ป้าสะอิ้ง

[เด็กลึกลับ]

ป้าสะอิ้งเป็นโยมอีกท่านหนึ่งที่ใกล้ชิดหลวงปู่ เป็นศิษย์รุ่นแรก ๆ ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้ ๆ วัดสะแก แม้ว่าป้าจะได้ละสังขารไปแล้ว แต่เรื่องราวอันเกี่ยวข้องกับกรรมและวิบากกรรมรวมทั้งเรื่องราวที่เกี่ยวโยงกับหลวงปู่ ก็ถือว่าให้คติแง่คิดที่เป็นประโยชน์ไม่น้อย

ป้าสะอิ้งเคยเล่าให้ข้าพเจ้า*ฟังด้วยดวงตาเศร้า ๆ ว่ามันเป็นเวรกรรมที่ทำให้แกต้องเกิดมาเป็นลูกชาวนายากจน ต้องหาอยู่หากินบนปาณาติบาต ฆ่าปูฆ่าปลาอยู่เป็นประจำ บ่อยครั้งก็มิได้ฆ่ามันเพราะความจำเป็นอะไร หากแต่เป็นเรื่องของความคะนองกาย เช่น ชอบเอาเหล็กแหลม ๆ ทิ่มใส่หลังปู ฯลฯ แต่ที่หนักหนาจนทำให้แกหลังค่อม และต้องไปขอให้หลวงปู่ช่วยแผ่เมตตา ก็คือ เหตุการณ์ที่แกขว้างมีดพล้าใส่หลังวัวตัวหนึ่งด้วยความโมโห จนทำให้วัวผู้น่าสงสารตัวนั้น เกิดเป็นแผลอักเสบ ทุกข์ทรมานและตายไปในที่สุด

ป้าสะอิ้งเล่าว่า จากนั้นมาป้าก็มีการหลังค่อมมากขึ้น ๆ กระทั่งได้มารู้จักนั่งปฏิบัติกรรมฐานกับหลวงปู่ จึงได้เชื่อเรื่องเวรกรรม เพราะป้านั่งสมาธิทีไร เป็นต้องเห็นดวงตาแดงก่ำจ้องมองอย่างผูกอาฆาตของเจ้าวัวตัวนั้นอยู่ร่ำไป จนทำให้ป้าแทบจะไม่กล้านั่งสมาธิ แม้จะตั้งจิตอุทิศส่วนกุศลเท่าไร ๆ มันก็ไม่ยอมรับ

ป้าสะอิ้งได้เล่าเรื่องนี้ถวายหลวงปู่ หลวงปู่ก็ให้นั่งสมาธิต่อหน้าท่าน เรียกเจ้ากรรมนายเวรของป้ามารับบุญ ป้าเล่าต่อไปว่า แม้กระนั้น ครั้งแรก ๆ มันก็ยังไม่ยอมรับบุญจากหลวงปู่เลย ป้าต้องขอบารมีหลวงปู่ท่านช่วยแผ่เมตตาอยู่หลายครั้งทีเดียวกว่ามันจะใจอ่อน ยอมรับบุญ

อุทาหรณ์นี้ เป็นเครื่องเตือนใจคนทั้งหลายว่า บาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อย ไม่ทำเสียเลยดีกว่า

*ศิษย์ของหลวงปู่ดู่ท่านหนึ่ง

[อู๊ด อู๊ด]

อู๊ดก็เคยฆ่าสัตว์ด้วยความคึกคะนองครับ ตอนนี้ก็ได้แต่รอไม่รู้ว่าผลกรรมนั้นจะมาสนองเมื่อใด

[ศิษย์กวง]

อ่านแล้วสะดุ้งเลยอ่ะครับ
คุณเด็กลึกลับ เอาเรื่องดีดี อ่านเข้าใจง่ายๆ
แบบนี้มาลงอีกนะครับ ...แทงใจจริงๆ