บุญบารมี

[รสมน]

"..ศาสนาคือคำสั่งสอนของท่านผู้ฉลาด ท่านสอนคนเพื่อให้เกิดความฉลาดทุกแง่ทุกมุม ซึ่งพอจะพิจารณาตามท่านได้ แต่เราอย่าฟังเพื่อความโง่ อยู่ด้วยความโง่ กินดื่มทำพูดด้วยความโง่ คำว่าโง่ไม่ใช่ของดี คนโง่ก็ไม่ดี สัตว์โง่ก็ไม่ดี เด็กโง่ ผู้ใหญ่โง่ มิใช่ของดีทั้งนั้น เราโง่จะให้ใครเขาชมว่าดี จึงไม่ควรทำความสนิทติดจมอยู่กับความโง่โดยไม่ใช้ความพิจารณาไตร่ตรอง ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์โดยประการทั้งปวง จึงไม่ควรแก่สมณะซึ่งเป็นเพศที่ใคร่ครวญไตร่ตรอง.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร
(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒) ที่มาประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน







#ปุพเพกตปุญญตา
"..บุคคลทุกคนซึ่งได้เกิดมาเป็นมนุษย์ประกอบด้วยความสุขของมนุษย์ น้อยหรือมากและได้พบพุทธศาสนาอันแสดงสัจจะธรรมธรรมะที่เป็นสัจจะคือความจริง
จงทำให้ได้ทราบข้อปฏิบัติต่าง ๆ สำหรับที่จะได้เพิ่มพูนบารมีคือความดี อันได้กระทำไว้แล้ว
ซึ่งเรียกว่า "ปุพเพกตปุญญตา"
ความเป็นผู้มีบุญอันได้กระทำไว้แล้วในกาลก่อนมาอุปถัมภ์
ตั้งต้นแต่ให้บังเกิดเป็นมนุษย์ และให้เจริญมาตามควรแก่ฐานะนั้น ๆโดยลำดับจนถึงปัจจุบันของทุกคน

อันความดีที่เป็นบารมีนี้ก็ตรงกับความชั่วที่เป็นอาสวะ อันคำว่าอาสวะและบารมีนี้คู่กัน ดังจะพึงกล่าวเป็นคำไทยง่าย ๆ ว่า

บารมี นั้นคือเก็บดี อาสวะ คือเก็บชั่ว

กรรมที่ทุกคนกระทำอยู่ เป็นกรรมดีก็ตาม
เป็นกรรมชั่วก็ตาม ทางกาย ทางวาจา ทางใจ

เมื่อกระทำแล้วคราวหนึ่ง ๆ กิริยาที่ทำนั้นก็ล่วงไป เสร็จไป แล้วไป
แต่ว่ายังเก็บความดีความชั่วอันเนื่องมาจากกรรมที่กระทำนั้นไว้อยู่

ถ้าเป็นส่วนชั่วก็เป็นอาสวะ เก็บชั่วเอาไว้ ถ้าเป็นความดีก็เป็นบารมี คือเก็บดีเอาไว้

หากประกอบกรรมที่ชั่วอยู่บ่อย ๆ ก็เก็บชั่วเอาไว้มาก เพิ่มพูนขึ้น
ถ้ากระทำกรรมที่ดีไว้บ่อย ๆ ไว้มาก ก็เก็บดีเอาไว้มาก ก็เป็นบารมีเพิ่มพูนขึ้น เพราะฉะนั้น อาสวะและบารมีนี้จึงเป็นส่วนที่ยังเหลืออยู่ไม่เสร็จไป ๆ เหมือนดังกิริยาที่กระทำที่เสร็จไปแล้วไปเลิกไป เป็นคราว ๆ

และคำว่าบารมีหรืออาสวะนี้
ที่เป็นเก็บดีหรือเก็บชั่วดังกล่าว ก็เรียกอีกชื่อหนึ่งว่ากรรมได้เหมือนกัน เพราะกิริยานั้นทำคราวหนึ่ง ๆ ก็แล้วไปเสร็จไป เลิกไป แต่ว่ากรรมที่เป็นส่วนดีส่วนชั่วนั้น ยังติดอยู่ยังเหลืออยู่

เพราะฉะนั้นจึงได้มีพระพุทธภาษิตแสดงไว้ว่า

สัตว์ที่จะต้องตายถือเอาบาปบุญที่กระทำไว้แล้ว..ไป
อันบาปบุญที่กล่าวนี้ก็หมายถึงกรรมนั้นเอง
กรรมที่เป็นบาปเป็นบุญที่ได้กระทำไว้แล้ว..ไป

เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่ากรรมได้อีกชื่อหนึ่งซึ่งเป็นคำที่เรียกกันทั่ว ๆไป
และอาจจะแยกส่วนดีเป็น บารมี ส่วนชั่วเป็น อาสวะ.."

พระโอวาทธรรมคำสอนของสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพฯ อ้างอิงที่มาของบทความคัดลอกบางตอนจาก "วิมุตติจิต"








#การทำบุญ

ไม่ใช่หนทางพ้นทุกข์โดยตรง
แต่เป็นทาง...ทำให้ทุกข์น้อยลง

การภาวนา นั่นแหละ
เป็นทางที่จะนำทุกข์ให้หมดไป

โอวาทธรรม
#หลวงปู่เทสก์_เทสรังสี






#อะไรที่หลวงตาเทศน์สั่งสอนพี่น้องทั้งหลาย

ให้พากันระลึกยึดไปถึงบ้านถึงเรือน
ไปเป็นมรดกอันล้ำค่าในครัวเรือนของตน
ด้วย " พุทโธ ธัมโม สังโฆ "
ภาวนาทุกคืนนะ ให้ได้ทุกวันๆ
อย่าปล่อยทิ้งเปล่าๆ ไม่เกิดประโยขน์
คนเกิดมาก็เพื่อประโยขน์ อยู่ไม่เกิดประโยขน์
ตายก็ยิ่งขาดทุน ไม่ดีเลยนะ จำเอาไว้ข้อนี้

โอวาทธรรม
#หลวงตามหาบัว_ญาณสัมปันโน






#คนตายได้อะไรไปไหม

ท่านจึงเอาน้ำ มาเทใส่มือให้ นี่เป็นปริศนาธรรมที่ควรนำมาคิด
ส่วนทรัพย์สมบัติ ข้าวของ เงินทอง ลูกหลาน ญาติมิตร สามีภรรยา มันทิ้งไปหมดเอาไปไม่ได้
มันเป็นสมบัติโลก

สมบัตินิพพาน คือ คุณงามความดีที่เราได้สร้างเอาไว้ ทำเอาไว้ ประพฤติปฏิบัติเอาไว้แล้ว
เก็บไว้ที่จิตใจของเรา ถ้ามีภพมีชาติหมุนเวียน เปลี่ยนแปลงอยู่เช่นนี้ พวกเราก็จะอาศัยบุญบารมี
คุณงามความดีที่ทำไว้แล้วนี่แหละเป็นที่พึ่ง...

โอวาทธรรม
#หลวงปู่คำบ่อ_ฐิตปัญโญ
วัดใหม่บ้านตาล
ตำบลโคกสี อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร
#ที่มา หนังสือ คติธรรมสอนใจ







#การเป็นพุทธบริษัทที่ถูกต้อง (๓)

สมัยนี้ก็ชอบจะเป็นอย่างนั้น
เมื่อมีความรู้มาแล้วก็ตั้งอกตั้งใจว่า
จะไปสอนคนอื่นเขาเท่านั้น ส่วนตัวเองไม่ต้อง
สอนคนอื่นตะพึดไป
ใครๆ ทุกคนก็ย่อมเป็นอย่างนั้น

ดังนั้นความรู้มันจึงอยู่กับใบลาน
อยู่กับตัวหนังสือ
เรียกว่าศีลธรรมที่อยู่ในตัวหนังสือ
ไม่เอาตั้งไว้ในใจ
ถ้าหากว่าความรู้ทั้งหลาย
มันตั้งอยู่ในใจของเจ้าของนั้น
ความสงบเรียบร้อยก็จะเกิดขึ้น
แต่ทุกวันนี้มันมีแต่ความเดือดร้อยกระวนกระวาย
หาสาเหตุต้นปลายมันไม่พบ

ธรรมที่เราศึกษาในด้านศานานี่เป็นของง่ายๆ
แต่ว่าเป็นของปฏิบัติยาก
เฉพาะกับคนที่ยังไม่เชื่อ คนที่ยังงมงาย
เช่นโลกของเราทุกวันนี้
ทำไมมันเดือดร้อน ทำไมมันวุ่นวาย
มันขาดอะไรไหม?

โอวาทธรรม
พระโพธิญาณเถร
(#หลวงพ่อชา_สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี

ที่มา หนังสืออุปลมณี
หน้า ๔๖๐ โอวาท(บรรยายธรรมวันพระ)






#อภัยทาน

ก็รู้จักให้อภัย เสียสละบ้าง
สละอารมณ์เน่าออกจากใจของตนเอง
ไม่ใช่ว่า กูไม่ยอม กูไม่ยอม เขาว่ากู เขาว่ากู
มึงทำกับกูอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น
น่าจะเป็นอย่างนี้ นั่นมันเอา มันพร่องนะ
ถ้าให้นี้ก็คือ เออ...ช่างหัวมัน เป็นเช่นนั้นเอง
ว่าไปทำนองนั้น คิดไปทำนองนั้น เรียกว่าให้
ใจที่คิดจะให้นี้มันสุขมากๆ เลยนะ
มันไม่เหมือนใจที่คิดจะเอาหรอก สัมผัสดูซิ
ลองดูสิ คิดจะให้นี่ โอ้...มันสุข มันมีความอิ่ม
ล้นไปเลย ไม่ใช่ว่า กูไม่ยอม กูไม่ยอม
อารมณ์เน่าเสียสละบ้าง สละออกไป
ให้อภัยไป...

โอวาทธรรม
#หลวงพ่อคำเขียน_สุวัณโณ
#ที่มา หนังสือ เพชรแห่งธรรม