เห็นจิตในจิต

[รสมน]

"..การยกโทษผู้อื่นโดยขาดความไตร่ตรองนั้น ไม่มีอะไรดีขึ้นพอได้รับประโยชน์บ้างเลย นอกจากเป็นการสั่งสมโทษและบาปกรรมใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ ไม่มีวันสิ้นสุดเท่านั้น จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตน แล้วงดความรู้ความเห็นชนิดเป็นภัยแก่ตนเสีย ก็จะกลายเป็นผู้ดีมีหวังสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า ใจที่เคยเหี้ยมโหดโกรธกริ้วก็จะมีวันสงบเย็น เวลาถ่ายภพถ่ายชาติเกิดในภพใหม่ชาติใหม่ก็มีหวังผลเป็นกำไร คือความสุขเป็นสมบัติ ไม่ล่มจมระงมทุกข์ไปตลอดกาล.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) อ้างอิงหนังสือประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ







"..ธรรมของพระพุทธเจ้ามิใช่ธรรมลูบคลำและหลอกลวง ถ้าใครเชื่อตามเหตุผลที่ประทานไว้และปักใจลงปฏิบัติตามแบบเอาชีวิตชีวาเข้าแลก ไม่เป็นห่วงเสียดายว่าธรรมจะพาไปล่มจมป่นปี้ มีแต่ตั้งหน้าปฏิบัติกำจัดสิ่งที่เคยเป็นข้าศึกทำการกีดขวางใจ มีความกลัวเป็นต้น ผู้นั้นจะถึงฝั่งแห่งความเกษมในไม่ช้า การฝึกฝนทรมานตนด้วยธรรมนี่แลคือทางพ้นทุกข์โดยถ่ายเดียวไม่เป็นอื่น.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) อ้างอิงหนังสือปฏิปทาของพระธุดงคกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ







ธรรมโอวาทครั้งสุดท้าย..!!!

"มาอยู่ นี้ไม่ได้มาหาลาภยศอะไร มาหาทาง หนีจากความทุกข์ กรรม คือการกระทำ ทั้งบาป ทั้งบุญ ให้พิจารณา รู้ไหม...

บุญเป็นอย่างไร บาปเป็นอย่างไร

คนที่ปฏิบัติหาทางออกจากกองทุกข์นั้น มันหายากแล้ว ให้ลูกหลานจำให้ดี จำได้ไหม ให้
มีสติ มีอารมณ์อยู่กับพุทโธ พุทโธเอาให้ได้ ทำให้มันเห็นของดี จำได้ไหม นี่ไม่ได้พูดเล่นนะ ให้จับลมกับกายนี้

กายนี้ให้เห็นเป็นกายพระธรรมให้ได้ มีหู
ฟังแล้วก็ให้มันเป็นพระธรรม ตาให้เป็นตาพระธรรม กายให้เป็นกายพระธรรม ใจก็ให้เป็นใจพระธรรม

ทำให้มันได้ ให้มีพุทโธอยู่กับกายนี้ใจนี้ จำ
ไว้ที่ใจ จำได้ไหม จำดีๆอย่าไปลืมนะ ไม่ต้องไปรู้ที่อื่น มันอยู่ในกายนี้ กายนี้แหละมันเป็นทุกข์ อยู่ทุกวันนี้ สังขารจะแตก จะตายก็ให้รู้ จำได้ไหม

สมฺปโยโค ก็ให้รู้ จะต้องจากกันไม่ต้องตกใจ ให้พิจารณาเดี๋ยวนี้ จำได้ไหม จำให้ดีๆ ให้รู้อยู่กับกายกับใจ อย่าไปลืม ให้รู้จริงๆ อย่าทำเล่นไม่ได้นะ กามก็ดี ตัวกามนี้จับมันให้อยู่ จับมันมัดไว้ ให้มันตาย จำได้ไหม ไม่ว่าสัตว์ว่าคน หากาม แสวงหากาม

มันเดือดร้อนวุ่นวาย ก็เพราะกามนี้แหละ
ชาย หญิง สัตว์ผู้เมียต่างก็ยินกันและกัน มัวเมากันอยู่อย่างนี้ ให้มันเป็นธรรมโม อย่าให้เป็นธรรมเมา ให้ออกจากกาม หาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ให้จำไว้ จำไว้ให้มันดี ปฏิบัติให้มันรู้ กามมันตายแล้วมันก็สบาย ให้เป็นธรรมโม อย่าให้เป็นธรรมเมา

จำให้ดีๆนะ ปฏิบัติให้มันรู้ จำได้ไหม
อย่าไปลืมนะ ไม่ต้องพูดมาก
พูดมากไปไม่ใช่ธรรมะ มันเป็นธรรมเมา

หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่








#เห็นจิตในจิต

"...จิตเป็นธาตุรู้ ที่รู้อะไรๆได้นี้
จึงกำหนดจิตได้ที่ตัวรู้ หรือที่ความรู้
รู้อยู่ที่ไหน จิตอยู่ที่นั่น...

การปฏิบัติ แยกจิตออกเป็นสองส่วน
คือ ส่วนที่ดู กับส่วนที่ถูกดู
และเมื่อแยกกันออกมาได้ดังนี้แล้ว
ก็เป็นผลของการปฏิบัติขั้นหนึ่ง

และเมื่อได้ผลการปฏิบัติขั้นหนึ่งแล้ว
คือแยกออกมาเป็นผู้ดูและผู้ถูกดูดังนี้
ก็จะได้ผลของการปฏิบัติขั้นสองต่อไป
คือ ฝ่ายที่ถูกดูนั้นจะอ่อนกำลังลง
จนสงบไป หายไป

ผู้ดูนั้นก็จะเป็นผู้รู้ เป็นผู้เห็นในสิ่งที่ดู
ตั้งต้น แต่จะมองเห็นจิตของตัวเอง
ที่เป็นฝ่ายถูกดู..."

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า
กรมหลวงวชิรญาณสังวร