ศุกร์ 17 ต.ค. 2008 12:43 pm

- prae1.jpg (42.47 KiB) เปิดดู 1260 ครั้ง
นับเป็นระยะเวลาร่วมปี ที่ภายหลังจากทำบุญและปฏิบัติภาวนากับหลวงปู่ในยามค่ำคืน หลวงปู่มักจะพากรวดน้ำให้กับ
เปรตที่อยู่บริเวณปากทางแยกถนนสายเอเชียที่จะเลี้ยวเข้าวัดสะแก ตรงบริเวณนี้ ได้ยินมาว่าเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง มีคนตายมาแล้วหลายคน ในจำนวนนี้ ข้าพเจ้า*คิดเอาเองว่า คงมีบางคนที่ได้ภพภูมิที่ไม่ดี เช่น เปรต และอสุรกาย เป็นต้น หลวงปู่จึงได้เมตตาให้เรากรวดน้ำให้เสมอ ๆ ท่านว่าเปรตตนนี้ ก้าวเดินเพียง ๓ ก้าวก็ถึงวัดสะแก ข้าพเจ้านึกในใจว่าระยะทางจากปากทางวัดสะแกมาถึงที่วัดอย่างน้อย ๆ ก็ ๓ กม. โอ้โฮ เปรตตัวนี้มันจะสูงขนาดไหนหนอ
ที่สำคัญ เวลาที่หลวงปู่บอกให้พร ซึ่งเป็นเวลาค่ำมืดอยู่นั้น มักทำให้ข้าพเจ้าพร้อมด้วยหมู่คณะต้องขนลุกทุกที เพราะบรรดาสุนัขในวัดที่มีอยู่นับสิบตัว จะพากันหอนรับอย่างพร้อมเพรียงกัน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตีระฆังให้กระเทือนโสตประสาทพวกมันแต่อย่างใดเลย
เรื่องนี้ ทำให้ข้าพเจ้าตระหนักถึงกฎแห่งกรรมที่พระพุทธองค์มาบอกกล่าวให้พวกเราได้รับรู้ และนี่คงเป็นเปรตจำพวกสุดท้ายคือพวกที่มีกรรมเบาบางลงบ้างแล้ว ถึงได้อยู่ในข่ายที่สามารถรับบุญ มิเช่นนั้นแล้ว ท่านก็คงไม่อาจฝืนกฎแห่งกรรมได้ เปรตตนนี้รับบุญจากหลวงปู่อยู่ร่วมปี หลวงปู่จึงมิได้กล่าวถึงมันอีก ก็ได้แต่หวังว่ามันคงหลาบจำในวิบากกรรมครั้งนี้ แล้วจะได้เลือกทำแต่กรรมที่ดี ๆ เน้อ
*ลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงปู่ดู่