ความหวังขององค์หลวงตา"..มาบวชทีแรกก็อยากไป
สวรรค์ ว่างั้นนะ บวชไปอ่านธรรมวินัยไป อยากไปสวรรค์ชั้นนั้น..ชั้นนั้น ความสุขยิ่งกว่ากันเป็นอย่างนั้น มีอายุยืนนาน ท่านบอกไว้ในสวรรค์..ยืนนาน จากนั้นก็
พรหมโลก แม้ชั้นต่ำของพรหมโลกยังสูงกว่าสวรรค์ซะอีก ทีนี้อยากไปพรหมโลก เอานะ.. นี่พูดออกมาถอดออกมาในหัวใจที่มันริเริ่มคิด เบื้องต้นตั้งแต่เข้าไปบวชนะ
ทีนี้พอถึงชั้นพรหม..พรหมโลก พรหมโลกนี่ก็มีอายุยืนนานยิ่งกว่าสวรรค์ 6 ชั้นขึ้นไปอีก แม้ชั้นต่ำของพรหมโลกก็สูงกว่านี้ ก็คิดอยากไปพรหมโลก.. 7หมื่นปี8หมื่นปี9หมื่นปีทิพย์ ไม่ใช่ปีเรานะ สูงขึ้น..สูงขึ้น แล้วก็ถึงจะเคลื่อนย้าย เคลื่อนย้าย.. นี่อันหนึ่งมันมาสะดุดใจ แล้วท่านก็บอก
นิพพาน นิพพานไม่มีอะไรบกพร่องเลย สมบูรณ์พูนผล เมื่อใครถึงนิพพานแล้ว เรียกว่า
หมดทุกข์ถึงบรมสุข จิตมันก็หมุนเข้าไปหานิพพาน
แล้วอยู่นี้มันยังกลับมาอีก กี่ปีกี่เดือนจะกลับมา ไปนิพพานไม่กลับดีกว่า.. นี่ นี่แหละมันหมุนจิตนะ หมุนไปทางธรรม จากนั้นก็ได้ศึกษาไปปฏิบัติไป จนกระทั่งเข้าถึงจุดที่มุ่งไปนิพพานอย่างเดียว อย่างอื่นไม่ไป นิพพานก็คือ
อรหันต์เท่านั้นที่จะถึงนิพพานได้ "