัมปชัญญะจะมาเอง หน้าที่เพียงนึกพุทโธๆๆ ไว้จนกว่าจะถึงเวลาอันสมควร จิตจะสงบหรือไม่สงบไม่สำคัญ ให้เรานึกพุทโธไว้โดยไม่ขาดระยะเป็นเวลานานๆ จนกระทั่งจิตมันคล่องตัวต่อการนึกพุทโธ ในที่สุดจิตจะนึกพุทโธๆๆ เองโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อจิตนึกพุทโธเองโดยไม่ได้ตั้งใจ แสดงว่าการภาวนาของเรากำลังจะได้ผลแล้ว .

ในเมื่อจิตนึกอยู่ที่พุทโธๆๆ พุทโธก็เป็นเครื่องรู้ของจิต เครื่องระลึกของสติ เมื่อจิตมีเครื่องรู้ สติมีเครื่องระลึก ผู้ปฏิบัติตั้งใจปฏิบัติให้มากๆ กระทำให้มากๆในที่สุดจิตจะเกิดความสงบ

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
วัดป่าสาลวัน จ.นครราชสีมา







#สมาธิที่เป็นเอง !!

"สมาธิที่เป็นเองนั้น เกิดขึ้นได้ทุกขณะ
ในบางครั้ง...
ได้ยินเสียงเขาด่ามา พอได้ยินปั๊บ แทนที่
มันจะไปยุ่งอยู่กับเรื่องด่า มันจะวิ่งเข้าที่
สงบ ของมัน

อันนี้หมายถึง สมาธิที่เป็นเอง
โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะฉะนั้น...
นักปฏิบัติทั้งหลาย อย่าไปสำคัญมั่นหมาย ว่า...
สมาธิ เราต้องนั่งหลับตา แต่เพียงอย่างเดียว
แม้แต่ว่า...
เราฝึกสติให้รู้พร้อมอยู่กับการยืน เดิน นั่ง นอน รับประทาน ดื่ม ทำ พูด คิด ทุกขณะจิต
ทุกลมหายใจ ก็ได้ชื่อว่า...
เป็นการฝึกสมาธิ ปฏิบัติสมาธิ อยู่...ตลอดเวลา

ถ้าหากเราจะไปถือเอา เพียงแค่ว่า...
เวลานั่งสมาธิหลับตา จึงจะได้ชื่อว่าปฏิบัติสมาธิ
เมื่อออกจาก ที่นั่งหลับตาสมาธิมาแล้ว...
เราไม่มีสติ สำรวมระวัง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ มันก็ไม่คุ้มค่า
เพราะวันหนึ่ง เราอาจจะมีเวลานั่งสมาธิ ไม่ถึง ๔ ชั่วโมง

นั่ง...กันเพียงอย่างเดียว
แต่เมื่อออก(จากการนั่งสมาธิ)มาแล้ว ปล่อยจิต ปล่อยใจ ให้เป็นไปตามบุญ ตามกรรม
ไม่มี...การสำรวมสติสัมปชัญญะ มัน ก็ไม่คุ้มค่า

ดังนั้น
การฝึกปฏิบัติสมาธินี่ เราจะอยู่...
ในอิริยาบถใด เมื่อเรามีสติ...
กำหนดรู้จิต ของเราอยู่ ได้ชื่อว่า...
เป็นการปฏิบัติสมาธิ ทั้งนั้น

อย่า...
ไปเข้าใจในเรื่องของสมาธิ อยู่...ในวงแคบ
จนเกินไป"

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวัน.







#บุญจากการที่เราให้บุญ
#บางคนก็จะมีการแบ่งบุญกัน
#เชื้อเชิญร่วมบุญกัน #ให้โมทนา
#อย่างที่เขาเอาของให้จบ โบราณเขาเอาของไปให้จบ
#คำว่าจบก็คือให้โมทนานั่นเอง
เขาแบ่งบุญให้นะนั่น
โมทนาก็ได้บุญเหมือนกัน
นี่ก็ได้มีการแบ่งบุญ

แล้วเรากลับไป เราก็เอาบุญไปแบ่งให้ผู้ที่อยู่ทางบ้าน
หรือเรากรวดน้ำอุทิศให้ญาติ
มันเป็นปัตติทานมัย บุญสำเร็จจากการอุทิศส่วนกุศล

หรือเรามาโมทนาในบุญในความดีที่ผู้อื่นได้ทำ
#เราเห็นคนอื่นเขาทำบุญเราโมทนาไหม
#ถ้าเราเฉยๆก็ไม่ได้อะไรกับเขา
#แต่ถ้าเราโมทนาด้วย สาธุ โมทนาสาธุ
#อย่างนี้มันได้
ยิ่งเราเปล่งออกมาด้วยวาจามันถึงพร้อมกว่า

