การประพฤติปฏิบัตินี้
บางคนปัญญามันน้อย บางคนปัญญามันมาก
ไม่ทันกัน ไม่เห็นเหมือนกัน
อย่างเราจะไปพบวัตถุอันหนึ่ง
สองคนหรือสามคน ไปพบแก้วใบหนึ่ง
บางคนก็เห็นว่ามันสวย
บางคนจะเห็นว่ามันไม่สวย
บางคนจะเห็นว่ามันโตไป
บางคนจะเห็นว่ามันเล็กไป
นี่ทั้งๆที่แก้วใบเดียวกันนั่นเอง ทำไมไม่เหมือนกัน
แก้วใบนั้นมันเหมือนของมันอยู่
แต่ความเห็นของเรามันไม่เหมือนกัน มันเป็นเช่นนี้
ฉะนั้นมันจึงไม่เหมือนกันอยู่ที่ตรงนี้
การประพฤติปฏิบัติทางพุทธศาสนานี้ก็เหมือนกัน
พระพุทธเจ้าท่านสอนอย่าให้มันช้า
อย่าให้มันเร็ว
ทำจิตใจให้พอดี
จากหนังสือ การปฏิบัติที่ให้ผลเร็ว หน้า ๑๒