ปัจฉิมโอวาทของหลวงปู่

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

luangpoo doo go re1.jpg (29.18 KiB) เปิดดู 1231 ครั้ง

แม้ว่าหลวงปู่ดู่จะมีอาการอาพาธเพียบหนักโดยที่หลายคนไม่ทราบ เพราะท่านพยายามวางตัวเป็นปรกติธรรมดา หลวงปู่จะปฏิเสธการไปพบแพทย์มาโดยตลอด และท่านก็ไม่เคยเดินทางไปรับการรักษาพยาบาลที่โรงพยาบาลเลยแม้วาระสุดท้ายแห่งสังขารของท่านก็ตาม

ในเรื่องนี้ แม้ครูบาอาจารย์ในสายกรรมฐานจำนวนมากก็มีปฏิปทาเช่นนั้น ท่านจะไม่ฝืนสังขาร ที่สำคัญ ท่านพยายามที่จะไม่เป็นภาระรบกวนญาติโยม โดยจะขอใช้วาระสุดท้ายแห่งชีวิตด้วยการเตรียมจิตเงียบ ๆ อยู่ที่กุฏิของท่าน

หลวงปู่ได้กล่าวกับศิษย์ที่มากราบนมัสการท่าน (ซึ่งเป็นคืนสุดท้าย) ให้ทราบด้วยใบหน้าปรกติว่า...

"ไม่มีส่วนใดในร่างกายข้าที่ไม่เจ็บปวดเลย ถ้าเป็นคนอื่นคงเข้าห้องไอซียูไปนานแล้ว"

ท่านยังบอกอีกด้วยว่า "ข้าจะไปแล้วนะ"

สุดท้ายของการสนทนา หลวงปู่ยังได้เมตตาอบรมสั่งสอนซึ่งเป็นเหมือนดั่งปัจฉิมโอวาทว่า

"ถึงอย่างไรก็อย่าได้ทิ้งการปฏิบัติ นักปฏิบัติก็เป็นเหมือนนักมวย เมื่อขึ้นเวทีแล้วก็ต้องชก อย่ามัวแต่ตั้งท่าเงอะ ๆ งะ "

แม้ว่าหลวงปู่ดู่จะละสังขารไปแล้วก็ตาม แต่ด้วยขันติธรรมและจิตใจอันเด็ดเดี่ยวที่ท่านได้กระทำให้ศิษย์ได้เห็นโดยเอาองค์ท่านเองเป็นแบบอย่างนั้น จะเป็นแรงบันดาลใจให้แก่ศิษย์ทั้งหลายได้ตระหนักในคำพูดของท่านที่ว่า

"การจะปฏิบัติให้รู้ธรรม เห็นธรรม ต้องทำจริง ...จะได้ อยู่ที่ทำจริง"

การจัดเตรียมงานศพท่านเป็นไปโดยคณะศิษย์ทั้งฝ่ายสงฆ์และฆราวาส ทุกคนแม้ว่าจะได้ทำใจกันมามากแล้ว และดูเหมือนจะยอมรับถึงความเป็นธรรมดาแห่งสังขาร แต่พอครั้นมีการเคลื่อนศพหลวงปู่ขึ้นสู่เมรุเท่านั้น บรรดาลูกศิษย์จำนวนไม่น้อยต้องพยายามหันหน้าหลบสายตาผู้คน เพราะน้ำตาที่ไหลพรากออกมาอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย หลบกันไปมา ก็หันมาเจอหมู่เพื่อนที่มีอาการอย่างเดียวกัน ทีนี้ จึงร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร

"หลวงปู่ครับ ต่อแต่นี้ไปใครจะเป็นที่พึ่งแก่พวกกระผม พวกกระผมยังไม่ได้ตนเป็นที่พึ่ง ธรรมะของพวกกระผมยังน้อยนักหนา พวกกระผมยังต้องการหลวงปู่ครับ"

...มาบัดนี้ พวกเราทุกคนมิได้รู้สึกว่าหลวงปู่อยู่ห่างจากพวกเราเลย เพราะพวกเราเชื่อมั่นอย่างที่สุดว่า หลวงปู่คอยจะช่วยเหลือสนับสนุนการปฏิบัติของเราแต่ละคน ๆ อยู่ทุกเมื่อ และผลการปฏิบัติของเรา ก็ทำให้เราลึกซึ้งในคำสอนของหลวงปู่มากยิ่งขึ้น และทำให้เรารู้จักหลวงปู่ดีขึ้น พร้อมกับความเคารพรักในองค์หลวงปู่ที่มีมากขึ้น ๆ เป็นลำดับด้วยเช่นกัน