จะเรียกว่าเป็นธรรมเนียมปฏิบัติหรือเป็นความยึดติดก็คงไม่ผิด ที่บรรดาผู้ที่เช่าวัตถุมงคลจากทางวัดสะแกไปแล้ว ก็มักต้องนำมาให้หลวงปู่ช่วยประสิทธิพระอีกครั้ง คล้ายกับว่าเป็นการตีตราการันตี หรือถือเป็นการอธิษฐานให้เป็นพระเครื่องเฉพาะสำหรับผู้เช่าคนนั้น ๆ
ในบรรดาผู้ที่นำมาพระเครื่องมาให้หลวงปู่ท่านประสิทธินั้น ก็มีเด็กนักศึกษาหญิงตัวน้อย ๆ คนหนึ่ง ซึ่งตัดสินใจ รวบรวมความกล้า ขอทำเลียนแบบคนอื่น ๆ โดยการนำพระไปให้หลวงปู่ประสิทธิบ้าง หลวงปู่ท่านประสิทธิพระให้เสร็จแล้ว ก็หันมามองหน้าเด็กน้อยคนนั้น แล้วพูดยิ้ม ๆ ด้วยเมตตาว่า
“ข้าให้ตัวสำเร็จแก”นับจากนั้นมา ก็ไม่รู้เป็นอย่างไร เวลาที่เธอนึกถึงใบหน้าหลวงปู่คราใด น้ำตาเป็นต้องไหลเอ่อออกมาทุกครั้ง ยิ่งระลึกถึงท่านในขณะปฏิบัติสมาธิภาวนาด้วยแล้ว เป็นได้ร้องไห้โฮออกมาทุกที ตัวสำเร็จที่หลวงปู่ท่านมอบให้ยังคงเป็นปริศนาธรรมที่รอคำตอบ และแน่นอนว่า คำตอบนั้นคงต้องได้มาด้วยการปฏิบัติธรรมให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปนั่นเอง