เกร็ดเพชร-เกร็ดธรรม จากเทพศิรินทราสุทธาวาส

อาทิตย์ 20 มิ.ย. 2010 8:55 pm

"...การที่จะเข้าใจพระธรรมได้นั้น จะต้องมีบุญหลังมาด้วย เพราะไม่ใช่ของง่าย..."

"สุขในกามนั้นเหมือนคนเป็นโรคกลาก เมื่อเกาก็รู้สึกว่าได้รับความสุข แต่มีโลหิตและน้ำเหลืองไหลเสมอ พอหยุดเกาก็คันอีก ส่วนความสุขทางธรรมนั้นเหมือนหายจากโรคสนิทแล้ว ไม่มีอาการคันอีกเลย"

"เมื่อเห็นความสุขที่แท้จริงในทางธรรมว่าเป็นความสุขที่ยั่งยืน และไม่เจือด้วยทุกข์แล้ว จะไม่ปรารถนาสุขในโลกที่ระคนด้วยทุกข์อีกเลย"

"คำติเตียนหรือกล่าวภัยต่าง ๆ ความจริงเบายิ่งกว่าลมพัดอีก ลมพัดเมื่อถูกกายยังรู้สึกได้ การติเตียนกล่าวภัยไม่มีสิ่งใดมากระทบกายเลย ถ้าไม่เก็บมาคิดนึกปรุงต่อเติมแล้ว ก็ดับไปในขณะที่เขาว่านั่นเอง จึงไม่ควรหวั่นไหวทั้งคำสรรเสริญและนินทา"

"เมื่อรักษาศีลบริสุทธิ์ดีแล้วก็ไม่ติดอยู่เพียงศีล ปฏิบัติเลื่อนขึ้นถึงสมาธิเพื่อละความโลภ โกรธ หลง และตัณหาทั้งสามไม่ให้มีขึ้นในใจ เมื่อมีความสุขในสมาธิแล้วก็ไม่ติดอยู่เพียงนั้น ต้องเลื่อนขึ้นถึงปัญญา แต่ไม่ติดอยู่ที่ปัญญา ไม่ปรารถนาให้มีปัญญาอยู่เสมอ ธรรมทั้งหลายก็ไม่ติด เพราะธรรมคือไตรสิกขา เป็นสังขารทั้งนั้น จึงต้องมีความแปรปรวนแล้วแตกดับไปตามธรรมดา"