นวรัตน์ดอทคอม

จะปีใหม่ ปีเก่าก็ให้อยู่อย่างมีสติ รักษาศีล ภาวนา อย่าไปตื่นกับวัน เวลามันให้มาก มันเป็นเรื่องทางโลก ทางธรรมมีแต่เกิด แก่ เจ็บตาย ถ้าจะให้มันดีปีใหม่ ก็ให้ปรับปรุงตัวเองเสียใหม่ แก้ไขตัวเองเสียใหม่ คนที่ไม่เคยรักษาศีล ก็ให้รักษาศีล คนที่ไม่เคยภาวนาก็ให้ภาวนา รักษาใจตัวเอง ดูใจตัวเอง ให้อยู่ในความสงบ พิจารณาดูใจตัวเอง อย่าไปหลงกับวัน กับเวลา วันไหนก็ดี ถ้าเราประพฤติปฏิบัติดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องปีใหม่ ปีเก่าอะไรหรอก

ปีใหม่หยุดหลายวันก็ให้ดูแลพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ผู้มีพระคุณที่ท่านเลี้ยงดูเรามา เงินทองก็ให้ท่านได้ใช้ ทำบุญให้ทำกับพ่อแม่ ปู่ย่า ตายายเสียก่อน แล้วถึงมาทำกับวัด อย่าเป็นเหมือนบางคนที่มาทำบุญหวังแต่ผล มานั่งสวดมนต์ข้ามปีกลับบ้านไปทำแต่ความชั่ว ดื่มเหล้า เมาสุรา สร้างแต่ความเดือดร้อนแบบนี้มันจะดีมั๊ยละ การทำความดี ต้องทำให้เป็นกิจวัตร ทำให้เป็นนิสัยมันถึงจะดี ถ้าเราประพฤติปฏิบัติดีแล้ว ไม่ต้องนั่งสวดมนต์ข้ามปี ข้ามชาติมันก็ดีแล้ว

โอวาทธรรม
หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ
วัดถ้ำพวง อ.ส่องดาว จ.สกลนคร






"..ตัวรักษาดีแล้ว ได้ชื่อว่าเป็นผู้แต่งความสุขให้ตน นั่นแหละเรียกว่าตนมีที่พึ่ง ปัจจุบันก็ไม่มีความเดือดร้อน แต่งทรัพย์สมบัติให้ตน สมบัติภายนอกมากมาย ไม่มีความยากจน ตบแต่งมนุษย์สมบัติให้ตน สมบัติภายนอกมากมาย ไม่มีความยากจน ตบแต่งมนุษย์สมบัติให้ตน ตบแต่งสวรรค์สมบัติให้ตน ตบแต่งเอาเองรักษากาย วาจา ใจ ของตนให้บริสุทธิ์ ไม่แตะไม่ต้องสิ่งอันหยาบช้าเลวทราม ศีลห้าก็เป็นมนุษย์สมบัติ เป็นสวรรค์สมบัติ ศีลแปดก็ดีเป็นมนุษย์และสวรรค์สมบัติด้วย ก็ใครเล่าแต่งเอาให้ ก็เรานั่นแหละแต่งเอาเอง ใครจะทำให้เราได้ พระพุทธเจ้าเป็นแต่ผู้สอนมันก็แม่นเรานั่นแหละ ครั้นทำบ่ดีก็แม่นเรา เพราะเหตุนั้นให้รักษาให้มันดี ที่ไม่ดีอย่าไปทำ พวกเรานี่มันสับสนปนกันนี่ทั้งดีทั้งชั่ว มันจึงสุขก็ได้ ทุกข์ก็ได้ เอาอยู่อย่างนั้นแหละ ได้รับทั้งสุข ได้รับทั้งโทษ เพราะสับสนปนกัน.."

อนาลโยวาท
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
(พ.ศ.๒๔๓๑-๒๕๒๖)





"..ฉะนั้นการทำบุญให้ทานจึงเป็นกิจสำคัญมากเหนือสิ่งอื่นใด สำหรับผู้หวังพึ่งตัวเองทั้งปัจจุบันและอนาคตที่ยังท่องเที่ยวอยู่ในสงสาร เพราะสัตว์ที่มีกรรมทั่วไตรโลกธาตุต้องเป็นผู้รับผิดชอบตัวเองด้วยกัน ไม่มีใครจะคอยรับผิดชอบใคร ทั้งการเกิดในกำเนิดดีชั่วต่าง ๆ ตลอดการเสวยคือสุขหรือทุกข์หนักเบามากน้อย ต้องเป็นผู้เสวยกรรมของตัวทำไว้ทั้งสิ้น ไม่มีใครทำไว้เพื่อใคร ต่างทำไว้เพื่อตัว แม้ไม่มีเจตนาว่าทำไว้เพื่อตัวเองก็ตาม แต่ความจริงก็เป็นกฎตายตัวมาดั้งเดิมอย่างนั้น.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)