"ชีวิตของพวกเรานักบวชก็อยู่กับชาวบ้าน เขาให้ชีวิตของเราทุกวัน ข้าวน้ำโภชนาหาร ที่เขาใส่บาตรให้เรามาจากหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินทั้งนั้นแหละ การทำความเพียรนี้ก็เพื่อ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เขา ใช้หนี้บุญคุณเขา ตอบแทนคุณของเขา ทุกข์ก็ยอมทุกข์ ถ้าเราไม่ยอมทุกข์ จะเอาแต่ความสุข มันจะเป็นหนี้บุญคุณเขานะ"
โอวาทธรรม #หลวงปู่อว้าน เขมโก วัดป่านาคนิมิตต์
ความชั่วทั้งหลาย ถ้ากายกับใจของเราไม่สร้างขึ้นมา ใครจะสร้าง นี่แหละเจ้ากรรมนายเวรละไม่ใช่อื่นไกลนะ
ถ้ากายกับใจไม่พากันละ ใครจะละ อย่างนี้นา สร้างความดีนั้น ไม่ใช่กายกับใจสร้าง ใครจะสร้าง สร้างขึ้นมาแล้ว ถ้าไม่ใช่กายกับใจเป็นผู้รับแล้วใครจะมารับ นั่นไม่ใช่อื่นไกลนะ ผลที่สุดแล้ว เรื่องคุณงามความดี เรื่องบุญกุศลแล้ว ไม่นอกเหนือจากกายกับใจของเรา จะสร้างน้ำทําบุญอะไรก็ช่างเถอะ ไม่นอกเหนือกายกับใจของเราหรอด มันอยู่ที่กายกับใจของเรา
ฉะนั้น พูดถึงคําสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว ไม่มีใครสอนได้หรอก ใจของเรามันต้องสอนมันเอง ให้ครูบาอาจารย์ที่ไหนสอนก็แค่นั้นแหละ
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท) "ทางแห่งความสุข"
การทำงาน ถึงแม้ว่างานนั้นเป็นสัมมาอาชีพหรือเป็นงานที่เป็นบุญเป็นกุศล ถึงแม้ว่าเราทำงานด้วยความขยันขันแข็งและความซื่อสัตย์สุจริตก็ตาม เราจำเป็นต้องรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเองอยู่เสมอจึงจะปลอดภัย
สำหรับผู้ไม่ภาวนา กิเลสต่างๆ แทรกซึมเข้ามาในจิตใจเราทีละเล็กทีละน้อยโดยไม่รู้สึกตัว เจตนาที่ดีเสื่อมได้ ถ้าเราไม่รู้จักรักษาเอาไว้
ความอยากได้อยากมีอยากเป็นก็พร้อมที่จะเกิดขึ้นอยู่เสมอ ความยึดติดในความคิดเห็น ความอิจฉาพยาบาท ความหลงอำนาจ ความเซ็ง ความเบื่อหน่าย เกิดขึ้นได้ทุกเวลานาที การปฏิบัติธรรมไม่ได้อยู่ที่วัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรม กิเลสเกิดตรงไหนนั่นแหละที่เราต้องปฏิบัติ การชนะกิเลสที่เกิดขึ้นในระหว่างการทำงาน นี้คือการปฏิบัติอย่างอุกฤษฏ์ของผู้ครองเรือน
พระอาจารย์ชยสาโร
|