ความพากเพียร

[รสมน]

❝ การที่ถูกท่านอาจารย์พระมหาบัวตำหนินั้นดียิ่งกว่าถูกคนธรรมดาชม ❞

ผู้ถาม : การที่ถูกท่านอาจารย์พระมหาบัวตำหนินั้น
เป็นสิ่งที่น่ากลัวหรือไม่ ?

หลวงพ่อปัญญาวัฑโฒ : ในความเป็นจริง การที่ถูกท่านอาจารย์พระมหาบัวตำหนินั้นดียิ่งกว่าถูกคนธรรมดาชม อันนี้เป็นความจริง เพราะการว่ากล่าวตักเตือนของท่านพระอาจารย์นั้นเป็นการจัดการกับกิเลส ซึ่งท่านเห็นว่ามีอยู่ในใจของลูกศิษย์ กิเลสที่ท่านเห็นนั้นเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรมของบุคคลนั้น คำตำหนิของท่านจึงเป็นคำตำหนิกิเลสโดยตรง เพราะท่านพยายามที่จะปลุกให้ลูกศิษย์ตื่นขึ้นมา เพื่อให้เห็นโทษที่เกิดขึ้น แล้วจะมีสิ่งใดที่จะมีค่ายิ่งกว่านั้นอีกหรือ คำชมของคนธรรมดาอาจจะทำให้เราหลงตนเอง แต่การที่ถูกท่านอาจารย์พระมหาบัวตำหนินั้น เป็นการตีไปที่ความหลงของเรา และชี้ให้เห็นถึงปัญหาเฉพาะหน้าที่เราควรจะต้องแก้ไข คำตำหนิอย่างรุนแรงของท่านนั้นอาจจะผลักดันให้ลูกศิษย์ไปถึงจุดที่สุดของความอดทนก็ได้ แต่หากรับฟังคำตำหนิของท่าน ด้วยความนอบน้อมและมีความกตัญญูต่อการสั่งสอนของท่าน ก็จะทำให้เรารอดพ้นจากโทษภัยทั้งปวงได้เสมอ

เมื่อเราอยู่กับหลวงตามหาบัวและมีความเคารพศรัทธายิ่งในตัวท่าน เราก็จะรู้ว่าท่านจะไม่มีวันสอนให้เราทำอะไรที่ผิดๆ หรือไม่ดีต่อท่าน เราสามารถมั่นใจได้ว่าเมื่อหลวงตาตำหนิด้วยถ้อยคำที่รุนแรงหรือดุลูกศิษย์ คำพูดของท่านมีความหมายลึกกว่านั้น ซึ่งลูกศิษย์อาจจะไม่เข้าใจในตอนแรก ดังนั้นเมื่อยอมรับว่าคำตำหนิมีความหมายลึกไปกว่านั้น ลูกศิษย์ก็จะพิจารณาดูภายในตนเองเพื่อจะหาว่าปัญหาอยู่ที่ไหน ด้วยศรัทธาที่แรงกล้าในครูบาอาจารย์และมีความมั่นใจว่ายังมีปัญหาที่ยังหาไม่เจออยู่ ลูกศิษย์ก็จะพิจารณาเพื่อหาความผิดของตนเองด้วยความขยันหมั่นเพียร ถึงแม้ว่าจะทุกข์ยากหรือลำบากเพียงใดในการ
ทำงานนี้ แต่ลูกศิษย์ก็จะอดทนทำต่อไปโดยไม่ปริปากบ่น นี่คือธรรมชาติของการเชื่อมั่นอย่างแท้จริงในครูบาอาจารย์ ความเชื่อมั่นในครูบาอาจารย์นั้น เป็นความเชื่อในความจริงซึ่งท่านแสดงให้เห็น สรุปแล้วมันเป็นความเชื่อในพลังอันยิ่งใหญ่ของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์จะไม่ตำหนิเรา ด้วยวาจารุนแรง ถ้าท่านรู้สึกว่าเรารับคำสั่งสอนของท่านไว้ในหัวใจและสามารถปฏิบัติได้ก้าวหน้าในเส้นทางที่ดำเนิน ด้วยเหตุนี้ความเชื่อมั่นในครูบาอาจารย์ก็คือความเชื่อมั่นในตนเองและในความสามารถของตนเองว่า ในที่สุดแล้วตัวเราเองจะต้องค้นหาว่ากิเลสของเราคืออะไร เราจะต้องเข้มแข็งมั่นคงที่
จะฝ่าฟันอุปสรรคใดๆ ที่เกิดขึ้น

