สมาธิตกแต่ง กับ สมาธิธรรมชาติ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

สมาธิที่ตกแต่งเอามันจะแก้ปัญหาจิตไม่ได้ แต่มันก็สามารถมีภูมิรู้เหมือนกัน แต่มันแก้ปัญหาไม่ได้ แต่ถ้าสมาธิตามธรรมชาติ มันรู้เห็นตามธรรมชาติของมันนี่ มันจะแก้ปัญหาตัวของมันเองได้

หลวงพ่อได้นิมิตที่เคยเป็นมา นั่น อันนั้นแหละทำให้วัณโรคมันหายอย่างกับปลิดทิ้ง เพราะฉะนั้นเรามีความรู้ความเข้าใจสมาธิตามธรรมชาติของมันจริง ๆ แล้ว ใครจะมาพูดอะไร อย่างไร ๆ มันไม่เขวไม่หวั่นไหว แต่มันจะไม่ตำหนิ

ไปนั่งฟังพระเขาคุยกันอยู่ที่วัดพระอาจารย์วัน(วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม อ.ส่องดาว จ.สกลนคร) ไปเยี่ยมพระอาจารย์วัน พระระดับลูกศิษย์เขาคุยกัน กรรมฐานอันนั้นเป็นอย่างนั้น กรรมฐานอันนี้เป็นอย่างนี้ ในฐานะที่ท่านวันเป็นผู้อาวุโสเราก็นิ่งเฉยเงียบ พอท่านอาจารย์วันพูด "อย่าไปว่าเขา ทัศนะของเขาเป็นอย่างนั้น ความเห็นของเขาเป็นอย่างนั้น อย่าไปว่าเขา"

พอหลังจากนั้นมาพวกพระที่ถูกทักนี่เขาจะได้ผลอะไรหรือเปล่า แต่ว่าเรานี่ได้ผลอย่างมหาศาล พอหลังจากนั้นใครว่าอะไร ๆ ๆ เราฟังได้หมด แล้วก็มาได้ความว่า โสตาปันนะ ผู้เป็นพระโสดาบันคือ ผู้ยอมรับฟัง ปันนะ แปลว่า ถึง โสตา แปลว่า การฟัง ผู้ถึงซึ่งการฟัง ใครพูดผิดพูดถูก พูดดีพูดชั่ว ฉันฟังได้หมดทุกอย่าง แต่ว่าเมื่อฉันจะเอา จิตของฉันจะเลือกเฟ้นเองว่าอะไรควรไม่ควร อันนี้คือลักษณะของพระโสดาบัน พอหลังจากนั้นมาถ้าเห็นใครมาคุยกันอวดเรื่องภูมิจิตภูมิใจเราได้สมาธิขั้นนั้น ญาณขั้นนี้ อะไรทำนองนี้ ยิ่งฟังสนุก แล้วมันจะไม่ยอมขัดแย้งใครเลย

papa re1.jpg (10.89 KiB) เปิดดู 1153 ครั้ง

พระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)
วัดป่าสาลวัน ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครราชสีมา

[อู๊ด อู๊ด]

ได้ความรู้ประดับขมองอีกแร้ววว

ขอบคุณครั่บ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

เขาไม่ได้ให้เอาไว้ "ประดับ" ครั่บ เขาให้เอาไว้ "ทำ" ครั่บ

[อู๊ด อู๊ด]

แปร่ววว

[จิ้งจก]

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ ครับ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ด้วยความยินดีครับ

[จิ้งจก]

ผมสงสัยว่า สมาธิตกแต่งนี้เปรียบได้คล้ายกับพวกที่ได้เข้าใกล้ขณิกสมาธิ หรือไม่ก็เฉียดขณิกสมาธิแล้วเอามาเป็นตุเป็นตะหรือไม่ วานท่านอาจารย์รณธรรมมาช่วยไขข้อข้องใจด้วยครับ

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

ถ้าให้เรียนอย่างตรงไปตรงมา

สมาธิธรรมชาติ ก็คือ ทำสมาธิไปเรื่อย ๆ แบบโง่ ๆ ไม่ต้องอ่านมากรู้มากครับ ทำจนกว่าจะเกิดผลเองเป็นเองในจิตในใจ

สมาธิตกแต่ง ก็คือ สมาธิโม้นั่นแหละครับ

หลักการตัดสินง่าย ๆ ก็คือคนที่ได้สมาธิจริงจะไม่ค่อยอยากพูดถึง เอ่ยถึงการปฏิบัติของตนเองให้ใครต่อใครฟัง นอกจากครูบาอาจารย์ของตน

ส่วนคนที่ไม่ได้สมาธิจริงหรือเรียกอีกชื่อว่าพวก "สมาธิตกแต่ง" นี่จะฟุ้งไม่หยุดเลยครับ

[จิ้งจก]

อือม...นี่แหละครับ ที่ผมได้เจอลูกศิษย์ลูกหาของครูบาอาจารย์หลายท่านว่ามา จนผมคิดพาลไปถึงอาจารย์ว่าจะโม้กันทั้งอาจารย์ทั้งลูกศิษย์ จนลืมคิดอย่างที่อาจารย์รณธรรมว่ามาคือ พวกเขาเหล่านี้เป็นสมาธิโม้

[nongmai]

ได้ความรู้สำหรับ ทำ จริงๆครับ