นวรัตน์ดอทคอม

"..จงพยายามถือเอาโอกาสดีในชีวิต
มาทำคุณประโยชน์ ทำบุญทำกุศล
ให้เต็มสติปัญญาความสามารถ อย่าทำลายชีวิตเขา
ไม่ว่าจะเป็นชีวิตเล็กชีวิตน้อยเพียงใดก็จงหลีกเลี่ยง
อย่าเข้าไปแตะต้อง อย่าว่าแต่จะถึงกับให้เป็นให้ตายเลย
แม้ทำให้บอบช้ำไม่ว่าทางกายหรือทางใจก็อย่าทำ
ทำสติให้ดี ระลึกไว้ให้มั่นว่า
จะไม่ทำชีวิตใดให้ชอกช้ำด้วยฝีมือเรา
โดยเฉพาะชีวิตของเราเองด้วย
และจงเชื่อเถิดว่าทันทีที่มีความตั้งใจจริง
ด้วยความรู้สึกเป็นบุญ คือด้วยเมตตาจริงใจ
ทันทีทีเดียวที่จะเกิดผล
แม้จะไม่อาจเห็นได้ด้วยสายตาสามัญชนเช่นเราท่านทั้งหลาย
แต่สายตาอันเป็นทิพย์ของผู้เป็นทิพย์ทั้งปวง
ย่อมรู้ย่อมเห็น ย่อมอนุโมทนาสาธุการ
และย่อมบันดาลผลดีตอบสนอง
ควรแก่ความหนักแน่นจริงใจในการตั้งจิตอธิษฐาน.."

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร








พระพุทธรูป พระเครื่อง
แทนองค์ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ไม่ควร ลบหลู่ ดูถูก ไม่เคารพ หรือเห็นว่างมงาย
ยึดติด หรือไม่ใช่หลักธรรมที่แท้จริง
กลุ่มปฏิบัติธรรมก็ปฏิบัติไป
กลุ่มชอบรูปเคารพ ก็น้อมนำเคารพไป
ล้วนนับถือ พุทธศาสนา
ใครมีจริตแบบไหน ก็ปฏิบัติไป
ไม่ควรดูถูกว่างมงาย ทั้ง ๒ ฝ่าย
ลบหลู่ดูถูกกัน ก็เหมือนลบหลู่ พระพุทธองค์
ลบหลู่คำสอน คือ หลักธรรมของพระพุทธศาสนา
.
--- คำสอน หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ
วัดประดู่ฉิมพลี เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร









"..ตัวของเรานี้แล อันได้กำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์
ซึ่งเป็นชาติสูงสุด เป็นผู้เลิศตั้งอยู่ในฐานะอัน
เลิศด้วยดี คือมีกายสมบัติ วจีสมบัติ แลมโน
สมบัติบริบูรณ์ จะสร้างสมเอาสมบัติภายนอก
คือ ทรัพย์สินเงินทองอย่างไรก็ได้ จะสร้างสม
เอาสมบัติภายในคือมรรคผลนิพพานธรรมวิเศษ
ก็ได้ พระพุทธองค์ทรงบัญญัติพระธรรมวินัย
ก็ทรงบัญญัติแก่มนุษย์เรานี้เอง มิได้ทรงบัญญัติ
แก่ ช้าง ม้า โค กระบือที่ไหนเลย

มนุษย์นี้เองจะเป็นผู้ปฏิบัติถึงซึ่งความบริสุทธิ์ได้
ฉะนั้นจึงไม่ควรน้อยเนื้อต่ำใจว่า ตนมีบุญวาสนา
น้อย เพราะมนุษย์ทำได้ เมื่อไม่มี ทำให้มีได้ เมื่อมีแล้วทำให้ยิ่งได้สมด้วยเทศนานัยอันมาในเวสสันดรชาดกว่า ทานํ เทติ สีลํ รกฺขติ ภาวนํ ภาเวตฺวา เอกจฺโจ สคฺคํ คจฺฉติ เอกจฺโจ โมกฺขํ คจฺฉติ นิสฺสํสยํ
เมื่อได้ทำกองการกุศล คือ ให้ทานรักษาศีลเจริญภาวนา ตามคำสอนของพระบรมศาสดาจารย์เจ้า
แล้ว บางพวกทำน้อยก็ต้องไปสู่สวรรค์
บางพวกทำมากและขยันจริงพร้อมทั้งวาสนาบารมี
แต่หนหลังประกอบกัน ก็สามารถเข้าสู่พระนิพพานโดยไม่ต้องสงสัยเลย พวกสัตว์ดิรัจฉานท่านมิได้กล่าวว่าเลิศ เพราะจะมาทำเหมือนพวกมนุษย์ไม่ได้
จึงสมกับคำว่ามนุษย์นี้ตั้งอยู่ในฐานะอันเลิศด้วยดี
สามารถนำตนเข้าสู่มรรคผล เข้าสู่พระนิพพานอันบริสุทธิ์ได้แล.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(๒๔๑๓-๒๔๙๒)