หรือเราประนมมือด้วย
#ประนมมือด้วย #แล้วก็เปล่งโมทนาสาธุด้วย #แล้วก็ใจน้อมด้วย
มันได้ ๓ ทางเลย
#มันได้ทั้งกุศลกายกรรม #กุศลวจีกรรม #กุศลมโนกรรม

ถ้านึกในใจ มันก็ได้แค่ทางใจ
หรือว่าเราเปล่งวาจาโมทนาสาธุ แต่เราไม่ยกมือยกไม้ ไม่พนมมือ
เราก็ได้แค่ทางวาจากับทางใจ
ถ้ายกมือด้วย ยกมือพนมโมทนาสาธุ ได้ ๓ ทาง

#การที่เราไหว้พระ #ได้บุญแล้ว
กระทำอัญชลี วันทา อภิวาท

อย่าลืมว่าสัตว์เดรัจฉานมันไม่มีมือ
มันจะเอามือมาพนมมายกไหว้ก็ทำไม่ได้
แล้วมันจะหยิบอะไร ๆ ก็ลำบาก
ต้องเอาปากไปหยิบกินเลย
อย่างวัว ควาย สุนัข
ดีขึ้นมาหน่อยก็ลิง ลิงใช้มือได้หน่อย
ช้างก็ใช้งวง ก็ไม่ค่อยจะสะดวกนะนั่น
ต้องม้วนเอา จับลำบาก
ก็ยังดีขึ้นมาหน่อย แต่ว่ามันก็ยังลำบากอยู่

แล้วเรามีมือ มีขา
มีมือที่ยกไหว้ได้
#ขอให้รู้ว่าเรายังมีบุญอยู่ #เรายังสามารถยกมือไหว้

เมื่อวานไปแสดงธรรม
โยมอายุ ๙๔ นอนติดเตียงอยู่
โยมนิมนต์ล่วงหน้ามาเป็นปี
แล้วเข้าไปเยี่ยมถึงข้างเตียง
แกก็ยังขยับมือขึ้นมา เห็นพระยังขยับมือขึ้นมา
แค่นี้ก็บุญแล้ว
เพราะว่าตาเขายังเห็น ใจเขายังมีศรัทธา
เขายังขยับแม้จะใส่เครื่อง ใส่สายยางจมูก ก็ยังทำได้
นอนฟังธรรม
เขาจัดถ่ายทอดตั้งจอไว้ข้างเตียงปลายเตียงให้ฟังในห้อง ไม่ได้ออกมาข้างนอก
มีญาติพี่น้องมาร่วมฟังกันเยอะ

ก็ลองคิดถึงว่า
เราแม้ว่าจะเดินไม่ได้ แต่ว่ามือยังยกได้ ยังไหว้ได้
ขอให้ไหว้

อย่างมาณพมัฏฐกุณฑลีที่ป่วย
แล้วพระพุทธเจ้าไปโปรด
นอนจะตายอยู่แล้ว พลิกมาเห็นพระพุทธเจ้า
เกิดความเลื่อมใส
จะยกมือไหว้ก็ยกไม่ได้ มันไม่มีแรง
เอาแค่น้อมใจศรัทธา
แค่นั้นก็ไปเกิดเป็นเทวดา

ฉะนั้นมือที่ยังยกมือไหว้
เรายังมีมือไหว้ได้ เป็นบุญนักหนาแล้ว
ก็ได้มากระทำกราบไหว้บูชา

ธรรมบรรยาย ชีวิตดำเนินด้วยบุญ แสดงธรรมพิธีบุญเดือนเกิดกุมภาพันธ์ ๒๕๖๗ (๔-๒-๖๗)
.............................
ธัมโมวาท โดยหลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี
เจ้าอาวาสวัดมเหยงคณ์ พระนครศรีอยุธยา







"สมัยก่อนๆ คนไม่มีความรู้มากขนาดนี้ ก็เป็นพระอริยเจ้ากันได้มากมาย พระพุทธเจ้าสอนประโยคสองประโยค ท่านเอาไปปฏิบัติ
สมัยนี้รู้มาก ลังเลมาก เรียกว่ารู้มากยากนาน เหมือนอาหารมากเครื่องปรุงมากกลับไม่อร่อย เพราะเครื่องปรุงไม่สมบูรณ์แบบ"

โอวาทธรรม:หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ
วัดป่าบ้านค้อ จ.อุดรธานี





ไปที่ไหนนิมนต์หลวงปู่ให้โอวาท ก็ไม่พูดเยอะ พูดจนหมดพระไตรปิฎก คนฟังแล้วไม่ปฏิบัติก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ธรรมะหาขอกันไม่ได้นะ ทำเองรู้เองเห็นเอง เร่งปฏิบัติ อย่าปล่อยให้กิเลสเหยียบย่ำทำลายใจไปมากกว่านี้

หลวงปู่ทองอินทร์ กตปุญฺโญ
พระราชพัชรญาณมุนี
วัดประชาคมวนาราม(ป่ากุง)
ศรีสมเด็จ ร้อยเอ็ด