ที่มา : หนังสือพระอาจารย์ปัญญาวัฑโฒ ตอบปัญหาธรรมะ เรียบเรียงโดย พระอาจารย์ติ๊ก สีลรตโน หน้า ๔๒








"..เราให้ทาน ร้อยหน พันหน ไม่เท่าเรานั่งสมาธิหนเดียว มีผลานิสงส์มาก การให้ทานรักษาศีล ร้อยครั้งพันครั้ง ก็ไม่เท่านั่งภาวนาครั้งเดียว นั่งภาวนาร้อยครั้งพันครั้งกุศลที่ได้ก็ไม่เท่ากุศลที่จิตสงบ เป็นสมาธิ เกิดปัญญาเพียงครั้งเดียว.."

อาจาโรวาท
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร อ. พรรณานิคม จ. สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๔๒ -๒๕๒๐)






"ท่านพ่อลี ทำไมถึงชอบสร้างพระ"

เคยมีท่านเจ้าคุณรูปหนึ่งถามท่านพ่อลีว่า
"ในเมื่อเป็นพระกรรมฐาน ดำเนินในปฏิปทาของ "ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต" แล้ว ทำไมท่านจึงชอบนำพาเหล่าบรรดาญาติโยม จัดงานบุญงานกุศลสร้างพระอยู่เป็นประจำ ไม่มุ่งเน้นพาเหล่าบรรดาญาติโยมให้ปฏิบัติภาวนาล่ะ?"

ท่านพ่อลีท่านก็ตอบท่านเจ้าคุณรูปนั้นว่า

เกล้ากระผม ทำนาไม่ได้เอา
"ข้าว" อย่างเดียว
"แกลบ" ผมก็เอา
"รำ" ผมก็เอา
"ฟาง" ผมก็เอาขอรับ

ท่านพ่อลี ธัมมธโร









#จงรีบสร้างบารมีด้วยการทำดี

"..เราท่านทั้งหลายได้มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา เป็นการยากแท้ที่สัตว์ทั้งหลายล้านตัวไม่มีโอกาสอย่างเรา จงอย่าประมาท รีบสร้างบารมีให้แก่ตนด้วยการทำดี ทั้งชั้นต้น ชั้นกลาง และชั้นสูง อย่าปล่อยให้เวลาเสียไปโดยเปล่าปราศจากประโยชน์เลย
ฉะนั้น ควรจะทำตนให้เข้าถึงพุทธธรรมเสียแต่วันนี้ ขอฝาก ภาษิตว่า "เที่ยวทางเวิ้งเหิงนานมันสิค่ำ เมานำต่าบักหว้ามันสิช้าค่ำทาง.."

#พระธรรมคำสอน
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท) วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี (พ.ศ.๒๔๖๑-๒๕๓๕)






"..การปฏิบัติธรรม เป็นการทำตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ทรงตรัสสอนเรื่องกาย วาจา จิต มิได้สอนเรื่องอื่น ทรงสอนให้ปฎิบัติฝึกหัดจิตใจ ให้เอาจิตพิจารณากาย เรียกว่า กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน หัดสติให้มากในการค้นคว้า เรียกว่า ธัมมวิจยะ พิจารณาให้พอทีเดียว เมื่อพิจารณาพอจนเป็นสติสัมโพชฌงค์ จิตจึงจะเป็นสมาธิรวมลงเอง การประกอบความพากเพียรทำจิตให้ยิ่ง เป็นการปฏิบัติตามคำสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า
#ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน
• ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน
#ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู
#ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร
(พ.ศ. ๒๔๑๓-๒๔๙๒)