ความพ้นทุกข์

[รสมน]

#ทําอย่างไรจึงจะไม่เป็นทุกข์ คิดอย่างนั้น จะปฏิบัติที่ไหนกัน จึงปฏิบัติให้มันหลง ไปแก้ความจริงมัน ในเรื่องอย่างนี้ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว ท่านผู้รู้ทั้งหลายเห็นว่ามันไม่มีอะไร เกิดมาแล้วต้องมีโรคอย่างนี้

แต่ว่าพระพุทธเจ้าก็ดี อริยสาวกของท่านก็ดี #ถ้าเจ็บถ้าไข้มาเป็นธรรมดา ท่านก็รักษา ฉันยาเป็นธรรมดา เท่านั้นแหละ มันเป็นเรื่องแก้ธาตุ #แต่ความเป็นจริงท่านไม่ได้ถือมั่น ถือลาง ถือขลังยึดมั่นจนเกินไปหรอก #ท่านก็รักษามันด้วยความเห็นชอบ ไม่ใช่รักษาด้วยความหลง มันหายก็หาย ไม่หายก็ไม่หายเป็นอย่างนั้น

#พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)






"..เวลานั่งสมาธิ อย่านึกว่าเรามานั่งที่ศาลานี้ ให้นึกว่าเรานั่งอยู่ในป่าลึกคนเดียว ตัดปลิโพธกังวล ไม่คิดถึงหมู่คณะและใครทั้งหมด

เรื่องดี ชั่ว มี จน ก็ไม่ต้องคิด คิดแต่เรื่องในกายของตัวเอง และตั้งสติสูดลมหายใจของตนอย่างเดียว

หรือมิฉะนั้นก็ให้คิดว่าเวลานี้เรากำลังนั่งอยู่เฉพาะพักตร์พระพุทธเจ้า เราจะต้องระวังตัวระวังมารยาทของเราให้ดี ไม่ทำกิริยาลุกลิกลุกลน หรือแกะโน่น เก่านี่ กายก็ตรง ใจก็ตั้งเที่ยงเฉพาะพระองค์ หรือ "พุทโธ" อย่างเดียว มีสติทุกลมหายใจเข้าออก ไม่วอกแวกไปไหน.."

#เทศนาธรรมคำสอน
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร) วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
(พ.ศ.๒๔๔๙-๒๕๐๔)







"..คิดให้เห็นชัดในขณะนั้นว่า เมื่อตายแล้วตนจะมีสภาพอย่างไร ร่างที่เคยเคลื่อนไหวได้ก็จะหยุดนิ่ง อย่าว่าแต่จะลุกขึ้นไปเก็บรวบรวมเงินทองข้าวของที่อุตส่าห์สะสมไว้เพื่อนำไปด้วยเลย จะเขยิบให้พ้นแดดพ้นมดสักนิ้วสักคืบก็ทำไม่ได้

สามี ภริยา มารดา บิดา บุตรธิดา ญาติสนิท มิตรสหาย ทั้งหลาย ที่เคยรักห่วงใยกันนักหนา ก็ไม่มีใครมาอยู่ด้วยเลยแม้สักคน

อย่าว่าแต่จะเข้าไปนั่งไปนอนในโลงศพด้วยเลย แม้แต่จะนั่งเฝ้าอยู่ข้างโลงทั้งวันทั้งคืนก็ยังไม่มีใครยอม

เมื่อความตายมาถึง ไม่มีผู้ใดจะสามารถถนอมรักษาหวงแหนทะนุบำรุงร่างกายของตนไว้ได้ แม้สมบัติพัสถานที่แสวงหาไว้ระหว่างมีชีวิตจนเต็มสติปัญญาความสามารถ ด้วยเล่ห์ด้วยกลก็ตาม เพื่อใช้ทะนุถนอมรักษาเชิดชูบำรุงร่างของตน ก็ติดกับร่างไปไม่ได้เลย

เป็นจริงดังพุทธศาสนสุภาษิตว่า
"ทรัพย์สักนิดก็ติดตามคนตายไปไม่ได้.."

พระนิพนธ์ "สมเด็จพระญาณสังวร"





"..ท่านผู้ไม่หวังมาเกิดอีก ต้องประมวลโลกทั้งสามภพลงในไตรลักษณ์ที่หมุนไปด้วย อนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตา ตามขั้นหยาบละเอียดของภพชาตินั้น ๆ ด้วยปัญญาจนปราศจากความสงสัย อุปาทานที่ว่ายึด ๆ ชนิดแกะไม่ออกนั้น จะถอนตัวออกมาอย่างรวดเร็วจนมองไม่ทันนั่นแล ขอแต่ปัญญาเครื่องตัดสิ่งกดถ่วงให้คมกล้าเถอะ ไม่มีอะไรจะเป็นเครื่องมือแก้กิเลสทุกประเภทอย่างทันสมัยเหมือนสติปัญญาเลยในสามภพนี้.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)







“บ่ว่าสิธรรมอันได กะเป็นธรรมของพระพุทธเจ้า ที่เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ คือกันเบิ๊ด ว่าแต่ไทเฮาพากันปฎิบัติเอา”

~อนุตตโรวาท~
#หลวงพ่อโสภา (จ่อย) อนุตตโร วัดป่าค้อใหญ่ จ.สกลนคร






#ถ้าทำบุญทุกวันรับรองได้ว่าตายไปไม่ต้องมารอรับส่วนบุญของผู้อื่น

ผู้ที่มารอรับส่วนบุญนี้เป็นพวกที่ทำบุญน้อย หรือไม่ทำเลย บางพวกก็ไม่ยอมทำบุญเลย วันเกิดก็ไม่ทำ วันพระ วันปีใหม่ก็ไม่ทำ วันอะไรก็ไม่ทำทั้งนั้น เอาเงินไปกินไปดื่มไปเที่ยว ไปเล่นกันดีกว่า สนุกกว่า สบายกว่า พวกนี้แหละ เป็นพวกที่จะต้องมาคอยรับส่วนบุญ...

โอวาทธรรม
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
วันที่ ๒ มกราคม พ.ศ.๒๕๖๐







ความเป็นจริง หลักธรรมะท่านสอนให้พวกเราทั้งหลาย #ปฏิบัติเพื่อเห็นอัตตา คือ #เห็นตัวตนนี้ว่ามันเป็นของว่าง #ไม่ใช่เป็นของมีตัวมีตน #เป็นของว่างจากตัวตน แต่เราก็มาเรียนกันให้มันเป็นตัวเป็นตน ก็เลยไม่อยากจะให้มันทุกข์ #ไม่อยากจะให้มันลําบาก อยากจะให้มันสะดวก อยากจะให้พ้นทุกข์

ถ้ามีตัวมีตนมันจะพ้นทุกข์เมื่อไร ดูซิ อย่างเรามีของชิ้นหนึ่งที่มีราคามาก เมื่อเราได้รับมาเป็นของเราแล้ว เปลี่ยนเสีย จิตใจเปลี่ยนแล้ว ต้องหาที่วางมัน จะเอาไว้ตรงไหนดีหนอ เอาไว้ตรงนั้นขโมยมันจะย่องเอาไปกระมัง คิดจนเลิกคิดแล้ว หาที่ซ่อนของนะ #แล้วจิตมันเปลี่ยนเมื่อไร #มันเปลี่ยนเมื่อเราได้วัตถุอันนี้เอง ทุกข์แล้ว เอาไว้ตรงนี้ก็ไม่ค่อยสบายใจ เอาไว้ตรงนั้นก็ไม่ค่อยสบายใจ เลยวุ่นกันจนหมดล่ะ

#พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)