วัตถุสิ่งของ ต้องคืนให้เจ้าของเดิม

พระศาสดาของเรา ท่านสอนอยากจะให้สัตว์มีทาน มีศีล มีธรรม ภาวนา...เพราะอะไร ศีล ทาน ภาวนานี้ คือเครื่องมือออกจากโลก เราอยู่ในโลกนี้เหมือนกันกับสุ่มมันครอบเราไว้ กักขังเอาไว้ ให้มีความทุกข์ความยาก...ความดิ้นความรนกระวนกระวายอยู่อย่างนี้ เหมือนกันกับว่า วัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่หามาสร้างมา ผลที่สุดแล้วอันนี้ก็เป็นโมฆะ ต้องคืนเจ้าของเดิม...คือโลก เราจะสร้างจะเก็บวัตถุเหล่านี้ให้ตามไปก็ไม่ได้ ไม่มีทางเอาไปได้ ต้องทิ้งอยู่ในโลกเอง ของเหล่านี้เป็นของกลาง ๆ ไม่ใช่ของใคร เช่น จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ เป็นปัจจัยเป็นเครื่องส่งเสริมเราไปเท่านั้น เพื่อให้สร้างคุณงามความดี ไม่ใช่ของเรา...จะเอาอยู่นี่...หมายอยู่นี่ อันนี้มันเป็นของโลก

ฉะนั้นพวกเราทั้งหลายจึงอย่าพากันประมาท ยังหนุ่มอยู่ก็อย่าคิดว่า ให้แก่ซะก่อนเราจึงจะเข้าวัด ให้พยายามพากันสนใจในธรรมะจริง ๆ ต้องมาพิจารณาธรรม ไม่ใช่ว่าการฟังธรรม ฟัง...สักแต่ว่าฟังก็แล้วไป คิดว่าจะได้บุญ ทำอย่างนี้ยิ่งไม่เป็นประโยชน์ ไม่ใช่สักแต่ทำทาน สักแต่ว่าทำเพราะมันได้บุญ อันนี้ก็ไม่ได้ประโยชน์ ไม่ใช่ว่าสมาทานศีลก็สักแต่ว่าสมาทาน อันนี้ก็ไม่ได้ประโยชน์ ขาดการพินิจพิจารณา ฉันใด

ชั่วชีวิตของเรามันจะอยู่ได้กี่ปีกี่เดือนกี่วัน มันก็จะค่อย ๆ เสื่อมไปสิ้นไป คนเราทั้งหลายผู้หลงอยู่ในโลกนี้ก็ยืนโด่อยู่นี้แหละ อย่างนี้มันไม่พ้นความทุกข์ซะทีหรอก สิ่งที่เราอยู่เราเป็นนี้ ตกอยู่ใต้กฎอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา การทำบุญให้ทานนั้นอย่าพากันสงสัยอันใดอันหนึ่ง “สุปฏิปนฺโน อุชุปฏิปนฺโน ญายปฏิปนฺโน สามีจิปฏิปนฺโน” เป็นผู้ปฏิบัติดี เป็นผู้ปฏิบัติตรง เป็นผู้ปฏิบัติชอบ เป็นผู้ปฏิบัติไม่ลวงโลก ปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์จริง ๆ ถ้าเราเป็นผู้ประพฤติหรือปฏิบัติดีอย่างนี้ ก็จะเป็นเนื้อนาบุญอันดีอันงามของญาติโยมทั้งหลาย ญาติโยมที่มากราบ ญาติโยมที่มาไหว้ ญาติโยมที่มาทำทานด้วย จะเกิดบุญเกิดกุศลอิ่มอกอิ่มใจ มีบุญมีกุศล

พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท)
ภาวนาคือพิจารณาให้รู้ตามเป็นจริง