เป็นเรื่องปรกติธรรมดาที่หลาย ๆ คนจะเข้ามาเริ่มสนใจและมีศรัทธาในหลวงปู่ครูบาอาจารย์ทั้งหลายจากเรื่องราวปาฏิหาริย์ หรือวัตถุมงคล
แต่สิ่งที่อาศัยก็คือสิ่งอาศัย มิใช่เป้าหมาย เหมือนเป็นบันไดให้เราก้าวไปสู่สิ่งที่สูงกว่า มิเช่นนั้นบันไดนั้นก็จะกลับเป็นตัวอุปสรรคเสียเอง
จะมีใครคิดพิจารณาบ้างว่าคนที่มีฤทธิ์ในยุคปัจจุบัน มีใครที่เหาะได้อย่างพระเทวทัตผู้สำเร็จอภิญญา ๕ กระทั่งพระเจ้าอชาตศัตรูมีศรัทธายอมเชื่อฟังให้ไปทำปิตุฆาต ฆ่าได้แม้กระทั่งพ่อบังเกิดเกล้า ดูเอาเถิดมีฤทธิ์มากมายถึงเพียงนั้นก็ยังเหาะไม่พ้นนรกเลย
เคยมีครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวไว้น่าประทับใจว่า
"อาตมาไม่เห็นว่าผู้ที่เหาะเหินเดินอากาศได้ จะวิเศษไปกว่าคนธรรมดาผู้เดินดินอย่างมีสติ"ใครที่ไป "เอาดี" จากหลวงปู่ในช่วงที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ย่อมจะรับทราบได้ในข้อนี้ ไม่ว่าจะชอบพระเครื่องมากเพียงใด หลวงปู่ก็จะปรับเข้าหาการปฏิบัติธรรมทั้งสิ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการหาพระเก่าพระแท้ในตัวเอง เว้นแต่ผู้นั้นจะมิอาจรับเพราะยังเป็นภาชนะที่ยังไม่พร้อมรับ
มาในสมัยที่หลวงปู่ละสังขารแล้ว ใครจะมาบอกกล่าวเล่าขานได้เล่า ได้แต่บันทึกไว้เป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่มีนัยสำคัญที่ไม่เล็ก เพื่อว่าผู้มาภายหลังจะได้ทราบปฏิปทาของหลวงปู่ผู้เป็นพระนักปฏิบัติ ผู้ที่มิได้ยินดีกับคำว่า "เกจิ" แต่ผู้ไม่ทราบอาจยัดเยียดคำว่า"เกจิ" แก่ท่านโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ขอจบข้อเขียนสำหรับปีนี้เพียงเท่านี้ครับ
อนุโมทนากับทุกท่านที่มีศรัทธาในองค์หลวงปู่
ขอความพากเพียรในการปฏิบัติธรรมของท่านจงบรรลุผลอย่างที่หลวงปู่เคยให้ไว้ที่ว่า
"ขอให้พบแต่ความสุขและความดีตลอดไป"-----------------------------------------------------------------
บทความจากพี่พรสิทธิ์